เทพพ่อค้าไม่คิดเลยว่าซือหยูจะคิดถึงคนที่เป็นเหยื่อด้วยความรู้สึกมากมายเกิดขึ้นในใจเทพพ่อค้า เขาไม่ได้เห็นคนมีหลักการชัดเจนเช่นนี้มานานมากแล้ว
เทพเจิ้งสายตาอ่อนลงแทนที่ด้วยความรักนางยอมรับนับถือในตัวซือหยูแต่ก็คิดที่จะรักษาระยะห่างจากเขาอยู่ตลอดเวลา เขาเป็นคนที่เจ้าอุบายเกินไป
เมื่อได้ฟังคำพูดของซือหยูนางประทับใจในฐานะของสตรี
ฟ้าดินเห็นแจ้งดีชั่วย่อมได้รับผลกรรม ข้าไม่เคยคิดอภัยให้พวกมัน ข้าต้องการใช้โลหิตของพวกมันล้างบาปในอดีตของพวกมันเอง! ข้าอยากให้พวกมันหายไป แม้แต่เทพแห่งความตาย! พวกมันต้องได้รับผลกรรมของตัวเอง!
แม้แต่เทพแห่งความตาย… หลักการซือหยูชัดเจนเขาไม่มีความคิดอื่นนอกจากกำจัดโลกเสี้ยววิญญาณให้หมดสิ้น
โลกเสี้ยววิญญาณเป็นภัยมานานนมมันกลายเป็นสถานที่แห่งบาป ยากที่พวกเขาจะเปลี่ยนเทพในโลกเสี้ยววิญญาณโดยการรับเข้าเป็นพวกกับพันธมิตรบูรพา
โลกเสี้ยววิญญาณจะเข้าร่วมได้เพียงระยะเวลาสั้นๆ แต่ความรู้สึกไม่ปลอดภัยในความภักดีจะคงอยู่ไปตลอดกาล เทพกาลกิณีหักหลังพันธมิตรซ้ำแล้วซ้ำเล่า โลหิตสาดกระจายทั่วพันธมิตรทุกครั้งไป
แทนที่จะให้เทพพวกนี้เข้าร่วมพันธมิตรคงจะดีกว่าถ้ากำจัดทั้งหมดเพื่อแก้ปัญหาในอนาคตล่วงหน้า
แต่เทพโจรสลัดทุ่มเทกับพวกเราด้วยความจริงใจหากเราฆ่าเขา พันธมิตรบูรพาจะเป็นฝ่ายผิด จะเสียหน้าต่อทุกสิ่งในธารดารา
เทพพ่อค้ากล่าว ซือหยูกล่าว
นี่จึงเป็นเหตุที่ไม่ควรชักชวนเทพคนอื่นเข้าร่วมพวกเราหากเราให้พวกมันเข้าร่วมพันธมิตรและสังหารพวกมัน พวกเราจะเสียข้ออ้างเดียวของเราไป!
เช่นนั้นเทพโจรสลัดก็เป็นข้อยกเว้นหรือ?
ซือหยูพูดด้วยความเย็นชา
แน่นอนว่าไม่นอกเสียจากเขาจะไม่หักหลังพวกเราจนเรื่องทุกอย่างจบลง แต่จากที่ข้าจับตาดู เทพโจรสลัดเป็นชายที่จะไม่เคลื่อนไหวหากไร้ผลกำไรรออยู่ข้างหน้า ชายผู้นี้ล่องลอยตามสายลม ไร้จุดยืนในสิ่งใด ข้าไม่เคลื่อนไหวมาหนึ่งเดือนเต็ม มันคงจะร้อนรนอยู่มากแล้วใช่ไหม?
เทพพ่อค้ากับเทพเจิ้งมองหน้ากันและแอบตกใจในความเฉลียวฉลาดเหนือมนุษย์ของซือหยูพวกเขายิ้มออกมาพร้อมกัน
ไม่ใช่แค่กับเทพโจรสลัดเทพฝ่ายพวกเราเองก็กลัวแทบตาย ถ้าเจ้าไม่ออกไปตอนนี้ก็คงยุ่งกันไปหมด แต่เจ้าพูดถูก เทพโจรสลัดไม่ได้ปรากฏตัวออกมาเลย มันมีความหมายแน่นอน
ซือหยูพูด
รอให้มันก่อกบฏแล้วค่อยจัดการมัน!
ตอนนี้เราต้องทำอะไรล่ะ?
เทพพ่อค้ากับเทพเจิ้งกลับมามั่นใจในตัวซือหยูอีกครั้ง
ซือหยูพูดเบาๆ
นิ่งเฉยเสียอย่าเพิ่งเคลื่อนไหว!
