ตอนที่ 328 สังหารอีกครั้ง
สุดขอบหอคอยสงคราม บริเวณท่ามกลางสถานที่นี้ ในตอนนี้ผู้คนนับไม่ถ้วนก็อ้าปากตาค้าง มีบางคนที่มีปฏิกิริยากลับมาไม่ทัน เยี่ยจงถึงความมีความหวาดกลัวได้ถึงเพียงนี้เยี่ยจง ความหวาดกลัวของจื่อจุนเทียนผู้นี้ก็มิได้เป็นรองจากเยี่ยยงเลยจื่อจุนเทียนเยี่ยจง ทั้งสองคนต่างก็ถือได้ว่าน่าหวาดกลัวอย่างถึงที่สุดเช่นเดียวกัน
เพียงแต่ว่า ภายในสายตาของคนเหล่านี้ กลับมีความหวาดกลัวอยู่หลายส่วนจื่อจุนเทียน ยังพอที่จะสามารถทำความเข้าใจได้อยู่บ้าง แต่ว่า เยี่ยจงกลับมาความจองหองที่ดูจะเกินไปเล็กน้อย เขามิเกรงกลัวแดนปราชญ์ศักดิ์สิทธิ์งั้นหรือ ?
เต๋าหยินเฟิงยวูจ้องเขม็งเยี่ยจง เขากรอกตาไปมาไม่หยุดยั้ง หลังจากนั้น จึงได้ขบเคี้ยวเขี้ยวฟันแล้วกล่าว “ เยี่ยจง เจ้าในตอนนี้อย่าได้รู้สึกว่าเจ้าสามารถจองหองได้นะ คิดจะทำอะไรก็จะทำหรอกนะ สิ่งที่เจ้าทำต่อข้าในวันนี้มีผู้คนมากมายต่างก็มองเห็น ต่อให้เจ้าไม่มีความกลัวเกรง แต่ว่าที่เจ้าอยู่ในตอนนี้ก็คือรัฐต้าโจวหวังเฉา、เจ้าน่าจะมาจากลัทธิแห่งดวงดาวละสิ ? เจ้าเคยคิดบ้างหรือเปล่า ? เพียงแค่ความคิดเพียงแค่ชั่ววูบเดียว ท้ายที่สุดจะทำให้รัฐต้าโจวหวังเฉาตายตกทั้งหมด สำนักแตกสลาย ท้ายที่สุดก็ไม่เหลือไว้แม้แต่สิ่งใด ”
“ โครม——”
เยี่ยจงยื่นมือขวาออกไป พลิกมือขวากดเข้าไปยังหัวไหล่ของเต๋าหยินเฟิงยวูเอาไว้ วินาทีนั้น เต๋าหยินเฟิงยวูก็ได้ส่งเสียงร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
“ สุนัขเฒ่า เจ้าในเมื่อชื่นชอบที่จะพูดจาข่มขู่ข้าแล้วละก็ เช่นนั้นข้าในวันนี้ก็จะกล่าวออกมาให้รู้กันในที่แห่งนี้ พวกเจ้าแดนปราชญ์ศักดิ์สิทธิ์หากว่ากล้าแตะต้องคนของรัฐต้าโจวข้าแม้เพียงคนเดียว แตะต้องคนของลัทธิแห่งดวงดาวแม้แต่คนเดียว ข้าก็จะฆ่าคนของแดนปราชญ์ศักดิ์สิทธิ์สิบคน ให้แดนปราชญ์ศักดิ์สิทธิ์เจ้ามอดไหม้ไม่เหลือซาก ต่อให้พลังฝีมือของข้ายังมีไม่พอ ข้าก็ยังสามารถที่จะเสาะหาสถานที่ลี้ลับเพื่อฝึกฝนขึ้นมา จนเมื่อพลังฝีมือของข้าเพียงพอแล้ว ก็จะมาฆ่าแดนปราชญ์ศักดิ์สิทธิ์ของพวกเจ้าไม่ให้เหลือแม้แต่ไก่ลาตัวเดียวเจ้าคิดว่า ข้าจะทำได้หรือไม่ ? ”เสียงเยี่ยจงเย็นเยียบขึ้น มิได้เป็นเพราะว่าคำข่มขู่ของเต๋าหยินเฟิงยวูที่ทำให้เขาโกรธขึ้นแม้แต่น้อย เพียงแต่ในตอนนี้เขากลับสงบลงอย่างเห็นได้ชัด
