ตอนที่ 341 การรวมตัว
ช่วงเวลาได้ไหลเวียนผ่านไป ไม่นานนักก็ได้ผ่านเลยไปกว่าครึ่งเดือนแล้ว ภายในครึ่งเดือนนี้เอง ทั่วทั้งท่ามกลางอากาศของสมรภูมิฮวงกู่ ก็ได้เริ่มที่จะมีเสียงดังระเบิดขึ้นมาอยู่ท่ามกลางอากาศ
สิ่งเหล่านี้เป็นเหมือนดังสัญญาณให้แก่เหล่าอัจฉริยะที่ซ่อนเร้นอยู่ตามสถานที่ต่างๆ ในตอนนี้แต่ละคนต่างก็ได้ออกมาจากสถานที่หลบซ่อน จากนั้นก็ได้ขยับกายคราหนึ่ง มุ้งหน้าไปบริเวณทางด้านของเวทีฮวงกู่ เกิดความซับซ้อนขึ้นภายในดวงตาของพวกเขา มีทั้งเสียใจ และยังมีสีหน้าคล้ายหลุดพ้น รวมไปทั้งยังมีพวกที่มีความยินดีอยู่หลายส่วน
นั้นก็เพราะว่าการเกิดเสียงระเบิดขึ้นนี้เป็นเหมือนดั่งสัญญาณชนิดหนึ่ง ที่เป็นการบอกต่อผู้คนทั้งหมด ว่าได้เวลาของการปิดตัวลงของสมรภูมิฮวงกู่นี้แล้ว ถึงแม้ว่าจำเป็นที่จะต้องจากออกไปแล้ว
ทั่วทั้งบริเวณของเวทีฮวงกู่ วันเวลาหลายวันที่ผ่านมานี้ก็ได้เกิดการรวมตัวกันของยอดฝีมือเป็นกลุ่มๆ เพียงแต่ว่าต่อให้เป็นการรวมตัวกันอย่างวุ่นวายนี้ ยังคงรวมไว้ด้วยจำนวนผู้คนที่มีความสำเร็จหลังจากที่ได้เข้ามายังสมรภูมิฮวงกู่แห่งนี้ นั้นก็เพราะยังมีอยู่อีกเหตุผล สมรภูมิฮวงกู่แห่งนี้ได้รวมไว้ด้วยภยันอันตรายมากมายนับไม่ถ้วน เหล่าขุมกำลังทั้งหลายภายในสมรภูมิฮวงกู่ทั้งหมดต่างก็ถูกพบว่าได้รวมตัวกันขึ้นมา แต่ก็ยังถือว่าหลงเหลือกันอยู่ไม่ถึงหนึ่งส่วน โดยส่วนมากแล้วต่างก็ตายตกลงไปแล้ว
“ไม่ทราบว่าเด็กน้อยแห่งรัฐต้าโจวเหล่านั้นจะเป็นยังไงบ้าง ”เยี่ยจงนั่งลงบนก้อนศิลาก้อนหนึ่ง ในปากคาบใบหญ้าเอาไว้ก้านหนึ่ง บ่นพึมพำออกมาด้วยความเบื่อหน่ายนับร้อยประการ
เขาได้รอคอยที่จะออกไปจากที่แห่งนี้หลายวันแล้ว ทั้งยังซ่อนเร้นอยู่ท่ามกลางหมู่ผู้คน สามารถเรียกได้ว่าเบื่อหน่ายจะแทบตายอยู่แล้ว แต่ก็ยังถือได้ว่าเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดแล้ว เพียงแต่น่าเสียดายที่เขาไม่มีวิชาในการเปลี่ยนแปลงใบหน้าได้ ไม่เช่นนั้นแล้วละก็ ตอนนี้คงต้องปลอมแปลงใบหน้าไปแล้ว ยิ่งเพิ่มความปลอดภัยได้มากยิ่งขึ้น
“ถี่ถี่ถี่——”
พริบตานั้นเอง เยี่ยจงที่กำลังหรี่ตาจ้องเขม็งไปอย่างช้าๆ เขาก็ได้ค่อยๆลุกขึ้นมาจากบนก้อนศิลาขึ้นมา
