ตอนที่ 487 เหนือความคาดหมาย
ความกระตือรือร้นจากการต่อสู้ของทั้งคู่แผ่ไปด้านนอก ทําให้ทหารรับจ้างที่ซ่อนในห้องพากันอ้าปากค้าง
แบล็คสตาร์สามารถต่อสู้กับยอดมนุษย์ระดับภัยพิบัติได้อย่างเท่าเทียมจริงๆ?!
ความคิดแรกที่เข้ามาในหัวทุกคนคือศัตรูอาจไม่แข็งแกร่งนัก ด้วยความที่พวกเขาไม่เคยเห็นความสามารถเต็มๆของบุคคลระดับภัยพิบัติ พวกเขาจึงแค่ได้ยินข่าวลือมากมายเกี่ยวกับพลังสุดสะพรึงและความไร้ค่าของยอดมนุษย์ระดับBที่ยืนต่อหน้าตัวตนระดับนั้น
แต่ทว่า เมื่อดจากการต่อสู้ระหว่างหานเซียวและเอ็มเบอร์ ข่าวลือมันอาจเกินเลยไป
นี่ทําให้ทหารรับจ้างบางคนมีความมั่นใจ
“ฉันอยากลงไปช่วย”ทหารรับจ้างหนวดเคราเต็มหน้ายืนขึ้น หยิบปืนจากซองหนัง
ทุกคนมองหน้าเขาแปลกๆ แม้ศัตรูจะไม่แข็งแกร่งอย่างที่คิด การอยู่กับที่ก็ย่อมปลอดภัยกว่า ทําไมถึงต้องไปเสี่ยงด้วย?
ทหารรับจ้างคนนั้นจ้องทุกคนอย่างเหยียดหยาม เขาคิดว่านี่คือโอกาสทอง!
เนื่องจากมีอันตรายเล็กน้อย การลงไปช่วยย่อมหมายถึงการแสดงด้านดีต่อแบล็คสตาร์ หากเขาทิ้งความประทับใจไว้ลึกพอ เขาอาจได้รับเชิญให้เข้ากลุ่มแบล็คสตาร์!
คนๆนี้รีบออกห้องเฝ้าระวัง ไม่มีใครกล้ารั้งเขา หันความสนใจกลับไปยังกล้อง
เมื่อทหารรับจ้างคนนั้นมาถึงสนามรบ บรรยากาศก็ทําให้เขารู้สึกประหม่าเล็กน้อย ทําให้เขาเริ่มเสียใจกับการตัดสินใจ เขาสูดหายใจลึก บอกตัวเองว่านี่คือโอกาสทอง
หลังจากนั้น เขาก็พุ่งผ่านประตูไป ยิงใส่หลังของเอ็มเบอร์อย่างต่อเนื่องพลางตะโกน”แบล็คสตาร์ ฉันมาช่วยปรับ…”
ฟัน!
ในชั่วพริบตา ก่อนทหารรับจ้างคนนั้นจะพูดจบ ร่างเขาก็ล้มลง ฝันไกลออกจากภายในเสื้อผ้าเขา
“ขะ-เขาตายแล้ว?!”
ทหารรับจ้างในห้องเฝ้าระวังต่างงงงวย ความกลัวเขียนอยู่ทั่วใบหน้า
อ่อนแอบ้านป้าแกสิ!
ชายคนนี้สามารถฆ่าคนได้ง่ายๆ!
ตัวตนระดับภัยพิบัติน่ากลัวเกินไป เราควรซ่อนตัวนะดีแล้ว!
ความกล้าที่เพิ่งเริ่มขยายภายในตัวทหารรับจ้างพลันหดลงฮวบ
ตอนนี้กลุ่มทหารรับจ้างเข้าใจแล้วว่าที่แบล็คสตาร์ ผู้สามารถต่อต้านตัวตนระดับภัยพิบัติได้ไม่ได้กระจอกอย่างที่ใครคิด เป็นไปได้มากว่า แม้กระทั่งทหารรับจ้างระดับBที่ลอบดูถูกแบล็คสตาร์ ก็ยังไม่อาจเอาชนะเขาได้ ต่อให้รวมกลุ่มกัน
อันที่จริง คนจะมีชื่อเสียงได้ก็ต้องมีความสามารถมากพอก่อน!
