ตอนที่ 1972 การต่อสู้ระหว่างเซียนอาวุโส (2)
ความสิ้นหวังปกคลุมใบหน้าของอัจฉริยะทั้งหลาย แม้แต่อัจฉริยะจากอาณาจักรจินหยางก็หน้าถอดสี พวกเขาต่อสู้เพื่ออาณาจักรของพวกเขาด้วยทุกอย่างที่มี แต่สุดท้ายพวกเขาก็ถูกทิ้ง
“ไม่! ข้าไม่เชื่อ!” เฉิงลี่กุมศีรษะแน่นแล้วกรีดร้องอย่าเจ็บปวด “เสด็จพ่อไม่มีทางทำกับข้าแบบนี้ เขาไม่มีทางทำแน่! จินหยางอยู่ที่ไหน นางอยู่ที่ไหน”
ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงจินหยางที่จากไปก่อน ความเดือดดาลพาดผ่านดวงตาเจ็บปวดของเขา
จินหยางต้องรู้เรื่องนี้แล้วแน่ๆ นางจึงจากไปอย่างปลอดภัย ขณะที่พวกเขาต้องต่อสู้เพื่อเกียรติยศของอาณาจักรอย่างน่าสมเพช!
“การที่จินหยางออกไปไม่มีอะไรเกี่ยวกับเจ้า” ใบหน้าของอู๋จุนเปลี่ยนเป็นเย็นชาขึ้นทีละน้อย “ข้ารู้แค่ว่าทุกคนที่เข้ามาในป่าบททดสอบสวรรค์วันนี้จะต้องทิ้งชีวิตไว้ที่นี่!”
ตูม!
กลิ่นอายของอู๋จุนกดทับลงมาบนร่างของพวกเขาจนทำให้พวกเขารู้สึกเหมือนโดนภูเขาไท่กดทับ
ใบหน้าของเฉิงลี่ซีดเผือด เขาไม่สามารถพูดออกมาได้แม้แต่คำเดียวและความเจ็บปวดบนใบหน้าของเขาก็ปิดไว้ไม่ได้แม้แต่นิดเดียว
“วิ่ง!” เฉียวจื่อเสวียนกัดฟันแล้วหันหลัง ก่อนจะพุ่งไปที่ด้านหลังของหุบเขา
แต่ว่าก่อนที่เขาจะได้ก้าวออกไปเกินสองก้าว ลำแสงคมกริบก็แทงทะลุหน้าอกเขาอย่างโหดเหี้ยม เลือดที่สาดกระจายออกมาจากอกทำให้ดวงตาของเขาเบิกกว้าง
ใบหน้าเกลียดชังของเขากระแทกพื้น แล้วชีวิตของเขาโดนพรากไป
“ใครอีกที่พยายามจะหนี” หลั่งซินเยว่ยิ้มเยาะ “ไม่มีใครบนโลกใบนี้ที่หนีไปจากข้าได้แบบมีชีวิตรอด! พวกเจ้าเองก็ไม่มีข้อยกเว้น!”
นอกจากสตรีผู้นั้น อวิ๋นเยว่ชิง…แต่ว่าโลกนี้ก็ไม่มีอวิ๋นเยว่ชิงคนที่สอง!
สายตาของหลั่งซินเยว่หันไปหาอวิ๋นลั่วเฟิงอีกครั้ง ใบหน้านี้คล้ายกับอวิ๋นเยว่ชิงมาก—จนทำให้นางไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าฉีกกระชากมันออก จากนี้แล้วอีกฝ่ายจะยังไปยั่วยวนบุรุษอีกได้อย่างไร!
“ปล่อยให้ข้าจัดการเอง” อวิ๋นเซียวก้มหน้าแล้วกระซิบข้างใบหูของอวิ๋นลั่วเฟิง
หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็ปล่อยสตรีในอ้อมกอดแล้วดวงตาเย็นชาของเขาก็มองคนที่อยู่บนท้องฟ้าด้วยสายตาเย็นเยียบ
พรึบ!
ชายหนุ่มเผยกลิ่นอายทั้งหมดของเขาออกมา ใบหน้าของเขาดูเคร่งขรึมจริงจัง เสื้อคลุมยาวสีดำของเขาสะบัดปลิวไปตามสายลมแรงทำให้เขาคล้ายกับเหยี่ยวยามค่ำคืน พลังของเขาทำให้ความหวาดกลัวเกาะกุมหัวใจของผู้คน
“โจมตี! อย่าปล่อยให้ใครรอดชีวิตไปได้ยกเว้นสตรีผู้นั้น!”
