ผมมีระบบย่อยสลายในวันสิ้นโลก – ตอนที่ 121 ควบคุมน้ำ

บทที่ 121 ควบคุมน้ำ

ในขณะที่นิ่มเกราะเหล็กตัวนี้ค่อยๆจมลงไป เฉินเฉียงก็ได้ชักดาบดั้นเมฆออกมา เขาหมุนตัวกลับและหมายที่จะดำลงไปในทะเลไล่ตามนิ่มเกราะเหล็กนี้ไป

ตัวนิ่มเกราะเหล็กเองเมื่อสัมผัสได้ว่าร่างของมันค่อยๆจมลง มันก็รีบเปิดตาขึ้นมา มันก็เห็นว่าตัวมันนั้นกำลังจมไปที่ก้นทะเลจริง มันได้เงยหน้าของเฉินเฉียงก่อนที่จะแลบลิ้นปลิ้นตาประดุจดั่งมันเป็นคนจริงๆ ถึงแม้มันจะอยากฆ่าเฉินเฉียงขนาดไหน แต่หากมันรอดจากสถานการณ์ตอนนี้ได้ มันย่อมมีความสุขมากกว่า

อย่างไรก็ตาม ตัวนิ่มเกราะเหล็กก็มีความสุขได้เพียงไม่นาน

นั่นก็เพราะมันเห็นเฉินเฉียงที่อยู่ๆก็หยุดตามมัน อีกทั้ง เขากับเผยรอยยิ้มออกมา

“ฮะ”

ตัวนิ่มเกราะเหล็กนั้นรู้ตัวได้ในทันทีว่ามีบางอย่างไม่ถูก และก่อนที่มันจะได้ทำอะไร อยู่ๆ ฉลามตัวใหญ่ยักษ์ก็ได้พุ่งมาจากด้านข้างพร้อมปากที่อ้ากว้าง และซี่ฟันที่ราวกับใบเลื่อย ได้กัดเข้าไปที่ลำตัวของตัวนิ่มราวกับคีมเหล็กอย่างโหดร้าย

เสียงกระทบกันระหว่างเหล็กและฟันได้ดังขึ้นไปทั่วบริเวณ แม้แต่เฉินเฉียงเองก็ยังอดที่จะรู้สึกเสียวฟันไม่ได้เหมือนกัน

ถึงแม้ว่าฟันของฉลามยักษ์ตัวนี้จะแหลมคม แต่เกราะของนิ่มเกราะเหล็กตัวนี้ก็หนาและแข็ง กับการกัดในครั้งแรกนี้ นิ่มเกราะเหล็กสามารถรอดพ้นไปได้

อย่างไรก็ตาม ถึงแม้ว่าฟันของฉลามยักษ์จะกัดไม่เข้า แต่มันก็ไม่ได้คิดที่จะลดละการโจมตีแต่อย่างใด

ฉลามยักษ์ได้ทำการสลัดนิ่มเกราะเหล็กเหวี่ยงขึ้นไปด้านบน นี่ทำให้ร่างของนิ่มเกราะเหล็กพลิกหงายคว่ำไปมา ฉลามยักษ์ก็ได้กัดมันและเหวี่ยงขึ้นไปอีกครั้ง

หลังจากผ่านไปหลายรอบ ต่อให้มันได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อย แต่ตัวมันในตอนนี้เริ่มหัวหมุน หากเป็นแบบนี้ต่อไป ตัวมันนั้นจะต้องจมน้ำตายอย่างไม่ต้องสงสัย

ตอนนี้ฉลามยักษ์ดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้คิดที่จะฆ่านิ่มเกราะเหล็กอีกต่อไป มันราวกับกำลังสนุกกับเกมที่มันพึ่งจะค้นพบนี่มากกว่า แต่เมื่อมันเริ่มเบื่อแล้ว ตอนนี้มันได้อ้าปากกว้างอีกครั้ง และหมายที่จะกลืนกินตัวนิ่มเกราะเหล็กตัวนี้ลงท้องในทันที

