ฟางเจิ้งจือ ยืนนิ่งไปสักพัก แต่สถานการณ์ในตอนนี้เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้มากนัก
งั้น…เชิญท่านถามได้เลย ฟาง เจิ้งจือ กล่าว เขาอยากจะพูดอะไรอีก แต่เมื่อเห็นเซียนสวรรค์พักพิงเตือนขึ้นมาเขาจึงทำได้แค่ส่ายหัว
เจ้าเป็นคนทำลายบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์งั้นหรือ? มู่ฉิงเฟิง ถามขึ้น
ใช่ ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้า
นี่เป็นสิ่งที่ปฏิเสธไม่ได้แม้ ฉือ กูเหยียน จะผลักความรับผิดชอบให้เขาก็ตาม นั่นก็เป็นฝีมือของเขาอยู่ดี
เอาล่ะ!เจ้าฆ่า ฉือ ฟาน แห่งศาลาหยินหยาง รวมทั้งหยวนหรงกับคนอื่นๆด้วยงั้นหรือ? ท่าทีของ มู่ ฉิงเฟิง ไม่ได้เปลี่ยนไปมากนัก ในขณะที่ยังคงถามต่อไป ใช่แล้ว ฟาง เจิ้งจือ ตอบทันที
ทำร้ายผู้อาวุโสสี่และผู้อาวุโสสองด้วยใช่ไหม?
ใช่
ยอดเยี่ยมในเมื่อเจ้ายอมรับ ข้าจะปฏิบัติต่อเจ้าเสมือนเป็นศิษย์ของศาลาเต๋าสวรรค์คนหนึ่ง นอกจากนี้ ข้าจะมอบรางวัลให้เจ้า เจ้าขัดข้องหรือไม่? มู่ ฉิงเฟิง พูดด้วยเสียงที่ชัดเจน
รางวัล? เมื่อผู้อาวุโสหกได้ยินเขาก็ตกใจอย่างเห็นได้ชัด นี่เป็นเพราะ ฟาง เจิ้งจือ ยินอยู่ตรงหน้าเขา ทำไมต้องให้รางวัลกับเขาด้วย?
เว้นแต่…
ผู้นำศาลาจะปล่อย …ปล่อยเขาไปไม่ได้ วันนี้ ศาลาเต๋าสวรรค์และ ฟาง เจิ้งจือ ได้กลายเป็นศัตรูต่อกันแล้ว ถ้าเราปล่อยเขาไป ข้าเกรงว่า … ผู้อาวุโสสองกังวลอย่างเห็นได้ชัด พาผู้อาวุโสสองไปพักก่อน มู่ ฉิงเฟิง ขัดจังหวะขึ้น
รับทราบ! ศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์รับสั่งในทันที
จากนั้นมู่ ฉิงเฟิง ก็มองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ และพูดว่า ฟาง เจิ้งจือ ไม่ใช่แค่ทำลายบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ แต่เจ้าได้ทำให้ผู้อาวุโสสองได้รับบาดเจ็บ ข้ามีสิทธิ์ที่จะฆ่าเจ้า!
แล้วทำไมถึงไม่ฆ่าข้าล่ะ? ฟางเจิ้งจือ ถามขึ้นมา
วันนี้ข้ายังฆ่าเจ้าไม่ได้ นั่นเพราะเจ้าเป็นอดีตสหายของ ฉือ กูเหยียน นางขอให้ข้าเมตตาต่อเจ้า ข้าจะยังไม่ฆ่าเจ้าในวันนี้ และข้ามีเรื่องจะขอ! มู่ ฉิงเฟิง มองไปที่ ฉือ กูเหยียน ที่อยู่บนหัวของสัตว์ร้าย ในเวลาเดียวกันนั้นเขาก็พึมพำบางอย่างออกมา ผู้ชนะบนทำเนียบมังกรคู่ ช่างน่าอัศจรรย์…
กูเหยียนข้าคิดว่าเจ้าขอความเมตตาให้กับเขา อย่างไรก็ตาม พลังของเขาไร้ขีดจำกัดจริงๆ! ฆ่าเซียนถึงห้าคน…ด้วยตัวคนเดียว?!
ข้าหวังว่าเจ้าจะคิดถูก!
มู่ฉิงเฟิง ส่ายหัวและไม่คิดอีกต่อไป เขาตัดสินใจได้แล้ว
ท่านจะขออะไร? ฟางเจิ้งจือ ไม่รู้ว่า มู่ ฉิงเฟิง กำลังคิดอะไรอยู่ อย่างไรก็ตาม ถ้าเขาจะปล่อยข้าไป ข้าจะไม่ปฏิเสธแน่นอน
ข้าอยากให้เจ้าสาบานว่าเจ้าจะไม่คิดแค้นใครในศาลาเต๋าสวรรค์กับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้นอกจากนี้ ถ้าเจ้าไม่ได้รับอนุญาตจากข้า เจ้าไม่มีสิทธิ์เข้ามาในดินแดนศาลาเต๋าสวรรค์!