สตรีผู้นั้นเป็นคนท่านประมุขตั้งใจจะใช้เป็นตัวแทน ดังนั้นไม่ว่านางจะอยากสังหารอีกฝ่ายมากแค่ไหน นางก็ต้องควบคุมตัวเอง
ยอดฝีมือบนท้องฟ้าพุ่งลงมาพร้อมกันแล้วบินผ่านผู้คนบนพื้น
เพราะการตายของเฉียวจื่อเสวียนทำให้อาณาจักรจื่อเยว่ขาดผู้นำ อัจฉริยะที่มีชื่อเสียงภายในอาณาจักรก็นอนอยู่ในแอ่งเลือดภายใต้การสังหารหมู่ของยอดฝีมือเหล่านี้
“แม่นางอวิ๋น คนพวกนี้เป็นยอดฝีมือขั้นเซียนอาวุโสทั้งหมด ข้าเกรงว่าครั้งนี้คงเป็นเรื่องยากที่พวกเราจะหนีรอดแล้ว” ใบหน้าของฉีหลิงแสดงความสิ้นหวัง
เวลาเช่นนี้คนแรกที่เขานึกถึงคือน้องสาวของชายาที่จากไปแล้ว ถ้าเขาตายในป่าบททดสอบสวรรค์แล้วจากนี้ไปใครจะปกป้องดูแลนางล่ะ นางอาจจะถูกครอบครัวพวกนั้นขายออกไปอีกรอบก็ได้…
อวิ๋นลั่วเฟิงหรี่ตาแล้วยกมือขึ้นกอดอกขณะที่เอนพิงต้นไม้ สายตาเฉื่อยชาของนางเป็นประกายแล้วใบหน้าของนางก็ปรากฏรอยยิ้ม
เมื่อเห็นสีหน้าสงบนิ่งของอวิ๋นลั่วเฟิง ความปิติยินดีของพุ่งเข้าสู่หัวใจของฉีซู “แม่นางอวิ๋นกำลังคิดเกี่ยวกับวิธีจัดการกับกลุ่มผู้ฝึกฌานขั้นเซียนอาวุโสอยู่ใช่หรือไม่”
ตอนที่ 1973 การต่อสู้ระหว่างเซียนอาวุโส (3)
“เปล่า” อวิ๋นลั่วเฟิงตอบอย่างแกนๆ พร้อมรอยยิ้ม
“ถ้าอย่างนั้นท่านกำลังคิดอะไรอยู่ แม่นางอวิ๋น”
“ข้ากำลังคิดว่าผู้ชายของข้าจะดูสมบูรณ์แบบแค่ไหนเวลาเขาสังหารคน”
ฉีซูตัวแข็ง สถานการณ์คับขันเช่นนี้ท่านยังมีอารมณ์มาพูดเรื่องอย่างนี้อีกหรือ
ขณะเดียวกันสีหน้าของหลั่งซินเยว่ก็ยิ่งจริงจังมากขึ้น
บนท้องฟ้าเมื่อชายหนุ่มต้องเผชิญหน้ากับแรงกดดันของผู้ฝึกฌานขั้นเซียนอาวุโส การเคลื่อนไหวของเขาก็ยังคงว่องไวและดูไม่มีทีท่าว่าจะชะงักจากการโจมตีใดๆ เลย
อัจฉริยะคนนี้ปรากฏขึ้นที่แคว้นนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ นอกจากสตรีสวะอย่างอวิ๋นเยว่ชิงคนนั้น ยังมีคนอื่นที่สามารถรับมือกับเซียนอาวุโสหลายคนพร้อมกันได้อีกหรือ
“นี่ไม่ดีแล้ว! ถ้าพวกเราจะทำแบบนี้ต่อไป ข้ากลัวว่าจะมีตัวแปรที่พวกเราไม่รู้มาอีก!”
ดวงตาของหลั่งซินเยว่เข้มขึ้นและทันใดนั้นนางก็หันไปหาสตรีที่อยู่ท่ามกลางฝูงชนก่อนที่ดวงตาของนางก็เป็นประกายดุร้าย
“ขวางบุรุษผู้นั้นให้ข้า!”
