ตอนที่ 468 เกินควบคุม

ตอนที่ 468 เกินควบคุม
ขณะฉินหยุนคิดใช้ความสามารถเทวะทะลุทะลวงหลบหนี เขาพบว่า
มีคนหนึ่งถือยันต์เอาไว้ เป็นไปได้มากว่านั่นคือยันต์ไล่ล่าวิญญาณ
มันสามารถใช้ตามรอยเขาได้
หากเขาใช้ความสามารถเทวะทะลุทะลวง เท่ากับต้องใช้พลังมหาศาล
หากเขาถูกไล่ตามหลังจากนั้น สิ่งเดียวที่รอคอยคือความตาย!
“ได้แต่ต้องสู้บุกฝ่ าออกไป!” ฉินหยุนขณะนี้นําแก่นเต๋าออกมา
ผู้ฝึกตนโทเทมที่ทะยานร่างเข้าหาพอพบเห็นแก่นเต๋า พวกเขาถึงกับ
ชะงัก กระจายตัวกันทั่วทิศราวฝูงนกบินหนีเพียงถูกโยนก้อนหินใส่!
“แก่นเต๋า! หนี!”
“สารเลวนัก มันมีแก่นเต๋าอยู่เท่าไหร่กันแน่?”
กระทั่งผู้ฝึกตนที่อยู่ไกลออกไป ยังต้องเร่งร้อนถอยห่างให้มากขึ้น
ไม่เช่นนั้น อาจต้องพบเจอหายนะเข้ากับตัว
ฉินหยุนขว้างแก่นเต๋าผ่านอากาศพร้อมทําลายมัน จากนั้น เขานําเอา
หม้อราชสีห์สวรรค์สะกดมังกรออกมา เปิ ดฝามันออก และหลบ
มังกรในหม้อราชสีห์สวรรค์สะกดมังกรได้รับบาดเจ็บหนัก มันไม่
ดิ้นรนขัดขืน
เขาเพียงหลบซ่อนในหม้ออยู่ชั่วครู่ ก่อนจะออกมาภายนอก
ชั่วขณะที่ฉินหยุนออกมา เขาได้เห็นพื้นที่ตรงหน้าราบเตียน รอบ
ด้านขณะนี้ปกคลุมด้วยฝุ่นหนาทึบ
ในแดนยุทธ์อ้างว้าง นําแก่นเต๋าผู้อื่นออกมา ถือเป็นการละเมิดอย่าง
ร้ายแรง ยิ่งไม่ต้องกล่าวถึงการใช้แก่นเต๋าทําร้ายผู้อื่น
ชั่วขณะนี้ บรรดาราชันยุทธ์ภายนอกนครโบราณล้วนเห็นสิ่งที่
เกิดขึ้นชัดเจน
แม้ฉินหยุนโยนแก่นเต๋าออก ทว่าขอบเขตวรยุทธ์เต๋าระดับที่เก้าวิ่ง
หนีรวดเร็ว พวกเขาเพียงบาดเจ็บเพราะแรงระเบิด ยังไม่มีผู้ใดตาย
“มันหนีไม่ได้แล้ว เข้าไปจับมัน!” ผู้ฝึกตนโทเทมตะโกนดัง เร่งรีบ
ทะยานร่างเข้าอีกครั้ง
เมื่อฉินหยุนเห็นกลุ่มคนหลายสิบพุ่งเข้ามา เขาขว้างแก่นเต๋าอีกหนึ่ง
ออกไป นี่เป็นแก่นสุดท้ายแล้ว!
ลงมือเสร็จ เขาเข้าไปซ่อนในหม้อราชสีห์สวรรค์สะกดมังกรอีกครั้ง!
ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!
