Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ – ตอนที่ 2527 เจรจา!

ในสายตาของคนทั้งหลายนั้นเย่หยวนย่อมจะเป็นแค่ลูกแกะที่รอวันเชือด

แต่ใครจะไปคิดว่าที่แท้แกะน้อยตัวนี้มันกลับเป็นเสือร้าย!

ผู้บรรลุสวรรค์นั้นกลับหักขาของยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศน้อยขั้นกลางได้ มีหรือที่คนทั้งหลายจะไม่ตกตะลึง?

ถังหยูนั้นได้แต่ต้องเบิกตากว้างขึ้นมาอย่างตื่นตะลึงไม่ต่างจากคนทั้งหลาย

เพียงแค่ว่ามันเป็นแค่ความตื่นตะลึงเท่านั้น ไร้ความเกรงกลัวใด

เพราะการโจมตีก่อนหน้านี้มันใช้ความสามารถด้านการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วโจมตีจังหวะศัตรูไม่ทันตั้งตัว

ที่สำคัญถังหยูนั้นยังมีฝีมือต่างจากหลี่เจิ้งชิวสิ้นเชิง

แม้จะอยู่ในชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศน้อยขั้นกลางเหมือนๆ กันแต่เขานั้นแข็งแกร่งกว่าหลี่เจิ้งชิวไปมากมายนัก

 ตอนที่เจ้าสั่งให้ไสหัวไปนั้น มันหมายรวมถึงนายน้อยคนนี้ด้วยหรือไม่?  ถังหยูถามขึ้นมาด้วยเสียงเย็นเยือก

เย่หยวนหันไปตอบกลับ  ย่อมไม่รวมเจ้า! 

มุมปากของถังหยูนั้นเผยอขึ้นมาเป็นรอยยิ้ม  อย่างน้อยเจ้าก็ยังพอรู้ขีดจำกัดของตนเอง! 

คนทั้งหลายนั้นพยักหน้าขึ้นมาตาม คิดว่าอย่างน้อยๆ เจ้าเด็กคนนี้มันก็ยังรู้ว่านายน้อยหยูนั้นมิใช่คนที่จะยอมใครง่ายๆ

แต่เย่หยวนนั้นกลับตอบกลับไป  เจ้าอยู่ก่อน ข้ามีเรื่องจะคุยเจรจากับเจ้า 

เมื่อคำพูดนี้ถูกกล่าวคนทั้งหลายย่อมจะหัวเราะลั่นขึ้นมา

 เจรจาหรือ! ฮ่าๆๆ เจ้าผู้บรรลุสวรรค์นี้มันตลกเสียจริง มันกลับคิดจะเจรจาต่อรองใดๆ อีก! 

 ชิๆ วิธีการของมันนี่ดีจริงๆ ไม่ต้องเสียอะไรแต่ก็มานั่งเจรจาต่อรองได้ 

 ยังจะมาว่างท่าใหญ่โตปกปิดความฉิบหาย! คิดอยากจะวางท่าแต่ก็ไม่อยากจะลบหลู่นายน้อยหยู เรื่องดีๆ เช่นนั้นมันจะมีได้อย่างไรกัน? 

…

คนทั้งหลายนั้นหัวเราะลั่นขึ้นมาตามๆ กันบอกว่าเย่หยวนนั้นรู้จักแต่รังแกคนอ่อนแอแต่เกรงกลัวคนที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริง

ถังหยูนั้นเองก็หัวเราะขึ้นมาก่อนจะกล่าว  เจรจา? หึๆ มันช่างเป็นวิธีที่สดใหม่นัก! ลองบอกข้ามาหน่อยสิว่าเจ้าคิดจะเจรจาอะไรกับนายน้อยผู้นี้? 

เย่หยวนจึงยิ้มตอบกลับไป  เจ้าแน่ใจหรือว่าอยากจะพูดต่อหน้าคนทั้งหลายนี้? 

ถังหยูยิ้มตอบกลับไป  การเจรจานั้นมันย่อมต้องมีพยาน ให้คนทั้งหลายได้ยินกันไปเลย! 