ตามความเคลื่อนไหวของเขา ก็ได้ยินเสียงตัดสายลมดังขึ้นมาจากสถานที่ห่างไกล หลังจากนั้นไม่นานนัก ก็ได้มีกลุ่มคนสวมไว้ด้วยชุดสีดำ เงาร่างเหล่านั้นได้ปกปิดใบหน้าเอาไว้ทะยานออกมาจากสถานที่ห่างไกล ในตอนนี้ บนร่างกายของผู้คนเหล่านี้ก็ได้เหมือนกับไม่เหมือนเดิมอยู่หลายส่วน เห็นได้ชัดว่าเป็นพลังได้อ่อนโทรมลงอย่างมาก เพียงแต่ว่าต่อให้เป็นเช่นนี้ก็ตาม พวกเขาก็ยังคงแผ่พุ่งบรรยากาศความแข็งแกร่งชนิดหนึ่งออกมา
“หลงเหลือเพียงแค่ครึ่งเดียวเองอย่างงั้นหรือ ? ”เยี่ยจงเหม่อมองไปยังเงาร่างของเหล่าสุดยอดฝีมือ หัวเราะเย็นเยียบติดต่อกันออกมา
คนเหล่านี้มาเพื่อสอดส่องการต่อสู้ระหว่างตนเองและองค์ชายสิบสาม มีอยู่ไม่น้อยที่ได้ใช้กายแท้เข้ามายังสถานที่แห่งนี้ แต่ว่าในครั้งนี้ก็ได้ตายตกลงไปกว่าครึ่ง รอคอยจนเมื่อหลังจากที่พวกเขาจากไปแล้ว ทั่วทั้งดินแดนซีฮวงจะต้องเกิดมรสุมครั้งใหญ่ขึ้นอย่างแน่นอน มีขุมกำลังไม่น้อยที่เกรงกลัวต่างก็ทำการชำระเปลี่ยนชื่อสำนักใหม่เพราะเหตุผลเช่นนี้
เพียงแต่ว่า มีสุดยอดฝีมือส่วนหนึ่งกลับมิได้ปรากฏขึ้นมา ดั่งเช่นร่างแบ่งของปีศาจยักษ์บรรพกาลเป็นต้น
ทว่าในขณะที่เยี่ยจงกำลังครุ่นคิดอยู่นั้นก็ได้เข้าใจขึ้นมาได้ในทันที สุดยอดฝีมือเหล่านี้ที่ต่างก็ได้ใช้ร่างแบ่งเพื่อเข้ามาดินแดนสถานที่แห่งนี้ ร่างแบ่งของพวกเขานั้นสามารถสลายหายไปจากสถานที่แห่งนี้เมื่อไม่มีความจำเป็นแล้ว ดังนั้น จึงมีสุดยอดฝีมือกลุ่มหนึ่งกว่าครึ่งได้ออกไปจากสถานที่แห่งนี้ก่อนหน้านี้แล้ว
เมื่อพบเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ ก็ได้ทำให้ภายในใจของเยี่ยจงเพิ่มความรอบคอบขึ้นมาอย่างมาก นั้นก็เพราะว่าแม้แต่เขาก็ยังคาดเดาไม่ออกว่า กลุ่มคนเหล่านี้ที่ถือได้ว่าอยู่ในจุดสูงสุดของดินแดนซีฮวงจะทำอันใดหลังจากออกไปแล้ว แล้วจะแพร่งพรายเรื่องราวเหล่านี้ออกไปหรือไม่ หรือคิดจะปิดเมืองเพื่อก่อพายุฝนอันบ้าคลั่งขึ้นมา
“ ซวบซวบซวบ ——”