“ เจ้าทำไม่ได้หรอก ขอเพียงเจ้าไม่อาจที่สามารถมีจุดยืนแล้วเติบโตขึ้นมาได้ พวกเราแดนปราชญ์ศักดิ์สิทธิ์ย่อมมีวิธีการนับพันหมื่นชนิดเพื่อที่จะเสาะหาเจ้า สังหารเจ้า เจ้าจบสิ้นแล้ว เจ้าจบสิ้นอย่างแน่นอนแล้ว ”เต๋าหยินเฟิงยวูร้องเฮอะออกมา ในตอนนี้เขากลับมิได้กลัวความหวาดเกรงอีกแล้ว เพราะว่าเขายังสามารถมองออกว่า ความจริงแล้วเยี่ยจงไม่ได้คิดที่จะไว้ชีวิตเขาอยู่แล้ว
“ อะไรกัน ? ”
เยี่ยจงหัวเราะเยียบเย็บ ยกมือขวาขึ้นมาอีกครั้ง หักแขนอีกข้างหนึ่งของเต๋าหยินเฟิงยวูลงมาเลยในทันที หลังจากที่จบความเคลื่อนไหวแล้วเสร็จ เขาก็หันยกมุมปากยิ้มให้แก่เต๋าหยินเฟิงยวู รอยยิ้มเย็นชาอย่างยิ่ง แต่ก็ยังไม่เห็นเต๋าหยินเฟิงยวูอยู่ในสายตา ดุจดั่งยมบาลก็มิปาน
“ เจ้าสุนัข เจ้าหาที่ตาย เจ้าหาที่ตาย ”เต๋าหยินเฟิงยวูสั่นเทาไปทั้งสรรพร่าง เกียจชังเยี่ยจงจนจะสับให้เป็นหมื่นชิ้น เขาไม่ว่าจะอย่างไรก็คิดไม่ถึงว่า ตนเองจะถึงกลับถูกเด็กหนุ่มเพียงคนเดียวดูถูกเหยียดหยามเช่นนี้
“ เจ้าคงกำลังยุยงให้ข้าสังหารเจ้าเร็วหน่อยใช้หรือไม่ ? น่าเสียดาย ที่ข้าไม่คิดที่จะให้เอาเปรียบเจ้าเช่นนี้ ”เยี่ยจงเอ่ยขึ้นอย่างเย็นเยียบ รอยผนึกนภาบนมือซ้ายก็ได้ส่องสว่างขึ้น ประทับอยู่ทั่วร่างบนล่างของเต๋าหยินเฟิงยวู จากนั้นเขาก็ได้ลงมืออย่างไม่สนใจ หักเท้าทั้งสองข้างของเต๋าหยินเฟิงยวูจนกลายเป็นปุ๋ยผง
“ อา——”
ต่อให้เต๋าหยินเฟิงยวูมีจิตใจที่แข็งแกร่งมากมายกว่านี้ แต่ด้วยสภาพการณ์เช่นนี้ก็ยังอดมิได้ที่จะต้องโหยหวนออกมา เขาที่มีฐานะที่สูงล้ำ กลับต้องมาเจอกับเรื่องเช่นนี้ ฝีมือการลงมือของเด็กน้อยผู้นี้เรียกได้ว่าไม่ได้ง่ายดายดุจดั่งวัยของเขา จนทำให้เต๋าหยินเฟิงยวูเกิดความหวาดกลัวภายในใจ สติกระเจิดกระเจิงไปหลายส่วน