ซือหยูพูดต่อเมื่อทั้งสองไม่ถามอะไรเพิ่ม
เทพทั้งหกในธารดารารวมตัวกันแล้วในที่เดียวแต่พวกมันไม่เคยก่อปัญหา จะต้องเป็นเพราะความกลัว…และน่าจะเป็นความกลัวต่อหน้าไม้สังหารเทพ! หากไม่มีเรื่องผิดพลาด มันจะเริ่มลงมือตอนที่มันได้เห็นหน้าไม้นั่นแหละ! ถึงตอนนั้นจะเป็นจังหวะที่เราลงมือ!
เมื่อได้รับคำตอบที่ชัดเจนจากซือหยูเทพทั้งสองรู้สึกสบายใจและกล่าวลา
ก่อนเทพพ่อค้าจะไปเขาหันมาพูดกับซือหยู
ซือหยูเจ้าบ่มเพาะวิชาอะไรอยู่รึ?
เอ๋?ซือหยูเลิกคิ้ว เขาลังเลแต่ตอบไปตามจริง
มันเป็นวิชาเผ่าอสูรข้าใช้พลังโลหิตอสูรได้ด้วยเหตุผลบางอย่าง
ถ้าหากเป็นคนอื่นเขาคงจะถูกเทพทั้งสองจับตัวไปทรมานไตร่สวนแล้ว
เขามีโลหิตของเทพอสูรและบ่มเพาะวิชาอสูรมิใช่ว่าเขาเป็นเผ่าอสูรรึ? อย่างน้อยเขาก็ควรจะถูกสอบสวนไปมากกว่านี้
แต่นี่คือซือหยูเทพทั้งสองมองหน้ากันและพูด
อย่าบ่มเพาะมันต่อหน้าคนอื่นก็แล้วกัน
ทั้งสองไม่คิดจะถามอะไรเพิ่ม
ซือหยูได้รับความเชื่อใจจากทั้งสองมาแล้ว
…
ณห้องลับอีกแห่ง
อาต้ากับอาเอ้อรออย่างอดทนด้านนอก
ข้างนอกเป็นยังไงบ้าง?
เสียงของเทพโจรสลัดดังออกมาจากห้องลับ
อาต้ากับอาเอ้อที่ติดตามเทพโจรสลัดอย่างใกล้ชิดมาโดยตลอดรู้สึกได้ว่าเขาร้อนใจในน้ำเสียง
ทัพของโลกหกใบรวมตัวกันแล้ว!
ข้าถามเรื่องเทพในพันธมิตรบูรพาพวกเขาเคลื่อนไหวอะไรบ้าง?
เทพโจรสลัดถามเสียงของเขาดูร้อนรนยิ่งขึ้นไปอีก
เรื่องดำเนินมาแตกต่างจากที่เทพโจรสลัดคาดคิดถ้าหากเทพแห่งความตายไม่เชื่อใจเขา เขาก็คงจะกลับไปเข้าร่วมกับเทพฝ่ายโลกเสี้ยววิญญาณแล้วเมื่อซือหยูไม่ลงมืออะไรเลยในครึ่งเดือนแรกที่ผ่านมา
ตอนนี้มีเพียงความศรัทธาในเทพแห่งความตายที่ยังทำให้เขาพอมีความสงบในใจอยู่บ้าง
หากเทพแห่งความตายเปลี่ยนใจและขอให้เขาเปลี่ยนข้างเขาจะไม่ติดตามเทพพันธมิตรบูรพาและต่อสู้ร่วมกับโลกเสี้ยววิญญาณ
เทพลั่วประจำการที่เรือรบเขาพร้อมที่จะจู่โจมแล้ว แต่เทพคนอื่นยังคงไร้ความเคลื่อนไหว
เทพโจรสลัดกำหมัดเขาทั้งโมโหและร้อนใจ เขาขมวดคิ้ว
ซือหยู!เจ้าคิดจะทำอะไรกันแน่?
ส่งคำสั่งไปจับตาดูเทพลั่วให้ดี! ทำลายเรือพวกมันทันทีที่จำเป็น! ไม่สิ ทำลายเรือรบทุกลำในท่าและอย่าปล่อยให้พวกมันหนีไปได้! อะไรนะ!อาต้ากับอาเอ้อผงะ ดีแล้วหรือที่จะทำลายความสัมพันธ์กับพันธมิตรบูรพา?
ขอรับ!