บนสนามรบ หานเซียวรู้สึกว่าเรื่องนี้แปลกเล็กน้อย ทําไมทหารรับจ้างหนวดเคราคนนี้ถึงไม่ซ่อนตัวเงียบๆ? หรือว่าเขาถูกอีซอปสะกดจิตและจงใจมาหาความตาย?
เมื่อมาถึงจุดนี้ เอ็มเบอร์กลยุทธ์เขา พยายามทําให้เครื่องจักรเป็นอัมพาตอีกครั้ง เขาไม่เชื่อว่าหานเซียวจะสามารถฟื้นฟูเครื่องจักรเขาได้ซ้ําๆ
สมมติฐานเขาถูกต้อง หานเซียวไม่อาจใช้[การดัดแปลงของเสีย]ได้เรื่อยๆ นอกจากจํานวนใช้จํากัด พลังงานที่ใช้แต่ละครั้งก็ยังไม่ได้เล็กน้อย
แต่ทว่า หานเซียวชัดเจนกว่า อนุภาคคาร์บอนเหล่านี้ที่เอ็มเบอร์ใช้อยู่บนพื้นฐานการควบคุมคล้ายความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเครื่องจักร โดยปราศจากพวกมัน ความสามารถของเอ็มเบอร์ก็ย่อมอ่อนแอ
เช่นนั้น หานเซียวจึงเตรียมการมานานแล้ว
ด้วยการดีดนิ้ว กับดักที่ยังไม่ใช้ก็พลันเปล่งแสง
ภายในคลื่นดํา บอลแสงนับไม่ถ้วนปรากฏ ดักจับอนุภาคคาร์บอนไว้ในนั้น คลื่นด่าจึงลดปริมาณลงมาก
กับดักเหล่านั้นไม่มีอะไรพิเศษ แค่เครื่องกําเนิดม่านพลังธรรมดา จุดประสงค์พวกมันไม่ใช่การเก็บของไว้ข้างใน แต่ทว่า ในสายตาหานเซียว ทุกเครื่องจักรสามารถเป็นกับดักได้ ม่านพลังเหล่านั้นได้จับอนุภาคคาร์บอนจํานวนมากไว้ภายใน ทําให้พวกมันกลายเป็นคุก
ถึงแม้เอ็มเบอร์จะยังควบคุมอนุภาคคาร์บอนได้ แต่เขาก็ต้องใช้พลังงานและเวลาเพื่อทําลายม่านพลัง
การเคลื่อนไหวนี้ของเขาได้กําจัดพลังส่วนหนึ่งของเอ็มเบอร์!
สําหรับตําแหน่งนี้ มันประกอบไปด้วยโลหะผสมที่ไม่มีคาร์บอน เครื่องจักรของหานเซียวเองก็ไม่ได้ทําจากเหล็กคาร์บอน และดังนั้น นอกจากทหารรับจ้างที่เสียสละตนเอง ไม่มีใครอื่นที่คาร์บอนจะสามารถสกัดคาร์บอนได้ ด้วยความที่ช่วงความสามารถเขาสูง เขาจึงยังต้องใช้เวลาเพื่อสกัดคาร์บอนจากม่านพลังเขาและน่ามันกลับมา เว้นแต่เขาจะตัดสินใจดึงอนุภาคคาร์บอนออกจากร่างกายตน
อนุภาคคาร์บอนที่เหลือพลันเริ่มหมุน แปรรูปร่างเป็นพายุทอร์นาโดขณะพยายามตัดผ่านเพดาน เอ็มเบอร์ค้นพบว่าสนามรบนี้เขาเสียเปรียบมาก เขาอยากเปลี่ยนสนามรบและการออกไปที่โล่งจะทําให้ความสามารถเขา เพิ่มขึ้นหลายเท่า
เฮมเบอร์ไม่ได้ตระหนักว่าทัศนคติที่เขามีต่อหานเซียวได้ปเลี่ยนไปแล้ว จากความดูถูกและเหยียดยามกลับ เป็นการเริ่มพิจารณาผลของการต่อสู้ เขาสามารถรู้สึกได้ถึงแรงกดดันจากหานเซียว จากยอดมนุษย์ระดับB แรงกดดันที่ว่านี้คือศัตรูผู้สามารถคุกคามชีวิตเขาได้!