ไม่ดีแล้ว เมื่อเห็นฉากนี้ เฉินเฉียงที่มองอยู่ไกลนั้นก็ได้ตกใจในทันที

ถึงแม้นิ่มเกราะเหล็กตัวนี้จะต้านทานน้ำไม่ได้ แต่มันจะแตกต่างไปในทันที หากว่ามันตกไปอยู่ในท้องของฉลามทั้งที่มันยังเป็นๆ

และเป็นไปอย่างที่เขาคาด หลังจากที่ฉลามยักษ์ได้กลืนตัวนิ่มเกราะเหล็กเข้าไปแล้ว มันได้บิดกายไปมาในทะเลอย่างอยู่ไม่สุข ในขณะเดียวกัน เลือดจำนวนมากก็ได้ไหลออกมาจากปากและท้องของมัน

เขาจะไม่ยอมให้ตัวนิ่มเกราะเหล็กตัวนี้รอดออกไปเป็นอันขาด

หลังจากคิดสักพัก เฉินเฉียงก็รีบว่ายไปที่ด้านข้างของฉลามยักษ์ แต่ด้วยการที่ตัวมันนั้นโดยเล่นงานจากตัวนิ่มเกราะเหล็กอย่างหนักจากภายใน ทำให้มันนั้นบังเกิดรูโหว่อยู่ที่ท้อง

และในทันทีที่เขาแตะหางฉลามยักษ์ เขาก็พบว่าตัวนิ่มเกราะเหล็กตัวนี้ได้พุ่งออกจากฉลามยักษ์ออกมาแล้ว

ในขณะเดียวกัน ระบบของเขาก็ได้ย่อยสลายฉลามยักษ์ในทันที

-การย่อยสลายสัตว์ประหลาดท้องทะเลระดับนายพลวิญญาณขั้นต้นเสร็จสมบูรณ์-

ทันทีที่เขาดูดซับทักษะของฉลามยักษ์มาได้แล้ว เขาก็พบว่าน้ำทะเลที่อยู่รอบๆตัวเขากดดันเขาน้อยลง

ทักษะควบคุมน้ำ….เหรอ

นี่คือทักษะใหม่ที่เขาได้รับจากฉลามตัวนี้

ทุกสิ่งทุกอย่างนี้เกิดขึ้นเพียงชั่วพริบตาเท่านั้น และเมื่อเฉินเฉียงรู้สึกตัว เขาก็พบว่านิ่มเกราะเหล็กตัวนี้ หลังจากมันใช้ทักษะขุดรูทะลุร่างของฉลามยักษ์ออกมาแล้ว มันเหลือเพียงอีกแค่ครึ่งเมตรก็จะถึงก้นทะเลแล้ว

-มาดูกันสิว่าแกจะไปถึงได้รึเปล่า-

ดวงตาของเฉินเฉียงได้ฉายแววที่เย็นยะเยียบออกมา ร่างกายของเขาพุ่งไปอย่างรวดเร็วประดุจกระแสน้ำ ความเร็วของเขาในตอนนี้รวดเร็วกว่าก่อนหน้านี้ไปเกือบสิบเท่าเห็นจะได้

เฉินเฉียงได้มาอยู่ข้างตัวนิ่มเกราะเหล็ก ก่อนที่เขาจะนำดาบดั้นเมฆในมือมาเคาะหัวนิ่มเกราะเหล็กและพูดออกมา

“เฮ้ ไอ้ยักษ์ อย่าพึ่งหลับสิเฮ้ย”

ด้วยการที่มันยังจดจำประสบการณ์ก่อนหน้านี้ได้เป็นอย่างดีว่าตอนที่มันหลับตาและปล่อยตัวไปตามธรรมชาติมันจะดำดิ่งลงไป แต่มาตอนนี้ เฉินเฉียงนั้นกลับมาขัดการหลับฝันหวานของมันซะอย่างนั้น