แต่ทั้งสองไม่กล้าลังเลทั้งสองถอนหายใจด้วยความโล่งอกเสียด้วยซ้ำ เพราะถ้าหากพวกเขาเข้าร่วมพันธมิตรบูรพาจริง ๆ พวกเขาก็กลัวว่าเทพในพันธมิตรจะมาตามคิดบัญชีกับพวกเขาในภายหลัง
…
บรรยากาศของสงครามหนักอึ้งขึ้นเรื่อยๆ ทุกสิ่งมีชีวิตสัมผัสได้ว่ามีบางอย่างกำลังจะปะทุ
ที่ชายแดนเทพหมาป่าและเทพอื่นทั้งหกรวมทั้งเทพตำรายืนรออยู่
หากเริ่มสงครามพวกเขาจะเป็นกำลังหลักในสงครามครั้งนี้ แน่นอนว่านอกจากพวกเขาก็จะมีเครื่องจักรสังหารอีกด้วย
ตอนนี้พวกเขากำลังรอโอกาสดีที่จะลงมือ และความช่วยเหลือของอาซันจะทำให้พวกเขาได้ลงมือ!
…
ณตำหนักเทพโจรสลัดในโลกเสี้ยววิญญาณ เกิดความตึงเครียดขึ้นในหลายเรื่อง เหล่าเทพในพันธมิตรบูรพาเองก็สัมผัสได้
พวกเขายังรู้สึกได้อีกว่าวิกฤติกำลังจะมาเทพโลกเสี้ยววิญญาณดูเหมือนกำลังรอโอกาสที่จะจู่โจม
เทพพ่อค้าโปรดสั่งพวกเราเถอะ ต่อให้ไม่มีเทพโจรสลัดพวกเราก็มีกันเก้าคน กับอีกฝั่ง รวมเทพตำราไปก็มีเพียงเจ็ด เราจะต้องเป็นผู้ชนะในสงครามนี้!
ใช่แล้วเราจะนั่งรออยู่ไม่ได้ เหตุการณ์จะรุนแรงยิ่งกว่านี้! คนของเทพโจรสลัดเริ่มจับตาดูเทพลั่วที่ท่าเรือแล้ว เขาไม่เป็นฝ่ายที่ได้เปรียบอีกต่อไป เทพโจรสลัดจะตัดขาดจากพวกเราและแทงเราจากข้างหลัง!
เทพพ่อค้านั้นใจเย็น พวกเจ้าโปรดใจเย็นลงก่อนอย่าได้ผลีผลาม พวกเราสองคนถามแผนของซือหยูมาแล้ว พวกเรารู้แล้ว
แผนอะไรกัน?เหล่าเทพถามในใจโดยที่ไม่รู้ตัว แม้พวกเขาจะกังขาในความภักดีของซือหยู พวกเขาก็ยังตั้งตารอดูว่าซือหยูวางแผนอะไรเอาไว้
จงหยุดและอย่าเคลื่อนไหว!
เมื่อเทพพ่อค้าลั่นวาจาพวกเขาตกใจเมื่อได้ฟัง ตามด้วยโมโห
เทพพ่อค้าท่านแน่ใจนะว่ารู้สถานการณ์ข้างนอกนั่น? วันนี้เรื่องร้ายแรงเพียงใดแล้ว? ท่านแน่ใจนะว่าเทพโจรสลัดจะยังภักดีกับพวกเรา?
เทพอารมณ์ร้อนระเบิดอารมณ์ออกมา
เทพพ่อค้าพยักหน้า
ซือหยูรู้ทุกอย่างพวกเรารออยู่เฉย ๆ และอย่าเคลื่อนไหว!
อะไรนะ!เหล่าเทพทนไม่ไหวอีกต่อไปพวกเขาโกรธมาก
เทพพ่อค้าเรื่องเป็นเช่นนี้ และท่านยังหวังกับเด็กคนนั้นอีกเรอะ?
ขะ…ข้าโกรธมันจริงๆ! มันคิดจะปล่อยให้พวกเราตายกันหมดที่นี่รึ?
เทพพ่อค้าเทพเจิ้ง โปรดอภัยที่พวกเรามิอาจหยุดรอเถอะ เรารอทำตามแผนไม่ได้จริง ๆ!
เทพหลายคนลุกขึ้นด้วยความโทสะ
พวกเราจะแก้ปัญหาในโลกเสี้ยววิญญาณด้วยทางของพวกเราเองและข้าขอให้ท่านสองคนไปบอกซือหยูว่าไม่ต้องห่วงอีกแล้ว เทพไร้ค่าอย่างพวกเราจะจัดการเอง!
