บทที่ 59 ชูคาคุ
“ชูคาคุ ใช้วิชา[แสงนิทรา”
เมื่อบันปคุ หลับตาทรายในทะเลทรายก็เริ่มรวมตัวกันรอบตัวเขา ไม่นานหลังจากนั้นสิ่งก็มีชีวิตขนาดยักษ์ที่มีขนาดใหญ่กว่ากามะฮิโระอยู่ในสนามรบ
ร่างกายของชูคาคุเหมือนสีทราย มันเหมือนทานุกยักษ์ ที่มีรอยสีม่วงเข้มบนร่างกายและมีหางขนาดใหญ่ ที่พ่นทรายจํานวนมากออกมา
“ชคาคปรากฏตัวแล้ว เรียว งานหยาบแล้วที่นี้!” ถึงกามะฮิโระจะไม่อ้วนเท่าชูคาคุแต่ทั้งสองนั้นมีช่องว่างความแข็งแกร่งอยู่
“แน่นอนสิฟะ! นี้มันสัตว์หาง หางไม่ระวังพอพวกเราตายแน่ๆ!” เรียวพูดออกมาด้วยสีหน้าที่หนักอึ้ง
“โฮกุ แกจะใช้สัตว์หางฆ่าเด็กคนนั้นงั้นเหรอ!?” เมื่อเห็นชูคาคุใบหน้าของอุจิวะชูก็เปลี่ยนไปอย่างมาก เรียวเป็นคนที่แข็งแกร่งมากโดยเฉพาะเมื่อเขามีกามะฮิโระอยู่ข้างๆเขาแต่เขาไม่ได้เป็นคู่ต่อสู้กับ 1 หาง
“ฮ่าๆๆ นี้เป็นแผนของท่านคาเสะคาเงะ! มันจบแล้ว เจ้าเด็กนั้นต้องตาย! ดังนั้นการเสียสละของพวกเราจะไม่สูญเปล่า!” เขามองไปดูโฮกที่เต็มไปด้วยความบ้าคลั่งแล้วก็หันไปมองเรียวหวังว่าเด็กคนนั้นจะสามารถรับมือได้
“ฮ่าๆๆ ในที่สุด!” ชูคาคตื่นขึ้นมาพร้อมกับหัวเราะ
เมื่อเรียวรู้สึกถึงจักระของ 1 หาง ใบหน้าของเขาก็เริ่มซีดก่อนที่จะเผชิญหน้ากับมันเขาไม่คิดว่า 1 หางจะแข็งแกร่งเกินกว่าที่เขาจะรับมือได้ท้ายที่สุดแล้วนารูโตะและกามะฮิโระก็สามารถปิดวิชา [แสงนิทรา] ได้และหยุดการโจมตีของชูคาคได้
อย่างไรก็ตามสิ่งที่เรียวพลาดไปก็คือ ในมังงะนั้นกาอาระไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับชูคาคุทั้งสองเหมือนน้ำกับไฟถึงแม้ว่ากาอาระจะใช้วิชา [แสงนิทรา] แต่ก็ไม่สามารถปลดปล่อยพลังของ 1 หางออกมาทั้งหมดได้
อย่างไรก็ตามบันปคแล้วชูคาคุนั้นอยู่ด้วยกันมาหลายสิบปีแล้ว เมื่อเวลาผ่านไปพวกเขาก็เริ่มเชื่อใจกันบันปูคุเชื่อว่าการป้องกันของชูคาคนั้นจะดีต่างจากกาอาระ ทําให้เขาสามารถใช้พลังของ 1 หางได้อย่างเต็มที่และมันมีพลังมากกว่าที่นารูโตะต้องเผชิญ
“ฮ่าๆๆๆ ต้องฉลอง! เริ่มจากฆ่าแกก่อนนะเจ้าหนู! [คาถาลม กระสุนลม]!”
