ในโลกเดิมของผม เผ่าที่ได้รับขนานนามว่างดงามที่สุดก็คือเผ่าเอลฟ์
แขนขาเรียวบาง ผิวขาวเนียนใส เป็นเผ่าที่มีผมสีเงินและดวงตาที่งดงามดั่งทะเล
ที่แตกต่างไปตามแต่ละบุคคล
และเผ่าเอลฟ์ที่ว่านั่น….คุณไอริสได้เข้ามาที่บ้านของผมแล้ว
“นี่น่ะหรอห้องของผู้ชายที่อาศัยอยู่คนเดียว…”
อยู่กับผู้ชายตามลำพังสองต่อสองแท้ๆ แต่เธอกลับไม่ระวังตัวเอาซะเลย
หนำซ้ำยังมองไปรอบๆห้องผมด้วยความอยากรู้อยากเห็นแถมยังดูตื่นเต้นสุดๆ
“ไม่อยากจะเชื่อเลยค่ะว่าจะมีวันที่ฉันได้เข้ามาในห้องของผู้ชายแบบนี้ อา….กลิ่นหอมสุดๆไปเลยค่ะ….”
ดีแล้วจริงๆใช่มั้ยนะที่ชวนเธอมาที่ห้องแบบนี้น่ะ? แต่นี่ก็เพื่อที่จะพิสูจน์ข้อสงสัยของเธอก่อนหน้านี้
ผมพนักหน้ากับตัวเอง
ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ดูเหมือนคุณไอริสไม่มีท่าทีว่าจะถอยเลยแฮะ
ถึงงั้นผมก็ไม่ทำอะไรอย่างการหลอกลวงผู้หญิงหรอก
ถ้าพวกพนักงานในที่ทำงานของผมเธอมาเห็นผมตอนนี้พวกเธอจะพูดยังไงกันนะ
โลกนี้จำนวนผู้ชายมีน้อยซะด้วยสิ ผู้ชายก็เลยได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษสุดๆ
แต่ว่าก็เพราะแบบนั้นแหละ ผมไม่อยากจะโดนกล่าวหาว่าผมไปหลอกผู้หญิงเพื่อที่จะเอาเงินหรอกนะ
ไม่งั้นผมคงกลายเป็นไอหน้าหมีแน่ๆ
เอาเถอะ แต่สถานการณ์นี้แบบนี้ก็ดีกับผมเหมือนกัน
ก็แบบ นั่นไง เอลฟ์เลยนะ?
ถ้าเป็นโลกเดิมของผมนะ ต่อให้ผมจะคุกเข่าร้องไห้อ้อนวอนยังไงก็ไม่มีทางเป็นไปได้หรอก
มีเอลฟ์กระโจนเข้าหาแบบนี้แล้ว มีเหรอที่ผมจะปฏิเสธน่ะ
“เอ่อ…ดื่มชาหน่อยไหม?”
“อ๊ะ ขอบคุณมากค่ะ….”
ห้องพักของผมเป็นแค่ห้องชั้นเดียวในย่านที่อยู่อาศัย ใช้เวลาเดินจากกิลด์นักผจญภัยประมาณ 20นาที
ที่นี่เป็นที่ที่ได้รับการสนับสนุนจากทางกิลด์ เป็นที่พักสำหรับพนักงานกิลด์ที่อาศัยอยู่คนเดียว
ถนนแถวนี้ก็จะเต็มไปด้วยห้องพักชั้นเดียวแบบนี้เหมือนกันเต็มไปหมด
นอกจากนี้ ห้องของผมยังกว้างกว่าห้องในโลกเดิมของผมด้วย เพราะผมเป็นผู้ชายแหละนะ
คุณไอริสนั่งอยู่บนเตียงในห้องนอนของผมแล้วมองไปรอบๆห้อง
เนื่องจากเธอดูท่าทางกระสับกระส่าย ผมเลยว่าจะไปเอาชามาเสิร์ฟให้เธอก่อน
แต่พอผมมาที่ห้องครัว ผมก็สังเกตถึงอะไรบางอย่าง
นั่นคือในตู้ไม่มีถ้วยชาสำหรับใช้รับแขกอยู่เลย
นี่ตัวผมในโลกนี้ไม่ได้ชวนใครมาที่ห้องเลยรึไงนะ?