พื้นที่บริเวณประตูเมืองปกคลุมด้วยฝุ่น ผู้อื่นสัมผัสได้แต่ออร่าของ
ฉินหยุน ดังนั้นจึงไม่พบเห็นแก่นเต๋าในมือ ด้วยเหตุนี้จึงเข้ามา
เปรียบดั่งแมงเม่าบินเข้ากองไฟ จนกระทั่งแก่นเต๋าระเบิดออก
แรงระเบิดรุนแรงเกิดขึ้นอีกครั้งหนึ่ง ผู้ฝึกตนโทเทมล้วนถูกกําจัดจน
สิ้น!
เมื่อคนของตําหนักโทเทม สัมผัสได้ว่าสูญเสียขอบเขตวรยุทธ์เต๋า
ระดับที่เก้าไปหลายสิบคน สีหน้ากลับกลายเป็นน่าเกลียด
“ฉินหยุนเป็นของตําหนักโทเทม ผู้อื่นอย่าได้เข้าแทรกแซงเรื่องราว!”
ราชันยุทธ์จากตําหนักโทเทมเร่งรีบป่ าวประกาศ ต่อทั้งผู้ฝึกตน
สายเลือด และผู้ฝึกตนแดนวิญญาณอ้างว้างที่คิดเข้าใกล้ฉินหยุน
บรรดาผู้อาวุโสจากตระกูลสายเลือดชนชั้นสูง และสํานักจากแดน
ยุทธ์อ้างว้าง ขณะนี้ได้แต่สั่งให้คนของตนเองถอย
เพื่อจับตัวฉินหยุน ตําหนักโทเทมสูญเสียไปมาก หากพวกเขาใช้
โอกาสนี้คว้าชิ้นปลามัน ก็มีความเป็นไปได้สูงที่ตําหนักโทเทมจะ
เกิดคลั่งต่อสู้กับพวกเขาที่ภายนอกแห่งนี้
ฉินหยุนเกิดความยินดีเมื่อเห็นผู้ฝึกตนสายเลือดและผู้ฝึกตนแดนยุทธ์
อ้างว้างถอยกลับ นี่ก็เพราะเขาเพียงกําจัดไปได้แค่ผู้ฝึกตนโทเทม
ผู้คนในเมืองล้วนอยากเคลื่อนไหว ทว่าทําได้แต่รับชมอยู่ไกลออกไป
เพราะตําหนักโทเทมสะกดข่มพวกเขาอยู่
ขณะนี้ผู้ฝึกตนจากตําหนักโทเทมขอบเขตวรยุทธ์เต๋าระดับที่เก้า
หลงเหลือไม่มาก พวกเขากําลังพุ่งทะยานเข้าหาฉินหยุน
ผู้อาวุโสสองคนที่มากับเซี่ยอู๋เฟิ งพลันทะยานกายออก เข้าขวางผู้ฝึก
ตนขอบเขตวรยุทธ์เต๋าระดับที่เก้าสองคนนั้นไว้!
“น้องหยุน เจ้าไปก่อน!” เซี่ยอู๋เฟิ งเผยวิชาตัวเบาอันวิจิตร ทะยานร่าง
เข้ามา หยุดยั้งผู้ฝึกตนโทเทมขอบเขตวรยุทธ์เต๋าระดับที่ห้าเอาไว้
หลายคน
ผู้ฝึกตนโทเทมเหล่านี้เผชิญการระเบิดแก่นเต๋าไปสองครั้งครา หลาย
คนบาดเจ็บ นอกจากนี้ เพื่อต้านทานแรงระเบิด พวกเขาต้องใช้
พลังงานต้านรับไปอย่างมหาศาล
ชั่วเวลานี้ กล่าวได้ว่ากําลังพวกเขาถูกบั่นทอนไปมาก!
ฉินหยุนทราบสถานการณ์ดี หากเขาหนี เซี่ยอู๋เฟิ งและสองผู้อาวุโส
จะไม่สามารถหนีพ้น!
ความทรงจําครั้งเซี่ยอู๋เฟิ งบอกให้พวกเขาหลบหนีไปก่อนจนกระทั่ง
สูญเสียแขนยังกระจ่างชัด ครั้งนั้นเขาเกือบถูกฆ่า
ครั้งนี้ เขาจะไม่หนีอีกต่อไป!