“เรียว ถอยออกมา [คาถาน กระสุนน้ำ]!” กามะฮิโระบอกให้เรียวถอยไป และเขาก็พยายามหาทางโจมตีสวน 1 หาง
ในมังงะนั้น กระสุนน้ำของกามะบนตะสามารถที่จะยับยั้งวิชา กระสุนลมได้อยู่บ้างแต่กระสุนน้ำของกามะฮิโระนั้นไม่สามารถทําได้
กามะฮิโระที่เห็นกระสุนน้ำของตนเองแตกกระจายเขาก็รีบหลบในทันทีเรียวก็เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วเพื่อช่วยตัวเอง
“เรียว เราควรทํายังไงดี มันแข็งแกร่งเกินไป!” กามะบุนตะถามออกมา
“ชั้นไม่รู้ พลังของชูคาคนั้นมีมากเกินไป ชั้นคิดว่าพวกเราจะทําอะไรมันไม่ได้มากเท่าไหร่” เรียวตอบด้วยน้ำเสียงที่มืดหม่น
“เรียว แล้ววิชาน้ำแข็งของนายละ?”
“ใช้ไม่ได้ ที่นี้มีแต่ทะเลทราย ชั้นไม่มีน้ำมากพอที่จะทําแบบนั้น”
“นายมีคนของนายอยู่นี้นา! ถ่ายโอนความคิดของนายลงไปในคนของตระกูลยามานากะบอกให้พวกเขาใช้คาถานเพื่อช่วยนาย!” ข้อเสนอของกามะฮิโระนั้นไม่เลวเลยเรียวสามารถได้น้ำปริมาณมาก นี่เป็นความคิดที่ยอดเยี่ยม!ด้วยน้ำที่เพียงพอเรียวสามารถสิ่งที่อยู่ในจินตนาการของเขาได้เสมอ
“ฮิโระ ช่วยชั้นซื้อเวลาหน่อย” เรียวพูดออกมา
“ชั้นไม่รู้ว่าจะยันไว้ได้นานเท่าไหร่
หลังจากนั้นกามะฮิโระก็ดึงดาบสั้นออกมาจากด้านหลัง แล้วกระโดดเข้าต่อสู้กับชคาคุ
เรียวออกจากโหมดน้ำแข็งของเขา จากนั้นก็เข้าสู่โหมดเซียน เพื่อเพิ่มความสามารถในการรับรู้ของเขาเขาใช้เทคนิคประจําตระกูลของเขาเพื่อเชื่อมต่อตัวเองกับนินจาทั้งหมดในสนามรบมันยากมากที่จะแยกแยะระหว่างพวกนินจาทรายกับนินจาของโคโนฮะ
“ถึงนินจาโคโนฮะทุกคน!” เสียงของเขาดังในใจของนินจาทุกคน ทําให้พวกเขาต้องหยุดไปชั่วครู่
“ผมชื่อ ยามานากะ เรียว ตอนนี้ผมกําาลังต่อสู้กับ 1 หางชูคาคุอยู่! ตอนนี้ผมกําลังร้องขอความช่วยเหลือจากทุกคน อีก 10 วินาทีทุกคนที่อยู่ใกล้ศูนย์กลางของสนามรบโปรดใช้คาถานด้วย”
ทันทีที่เขาพูดจบเรียวก็ตัดการเชื่อมต่อ แม้เขาจะอยู่ในโหมดเซียน เขาก็ต้องเสียพลังเป็นจํานวนมากสําหรับเขาที่จะส่งข้อความถึงผู้คนจํานวนมากในคราวเดียว
เขากลับไปที่โหมดน้ำแข็งและปลดปล่อยผนึกหยินของเขาอย่างเต็มที่ 10 วินาทีควรมีเวลาพอสําหรับนินจาของโคโนฮะในการเตรียมตัวและสําหรับกามะฮิโรที่จะล่าถอย
“ชั้นไม่รู้ว่าเจ้านั่นต้องการทําอะไร แต่เจ้านั่นขอให้ปล่อยคาถานใส่ชูคาคุ ชั้นไม่คิดว่านั้นจะเป็นอันตรายต่อ 1 หางสิ่งที่สําคัญก็คือศัตรูของเราจะเสียจักระ!”นั่นคือสิ่งที่นินจาทรายส่วนใหญ่คิดพวกเขาไม่ได้พยายามแทรกแซงแผนการของเรียว