ในเวลานั้น หานเซียวไม่ถอยแต่รีบพุ่งไปทางพายุอันตรายและตะโกน”ระเบิด!”
บูม!
ทหารรับจ้างในห้องเฝ้าระวังรีบจุดชนวนระเบิด ทําให้ฐานถล่ม วัสดุก่อสร้างจํานวนมากทรุดลงและกลบฝั่ง
หานเซียวนับถือตัวตนระดับภัยพิบัติทุกคน ดังนั้นเขาจึงเตรียมฝังของหนักกดทับพวกเขาไว้ด้านล่าง การระเบิดคือศิลปะและเนื่องจากตําแหน่งวัตถุระเบิด ทั่วพื้นของอาคารจึงถล่ม ทั้งคู่เข้าสู่สภาวะไร้น้ําหนักและตกลงมาอย่างรวดเร็ว
ครั้นน!
เศษหินกระจายไปทั่ว และวิสัยทัศน์กับลมหายใจพวกเขาก็ถูกบดบังด้วยฝุ่นหนา โมเมนตัมที่เกิดจากการระเบิดรุนแรงจนราวกับว่าสามารถเปลี่ยนได้ทั้งภูเขา
เอ็มเบอร์รับสร้างแผงเพชรใต้เท้าเขา เขาตั้งใจจะบินออกจากตึกถล่มนี้พลางใช้อนุภาคคาร์บอนคุ้มกันตัวเอง
เสียงดังขึ้นจากระยะไกล หลังต่อสู้กับหานเซี่ยวมานาน เขาก็จ่าเสียงที่มาจากปืนใหญ่ความถี่สูงของหานเซียวได้ เขาเข้าใจว่าหานเซียวกําลังไล่ล่าเขาเหมือนสุนัขบ้า เอ็มเบอร์ไม่อยากต่อสู้ในสภาพแวดล้อมซับซ้อนแบบนี้ แต่เขาก็ไม่มีทางเลือกนอกจากโต้ตอบ
ทันใดนั้น ก้อนเงาดําก็ปรากฏตรงหน้าเขา บดบังวิสัยทัศน์
เอ็มเบอร์ตกใจ เขาตามืดบอดสนิท และไม่ว่าจะพยายามแค่ไหน เขาก็ไม่อาจหลบหนีจากกรงเงาได้ นอกจากนี้ สิ่งนี้ยังไม่อาจสัมผัสได้ เขาจึงไม่รู้ว่ามันคืออะไร เสียงลมหอนดังเข้าใกล์ขึ้นเรื่อยๆ แต่เมื่อผสานกับเสียงถล่มของตึก มันจึงยากจะระบุตําแหน่งได้
เอ็มเบอร์จําต้องปรับการใช้แผ่นเพชรเขาเป็นบอลเพชรป้องกันอีกครั้ง
เกร็ง!
วัตถุแข็งทะลุไปในบอลเพชร และเอ็มเบอร์ก็ใช้การควบคุมเพื่อเปิดรูเล็กก่อนจะสัมผัสกัน ยังวัตถุแข็งไว้ตามขนาด เห็นได้ชัดว่ามันเป็นอาวุธใหม่ของหานเชียว
แม้เขาจะมองไม่เห็น เอ็มเบอร์ก็สลายบอลเพชรเขา เปลี่ยนมันเป็นหอกยาวและแทงไปในทิศทางของปืนใหญ่ความถี่สูง เขาเดาว่าความเร็วการตอบสนองเขายังสามารถไล่ทันหานเชียวได้
แต่ทว่า การโจมตีเขากลับโดนแค่อากาศบาง
“ไม่ดีแล้ว!”