ไม่ว่าจะมองหาเท่าไหร่ก็เจอแต่ของใช้ของตัวเองทั้งนั้น
อืม….เอาไงดีหว่า….
ผมเหลือบมองเข้าไปในห้องนอนและถามกับคุณไอริส
“คุณไอริส จะว่าอะไรไหม พอดีว่าฉันมีแต่ถ้วยที่ใช้ตามปกติน่ะ?”
“อ๊ะ ถ้วยที่คุณใช้อยู่ประจำงั้นหรอคะ!?”
คุณไอริสเบิกตากว้างและพูดออกมาแบบนั้น
“ขะ ขอโทษ คงไม่ชอบสินะ”
“ไม่ใช่ค่ะ มะ…ไม่ใช่ว่าฉันไม่ชอบนะคะ ได้โปรดอย่าเอากลับไปเก็บเลยนะคะ ถะ ถ้าคุณอยากได้เงินฉันก็จะจ่ายให้เลยค่ะ!”
“เปล่า ไม่ได้ต้องการเงินสักหน่อย”
อะไรก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ดูเหมือนว่าจะโอเคสินะ
ผมดีใจที่มันไม่ได้เป็นปัญหาอะไร
โล่งใจจริง ไม่รู้ทำไมเหมือนกันแต่รู้สึกโล่งใจจริงๆ
“เชิญเลย”
“ขะ…ขอบคุณมากค่ะ….”
ผมเสิร์ฟชาให้กับคุณไอริช เธอยื่นมือรับชาด้วยท่าทางเขินอาย
จะว่าไปถ้าพูดถึงเรื่องเงินแล้ว ก็สงสัยเหมือนกันนะว่า แรงค์ S ทุกคนนี่กระเป๋าหนักกันหมดเลยรึไงนะ?
คุณคาร์ล่าก็เหมือนจ่ายหนักแบบไม่มีปัญหาเลยนี่นะ
ตอนที่อยู่โรงเตี๊ยมนั่นก็เหมือนกัน คุณคาร์ล่าก็จ่ายให้ผม
ถึงผมพยายามจะจ่ายส่วนของตัวเองแต่คุณคาร์ล่าก็ปฏิเสธ
แถมยังบอกผมว่า “จะให้ผู้ชายจ่ายได้ยังไงกันล่ะ”
ในเมื่อจำนวนผู้ชายและผู้หญิงนั้นกลับกัน แนวคิดที่ว่า เลดี้เฟิร์สก็อาจจะกลับกันเหมือนกันสินะ
ถ้าเป็นโลกเก่าล่ะก็ไม่มีทางจะให้ผู้หญิงต้องออกเงินค่าที่พักแน่
ผู้ชายแบบนั้นคงโดนเจี๋ยนแหงแซะเลย
ในขณะที่ผมกำลังนั่งคิดเรื่องนี้ คุณไอริสก็พึมพำขึ้นมา
“จะ จูบทางอ้อมสินะคะแบบนี้”
“ฉันคิดจะทำอะไรที่มันสุดยอดยิ่งกว่าแค่จูบทางอ้อมนั้นอีกนะ”
“พรวด!!”
คุณไอริสพ่นชาออกมาตอนที่ได้ยินคำพูดของผม
“หวาาา”
คุณไอริสรีบเช็ดเสื้อของเธอที่เปื้อนชาไปหมด
เสื้อของเธอเต็มไปด้วยคราบน้ำชา
“ขะ ขอโทษด้วยค่ะ….”
