หนึ่งกำเนิดสองสมบัติ : รักแสนหวานของมหาเศรษฐี – ตอนที่ 116 วิธีของหยุนนา

นิยาย หนึ่งกําเนิดสองสมบัติ : รักแสนหวานของมหาเ…

ตอนที่ 116 วิธีของหยุนนา

ตอนที่ 116 วิธีของหยุนนา

ผู้หญิงที่ชื่อ หยุนซือซือ มีความสามารถจริงๆ!

แต่ยังไงซะการเล่นกับผู้หญิงที่เคยเป็นคนโปรดของเจ้านายมันสนุกมากกว่าแล้วมหย่าเจ๋อเป็นแบบไหน? ทําไมเขาถึงตกหลุมรักเด็กใหม่ที่ไม่มีภูมิหลังคนนี้?

วงการบันเทิงไม่ได้ขาดความสวยงาม ด้วยสถานะของเขาเขาสามารถมีใครก็ได้ที่ต้องการ

ฟังดูไม่เลวเลยที่จะไล่ตามผู้หญิงที่ม่หย่าเจ๋อหยอกเล่นมาก่อน

ด้วยความคิดนี้ เหอหลิงเซียงจึงใช้กปั้นขยกระดาษข้อมูลของหยุนซือซื้ออย่างรุนแรงความคิดชั่วร้ายของเขาถูกขัดจังหวะด้วยเสียงละเอียดอ่อนข้างๆ

“สะ…สวัสดีค่ะ คุณคือผู้กํากับเหอหลิงเซียงหรือเปล่าคะ?”

เหอหลิงเซียงหันศีรษะและมองหยุนนาด้วยใบหน้าเรียบเฉย

หลังจากล้างเครื่องสําอางออกแล้วเธอก็ดูสะอาดขึ้นกว่าเดิม

ใบหน้าของเธอยังคงบวมแต่ก็ไม่ได้ทําให้ความงามของเธอลดลง

ความงามของหยุนนาแตกต่างจากความงามที่อ่อนเยาว์และบริสุทธิ์ของหยุนซื่อซื้อเช่นเดียวกับหญิงสาวที่มีเสน่ห์ดึงดูดจักรพรรดิในสมัยโบราณถ้าเธอเล่นเป็นตัวละคร Daji เธอจะสามารถดึงดูดสายตาผู้คนได้

เธอเป็นคนตัวเล็กไม่เหมือนหยุนซือซือที่เรียวและสูง ท่าทางขี้อายของเธอบวกกับใบหน้าที่เล็กซีดเซียวทําให้เธอดูอ่อนแอ

หยุนนาบังเอิญเลือกสิ่งที่เดียวกันกับที่เขาต้องการ!

มันเป็นรสชาติความงามที่เหอหลิงเซียงชอบ เมื่อเขาเห็นเธอดวงตาของเขาก็เปลี่ยนไป

เมื่อเห็นเขาจ้องมองเธอ เธอก็รู้ว่าเธอทําให้เขาสนใจ มีผู้ชายไม่มากนักที่จะต้านทานเสน่ห์ของเธอได้แม้แต่ทหารผ่านศึกอย่างเหอหลิงเซียงก็มีจิตใจที่สกปรกได้

“ผู้กํากับเหอ ฉันชื่อหยุนนา จบการศึกษาจากโรงเรียนศิลปะค่ะ ฉันชื่นชมคุณมากคุณเป็นผู้กํากับที่มีความสามารถมาก… โอ้ใช่ฉันชื่นชมภาพยนตร์ที่คุณกํากับเมื่อปีที่แล้วชื่อกุหลาบสีเลือดมากนะคะฉันยังถือว่าเป็นภาพยนตร์ที่ดีที่สุดอีกด้วย”

กุหลาบสีเลือด?