ไม่นานนัก ก็ได้มีเสียงตัดสายลมดังขึ้นมาอีกครั้ง ในครั้งนี้กลับเป็นการปรากฏขึ้นมา ของเงาร่างเหล่าอัจฉริยะแต่ละฝ่ายขึ้นมาส่วนหนึ่ง พวกเขาต่างก็เงียบสงบอย่างถึงที่สุด แต่ละคนต่างก็กลับเข้าไปยังกลุ่มคนของตนเองก่อนหน้านี้อย่างรวดเร็ว จ้องมองไปที่เวทีฮวงกู่ด้วยสีหน้าเย็นเยียบ
เงาร่างสายหนึ่งก็ได้กระโดดตัวลงมาจากท่ามกลางอากาศ ร่างกายของนางสวมไว้ด้วยชุดคลุมสีขาวที่พลิ้วไหวไปตามสายลม ดุจดั่งนางเซียนที่ร่อนลงมาจากตำหนักเทพก็มิปาน เห็นได้ชัดว่านั้นก็คือชิงหญิงนั้นเอง
ในตอนนี้ นางก็ได้กลับเข้าไปยังสังกัดอย่างช้าๆ ขมวดคิ้วอันดกดำ จ้องมองไปยังกลุ่มของผู้คนที่กระจัดกระจายกันอย่างวุ่นวายอยู่รอบหนึ่ง เพียงแต่ว่านางกลับไม่พบกับสิ่งผิดปกติอันใด ยังคงสีหน้าอันเย็นชาเอาไว้อยู่ดั่งเดิม
จากนั้นไม่นานนัก โหยวเหลียน หมิงหยี่ ซือคงเกาเสียนต่างก็ได้ปรากฏตัวขึ้นมาตามๆกัน
คนเหล่านี้ต่างก็ถือได้ว่าเป็นอัจฉริยะแห่งดินแดนซีฮวงนี้ ถึงกับสามารถปรากฏตัวขึ้นมายังสถานที่แห่งนี้ได้ ทั้งยังไม่ได้ตายตกลง นั้นก็เป็นสิ่งที่บ่งบอกถึงความแข็งแกร่งของพวกเขาได้แล้ว ดินแดนซีฮวงในวันข้างหน้า เกรงว่าคงจะต้องอยู่ในการควบคุมของพวกเขาแล้ว
“ฮ่าฮ่าฮ่า นางเซียนทั้งสองท่าน ทำไมถึงวิ่งได้รวดเร็วถึงเพียงนี้กัน พวกข้ายังมีเรื่องที่จะต้องมาคุยกันอีกมากมายอยู่เลยมิใช่หรือ ? หรือไม่ก็ หลังจากที่ออกไปจากสมรภูมิฮวงกู่แล้ว ทั้งสองคนก็ติดตามข้าไปท่องเที่ยว ทำความรู้จักกับทัศนียภาพอันงดงามและสายน้ำอันตระการตาแห่งดินแดนซีฮวงแห่งนี้ดีหรือไม่ ? “ เสียงหัวเราะสายหนึ่งก็ได้ดังขึ้นมาจากท่ามกลางอากาศ จากนั้นก็ได้มีเงาร่างที่สวมไว้ด้วยชุดสีเพลิงไฟก้าวเดินออกมา แล้วก็ได้ปรากฏตัวขึ้นมาท่ามกลางด้านหน้าของกลุ่มผู้คน เขาหรี่ตาจ้องเขม็งไปทางด้านชิงหญิงและโหยวเหลียนทั้งสองคน ภายในดวงตาก็ได้รวมไว้ด้วยบรรยากาศอันกดดันชนิดหนึ่ง
คนผู้นี้ย่อมต้องเป็นจื่อจุนเทียนแล้ว บุคคลที่มีความลึกลับอย่างมาก เขาที่เป็นเหมือนดั่งผู้ที่ยืนอยู่ในจุดสูงสุดของสิ่งมีชีวิตทั้งปวงก็มิปาน เพียงแค่การปรากฏตัว ก็ได้ทำให้เกิดแรงกดดันขึ้นอันมหาศาลท่ามกลางสถานที่แห่งนี้