เอ็มเบอร์ตอบสนองทันที แต่มันก็สายเกินไปแล้ว มือใหญ่จากชุดจักรกลได้จับหลังหัวเขาแน่นและโดยไม่มีค่าเดือนใดๆ ล่าแสงมิติถูกปล่อยออกมาตรงๆ
ในเวลาเดียวกัน หานเซียวก็ใช้ทักษะการเจาะเกราะต่อเนื่อง]จากบัตรอัญเชิญตัวละครหัวหน้าองค์กรต้นกําเนิด ในห้าวินาทีต่อไป การโจมตีทั้งหมดของเขาจะมีโอกาสทําลายเกราะของศัตรูลดการป้องกันเขาลง24%
บูม!
เอ็มเบอร์รู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่า สมองเขาสันและดาวก็บินในสาย ทําให้ความสามารถเอสเปอร์เขาสลายตัวทันใด
แต่เวลานี้ก็พอให้แผงเพชรที่เท้าเขาสลายตัว ทั้งคู่ตกลงมายังใต้ตึกที่กําลังถล่มอีกครั้ง!
สวบ!
ฝนพัดใส่หน้าพวกเขา และพวกเขาก็ได้ยินแค่เสียงพังถล่มและเสียงลมพัด
ก่อนหน้านี้ หานเซียวได้หยิบยืมสภาพแวดล้อมซับซ้อนเพื่อสร้างการโจมตี เขาได้ใช้[วิสัยทัศน์มิติ]ก่อน เพื่อยับยั้งการมองเห็นของเอ็มเบอร์ ตามด้วยการโยนอาวุธเขาและใช้[ท่องมิติ]เพื่อปรากฏด้านหลังเอ็มเบอร์ สร้างเป็นฉากที่เขาโจมตีเอ็มเบอร์จากด้านหลัง
โอกาสนี้หายาก ดังนั้น หานเซียวจึงไม่ยอมปล่อยไป เขาไม่สนใจการใช้พลังงาน ปล่อยลําแสงมิติต่อเนื่อง นี่คือความสามารถเพิ่มเติมที่ได้รับจากชุดเกราะมังกรมิติ มันไม่มีคูลดาวน์ การผลาญพลังงานจะเพิ่มขึ้น30%หากใช้อีกครั้งภายใน10วินาที
“พลังงานคงเหลือ42% ซึม…พลังงานคงเหลือ26%…ระดับพลังงานวิกฤติ ซึม…”
พลังงานของชุดจักรกลถูกใช้ไปในอัตรารุนแรง เสียงของฟิลลิปส่งคําเดือนมาไม่หยุด
เอ็มเบอร์พยายามรวบรวมพลังงานภายในตัว ไม่ว่าจะสายไหน พลังงานก็คือคุณสมบัติสากล ซึ่งจกเพิ่งความต้านทานในช่วงสั้นๆ
หลังรับการโจมตีหนักหน่วง เอ็มเบอร์ก็จําต้องให้ความสนใจกับการป้องกันตัวเอง เช่นนั้น การควบคุมความสามารถเขาจึงลดลงเกือบ80%
หานเซียวสามารถเห็นค่าสถานะของเอ็มเบอร์ได้ผ่านหน้าต่างสถานะ ชายคนนี้เป็นบอส พลังป้องกันและพลังชีวิตเขาสูงมาก แถม เพราะเขาคือระดับA การแปลงความทนทานเขาจึงสูงมาก ดังนั้นพลังชีวิตเขาจึงเทียบได้กับของหานเดี่ยว ดังนั้นหานเชี่ยวจึงไม่อาจตระหนักได้ ความสามารถระเบิดทุกประเภทเช่น[ปลดปล่อยยีน]และโทลายขีดจํากัด]ทํางาน และหานเซียวก็ยังเลือกใช้บัตรอัญเชิญตัวละครฮีล่า [ผู้กระซิบแห่งความตาย] สร้างความเสียหายทางจิตกับเป้าหมาย
มันเกิดขึ้นเร็วมาก พวกเขาตกลงมาได้แค่ครึ่งทางเท่านั้น
หัวของเอ็มเบอร์ยังถูกจับ และความเจ็บปวดกับความอัปยศก็ทําให้เขาจมลงในความโกรธ
แม้เขาจะมองไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้นด้านหลังเขา เขาก็สามารถรู้สึกได้ถึงความผันผวนของพลังหานเซียวที่ลดลง สิ่งนี้ชี้ให้เห็นว่าพลังงานในชุดจักรกลเขาต่ําลง ซึ่งหมายความว่าการโจมตีเขากําลังหมดลง
ขณะที่เขาถูกโจมตี อย่างน้อยเป้าหมายเขาก็บรรล ช่วงเวลาที่พวกเขาออกสู่โลกภายนอก นั่นจะเป็นเวทีของเขา!