ในอีกด้านหนึ่งนินจาของโคโนฮะ ได้เห็นการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ พวกเขาเห็นเรียวที่กําลังต่อสู้อยู่กับชูคาคุแทบจะเพียงล่าพังก็ทําให้พวกเขารู้สึกเสียใจตอนนี้พวกเขารู้ว่า พวกเขาสามารถช่วยเขาได้ พวกเขาทั้งหมดเริ่มเตรียมตัว ในอีกสิบวินาทีน้ำก็ถูกปล่อยออกมาอย่างท่วมท้นไปสู่ชูคาคุ
กามะฮิโระทําการถอยก่อนที่การโจมตีจะเริ่มขึ้น ชูคาคุมองดนินจาโคโนฮะด้วยความเหยียดหยาม
“แช่แข็ง” ด้วยความช่วยเหลือจากพลังธรรมชาติที่มาจาก [ผนึกหยิน]เรียวสามารถแช่แข็งน้ำได้สําเร็จและน้ำแข็งจานวนมากตกลงบนร่างของชูคาคุทําให้มีรูพรุนเต็มไปหมด
สัตว์ร้ายนั้นได้รับบาดเจ็บและนินจาของโคโนฮะก็ดีใจ นินจาทรายนั้นแทบไม่เชื่อสิ่งที่เกิดขึ้น พวกเขารู้แค่ว่าการป้องกันของชูคาคนั้นคือที่สุด!
แน่นอนว่าซูคาคอยู่ท่ามกลางทราย ทรายรวมตัวกันรอบ ๆ และมีการซ่อมแซมรูในตัว
“เจ้าเด็กสารเลว แกกล้าดียังไง! [คาถาลม กระสุนลม]!”
ชูคาคุโกรธเพราะการโจมตีของเรียว และมันก็เริ่มพ่นกระสุนลมอันทรงพลังออกมามากมาย เรียวได้ควบคุมน้ำแข็งอย่างรวดเร็วทําให้กําแพงน้ำแข็งทรงพลังปกป้องเขาน้ำแข็งในผนังของเขาถูกเสริมด้วยพลังงานจากธรรมชาติดังนั้นกระสุนลมจึงไม่มีผลมากนัก
“เรียว แค่นี้หยุดสัตว์หางไม่ได้หรอกนะ! กาแพงน้ำแข็งนายอีกไม่นานก็คงละลายแล้ว!”กามะฮิโระพูดออกมา
“ชั้นกาลังเตรียมตัวสําหรับเทคนิคใหม่ซึ่งเป็นสิ่งที่ชั้นไม่เคยใช้มาก่อน เป็นเพียงความคิดและต้องใช้เวลาในการเตรียมตัว สิ่งที่ชั้นทําได้ตอนนี้คือพึ่งก่าแพงน้ำแข็งนี้”เรียวตอบ
“เทคนิคที่จัดการกับชูคาคได้? แน่ใจหรอว่านายจะทําได้?” กามะฮิโระถามออกมา
“ตอนนี้ชั้นกําลังเผชิญหน้ากับ 1 หาง ดังนั้นชั้นจึงไม่มั่นใจนัก แต่ถ้าชั้นใช้เทคนิคนี้ชั้นแน่ใจว่าชั้นไม่แพ้แน่นอน”
กามะฮิโระรู้จักเรียวดีพอ เพราะว่าเขาไม่เคยพูดออกมาเปล่าๆ ฮิโระจึงเลือกที่จะเชื่อใจในตัวของเรียว
เมื่อกําแพงน้ำแข็งถูกโจมตีอย่างต่อเนื่องโดยชูคาคุ อย่างไรก็ตามเรียวยังคงหลับตาอยู่ทําให้กามะฮิโระเริ่มเป็นกังวล
ช่วงเวลาที่กําแพงแตก เรียวก็ลืมตาของเขาขึ้นมา น้ำแข็งรอบตัวเขาเริ่มรวบรวม
กามะฮิโระรู้สึกว่าพลังงานธรรมชาติรอบตัวเขากําลังเทลงไปในน้ำแข็งและรู้สึกถึงบางสิ่งที่กําลังปะทุจากภายใน
“[น้ำแข็งยักษ์]!”