โหยวเหลียนหัวเราะอย่างมีเสน่ห์ขึ้นมา บนใบหน้าก็ได้เผยให้เห็นรอยยิ้มที่สดใสและประหลาดออกมา นางหัวเราะฮิฮิฮะฮะขึ้นมาแล้วกล่าว “ ท่านจื่อจุนเทียน หากว่ายินยอมที่จะมอบสมุดเงินอ่อนให้เป็นของกำนัลแล้วละก็ ข้าคิดว่าลัทธิของข้าคงจะพิจารณาการสู่ขอของท่านได้กว่าครึ่งอยู่นะ “
“ นี้มิได้หรอก นี้จะเป็นของขวัญที่จะสืบทอดไปยังบุตรที่ยังมิได้เกิดมาของพวกเรา จะนำไปให้แก่ผู้อื่นได้อย่างไรกัน ? ยิ่งไปกว่านั้น หากว่าข้านำของสิ่งนี้เป็นของกำนัลแล้วละก็ คงจะส่งผลร้ายมากกว่าดี เจ้าไม่ว่าอย่างงั้นหรือ ? ชิงเอ๋อ ? “ จื่อจุนเทียนก็ได้ปรบมือไปมา สีหน้าเหม่อมองไปทางด้านของชิงหญิงแล้วกล่าวออกมา
“ ที่แท้ก็ตกไปอยู่ในมือของเขาแล้ว ! “ เยี่ยจงจ้องมองไปยังจื่อจุนเทียน สีหน้ามิได้มีความเปลี่ยนแปลงมากมายนัก สมุดเงินอ่อนตกไปอยู่ในมือของจื่อจุนเทียน เป็นความคาดหมายที่เยี่ยจงพอจะคาดเอาไว้ได้อยู่แล้ว นั้นก็เพราะว่า บุคคลผู้นี้มีความแข็งแกร่งที่เพียงพอ เป็นสุดยอดฝีมือรุ่นเยาว์แห่งยุคอย่างแท้จริง ต่อให้เป็นตน้องก็ยังมิอาจที่มีชัยเหนือเขาได้ วันก่อนหากมิใช่เป็นเพราะเสี่ยวหลุนลงมือ ตนเองก็ยังถือมิอาจที่จะคัมภีร์กฎแห่งสวรรค์มาอยู่ในมือได้
ชิงหญิงขมวดคิ้วเข้าชนกัน นางมองไปทางด้านของจื่อจุนเทียนคราหนึ่ง อีกทั้งยังเต็มเปี่ยมไปด้วยความชิงชัง จากนั้นก็เอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงทุ่มต่ำ “ ท่านจื่อจุน ท่านมิได้เตรียมที่จะเปิดศึกกับข้าอย่างงั้นหรอกหรือ ? “
จื่อจุนเทียนยิ้มอย่างมีเลศนัยภายในมุมปาก หัวเราะฮิฮะแล้วกล่าวขึ้นมา “ ต้องการจะเปิดศึกกับข้าในที่แห่งนี้ซักสามร้อยรอบงั้นหรือ ? เกรงว่าคงจะไม่เหมาะสมกระมั่ง ? “
เขาเน้นย้ำถึงคำเปิดศึกอย่างหนักแน่น คำพูดยังถือได้ว่าไม่ได้มีอ่อนลงแม้แต่น้อย ถึงแม้ด้วยสถานะของเขา ก็ได้กล่าวออกมาเช่นนี้ เห็นได้ชัดว่าน่าแปลกใจอยู่หลายส่วน แต่ว่าในขณะนี้ ก็ได้ทำให้ผู้คนไม่น้อยต้องกระตุกนัยน์ตาขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง
“ บังอาจ เจ้าที่แท้เป็นใครมาจากไหน ถึงกับหาญกล้าที่จะพูดจาเกี้ยวพาราสีเช่นนี้กับนางเซียนชิงหญิง ! เจ้าหาที่ตายแล้ว ! “ มียอดฝีมือไม่น้อยที่อดทนเอาไว้ไม่อยู่ เขาที่คอยไล่ตามนางเซียนชิงหญิงอย่างบ้าคลั่ง ในตอนนี้ก็อดไม่ได้ที่จะกล่าวออกมา