พูดจบหลั่งซินเยว่ก็พุ่งลงมาหาอวิ๋นลั่วเฟิงที่อยู่ด้านล่างอย่างรวดเร็ว
บนท้องฟ้า อวิ๋นเซียวก้มมองฉากนี้แล้วริมฝีปากของเขาก็ยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเยาะเย้ย ไม่มีใครรู้จักสตรีของเขาดีไปกว่าตัวเขาแล้ว
เซียนอาวุโสแค่คนเดียวจะทำให้นางบาดเจ็บได้อย่างไร ถ้าอย่างนั้นนางก็ดูถูกสตรีของเขามากเกินไปแล้ว…
แต่ว่าอวิ๋นเซียวก็ยังลงมือ เขายกมือขึ้นอย่างรุนแรงแล้วสายลมแรงที่คมกริบเหมือนใบมีดก็ฟันลงมาหาหลั่งซินเยว่
หลั่งซินเยว่ไม่สนใจการโจมตีจากด้านหลัง นางพุ่งไปอยู่ตรงหน้าอวิ๋นลั่วเฟิงด้วยดวงตาที่เป็นประกายคมกริบ นางยกมือขึ้นตั้งใจจะบีบคอของอวิ๋นลั่วเฟิง แต่ว่าทันทีที่มือของนางจะสัมผัสถูกคอของอวิ๋นลั่วเฟิงก็มีมือคว้าแขนของนางไว้แน่นโดยไม่ทันได้ตั้งตัว
“ก่อนหน้านี้เจ้าพูดว่าคนที่เข้ามาในป่าบททดสอบสวรรค์ไม่ควรจะเสียเวลาคิดที่จะออกไปใช่หรือไม่ ถ้าอย่างนั้นข้าจะคืนประโยคนั้นให้เจ้าเอง!”
ตูม!
ทันใดนั้นร่างของหญิงสาวก็ถูกปกคลุมด้วยเกล็ดมังกร นางบิดข้อมือครั้งหนึ่งแล้วหันฝ่ามือปะทะเข้ากับหน้าอกของหลั่งซินเยว่
ปกติแล้วด้วยความแข็งแกร่งของหลั่งซินเยว่ อวิ๋นลั่วเฟิงอาจจะไม่สามารถโจมตีนางได้สำเร็จ แต่ว่าครั้งนี้นางประมาท นางไม่เคยคิดว่าสตรีผู้นี้ที่เป็นแค่ผู้ฝึกฌานขั้นเซียนสวรรค์ธรรมดาจะเอาชนะนางได้
ทันทีที่หลั่งซินเยว่ถอยหลังไปสองสามก้าว สายลมของอวิ๋นเซียวก็ประชิดเข้ามา แล้วส่งร่างนางให้ลอยออกไปอย่างแรงจนเลือดไหลออกจากปากของนางไม่หยุด
สตรีตรงหน้านางสวมเกล็ดมังกรสีขาวทำให้ร่างของนางดูน่าเกรงขาม สายตาของนางคมกริบขณะที่นางกอดอกแล้วก้มมองหลั่งซินเยว่
ใบหน้าของหลั่วซินเยว่ซีดลงเล็กน้อย แล้วจู่ๆ นางก็เริ่มหัวเราะ “ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าจะแข็งแกร่งมากตั้งแต่อายุน้อยเพียงเท่านี้ แม้แต่สตรีผู้นั้นก็เทียบพรสวรรค์กับเจ้าไม่ได้! โชคร้ายที่ท่านประมุขไม่มีทางปล่อยเจ้าไป ใครใช้ให้เจ้าหน้าตาเหมือนนางมากนักเล่า!”
อวิ๋นลั่วเฟิงหรี่ตาที่เป็นประกายเย็นชาเล็กน้อย “บอกข้ามาว่าเจ้ามาที่นี่ทำไม”
หลั่งซินเยว่หลับตา ครั้งนี้พวกเขาประมาทเกินไป พวกเขาไม่มีทางคิดว่าจะมีคนแข็งแกร่งถึงสองคนอยู่ในสี่อาณาจักร
คนแรกคืออวิ๋นเซียวที่สามารถสู้กับยอดฝีมือขั้นเซียวอาวุโสหลายคนได้ด้วยพลังกำลังเพียงอย่างเดียวโดยไม่อ่อนแรงลงเลยแม้แต่น้อย ตอนนี้ก็สตรีผู้นี้ที่เป็นแค่ผู้ฝึกฌานขั้นเซียนสวรรค์แต่นางกับครอบครองพลังที่น่าเกรงขามแล้ว! เพียงสองคนนี้ก็ทำให้นางรู้ว่าแผนการนี้ล้มเหลว
คนจากทั้งสี่อาณาจักรที่เหลือก็ตัวแข็งทื่อ นอกจากฉีซูกับฉีหลิงที่รู้เรื่องความแข็งแกร่งของอวิ๋นลั่วเฟิงอยู่แล้ว