นั้นเป็นการถ่ายทําแย่ๆ บทแย่ ๆ ที่ได้รับค่าวิจารณ์ที่ไม่ดี เธอจะคิดว่าเรื่องนั้นเป็นภาพยนตร์ยอดเยี่ยมได้อย่างไร?เขาตระหนักในคําเยินยอไม่พูดก็เห็นได้ชัด!

หยุนนาไม่ได้มาจากวงการบันเทิง ดังนั้นเธอจึงไม่รู้ถึงการกระทําที่น่ารังเกียจของเขาและไม่รู้ถึงปัญหาที่เธอจะได้รับจากการกระทําของเธอในตอนนี้เธอรู้แค่ว่าเขา เป็นคนมีชื่อเสียง

เหอหลิงเซียงจะปฏิเสธผู้หญิงที่เสนอตัวเองได้อย่างไร? อีกอย่างเขารู้สึกอับอายมากกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้และต้องการช่องระบายอากาศ
เขาเข้าใกล้เธออย่างสนิทสนมจับข้อมือเธอแล้วดึงเธอเข้าสู่อ้อมแขนของเขาและซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้ที่ร่มรื่นเขาคล่าหน้าอกอย่างชั่วร้ายลดศีรษะลงและกัดหูของเธอ

“อ้ … ” หยุนนาแสร้งทําเป็นลุกลี้ลุกลนและพยายามผลักเขาออกเหมือนกระต่ายน้อยที่ตกใจกลัวมือของเธอค่อยๆดันหน้าอกของเขาอย่างอ่อนแรงดวงตาของเธอไม่สามารถซ่อนความประหลาดใจได้ “ผู้กํากับคุณ…คุณ…”

ร่างกายของเธอมีกลิ่นหอมจาง ๆ ทําให้เขามีอารมณ์มากขึ้นดูเหมือนว่ายัยนี่จะยังเป็นลูกเจี๊ยบอยู่

เหอหลิงเซี่ยงไม่ใช่คนประเภทที่จะยอมรับผู้หญิงทุกคนโดยไม่มีตัวกรองแต่หยุนน่าทําให้เขาพอใจมาก

“คุณบอกว่าคุณชื่นชมผมไม่ใช่เหรอ?”เขาพอใจกับการแสดงของเธอมากและพูดค่าหยาบคายที่สุด”คุณตั้งใจมาหาผมแล้วพูดอะไรแบบนี้ถ้าคนอื่นได้ยินเข้าคงรู้ว่ามีจุดประสงค์อะไร”

ความตั้งใจในคําพูดของเขากระตุ้นหยุนนา ในตอนนี้ทั้งสองคนอยู่ใกล้กันและการเปลี่ยนแปลงทางร่างกายทําให้เข้าใจกันและกันว่าอีกฝ่ายต้องการอะไร!

เธอรู้สึกกลัวในใจ วงการบันเทิงเหมือนเสือที่อันตราย เธอจะไม่กลัวได้อย่างไร?

อย่างไรก็ตามเมื่อเธอนึกถึงภาพลักษณ์ที่น่าภูมิใจของหยุนซือซือ และเมื่อเธอคิดว่าหยุนซือซือจะผ่านออดิชั่นและได้รับตําแหน่งนางเอกของภาพยนตร์เรื่องนี้ได้สําเร็จและก้าวเข้าสู่วงการบันเทิงอย่างสง่างามเธอก็รู้สึกอิจฉามาก

ความหึงหวงของเธอเป็นเหมือนต้นไม้พิษที่หยั่งรากลึกในหัวใจเธอจะทําทุกอย่างเพื่อมัน

“ผู้กํากับเหอคะ คุยตรงนี้คงไม่สะดวก งั้น…” หยุนนายิ้มอย่างมีเสน่ห์”เราเปลี่ยนสถานที่กันไหม?”

“ได้สิ!” เขารออยู่แล้ว

(Daji ในวรรณคดีจีนหมายถึงนางบําเรอที่สวยงามและเป็นตํานานที่นําจักรพรรดิซินไปสู่ความหายนะในที่สุด)