พวกเขาโกรธเกรี้ยวและพวกเขากำลังจะออกไปจากห้อง
แต่ในตอนนั้นเองเทพโจรสลัดได้ปรากฏตัวด้วยใบหน้าอัปลักษณ์
เขาเหลือบมองทุกคนในห้องเขาพูดเสียงสั่น ทุกท่านเกิดเรื่องใหญ่แล้ว หน้าไม้สังหารเทพทั้งเก้าคันหายไปแล้ว!
อะไรนะ?เหล่าเทพที่เตรียมจะไปสนามรบตกตะลึง
ทำไมเจ้าไม่รู้ล่ะ?หน้าไม้สังหารเทพอยู่กับเจ้าไม่ใช่รึ?
เทพโจรสลัดพูดให้้ชัด! พวกมันหายไปได้ยังไง!
หากหน้าไม้สังหารเทพที่สังหารเทพได้อย่างง่ายดายหายไป…พวกมันจะถูกขโมยไปจริงๆ หรือเป็นเทพโจรสลัดที่ซ่อนมันเอาไว้เพื่อที่ตัวเองจะได้หักหลังพันธมิตรบูรพาได้กันแน่?
มีเพียงเทพพ่อค้าและเทพเจิ้งที่เข้าใจอย่างแท้จริงว่าเกิดอะไรขึ้น
ซือหยูพูดถูกอีกแล้ว!
หน้าไม้สังหารเทพหายไป!
สงครามกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว!
อาซันคนของข้าที่ข้าเชื่อใจได้รับผิดชอบการปกป้องหน้าไม้สังหารเทพ! แต่เมื่อครู่ข้าสัมผัสได้ว่าเขาออกจากโลกใบนี้ไป ข้ารู้สึกแปลกเลยไปตามหาหน้าไม้สังหารเทพ แต่พวกมันก็หายไปแล้ว!
เทพพันธมิตรหลายคนรักษาระยะห่างจากเทพโจรสลัดพวกเขาไม่อยากจะเชื่อคำโกหกจากเทพโจรสลัด
เจ้าแน่ใจจริงๆ นะว่าหน้าไม้สังหารเทพถูกขโมยไป?
ใช่แล้วพวกมันถูกขโมยไป!
เสียงชัดเจนที่หายไปนานดังขึ้นตอบคำถามของเหล่าเทพ
ซือหยู!
พวกเขาหันมองไปยังห้องลับประตูเปิดออกช้า ๆ ซือหยูก้าวออกมา
เหล่าเทพพันธมิตรโกรธเกี้ยว
ฮื่ม!ในที่สุดเจ้าก็ออกมา! ท่านซือหยู!
ฮื่ม!เจ้าบอกว่าหน้าไม้สังหารเทพถูกขโมยไปจริง เจ้ามีหลักฐานหรือไม่? หนึ่งในเทพจากพันธมิตรพูดอย่างเยือกเย็น
ซือหยูยิ้มที่มุมปาก
เทพบนโลกเสี้ยววิญญาณจะแสดงหลักฐานกับท่านเอง!ข้าคิดว่าพวกมันใกล้แล้วล่ะ
เมื่อซือหยุพูดจบสีหน้าของเทพคนอื่นก็เปลี่ยนไปทันที พวกเขาสัมผัสได้ถึงเทพเจ็ดคน ทั้งเจ็ดมาที่ชายแดนของโลกเทพโจรสลัดแล้ว!
สงครามเริ่มแล้ว!
เทพฝ่ายพันธมิตรสีหน้าหม่นหมองพวกเขาต่างจ้องมองซือหยูด้วยความแค้นที่รั้งโอกาสจู่โจมของพวกเขา พวกเขาต้องรีบไปที่ชายแดน
เทพโจรสลัดกัดฟันกระทืบเท้ารีบออกไปดู
เทพพ่อค้าและเทพเจิ้งต่างมองซือหยูด้วยความตื่นเต้น
ซือหยูพยักหน้าเบาๆ ไปกันเถอะ!สงครามนี้ไม่ได้เรียบง่ายอย่างที่พวกมันคิด!
เทพเจิ้งและเทพพ่อค้าสัมผัสถึงความเยือกเย็นในน้ำเสียงซือหยูได้อย่างชัดเจน
เหล่าเทพบนโลกเสี้ยววิญญาณไม่ได้เข้าใจอะไรเลยการต่อสู้นี้มิใช่หาผู้แพ้หรือผู้ชนะ แต่เป็นการต่อสู้ที่จะทำลายล้างโลกเสี้ยววิญญาณ
พวกเขาไปที่ชายแดนในทันทีเทพศัตรูทั้งเจ็ดเรียงแถวเป็นหนึ่ง แต่ละคนมีแสงเปล่งประกายจากร่าง
หนึ่งในนั้นคือเทพตำรา