“ ผู้เยาว์ที่ไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ ข้าจะยกโทษให้แก่เจ้า ตอนนี้เจ้าตบปากตัวเองร้อยครั้ง ข้าก็จะไม่สังหารเจ้า “ จื่อจุนเทียนทอสีหน้าอันเย็นชาขึ้นมา ในช่วงเวลาที่เผชิญหน้ากับชิงหญิง โหยวเหลียนทั้งสองคน เขายังสามารถที่จะเอ่ยวาจาเกี้ยวพาราสีได้ แต่ว่าผู้อื่นในสายตาของเขา ก็เป็นเหมือนดั่งแมลงตัวกระจ้อยก็มิปาน
อัจฉริยะทางด้านหน้าเหล่านี้แต่ละคนก็ได้หันหน้ากลับมาในตอนนี้ มองไปยังเด็กหนุ่มยอดฝีมือที่เอ่ยปากขึ้นมาคราหนึ่ง สีหน้าของแต่ละคนก็ได้ปรากฏแววตาสงสารขึ้นมา บุคคลผู้นี้ที่แม้แต่พวกเขาก็ยังไม่กล้าที่จะหาเรื่อง เด็กหนุ่มผู้นี้ช่างหาที่ตายอย่างแท้จริงแล้ว
เด็กหนุ่มยอดฝีมือนั้นก็ได้เกิดความสงสัยขึ้นมา ในช่วงเวลานี้ถึงค้นพบว่า ตนเองได้ไปหาเรื่องกับบุคคลที่ไม่สมควรหาเรื่องเข้าให้แล้ว เพียงแต่ว่าเขากลับไม่คิดที่จะลดราวาศอก เพียงร้องชิออกมา ก้าวเดินออกไป จ้องมองไปทางด้านของจื่อจุนเทียนอย่างเย็นเยียบ
สีหน้าของจื่อจุนเทียนก็ได้ปรากฏแววสนุกสนานขึ้นมา เห็นได้ชัดว่าเขาเองก็คิดไม่ถึงว่า เด็กน้อยยอดฝีมือผู้นี้ถึงกลับไม่คิดที่จะถอยไป กลับมีความกล้าหาญที่จะเผชิญหน้ากับตนเองเช่นนี้
“ ช่างเถอะ กับบุคคลเช่นนี้ อย่าได้ให้เขาอดสูไปกว่านี้เลย พวกเจ้าใครจะเป็นคนที่จะออกไปจัดการกับเขาดีละ ” จื่อจุนเทียนเอ่ยขึ้นมาอย่างราบเรียบ จากนั้นก็ไม่หันกลับไปมองยังเด็กหนุ่มยอดฝีมือผู้นั้นแม้สักครา จากนั้นก็ละสายตากลับมายังร่างของชิงหญิงอีกครั้ง เผยรอยยิ้มปรากฏขึ้นมาบนใบหน้า
ชิงหญิงขมวดคิ้ว กล่าวออกมาอย่างเย็นชา “ ท่านจื่อจุน ท่านอย่าได้หลงลืมไปว่าสถานที่แห่งนี้คือสถานที่ใดหรอกนะ ? หรือจะกล่าวได้วา ท่านคิดที่จะทำเป็นลืมเลือนถึงข้อตกลงของพวกเราท่ามกลางผู้คนมากมายเช่นนี้งั้นหรือ ? ”
จื่อจุนเทียนครุ่นคิดขึ้น หลังจากนั้นก็ได้เอ่ยตอบกลับไปในทันที “ ช่างเถอะ ในเมื่อชิงเอ๋อเอ่ยปากร้องขอน้ำใจให้เจ้าถึงเพียงนี้ เช่นนั้นก็จะละเว้นโทษตายให้ มีชีวิตมิสู้ตายจากไป ”
หลังจากที่สิ้นเสียง จื่อจุนเทียนก็ได้ก้าวเดินออกไป จนมาถึงด้านหน้าของคนกลุ่มนั้น
“เพียะเพียะเพียะ——”