“ เจ้าหนุ่ม เหยียบหยามคนก็เหยียบหยามคนไปแล้ว แดนปราชญ์ศักดิ์สิทธิ์ไม่ว่าจะคิดเยี่ยงไร ต่างก็ยังถือได้ว่าเป็นหนึ่งในแดนลับแลของเผ่ามนุษย์เรา จำเป็นต้องทำเช่นนี้ด้วยงั้นหรือ ? ” ราชาแห่งรัฐกู่กวอผู้หนึ่งที่ไม่ได้ลงมือก็ได้เอ่ยปากขึ้นมา น้ำเสียงแฝงไว้ด้วยการถอนหายใจออกมาอยู่หลายส่วน “ หากว่าสหายน้อยเจ้าสามารถปล่อยเต๋าหยินเฟิงยวูไป ราชาเยี่ยงข้าจะปกป้องเจ้าให้ไร้เรื่องราวเอง อีกทั้ง ยังขอรับรองว่าแดนปราชญ์ศักดิ์สิทธิ์จะมิอาจที่จะเสาะหาเจ้าและรัฐที่เจ้าอยู่ รวมไปทั้งเรื่องของทางสำนักลัทธิอีกด้วย ”
“ ใช่แล้ว สหายน้อย ข้าเองก็สามารถรับรองได้ เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้จะเหมือนไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลยดีหรือไม่ ? “
“ ในเมื่อสหายน้อยเจ้าก็ยังไม่ได้สูญเสียสิ่งใดไป ในตอนนี้ราชาเผ่ามนุษย์ของพวกเจ้าก็ให้ความเป็นธรรมแล้ว จบเช่นนี้ไปไม่ดีกว่างั้นหรือ ”
ยอดฝีมือคนอื่นๆก็ได้เอ่ยขึ้นมาเสียงแผ่วเบา เพื่อที่จะโน้มน้าวเยี่ยจง เต๋าหยินเฟิงยวูที่มีศักดิ์ฐานะในแดนปราชญ์ศักดิ์สิทธิ์ที่สูงล้ำ เพียงแค่เอาแต่ลืมตามองดูเขาถูกเยี่ยจงสังหาร ผู้คนไม่น้อยต่างก็ย่อมรู้สึกเสียดาย ต่างก็คาดหวังจะให้ความช่วยเหลือ เพื่อที่จะซื้อน้ำใจครั้งใหญ่นี้ให้แก่แดนปราชญ์ศักดิ์สิทธิ์
“ คำข่มขู่เมื่อครู่นี้ของเขาพวกเจ้าก็ได้ยินกันแล้ว เมื่อครู่เขาล้อมกันโจมตีข้าพวกเจ้าก็เห็นแล้วมิใช่หรือ ? หากมิใช่เป็นเพราะว่าข้ามีความสามารถอยู่หลายส่วนแล้วละก็ เกรงว่าในตอนนี้คงจะต้องถูกเขาสังหารไปแล้ว รวมทั้งแม้แต่ดวงวิญญาณก็คงจะต้องถูกชำระล้างไปแล้วกระมั่ง ? ในเวลานั้น พวกเจ้ากลับไม่เอ่ยขึ้นมา ทั้งยังไม่คิดที่จะให้ความเป็นธรรมมาตั้งแต่แรก ตอนนี้กลับคิดที่จะข้าปลดปล่อยผู้คนอย่างงั้นหรือ ? ”เยี่ยจงหัวเราะเสียงเย็นเยียบ เอ่ยขึ้นมาดุจดั่งความเย็นของขั้วพลังหยิน “ ข้าก็รู้สึกยินดีเสียจริง พวกเจ้าช่างให้ความเป็นธรรมเสียจริงๆนะ ”
“ โครม——”