ผู้ฝึกตนโทเทมหลายคนเข้ามาทางด้านข้างฉินหยุนก่อนจะปิ ดล้อมไว้
ไม่ไกลออกไป มีเสียงอึกทึกดังขึ้น ผู้อาวุโสสองคนจากสํานักดาบ
สวรรค์ร่างปกคลุมด้วยบาดแผล พวกเขาโดนแรงระเบิดจากยันต์ลึก
ลํ้าของผู้ฝึกตนโทเทม!
“ผู้อาวุโสจาง ผู้อาวุโสหวัง เร่งรีบไป!” ฉินหยุนพอเห็นดังนี้ เขารีบ
ตะโกนดัง ชั่วขณะเดียวกัน ผู้ฝึกตนโทเทมก็สับฟันดาบใส่เขาแล้ว
เวลานี้ ตําหนักโทเทมต้องการจับเป็นฉินหยุน หากสังหารฉินหยุน
เท่ากับสูญเสียไปมากมายอย่างเปล่าประโยชน์
ฉินหยุนตกอยู่ในการศึกขื่นขม ที่ทําเขากดดันที่สุด คือการต้องรับมือ
กับผู้ฝึกตนของตําหนักโทเทม ผู้ฝึกตนสายเลือด และผู้ฝึกตนจาก
แดนวิญญาณอ้างว้าง!
“ผู้อาวุโสจาง ผู้อาวุโสหวัง!” เซี่ยอู๋เฟิ งคํารามโศกเศร้าและเกรี้ยว
กราด เขาเพียงได้เห็นสองผู้อาวุโสสํานักดาบสวรรค์ถูกสังหารโดยผู้
ฝึกตนโทเทม ร่างพวกเขานอนทอดกับพื้น
“น้องหยุน ไป!” เซี่ยอู๋เฟิ งคําราม ส่งดาบต้นกําเนิดออกมา จ้วงแทง
เข้าใส่ผู้ฝึกตนโทเทมที่คิดโจมตีใส่ฉินหยุน ศีรษะของผู้ฝึกตนโทเทม
ถูกแทงทะลุในพริบตา
“อย่าได้คิดว่าจะหนีรอด!” ผู้ฝึกตนโทเทมอีกคนหนึ่งตะโกนเสียง
เย็นเยือก
ชั่วขณะนี้ เซี่ยอู๋เฟิ งจัดการผู้ฝึกตนโทเทมรอบกายหมดสิ้นแล้ว ขณะ
คิดเร่งรีบเข้าไปช่วยเหลือฉินหยุน ก็ต้องเผชิญหน้ากับยอดฝีมือ
สายเลือดที่เข้าขวาง
ฉินหยุนมองทางสองผู้อาวุโสที่นอนจมกองเลือด ภายในขณะนี้เต็ม
เปี่ ยมด้วยความพิโรธ!
โลหิตราชสีห์สวรรค์ในกายเขาเดือดพล่าน คลื่นพลังคลุ้มคลั่งขณะนี้
ล้นทะลักออกจากร่างของเขา
อุปกรณ์เต๋าในมือ เป็นกระบี่สีดํา กวัดแกว่งพร้อมร่ายรําด้วยวิชาวายุ
สังหารทั้งหกกระบวนท่า เผยออกซึ่งความกราดเกรี้ยว!