หลังจากที่เขาก้าวเดินออกมา เด็กหนุ่มยอดฝีมือที่เอ่ยปากขึ้นมา รวมไปทั้งผู้คนจากขุมกำลังของเขาทั้งหมด ทั่วทั้งร่างกายของแต่ละคนก็ได้เกิดเสียงกระดูกแตกร้าวราวกับเม็ดถั่วแตกระเบิดก็มิปาน ในช่วงเวลาที่ยังไม่ทันมีปฏิกิริยากลับมาได้ทัน ผู้คนทั้งหมดต่างก็ได้ล้มฟุบลงกับพื้นไปมากมายนับไม่ถ้วน ส่งเสียงร้องอวดครวญไม่หยุดยั้ง
เห็นได้ชัดว่าผ่านไปเพียงแค่ช่วงพริบตาเดียว พวกเขาที่มีจำนวนมากมายต่างก็ได้ถูกจื่อจุนเทียนทำร้ายจนพิกลพิการลง
“ ดูเหมือนว่า เขาคงได้รับประโยชน์จากสมุดเงินอ่อนไปไม่น้อยเลยเหมือนกัน ” เยี่ยจงขมวดคิ้ว ทอสีหน้าหนักแน่นอย่างถึงที่สุด เห็นได้ชัดว่าจื่อจุนเทียนได้แข็งแกร่งขึ้นกว่าก่อนหน้านี้ถึงขั้นหนึ่ง เห็นได้ชัดว่า เมื่อได้ครอบครองสมุดเงินอ่อน ก็ได้ทำให้พลังฝีมือของเขาปะทุขึ้นมา จนเกิดความน่าหวาดกลัวขึ้นมา อีกไม่นานนักเขาอาจจะทะลวงเข้าสู่ขอบเขตใหญ่อีกระดับหนึ่งเป็นคนแรกแล้ว
และสุดยอดฝีมือเหล่านั้น อัจฉริยะรุ่นเยาว์เป็นต้น ในตอนนี้แต่ละคนก็ได้ทอสีแววตาอันแปลกประหลาดมองไปทางด้านของจื่อจุนเทียนคราหนึ่ง แต่ก็ไม่มีผู้ใดที่เอ่ยอันใดออกมา เพียงแต่ทุกผู้คนกลับละสายตามองไปบริเวณทางด้านของเวทีฮวงกู่ รอคอยการเปิดขึ้นมาของืเวทีฮวงกู่
คนเหล่านี้ต่างก็ตกอยู่ห้วงแห่งความคิด ราวกับว่าในช่วงเวลานี้เองไม่อาจที่จะตัดสินใจอันใดได้ก็มิปาน ในสถานที่แห่งนี้ต่างก็ไม่คิดที่จะลงมือต่อไป เพียงแต่รอคอยอยู่อย่างสงบ
เยี่ยจงขมวดคิ้ว แต่ก็ไม่ได้กระทำอันใดออกมา เพียงแต่เดินออกมาจากก้อนศิลาใหญ่ มองออกไปบริเวณทางด้านหน้าอย่างลังเล ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ทราบว่าเด็กน้อยเหล่านี้มีการนัดแนะอะไรกันไว้บ้าง ทว่าเห็นได้ชัดอย่างยิ่งว่า ต้องมีความเกี่ยวพันธ์กับคัมภีร์กฎแห่งสวรรค์อย่างแน่นอน
“ เรื่องราวคงจะยุ่งยากขึ้นมาแล้วละ ” เยี่ยจงครุ่นคิดขึ้นมา ทอสีหน้าประหลาด ทว่าเขาในตอนนี้กลับมิได้ทำอันใดออกมา เขาจำเป็นที่จะต้องจากออกไป ดังนั้นจำเป็นที่จะต้องผ่านเส้นทางสายนี้ เช่นนั้นต่อจากนี้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาก็ยังคงต้องเผชิญหน้าอยู่ดี