แล้วถ้าศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์เป็นคนมาหาข้าเองล่ะ? ฟาง เจิ้งจือ ถาม
เจ้าฆ่าเขาได้เลย!
หลังจากข้าสาบานท่านจะปล่อยข้าไปไหม?
แน่นอน
แล้วพวกเขาล่ะ? ฟางเจิ้งจือ ชี้ไปทางเซียนสวรรค์พักพิงและ เหยียน เฉียนหลี่ ร่วมไปถึง เหยียน ซิว ด้วย
ข้าจะปล่อยเจ้าไปแน่นอนว่าคนพวกนั้นก็เช่นกัน!
เอาล่ะข้าสัญญา ยังไงก็ตาม ข้าเองก็มีเรื่องจะขอท่านเช่นกัน! เมื่อ ฟาง เจิ้งจือ ได้ยินเช่นนั้น เขาก็กัดฟันและตอบกลับ
อะไร?
ช่วยเหยียน ซิว!
ข้าช่วยเขาไม่ได้
ท่านทำไม่ได้?
ข้าไม่สามารถช่วยเขาได้จริงๆเหยียน ซิว ถูกปิศาจอาชูร่าครอบงำแล้วเขาสูญเสียตัวตนไปแล้ว รวมทั้งอาการบาดเจ็บของเขา ตอนนี้เขาเป็นคนที่ต้องตายเท่านั้น! มู่ ฉิงเฟิง พูดขณะที่เขาพยักหน้า
คนที่ต้องตาย… คนที่ต้องตาย?! สีหน้าของ ฟาง เจิ้งจือ เปลี่ยนไปทันที เขาจ้องไปที่ มู่ ฉิงเฟิง ราวกับว่าเขาไม่สามารถเชื่อในสิ่งที่ได้ยินได้
ฟางเจิ้งจือ เจ้าน่าจะรู้ดีว่าการตายของ เหยียน ซิว ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับศาลาเต๋าสวรรค์ แม้ผู้อาวุโสสองจะไม่ทำร้ายเขา ผลลัพธ์ก็จะออกมาเหมือนเดิม มู่ ฉิงเฟิง พูดเพิ่มเติม
ไม่….มันไม่เหมือนกัน! ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับ เหยียน ซิว แม้ข้าจะต้องตายในวันนี้ ผู้อาวุโสสองต้องชดใช้กับสิ่งที่ทำ! ฟาง เจิ้งจือ กำมือแน่น ในเวลาเดียวกัน จิตสังหารอันแรงกล้าก็พวยพุ่งออกมาจากร่างของเขา ดาบทองที่ปักอยู่หลุดกระเด็นออกไปเพราะจิตสังหารนี้
ตึง! พื้นดินทั้งหมดทรุดตัวลงจิตสังหารแผ่กวางออกไปทุกทิศทางราวกับคลื่นยักษ์
ทรงพลังมาก… เขาเป็นปีศาจงั้นหรือ? แข็งแกร่งขนาดนี้ได้ยังไง?!
จิตสังหารที่รุนแรงนี้เขาบ้าไปแล้วหรือ? อาจารย์ได้ปล่อยเขาไปแล้ว เขา…เขาต้องการฆ่าผู้อาวุโสสองงั้นหรือ? เป็นไปได้อย่างไร?ด้วยตัวเขาคนเดียว?
ศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์ต่างตกตะลึงตามจริงแล้วพวกเขาไม่เชื่อว่า ฟาง เจิ้งจือ สามารถฆ่าผู้อาวุโสสองต่อหน้า มู่ ฉิงเฟิง ได้
เจ้าเด็กเหลือขอผู้นำศาลาตัดสินใจปล่อยเจ้าเพราะเจ้าเป็นสหายของ ฉือ กูเหยียน นี่ก็ใจกว้างมากพอแล้ว ถ้าเจ้าจะทำเช่นนี้ และเลือกที่จะไม่ออกไป อย่าหาว่าข้าไม่ปราณี! เมื่อผู้อาวุโสหกเห็นฉากนี้ เขาก็สับสนเช่นกัน แววตาของเขาเปลี่ยนเป็นความต้องการฆ่า
ใจกว้าง?ฮ่าฮ่าฮ่า…. เมื่อ ฟาง เจิ้งจือ ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หัวเราะออกมา จากนั้นก็มองไปที่ เหยียน ซิว ที่หมดสติอยู่ ร่างของเขาเริ่มสั่นเทา ข้าปกป้องเจ้าไม่ได้…ถ้าไม่ใช่เพราะข้า ฉือฟ่าน คงไม่คลายผนึกของเจ้า เหยียน ซิว รอข้าก่อน ข้าจะแก้แค้นให้เจ้าเอง ข้าจะฆ่าทุกคนที่เกี่ยวข้องกับการต่อสู้ครั้งนี้ข้าจะฆ่าผู้อาวุโสสอง จากนั้นก็พวกศาลาหยินหยาง และเก้าขุนเขา …ข้าจะฆ่าพวกมันทั้งหมด!