เย่หยวนพยักหน้ารับ  ในเมื่อเจ้าขอ ข้าก็ย่อมไม่ขัด! 

พริบตาต่อมาเย่หจยวนก็ขยับตัว!

เย่หยวนนั้นมีวิชาการเคลื่อนไหวที่สุดแสนรวดเร็วพุ่งใส่ถังหยูทันที

ถังหยูนั้นเตรียมตัวรับมือมาตั้งแต่แรกจึงตอบกลับมาด้วยรอยยิ้ม  เจ้าโง่โอหัง! ฝ่ามือจักรพรรดิจันทร์สว่าง! 

เมื่อถังหยูลงมือนี้มันก็เหมือนดั่งมีจันทราลอยขึ้นมากลางโถงใหญ่ สาดส่องทุกมุมของห้องจนสว่างจ้า

เวลานี้ไม่ว่าเย่หยวนจะลอบเข้ามาจากมุมใดมันก็ไม่มีทางจะหลบพ้นฝ่ามือของถังหยูไปได้

รอยยิ้มเย้ยหยันปรากฏขึ้นบนหน้าของทุกผู้คน

ไม่ประเมินตนเองมันคงมีจุดจบเช่นนี้แล้ว?

การเคลื่อนไหวที่สุดแสนรวดเร็วนั้นมันแข็งแกร่ง แต่พลังเองก็เป็นสิ่งที่สำคัญไม่แพ้กัน!

 หึ เจ้าโง่นี่มันช่างโอหังนัก! มันคงไม่ได้รู้เลยว่านายน้อยหยูนั้นได้รับการยอมรับให้เข้าทดสอบกับนิกายสวรรค์หยกแท้แล้ว! ไม่นานเขาคงได้กลายเป็นศิษย์นิกายนอกคนหนึ่งของนิกายสวรรค์หยกแท้! เจ้าหมอนี่มันคิดเอาไข่ไปตีหินชัดๆ!  กุ้ยเทียนหยูหัวเราะเย้ยขึ้นมา

 สองขั้ว! 

เย่หยวนใช้วิชาดาบสองขั้วออกมาอย่างเฉียบพลัน

คลื่นพลังปราณดาบที่รุนแรงนั้นมันทำให้คนทั้งหลายต้องหันมามองเป็นตาเดียว

ตูม!

ร่างของถังหยูกระเด็นไปติดฝาผนังห้องอย่างไม่อาจจะขัดขืนใดๆ ได้แม้แต่น้อย

คนทั้งหลายต่างอ้าปากค้างขึ้นมาตามๆ กัน

แข็งแกร่งปานนี้ได้อย่างไร?

ผู้บรรลุสวรรค์ที่เพิ่งอยู่ในชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศน้อยขั้นต้นนั้นกลับเอาชนะนายน้อยหยูได้อย่างขาดลอย?

 เด็กน้อย วันนี้เจ้าได้ตายแน่! ต่อให้จะเป็นจอมเทพที่ไหนมาก็ไม่มีทางช่วยเจ้าได้!  เมื่อกุ้ยเทียนหยูได้เห็นภาพนั้นเขาก็ยิ้มกว้างขึ้นด้วยความสะใจ

ตูม!

ถังหยูนั้นกระแทกตัวขึ้นมาจากซากปรักหักพังก่อนจะมองดูเย่หยวนด้วยความอับอาย

 เด็กน้อย เจ้ามันเก่ง! เจ้าเป็นคนแรกที่กล้าลงมือต่อนายน้อยคนนี้ในเมืองจักรพรรดินี้! หากวันนี้ข้าไม่ป่นร่างเจ้าให้เป็นผุยผงแล้วนายน้อยผู้นี้จะไม่ขอใช้นามถังอีกต่อไป! โจมตีมัน!  ถังหยูสั่งการออกมาด้วยเสียงลั่นฟ้า

เหล่าลูกน้องทั้งหลายของถังหยูนั้นไม่มีใครอ่อนแอ พวกเขาต่างเป็นถึงยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศน้อยขั้นกลางสิ้น

กุ้ยเทียนหยูและลู่หยวนเจี๋ยนั้นรู้ดีว่านี่เป็นโอกาสที่จะสร้างบุญคุณต่อถังหยูจึงได้สั่งคนของตัวเองให้เข้าร่วมสนามรบไปพร้อมๆ กัน

เย่หยวนหัวเราะเย้ยขึ้นมาก่อนจะใช้ค่ายกลดาบเอกภพออกมารับ!

บนสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนี้พลังค่ายกลดาบของเย่หยวนมันย่อมจะถูกกดไว้อย่างมหาศาล กินระยะไปได้เพียงแค่ราวร้อยก้าวรอบๆ ตัว

แต่มันก็เพียงพอแล้ว!

วินาทีที่ค่ายกลดาบนั้นทำงานออกมาไม่ว่าจะมียอดฝีมืออยู่มากมายแค่ไหนเย่หยวนก็จะทำให้พวกเขาไม่ได้กลับออกไปครบสามสิบสอง!

ภายในปราณดาบอันบ้าคลั่งนั้นมันมีดาบแสงพุ่งผ่านไปมากอย่างคมกริบพร้อมด้วยเสียงกรีดร้องที่ดังออกมา

โดยเฉพาะอย่างยิ่งกุ้ยเทียนหยูและลู่หยวนเจี๋ยนั้นที่ได้รับการดูแลเป็นพิเศษจากเย่หยวน

ถังหยูนั้นอยู่นอกระยะของค่ายกลดาบออกไปแต่เขาก็ยังต้องเบิกตากว้างมองดูอย่างไม่อาจเชื่อ

เขานั้นไม่เคยนึกฝันว่ามดปลวกที่เกาะติดหยางเสว่เจินมานั้นกลับจะเป็นสุดยอดเจ้าฝีมือเช่นนี้!

เขาสามารถจะเอาชนะกลุ่มนักยุทธชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศน้อยขั้นกลางได้ด้วยกำลังของชั้นบรรยากาศสวรรค์ขั้นต้น!

หลังผ่านไปได้อีกหลายอึดใจในที่สุดเหล่าคนทั้งหลายก็ได้ร่วงตกถึงพื้นร้องโอดโอยขึ้นตามๆ กัน

เย่หยวนหันไปมองถังหยูจน่ทำให้อีกฝ่ายนั้นสั่นสะท้านไปทั้งร่างกาย

ท่าทางของนายน้อยผู้ยิ่งใหญ่ก่อนหน้านั้นมันหายไปจนสิ้นแล้ว!

 จ-เจ้าต้องการอะไรกันแน่? น-นายน้อยผู้นี้ขอเตือนไว้ก่อนเลยนะว่าข้านั้นคือคนตระกูลถัง หากเจ้าทำอะไรข้าแล้ว เจ้าจะไม่ได้ตายดีแน่!  ถังหยูร้องขึ้นมาพร้อมขู่ด้วยนามของตระกูลถัง

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป  ข้าไม่คิดทำอะไรหรอก ข้าแค่จะเจรจากับเจ้า 

ถังหยูถอนหายใจยาวออกมาคิดว่าอย่างน้อยๆ เจ้าหนุ่มคลั่งคนนี้มันก็ยังเกรงนามของตระกูลถังบ้าง

 ด-ได้สิ ข้าจะเจรจากับเจ้าเอง เจ้าว่ามาสิ!  ถังหยูตอบกลับมา

เย่หยวนยิ้มก่อนจะปล่อยคลื่นพลังปะทุขึ้นมาอีกครั้ง

ค่ายกลดาบสองขั้ว!

ดาบแสงพุ่งผ่านไปจัดแขนขวาของถังหยูออกจากร่างทันที

แขนของเขานั้นกลับขาดลง!

 อ้าก!  ถังหยูนั้นร้องลั่นขึ้นมาก่อนจะปรากฏเหงื่อเม็ดโตขึ้นบนหน้าผาก

 จ-เจ้ากล้า!  ถังหยูร้องขึ้นด้วยความเจ็บปวด

เย่หยวนย่อตัวลงมาตรงหน้าเขาก่อนจะยกมือขึ้นตบบ่า  หากไม่ยอมให้อภัยกันแล้วมันก็คงคิดแค้นกันไม่จบสิ้น! นี่มันแค่แขนเดียวเท่านั้น ทำไมเจ้าไม่คิดปล่อยมันผ่านๆ ไปเสียเล่า นายน้อยหยู ข้านั้นอยากนับถือเจ้าเป็นพี่น้องเจ้าว่าอย่างไร? 