หลังจากที่สิ้นเสียง เยี่ยจงก็ออกแรงอีกเล็กน้อย ฟาดออกไปหนึ่งฝ่ามือ ในครั้งนี้ก็ได้บดขยี้กระดูกหน้าอกของเต๋าหยินเฟิงยวูจะแหลกลานไม่นับไม่ถ้วน จนทำให้เขากระอักโลหิตออกมาคำโต รุนแรงจนถึงที่สุด
“ เยี่ยจง เจ้า……เจ้ากำเริบเสิบสานไปแล้ว เจ้ากระทำเรื่องเช่นนี้ ไม่ว่าเจ้าจะมีคนหนุนหลังมาจากไหน ย่อมต้องตายอย่างไร้ที่กลบฝัง ข้าแดนปราชญ์ศักดิ์สิทธิ์ไม่เพียงแต่เป็นเต๋าหยินอมตะ จะทำให้เจ้าวอดวาย ดุจดั่งสุกรสุนัข ”เต๋าหยินเฟิงยวูขบเคี้ยวเขี้ยวฟัน พ่นโลหิตออกมาจากปาก
“ งั้นหรือ ? ฆ่าข้าดั่งสุกรสุนัข แต่ว่าเจ้ากลับต้องการที่จะสังหารข้า หรือจะกล่าวได้ว่า เจ้าที่เป็นถึงเต๋าหยินเฟิงยวู แม้แต่สุกรสุนัขก็ยังเทียบมิได้ ? ”เยี่ยจงหัวเราะเสียงเย็นเยียบ ภายใต้รอยยิ้มก็ได้แฝงไว้ด้วยความเหยียดหยามนับไม่ถ้วน
“ เหอเหอเหอ เจ้าก็รอไปก่อนเถอะ เมื่อวันนั้นมาถึงเจ้าจะต้องเสียใจอย่างแน่นอน เจ้าคงจะไม่ทราบว่า การที่จะรับมือแดนปราชญ์ศักดิ์สิทธิ์เรา อย่าว่าแต่ดินแดนซีฮวง สถานที่ทั้งหมดที่เจ้าอยู่ ก็จะไม่มีที่ใดให้เจ้าย่างกรายไปได้ มีแต่จะถูกฆ่าสังหารสถานเดียว ”เต๋าหยินเฟิงยวูเริ่มบ้าคลั่งขึ้นมาหลายส่วน เขาเข้าใจอย่างกระจ่างถึงการที่เยี่ยจงได้เตรียมที่จะลงมือสังหารเขาแล้ว
“ คำพูดนี้หากว่าเป็นท่านเจ้าสำนักพวกเจ้าที่อยู่ในดินแดนซานเชียนเซินเจี่ยออกมากล่าว ยังคงถือได้ว่ามีความหมายอยู่หลายส่วน แต่กลับเป็นเจ้าที่กล่าวออกมา ก็เหมือนกับกำลังพูดถึงเรื่องที่น่าขบขัน ยิ่งไปกว่านั้น ดินแดนซานเชียนเซินเจี่ยนั้นมิใช่สถานที่ที่พวกเจ้าแดนปราชญ์ศักดิ์สิทธิ์จะใช้เพียงแค่มือข้างเดียวจะปิดบังผืนฟ้าได้”เยี่ยจงหัวเราะขึ้นมาเสียงเบา
“ เจ้าถึงกับทราบถึงดินแดนซานเซียนเซินเจี่ย เจ้ายังถึงกับทราบ …… เจ้าที่แท้เป็นใครกัน เจ้า——”
“ โครม——”
ยังไม่ทันจะกล่าวจบ เยี่ยจงก็ได้ออกแรงในมือ จนทำให้คอของเต๋าหยินเฟิงยวูขาดสะบัดลง เขาในตอนนี้พูดออกมาไม่ได้แม้เพียงสักคำ เหมือนกับกำลังขาดใจตาย