“อั้ยหยา นี่มัน…”
อืม นี่มันค่อนข้างจะเลอะเลย ถ้าเอาไปซักก็คงจะได้แหละ แต่จะให้ถอดเสื้อคุณไอริสไปซักแบบนี้ก็ไม่ได้ เอาไงดีหว่า….
เอาเป็นว่าช่างมันก็แล้วกัน
“เดี๋ยวเอาไปซักให้ เพราะงั้นถอดซะ”
“เอ๊ะ”
“ยังไงก็ต้องทำความสะอาดอยู่แล้ว ถ้าอย่างนั้นก็เอาไปซักเลยตอนนี้จะไม่ดีกว่าหรอ?”
“คะ…ค่ะ”
คุณไอริสพยักหน้าให้ผม เธอหน้าแดงเล็กน้อย จากนั้นเธอก็ถอดเสื้อผ้าออก
“โอ้”
ผมเผลอชื่นชมไปโดยไม่ได้ตั้งใจ
แขนขาที่เรียวสวยของคุณไอริสงดงามอย่างกับดอกไม้และก้านดอกไม้
บนหน้าอกเธอมีผมสีเงินนุ่มสลวยปิดไว้
ผมใช้มือของผมปัดผมรอบหน้าอกของเธอออกไปด้านข้าง
หน้าอกของเธอมีขนาดพอดีมือผม ให้ความรู้สึกนุ่มนวล
“อ๊า…♡”
โอ้ว คุณคาร์ล่ามีหน้าอกที่ทั้งใหญ่และหนักก็จริง แต่ความรู้สึกนุ่มสบายของคุณไอริสก็ยอมเยี่ยมไม่แพ้กัน
หลังจากที่ผมเล่นหน้าอกของเธอไปได้ซักพัก คุณไอริสก็หยุดหายใจไปชั่วนึง
ผมจึงเริ่มจูบริมฝีปากของเธอ
“อือ…อื้ม….♡♡”
ถึงตอนแรกจะดูอึดอัดแต่ไม่นานคุณไอริสก็ค่อยๆหรี่ตาของเธอลงแล้วเริ่มปรับตัวเข้ากับจูบของผม
“ฮ้า….อุหวา นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ฉันได้จูบกับผู้ชายแบบนี้…♡”
หลังจากจูบกันได้ซักพัก ตอนพวกเราแยกริมฝีปากออกจากกัน
คุณไอริสก็มองมาที่ผมด้วยใบหน้าร่าเริง
“ไม่คิดเลยว่า วันที่ฉันได้จูบกับผู้ชายแบบนี้จะมาถึง…♡♡”
“ไม่ใช่แค่จูบหรอกนะ เมื่อกี้ก็บอกไปแล้วนี่ จะทำมากกว่านี้ก็คงได้สินะ?”
“คะ…ค่ะ♡ แน่นอนค่ะ เพราะแบบนั้นฉันถึงมาที่นี่ไงล่ะค่ะ….♡”
ดวงตาสีมรกตของเธอมองมาที่ผม จากนั้นคุณไอริสก็ก้มตัวลงและใช้มือลูบหว่างขาของผม
เอาจริงๆก็อดคิดไม่ได้เหมือนกันนะ ว่าหรือจริงๆแล้วคุณไอริสน่ะตั้งใจเข้าหาผมตั้งแต่แรกแล้วรึเปล่า แต่แค่ใช้เรื่องของคาร์ล่ามาเป็นข้ออ้างบังหน้าเฉยๆ
ช่างมันก็แล้วกัน เอาเป็นว่าตอนนี้ก็มาสนุกกันดีกว่า
![[นิยายแปล] เจ้าหญิงแสงจันทร์แห่งดินแดนไว้ทุกข์](https://novel00.net/wp-content/uploads/2022/03/4500_cover-193x278-1.jpg "[นิยายแปล] เจ้าหญิงแสงจันทร์แห่งดินแดนไว้ทุกข์")