ล่าแสงสุดท้ายผลาญพลังงานในชุดจักรกลจนหมด เอ็มเบอร์สามารถสัมผัสได้ชัดเจน และเขาก็ทนความเจ็บปวดในหัวพลางกล่าวอย่างอวดดี“แกไม่เหลือพลังงานแล้ว…รอให้ฉันลากแกออกมาจากกระดองเต่าแกก่อนเถอะ ฉันจะแปลี่ยนแกให้เป็นเศษเนื้อ!”
เมื่อหานเซียวได้ยิน เขาก็กัดฟันและตะโกน”อโรเชีย!”
อโรเชียไม่ได้รับผลโดยแรงโน้มถ่วงเลย และติดตามทั้งคู่มา ร่างเธอค่อยๆพุ่งผ่านเศษหิน เมื่อเธอได้ยินชื่อตัวเอง เธอก็เปลี่ยนเป็นลําแสงและเกาะติดหลังหานเดี่ยว อ้าแขนและกอดเขาจากด้านหลัง
ฮม!
ร่างพลังงานเธอเหมือนน้ําแข็งละลายไหลเข้าแกนกลางของชุดจักรกล
ในชั่วพริบตา ความจุพลังงานของชุดจักรกลก็พุ่งทะยาน!
“ระดับพลังงาน327% ฮัม…วงจรเต็มพิกัด โปรดขยายพลังงานส่วนเกินโดยเร็วที่สุด”
สาหรับหานเซียว พลังงานของอโรเชียคือแบตเตอรี่สํารองของเขา+
มือของหานเชี่ยวคว้าจับหัวเอ็มเบอร์แน่นเหมือนคีมหนีบ
“พลังงาน?ฉันไม่ได้ขาดเลย!แกพร้อมจะโดนย่าอีกชุดรียัง?!”
บูม!
เมื่อรับรู้ถึงพลังงานที่เพิ่มขึ้น ดวงตาของเอ็มเบอร์ก็เบิกกว้าง ตกใจและเต็มไปด้วยความโกรธ เขารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ราวกับทุกเรื่องหลุดออกจากการควบคุมเขาไปหมด
ความรู้สึกแบบนี้มันทําให้จิตใต้สํานึกเขานึกถึงตอนที่เขาสู้กับหานเชี่ยวครั้งแรก!เขากัดฟัน
ทุกครั้ง…มันเหมือนกันทุกครั้ง!
สารเลวนี่มันพัฒนาตลอด!
ระเบิดชุดทําให้ความคิดเขากระเจิง ทั้งคู่กระแทกกับพื้น ผลกระทบส่งไปทั่วกระดูกของทั้งคู่ พวกเขานอนคว่ำ ไม่อาจรวบรวมพลังเพื่อยืนขึ้นได้
เมื่อมาถึงจุดนี้ เงาขนาดใหญ่ก็ขยายอย่างรวดเร็วตรงจุดที่พวกเขาอยู่
วินาทีต่อมา อาคารที่ถล่มก็กระแทกใส่พวกเขา
บูม!