“ พี่เยี่ย สามารถที่จะไว้ชีวิตเขาได้ไหม ถึงแม้ความเป็นตายของเขาจะไม่ได้เกี่ยวอันดับกับข้าง แต่ว่าเขาก็ยังเป็นคนของแดนปราชญ์ศักดิ์สิทธิ์ข้า ข้าคงไม่อาจที่จะนิ่งดูดายมองดูเขาตายลงไปได้ วันนี้เจ้าปล่อยเขาไป ถือว่าเป็นไมตรีระหว่างเราท่านที่มีเพียงน้อยนิด เป็นอย่างไร ? ” ท่ามกลางอากาศ นางเซียนชิงหญิงถอนหายใจออกมาอย่างแรง ในที่สุดก็ได้เอ่ยปากกล่าวออกมา
“ ความสัมพันธ์อันน้อยนิดระหว่างข้าเจ้า ในตอนที่เจ้าได้นำตัวซูเหวินชิงไปนั้น สมควรที่จะไม่เคยมีอยู่มาตั้งแต่แรกแล้วมิใช่หรือ ? ”เยี่ยจงหัวเราะขึ้นเบาๆ จากนั้นก็ได้ออกแรงจากใจกลางฝ่ามือทะลวงไปอย่างรุนแรง แล้วก็ได้ยินเสียงกระดูกหักทีละท่อนจากทั่วทั้งร่างของเต๋าหยินเฟิงยวู โลหิตหลั่งไหลออกมาจากชีพจรทั้งเจ็ด เยี่ยจงพลิกมือโยนออกคราหนึ่ง ก็ได้ตกลงไปกองกับซากศพอื่นๆ ตายจนมิอาจที่จะตายได้อีก
นางเซียนชิงหญิงครุ่นคิดไร้คิดพูด คิดไม่ถึงว่าเยี่ยจงบอกจะลงมือก็ลงมือเลย ถึงกับสังหารเต๋าหยินเฟิงยวูอย่างง่ายดายถึงเพียงนี้เชียวงั้นหรือ หากรวมด้วยกุ่ยเมียนผอผอแล้วละ แดนปราชญ์ศักดิ์สิทธิ์ในวันนี้ก็ได้มีสุดยอดฝีมือถึงสองคนที่ตายตกภายใต้น้ำมือของเยี่ยจงแล้ว ทั้งยังเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่ที่ยากจะคาดคิดเอาไว้ได้
“ ซวบ——”
หลังจากที่สังหารเต๋าหยินเฟิงยวูลงไปแล้ว เยี่ยจงก็ได้ขยับร่างกายคราหนึ่ง เท้าเหยียบขึ้นไปยังชิ้นส่วนมายาท่ามกลางอากาศ จ้องมองไปยังการต่อสู้ของทั้งสองคนที่อยู่ในที่ห่างไกล
“ น้องชิงหญิง เจ้าดู หลังจากที่สังหารกลุ่มคนไร้ประโยชน์ไปแล้ว พี่เยี่ยก็จะเข้ามาร่วมมือกับข้า เจ้าในตอนนี้ยังไม่รีบเปลี่ยนใจอีกงั้นหรือ ? ”จื่อจุนเทียนหัวเราะเสียงเบา หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง
“ พี่จื่อจุน มีความสนใจที่จะเล่นสนุกกับข้าสักครั้งหรือไม่ ”เยี่ยจงมือไพล่หลัง กล่าวออกมาอย่างเรียบง่าย
“ อ๋อ ? น่าสนใจขนาดไหนกัน ? ”ใบหน้าของจื่อจุนเทียนก็ได้เผยรอยยิ้มสนุกสนานขึ้นมา ฝีมือของเยี่ยจงถือได้ว่าอยู่นอกเหนือจากความคาดหมายของเขา เขาก็อยากที่จะทราบเหมือนกัน ว่าเยี่ยจงมีเรื่องน่าสนุกขนาดไหนกัน