“ โครม —— ”
ทันใดนั้นเอง ทั่วทั้งฟ้าดิน ก็ได้เกิดเสียงดังแตกร้าวขึ้นมาสายหนึ่งอย่างประหลาดดังออกมา ทันใดนั้นสายตาของผู้คนทั้งหมดก็ได้มองไปยังจุดเดียวกัน แล้วก็ได้พบว่าบริเวณใจกลางของเวทีฮวงกู่นั้นเอง ในตอนนี้ก็ได้กลายเป็นดุจดั่งเปลือกไข่ที่กำลังแตกออกก็มิปาน รอยแตกที่ปรากฏขึ้นมาก็ได้มีเส้นทางที่ไว้สัญจรปรากฏขึ้นมาเป็นสาย จากนั้นท่ามกลางอากาศในตอนนี้ก็ขึ้นสู่อีกระดับขั้นหนึ่งก็มิปาน
“ ช่วงเวลาแห่งโอกาสได้มาถึงแล้ว ! เส้นทางสู่ทางอออกก็ได้เปิดขึ้นมาจนเสร็จสิ้นแล้ว ”
มีคนที่ได้เอ่ยขึ้นมาเสียงแผ่วเบา บอกออกมาถึงสิ่งที่เกิดขึ้นมาในตอนนี้
ในช่วงเวลาที่เสียงของเขาได้ทอดลง ก็ได้พบว่ารอยแตกท่ามกลางอากาศก็ได้ยิ่งมายิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ จนท้ายที่สุด รอยแตกก็ได้ปกคลุมอยู่ทั่วทั้งภายในเวทีฮวงกู่ จากนั้น ก็ได้พบเห็นเส้นทางที่คล้ายที่มีความใหญ่โตดั่งภูเขาสีทองระยิบระยับปรากฏขึ้นมาชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ จนสามารถมองเห็นถึงบรรยากาศอีกทางด้านหนึ่ง สิ่งที่เห็นภายในรอยแตกที่แท้ก็คือเมืองฮวงกู่นี้เอง
“เปิดขึ้นแล้ว ! ”
มีคนได้ถอนหายใจออกมา นับตั้งแต่การเปิดขึ้นมาของสมรภูมิฮวงกู่จนถึงตอนนี้ ก็ผ่านพ้นไปได้ปีครึ่งแล้ว ในช่วงเวลานี้จะเรียกว่ายาวนานก็ไม่ยาวนาน จะเรียกว่าแสนสั้นก็ไม่สั้น แต่ว่าหากกล่าวโดยผู้คนมากมายแล้ว ในตอนนี้ต่างก็มีความรู้สึกได้กลับไปยังดินแดนเดิมแล้วหลายส่วน
“ ทุกท่าน —— ” ทันใดนั้นชิงหญิงก็ได้ก้าวเดินออกมา หันกายมาอย่างช้าๆ
.
.
.
.
กลุ่มลับ ติดต่อได้หลังไมค์ครับ กลุ่มละ 80ตอน/กลุ่ม/100บาทครับ
โปรโมชั่น เข้ากลุ่ม 4/5/6/7/9 ราคา 550
กลุ่ม4 https://goo.gl/ESwaou ตอนที่ 291-370
กลุ่ม5 https://goo.gl/ekcF7V ตอนที่ 371-450
กลุ่ม6 https://goo.gl/4rqw89 ตอนที่ 451-530
กลุ่ม7 https://goo.gl/qrQ7GA ตอนที่ 531-610
กลุ่ม8 https://goo.gl/Uzqf2x ตอนที่ 611-690
กลุ่ม9 https://goo.gl/1jPZtn ตอนที่ 691-770 ล่าสุด760
สอบถามเพิ่มเติมได้ที่ INBOX ในเพจเลยครับ
https://www.facebook.com/ZuiQiangWuShen/