“พี่ใหญ่เซี่ย อย่าได้ห่วงข้า!” ออร่าสีดําทะลักออกจากดวงตาฉินหยุน
เขาปลดปล่อยพลังของวิญญาณยุทธ์สั่นไหวและอสนีบาตอัคคีพร้อม
กัน
ราชสีห์สวรรค์ใต้พิภพพุ่งทะยานเข้าสู่สมรภูมิ คุ้มกันเขาจากการ
โจมตีของผู้ฝึกตนโทเทม
ผู้ฝึกตนโทเทมทั้งหมดนี้อยู่ระดับที่เก้า กระทั่งว่าฉินหยุนก้าวถึง
ระดับที่สี่แล้ว เขาก็ยังไม่อาจเป็นคู่ต่อสู้ให้แก่อีกฝ่ าย
เขาย่อมมีโอกาสชนะ ทว่าสถานการณ์ตอนนี้คือถูกรุมล้อมด้วยผู้ฝึก
ตนขอบเขตวรยุทธ์เต๋าระดับที่เก้า
ฉินหยุนมองทางผู้ฝึกตนสายเลือดและคํารามออก “ข้า ฉินหยุน จะ
กวาดล้างตระกูลสายเลือดชนชั้นสูงพวกเจ้าให้ราบคาบ!”
เซี่ยอู๋เฟิ งถูกล้อมโดยผู้ฝึกตนสายเลือด ทั้งร่างมีแต่บาดแผลเต็มไป
หมด!
ผู้คนกล้าบอกกล่าว ว่านี่ถึงเวลาที่ฉินหยุนจะถูกตําหนักโทเทมจับตัว
แล้ว!
“ฮ่าฮ่าฮ่า ฉินหยุนเอ๋ย เจ้าต่างหากที่จะถูกพวกเราจับ เหตุใดยังต้อง
สิ้นเปลืองคําพูดอีกเล่า?” ผู้ฝึกตนตําหนักโทเทมหัวเราะดังลั่น
เซี่ยอู๋เฟิ งฉับพลันจ้วงแทงดาบออก แต่แล้วกลับต้องล้มลงคุกเข่ากับ
พื้นด้วยการตอบโต้เพียงหนึ่งฝ่ ามือ!
ดาบต้นกําเนิดที่เขาปลดปล่อยถูกผู้ฝึกตนสายเลือดเก็บไป
ต้องเผชิญหน้ากับผู้ฝึกตนสายเลือดมากมาย กระทั่งว่าเซี่ยอู๋เฟิ งอยู่
ขอบเขตวรยุทธ์เต๋าระดับที่สาม ก็ไม่มีทางต้านทานได้นานนัก!
“พี่ใหญ่เซี่ย!” ฉินหยุนคํารามร้องกราดเกรี้ยว ขณะนี้บีบบังคับให้เขา
ต้องเรียกใช้งานวิญญาณยุทธ์ตะวันทมิฬ
มันเป็นวิญญาณยุทธ์อันลึกลํ้าที่เขาไม่อาจควบคุมด้วยตัวเองได้
ชั่วขณะนี้คล้ายเขาสูญเสียสภาวะตัวตน คล้ายสภาวะจิตใจของเขาถูก
กลืนกิน!
พลังการกลืนกินของวิญญาณยุทธ์ตะวันทมิฬชวนสะพรึงอย่างถึง
ที่สุด เมื่อถูกฉินหยุนปลดปล่อยออกมา คลื่นพายุสีดําจึงปรากฏที่
เบื้องใต้ฝ่ าเท้า
ผู้ฝึกตนโทเทมที่ปิ ดล้อมเขาเอาไว้ ถูกดูดกลืนเข้าสู่พายุหมุนสีดํา
พลังงานภายในร่างกายพวกเขา ขณะนี้ถูกดูดออกจนสิ้น!
ฉินหยุนผู้ซึ่งใช้พลังไปอย่างมหาศาล ฉับพลันได้รับการเติมเต็ม ทว่า
เขาไม่อาจควบคุมตัวเองได้อีกต่อไปแล้ว!
เขาคิดอยากหนีไปพร้อมเซี่ยอู๋เฟิ ง ทว่าร่างกายไม่อาจควบคุม พลัง
ในร่างก็ไม่อาจควบคุม!