จากนั้นก็ได้กวาดตามองไปยังโดยรอบอย่างเย็นชารอบหนึ่ง เยี่ยจงจึงค่อยเอ่ยปากออกมา “ ข้าไม่ทราบว่าอีกฝ่ายนั้นมีสุดยอดฝีมือที่มีความสัมพันธ์กับ แดนปราชญ์ศักดิ์สิทธิ์มากน้อยเพียงใด ต่อให้ท่านในวันนี้จับกุมชิงหญิงไปได้ ต้องการจะพากลับไปย่อมไม่ง่าย หรือไม่เราท่านร่วมมือกัน ข้าจะช่วยท่านจับเป็นชิงหญิงในเวลาเพียงสั่นๆ หลังจากที่พวกเราลงมือพร้อมกันแล้ว ก็จัดการฆ่าปิดปากก็เจ้าพวกคนเหล่านี้ให้หมด ทั้งยังสามารถช่วยจัดการเรื่องที่จะเกิดขึ้นในภายหลังให้แก่ท่านได้ด้วย เป็นอย่างไร ? ”
น้ำเสียงของเยี่ยจงไม่มีความลังเลแม้แต่น้อย แล้วก็ได้ทะยานเข้ามายังท่ามกลางอากาศจนเกิดแรงระเบิดขึ้นมา จนทำให้สุดยอดฝีมือไม่น้อยสีหน้าเปลี่ยนไป เด็กหนุ่มผู้นี้ไม่ว่าจะพูดอะไรออกมาต่างก็ไม่มีแม้แต่สิ่งใดที่ทำไม่ได้ ภายใต้สมรภูมินี้ถือได้ว่าเป็นสิ่งที่น่าหวาดกลัวเป็นอย่างยิ่ง
แต่ว่า แล้วก็มีสุดยอดฝีมือไม่น้อยที่ภายในดวงตาได้ปรากฏความหวาดกลัวขึ้นมา เยี่ยจงเพียงคนเดียวย่อมไม่อาจที่จะสร้างความหมายกลัวให้แก่พวกเขาได้ แต่ว่าถ้าหากเยี่ยจงร่วมมือกับจื่อจุนเทียนแล้วละก็ เช่นนั้นท่ามกลางสถานที่แห่งนี้จะมีผู้ใดกันที่สามารถต้านทานสองสุดยอดรุ่นเยาว์นี้ได้กัน
หากว่ามีสุดยอดฝีมือมากมายในสถานที่แห่งนี้แล้ว ท้ายที่สุดต้องมาถูกสองสุดยอดรุ่นเยาว์สองคนร่วมมือกันฆ่าสังหารแล้วละก็ เช่นนั้นก็ถือได้ว่าเป็นเรื่องที่ขายหน้าจนมากเกินไปแล้ว ?
แม้แต่สีหน้าของชิงหญิงในตอนนี้ก็ยังต้องเปลี่ยนแปลงไปในทันที ความขัดแย้งระหว่างนางและเยี่ยจง ย่อมต้องทราบดีแก่ใจ เยี่ยจงย่อมมีวิธีการนับไม่ถ้วน อีกทั้งสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือจิตใจของเขา หากว่าเขาคิดที่จะกระทำเช่นนี้จริงแล้วละก็ ก็คงจะสามารถกระทำเรื่องเช่นนี้ออกมาได้จริง
และความน่าหวาดกลัวและความบ้าคลั่งของจื่อจุนเทียน ในวันนี้ถ้าหากว่าทั้งสองคนร่วมมือกันแล้วละก็ เช่นนี้ผลลัพธ์จะเป็นเช่นไรกัน คงยากที่จะคาดคิดเอาไว้ได้