รอยยิ้มกว้างปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเย่หยวน

ถังหยูนั้นผงะไปทันที เป็นเวลานี้เองที่เขาเข้าใจว่าเย่หยวนคิดเจรจาอะไรกับตัวเขากันแน่

พ่อของหยางเสว่เจินนั้นถูกตระกูลหลี่สังหารลงแต่เขานั้นกลับก้าวขึ้นมาเป็นตัวกลางคิดไกล่เกลี่ยบอกว่าให้อภัยกันไปเสีย หากคับแค้นกันไปมามันจะไม่มีวันจบสิ้นและยังคิดส่งหยางเสว่เจินให้แต่งงานเข้าตระกูลศัตรู

ความไร้ยางอายนี้มันทำให้เย่หยวนเดือดดาล

เพราะฉะนั้นเขาจึงได้ตัดแขนของถังหยูออกแล้วบอกให้มาเป็นพี่น้องกัน!

หยางเสว่เจินที่ได้เห็นเรื่องราวนั้นได้แต่ต้องนั่งแข็งค้างไปตั้งแต่แรก

นางนั้นคิดเสมอมาว่าตัวเองได้ช่วยเหลือเย่หยวนให้เขามีชีวิตรอดออกมาจากป่าหมึกเรืองได้

ด้วยกำลังของเย่หยวนนั้น หากไปเจอภูติแท้ในป่าหมึกเรืองเข้ามันคงถึงตายได้

ใครจะไปคิดฝันว่าเขานั้นไม่ต้องการให้นางช่วยเหลือใดๆ!

ด้วยกำลังที่เย่หยวนแสดงออกมานี้ มีหรือที่ภูติแท้ในป่าหมึกเรืองมันจะอันตรายใดๆ เขาได้?

เย่หยวนนั้นเดิมทีย่อมจะไม่เกี่ยวข้องใดๆ กับเรื่องราวน้แต่เขาก็ยังตามนางมาจนถึงอาณาจักรตะวันออกนี้

เป้าหมายของเขานั้นมันชัดเจน!

เขามาเพื่อช่วยเหลือนาง!

หยางเสว่เจินนั้นฉลาด มีหรือที่นางจะคาดเดาความคิดของเย่หยวนไม่ได้?

ในเวลานี้นางรู้สึกซาบซึ้งใจอย่างมาก

ตอนที่นางกำลังสิ้นหวังนั้น ชายคนนี้ได้ให้ความหวังแก่นาง!

แน่นอนว่าทั้งหมดมันย่อมจะเป็นแค่ความเข้าใจผิดของนาง

ต่อให้จะไม่มีเรื่องของนาง เย่หยวนก็ต้องมายังอาณาจักรตะวันออกอยู่แล้ว

อาณาจักรตะวันออกนั้นมันใกล้กับป่าหมึกเรืองที่สุด หากนิกายสวรรค์หยกแท้จะส่งคนมาตรวจสอบเรื่องราวมันก็คงต้องมาหยุดที่อาณาจักรตะวันออกก่อน

เย่หยวนนั้นอยู่ไกลจากป่าหมึกเรืองไม่น้อย เวลานี้เขาย่อมจะกังวลสุดใจ!

หากนิกายสวรรค์หยกแท้ตามร่องรอยไปจนเจอมหาพิภพถงเทียน มันคงเป็นวันสิ้นโลกแล้ว!

 อ่า? ดูสีหน้าเจ่าแล้วเหมือนจะไม่อยากเป็นพี่น้องกับข้าหรือ? ได้ๆ ไม่เป็นพี่น้องก็เป็นศัตรูแล้วกัน ข้าจะส่งเจ้าลงนรกให้เอง!  เย่หยวนผุดลุกขึ้นพร้อมก้มลงมองถังหยูด้วยสายตาดุร้าย