เต๋าอาชูร่า!!
นี่คือเต๋าอาชูร่า!
ชายคนนี้…เชี่ยวชาญเต๋าแห่งอาชูร่าด้วยหรือ?!
ไม่มีศิษย์คนไหนคิดว่าฟาง เจิ้งจือ จะสามารถสู้ต่อไปได้ อย่างไรก็ตาม แสงสีแดงเลือดเปล่งออกมาจากร่างกายทำให้พวกเขารู้ว่าตัวเอง…
คิดผิด!
ทุกคนรวมถึงเหล่าศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์ ศิษย์นิกายเงา เซียนสวรรค์พักพิง เหยียน เฉียนหลี่ ต่างตกตะลึงกับแสงสีแดงเลือดที่พวยพุ่งออกจากร่าง ฟาง เจิ้งจือ
เจ้าเด็กเหลือขอนี่มัน …เหลือเชื่อเกินไป?! หลังจากคิดหาคำพูดชั่วครู่ เซียนสวรรค์พักพิงก็พูดได้แค่นี้
ใบหน้าของเหยียน เฉียนหลี่ แข็งค้าง แม้เขาจะคาดหวังว่าฟาง เจิ้งจือ จะแข็งแกร่งขึ้น แต่เขาก็รู้สึกอึดอัดใจเล็กน้อยเมื่อเห็นพลังของเขาถูกควบคุมได้โดยคนอื่น
แน่นอนว่าผู้อาวุโสหกตกตะลึงมากที่สุด
ในตอนนี้ผู้อาวุโสหกอ้าปากแข็งค้างดวงตาที่โกรธแค้นของเขาปูดโปนออกมา ความตกใจที่เกิดขึ้นบนใบหน้าทำให้สีหน้ากลายเป็นขาวซีด
ความจริงแล้วเขาเห็นฟาง เจิ้งจือ ใช้เต๋านรกต่อสู้กับ ฉือ ฟ่าน อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ ฟาง เจิ้งจือ ยังไม่ได้ต่อสู้!
เขาเชี่ยวชาญเต๋านรกได้ยังไง?!
นอกจากนี้เขาเข้าถึงเต๋าที่อันตรายที่สุดในบรรดาหกเต๋าเต๋าแห่งอาชูร่า?
เขาจะน่าหวาดกลัวไปมากกว่านี้อีกไหม?
มีเต๋าประเภทหนึ่งที่อยู่ในใจข้ามานานแต่ข้าไม่เคยพยายามจะฝึกฝนมัน นั่นเพราะมันเป็นของเจ้า! เสียงของ ฟาง เจิ้งจือ ดังขึ้นมา ในเวลาเดียวกัน ดวงตาของเขาก็ส่องประกายแสงสีแดงเลือด
อยู่ในใจมานานแล้ว?
ไม่เคยพยายามจะฝึกมัน…
มันเป็นของเจ้า?
เมื่อเหล่าศิษย์ได้ยินฟาง เจิ้งจือ พูดต่างก็พากันสับสน
อย่างไรก็ตามเมื่อผู้อาวุโสหกได้ยิน ร่างของเขาก็แข็งค้าง ใบหน้าที่ขาวซีดของเขาแสดงออกถึงความตกตะลึง ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าทำไม ฟาง เจิ้งจือ เข้าถึงเต๋าแห่งอาชูร่าได้ทั้งที่ยังไม่ได้ต่อสู้
อย่างไรก็ตามยิ่งเข้าใจมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งตกตะลึงมากเท่านั้น
อยู่ในใจของเขามานานแล้ว…
อยู่ในใจมานานแล้ว!
ชายคนนี้เป็นอัจฉริยะอย่างแท้จริง! ผู้อาวุโสหกไม่กล้าเชื่อแต่ความเป็นจริงบังคับให้เขาต้องเชื่อ ……………………………………..