“ ฮาฮาฮาฮา พี่เยี่ย เราท่านที่แท้ก็ชั่งมีวาสนาต่อกันเสียเหลือเกิน สังหารเจ้าเฒ่าตายยากเหล่านี้ที่มีอยู่มากมาย ความคิดเช่นนี้ก็ถือได้ว่ายอดเยี่ยมไม่น้อย แต่ว่าน่าเสียดาย ถึงแม้จะเป็นเช่นนี้ พวกเขาคิดที่จะหลบหนี พวกเราก็ไม่อาจที่จะขัดขวางเอาไว้ได้ ดังนั้น สิ่งที่เป็นปัญหาที่สุดในที่แห่งนี้ หากว่าพี่เยี่ยสามารถทำให้พวกเขาไม่อาจที่จะหลบหนีไปได้แล้วละก็ เช่นนั้นพวกเราก็จะสามารถทำการสำเร็จได้ ”จื่อจุนเทียนถึงแม้จะจองหอง แต่ว่าก็มิได้สูญเสียความเยือกเย็น ทั้งยังเอ่ยถึงเรื่องที่เป็นไปได้ยากที่สุดขึ้นมา
“ คนกลุ่มนี้ต่างก็เป็นบุคคลชั้นสูงแห่งดินแดนซีฮวง คงมิใช่ทุกคนหรอกที่จะเป็นคนที่มีความกล้าหาญที่จะเผชิญหน้า จะต้องมีหลบหนีเช่นนี้อย่างงั้นหรือ ? ”เยี่ยจงกวาดสายมองไปทางด้านล่าง ด้วยความเบื่อหน่ายอยู่หลายส่วน เด็กน้อยเหล่านี้แค่ละคนต่างก็มีวิชาฝีมือคุ้มครองตนเอง หากต้องหลบหนีไปจริงแล้วละก็ ก็คงจะขวางรั้งเอาไว้ไม่ได้จริงๆ
“ แต่ว่าก็ไม่เป็นไร พวกเรามาร่วมมือกันลงมือก่อน หลังจากจับเป็นแม่นางชิงหญิงส่งถึงเตียงนอนท่าน ค่อยว่ากล่าวเรื่องอื่นเป็นอย่างไร ? ”จ้องมองไปรอบหนึ่ง สายตาของเยี่ยจงก็ได้มองไปยังร่างของชิงหญิง หัวเราะเสียงเยียบเย็น ความแค้นระหว่างเขาและแดนปราชญ์ศักดิ์สิทธิ์ถือได้ว่าได้เริ่มมาจากหญิงสาวนางนี้ก็ว่าได้ คนอื่นๆยังพอที่จะปล่อยไปได้ แต่ว่าคนผู้นี้ เขาย่อมไม่คิดที่จะปล่อยไปอย่างแน่นอน
“ กล่าวไปก็มีเหตุผล ในเมื่อพี่เยี่ยมีความสนใจเช่นนี้ พวกเราก็มาร่วมมือกันเป็นอย่างไร ? ”จื่อจุนเทียนหัวเราะขึ้นเสียงเบา เดินออกไปพร้อมกันกับเยี่ยจง มุ่งหน้าไปยังทางด้านบริเวณของนางเซียนชิงหญิง
.
.
.
.
กลุ่มลับ ติดต่อได้หลังไมค์ครับ กลุ่มละ 80ตอน/กลุ่ม/100บาทครับ
โปรโมชั่น เข้ากลุ่ม 4/5/6/7/9 ราคา 550
กลุ่ม4 https://goo.gl/ESwaou ตอนที่ 291-370
กลุ่ม5 https://goo.gl/ekcF7V ตอนที่ 371-450
กลุ่ม6 https://goo.gl/4rqw89 ตอนที่ 451-530
กลุ่ม7 https://goo.gl/qrQ7GA ตอนที่ 531-610
กลุ่ม8 https://goo.gl/Uzqf2x ตอนที่ 611-690
กลุ่ม9 https://goo.gl/1jPZtn ตอนที่ 691-770 ล่าสุด730
สอบถามเพิ่มเติมได้ที่ INBOX ในเพจเลยครับ
https://www.facebook.com/ZuiQiangWuShen/