สัมผัสถึงความกลัวทะลักในใจของเขา
ฉับพลันนี้เขาค่อยเข้าใจ
เขาเพิ่งได้ทราบ ว่าเหตุใดเขาไม่สามารถนําวิญญาณยุทธ์ตะวันทมิฬ
ดูดกลืนสู่ร่างกาย ก็เพราะพลังนี้ มันไม่ใช่อะไรที่เขาจะสามารถ
ควบคุม
ชั่วเวลานี้ วิญญาณยุทธ์ตะวันทมิฬเปรียบดั่งปี ศาจหิวกระหาย มัน
ปลดปล่อยพลังการกลืนกินแกร่งกล้าออกมา!
พลังจากร่างของผู้ฝึกตนโทเทม ถูกดูดกลืนในพริบตา ร่างร่วงหล่น
กับพื้น ใบหน้าพวกเขาเผยความหวาดกลัวมองฉินหยุนที่เดินเข้ามา
ใกล้!
ฉินหยุนในขณะนี้ เปรียบดั่งมารร้าย!
เขาทะยานกายออก คว้าร่างผู้ฝึกตนโทเทม จากนั้น จึงส่งเสียงคําราม
ดัง ฉีกกระชากร่างของผู้ฝึกตนคนนั้นเป็นชิ้นด้วยมือเปล่า
ชั่วขณะที่ผู้ฝึกตนโทเทมร่างถูกฉีกกระชาก เลือดมหาศาลระเบิดออก
เลือดเหล่านี้เองก็ถูกดูดกลืนโดยออร่าสีดําที่ล้อมกายฉินหยุนเอาไว้
บรรดาราชันยุทธ์ที่รับชมอยู่กลางอากาศ ขณะนี้รู้สึกหนาวเย็นถึงสัน
หลัง!
ที่นี่ มีราชันยุทธ์อสูรหลายคนมาจากแดนอสูรอ้างว้าง พวกเขาฝึกฝน
เคล็ดวิชาอสูรที่โหดเหี้ยม กระนั้นกลับไม่เคยได้พบเห็นเคล็ดวิชา
อสูรเช่นนี้มาก่อน
“ฉินหยุนใช้เคล็ดวิชาอันชั่วร้าย…” หนึ่งในราชันยุทธ์คิดอยากกล่าว
อะไร ทว่าก็ต้องชะงักปากเอาไว้
ที่นี่มีราชันยุทธ์อสูร ความจริงว่าตําหนักจารึกเทวะยินยอมให้ผู้ฝึกตน
อสูรจากแดนสัตว์อสูรอ้างว้างไปไหนมาไหนในแดนยุทธ์อ้างว้าง
หมายความถึงยอมรับในตัวพวกเขาแล้ว ชั่วเวลานี้ การกล่าวอย่าง
เหยียดหยันต่อวิชาชั่วร้ายไม่ใช่อะไรที่ควรทํา
ราชันยุทธ์จากตําหนักโทเทมเผยสีหน้าน่าเกลียด
ผู้ฝึกตนโทเทมที่พวกเขาบํารุงเลี้ยงอย่างยากลําบาก จนกระทั่งถึง
ขอบเขตวรยุทธ์เต๋าระดับที่เก้า ถึงกับพ่ายแพ้ง่ายดายเพียงนี้!
และสิ่งที่เห็นตรงหน้า คือฉินหยุนฉีกกระชากพวกเขาออกเป็นชิ้น!
“พี่หยุน ท่านจะเป็นแบบนี้ไม่ได้ ไม่อย่างนั้นกระทั่งตัวตนมนุษย์
และจิตวิญญาณท่านจะถูกกลืนกิน! รีบตื่นเร็วเข้า!” เสียงของโมโม
ดังในใจของฉินหยุน
ฉินหยุนทราบสถานการณ์ ชั่วขณะนี้เขาเริ่มดูดกลืนพลังจากร่างของ
ผู้ที่อยู่ไกลออกไป กระทั่งเซี่ยอู๋เฟิ งก็ไม่ได้รับการยกเว้น
“น้องหยุน รีบหนี!” เซี่ยอู๋เฟิ งเชื่อว่าเกิดบางอย่างผิดพลาดกับฉิน
หยุน เขาเร่งร้อนตะโกนดัง
“พี่ใหญ่เซี่ย!” ฉินหยุนมองทางผู้ฝึกตนสายเลือดที่โจมตีเซี่ยอู๋เฟิ ง
ขณะนี้เสียงคํารามโหดเหี้ยมดังขึ้น ร่างแปรเปลี่ยนเป็นเงาสีดําพุ่ง
ทะยานออก
เมื่อเข้าไปใกล้ ผู้ฝึกตนสายเลือดล้วนแตกตื่นเร่งร้อนหนีหาย
ผู้ฝึกตนสายเลือดวัยเยาว์ ถูกฉินหยุนฉีกร่างในพริบตาที่โดนจับตัว
ถัดจากนั้น เขาจึงถูกฉินหยุนสูบพลังสายเลือด
“ฉินหยุน ไอ้มารร้าย!” เส้นเลือดบนหน้าผากราชันยุทธ์สายเลือด
ปรากฏเด่นชัด เสียงคํารามดังออกอย่างเกรี้ยวกราด
ฉินหยุนสัมผัสได้ ว่าพลังในกายเซี่ยอู๋เฟิ งไม่มีอีก ดาบต้นกําเนิดถูก
ชิงเอาไป หัวใจของเขาเปี่ ยมด้วยความพิโรธ
ทว่า เขายังไม่หยุด มือขณะนี้ยื่นไปยังเซี่ยอู๋เฟิ ง คิดฉีกร่างอีกฝ่ าย
ออกเป็นชิ้น!
เมื่อไม่อาจควบคุมตนเอง บทร่ายของวิถีหัวใจตะวันดาราจึงปรากฏ
ในใจเขา!
เสียงคํารามร้องออก เขาปลดปล่อยพลังกลืนกินรุนแรงเข้าใส่ตนเอง
ภายในรัศมีหนึ่งหมื่นเมตร พื้นดินโดยรอบเกิดการปริแตก
แรงสั่นสะเทือนรุนแรงบังเกิด
รอยปริแตกปรากฏขึ้นอย่างกะทันหัน คลื่นอากาศสีดําปกคลุมพร้อม
พลังดูดกลืนบังเกิด ฉับพลัน มันดูดกลืนบรรดาผู้ฝึกตนที่ลอยตัวอยู่
ลงสู่รอยปริแตกที่ลึกยิ่ง
กระทั่งฉินหยุนและเซี่ยอู๋เฟิ ง ก็โดนดูดลงไปด้วยเช่นเดียวกัน!
แผ่นดินไหวรุนแรงหยุดลง รอยปริแตกหายวับ!
เดิมมีศิษย์หลายคนขอบเขตวรยุทธ์เต๋าอยู่ใกล้เคียง ขณะนี้ถูกธรณีสูบ
กันหมดสิ้นแล้ว
บรรดาราชันยุทธ์บนท้องฟ้าเผยดวงตาเบิกกว้าง พวกเขามองลงไป
ด้วยอาการเงียบงันในซากปรักหักพัง สีหน้าเปี่ ยมด้วยความตื่น
ตะลึง!
“เป็นความสามารถเทวะ! ฉินหยุนเมื่อครู่ใช้ความสามารถเทวะ!”
ราชันยุทธ์จากแดนวิญญาณอ้างว้าง ทั้งแตกตื่นและริษยา พวกเขา
ต่างแสดงออกพร้อมกัน
“พวกนั้นยังไม่ตาย เมื่อครู่ที่ถูกดูดลงไป ทําให้ฉินหยุนหลบหนีไป
ได้!” ราชันยุทธ์จากตําหนักจารึกเทวะเผยความไม่ยินดี
ขณะนี้บนพื้นยังมีผู้ฝึกตนขอบเขตวรยุทธ์เต๋าระดับที่เก้าจากตระกูล
สายเลือดหลงเหลือ ใบหน้าพวกเขาต่างเผยความแตกตื่นอย่างไม่อาจ
ปิ ดได้มิด!