เมื่อเห็นหน้าของเฉินเฉียงอยู่ที่ด้านขวาของมุมสายตา นิ่มเกราะเหล็กโกรธจัดจนได้ยกกรงเล็บของมันไปตะกุยใส่เฉินเฉียงครั้งแล้วครั้งเล่า

“ฮี่ฮี่ฮี่ แกนี่ไม่น่ารักเลยจริงน้า…”

หลังจากพูดจบ เฉินเฉียงได้ใช้ดาบดั้นเมฆไปเคราะที่หางของตัวนิ่มเกราะเหล็กตัวนี้ และนี่ทำให้มันเริ่มลอยขึ้นไปอีกครั้ง

ตัวนิ่มเกราะเหล็กในตอนนี้ มันนั้นรู้สึกกลัวขึ้นมาจับใจ มันได้หันไปมองหน้าเฉินเฉียงพลางส่ายหน้าไปมาพร้อมดวงตาที่อ้อนวอน ก่อนที่จะพยายามใช้เล็บตะกุยไปยังพื้นดินที่อยู่ตรงหน้าอีกแค่ไม่กี่คืบ

-อีกนิดเดียว-

เมื่อเห็นทรายในตอนนี้กำลังกระเพื่อมตามเล็บของตัวนิ่มเกราะเหล็กที่กำลังตะกุยแล้ว เฉินเฉียงได้นั่งลง ก่อนที่จะขุดทรายบริเวณนี้ให้ลึกขึ้นไปอีกสองช่วงกรงเล็บของตัวนิ่มเกราะเหล็ก เมื่อเห็นระยะทางที่เพิ่มขึ้นมา นี่ทำให้ตัวนิ่มเกราะเหล็กตัวนี้ น้ำตาแทบจะไหลพราก

ตอนนี้มันสูญเสียความหวังที่จะมีชีวิตรอดไปแล้ว

มนุษย์ตนนี้สมควรจะไม่ปล่อยให้มันรอดอย่างแน่นอน เพราะพวกมันกับมนุษย์ คือศัตรูตามธรรมชาติ

เมื่อคิดได้ดังนี้ ตัวมันนั้นเลิกคิดที่จะเอาตัวรอดอีกต่อไป มันได้หันกรงเล็บไปตะกุยใส่ทางเฉินเฉียงแทน

เมื่อเห็นประกายแสงที่อยู่ตรงหน้าของเฉินเฉียง นั่นทำให้น้ำบริเวณที่กรงเล็บปั่นป่วน บังเกิดเป็นฟองอากาศในทันที

เฉินเฉียงนั้นไม่ได้เร่งรีบ เขาถอยหลังออกมาหนึ่งก้าว ก่อนที่จะนั่งยองๆ รอให้ตัวนิ่มเกราะเหล็กตกตายด้วยความเหนื่อยล้า

หลังจากสังเกตอยู่นาน เขาเชื่อมั่นว่าทักษะการขุดรูของตัวนิ่มเกราะเหล็กตัวนี้เหนือกว่าเขาอย่างไม่ต้องสงสัย

หากเขาได้ดูดซับทักษะของมัน เป็นไปได้ว่าเขานั้นอาจจะมีทักษะแรกที่อยู่ในระดับขั้นสุดยอดก็เป็นได้

และเพียงไม่นาน ตัวนิ่มเกราะเหล็กก็ได้เคลื่อนไหวช้าลงเรื่อยๆ แต่กระนั้น ด้วยพลังงานที่มันได้รับจากการกัดกินท้องของฉลามยักษ์ จึงทำให้มันไม่ได้จมน้ำง่ายๆในเวลาอันสั้น แต่เฉินเฉียงเองก็ขี้เกียจที่จะรอแล้ว

ถึงแม้ตัวนิ่มเกราะนั้น ตัวของมันจะเต็มไปด้วยเกราะเหล็ก แต่จมูกที่ยื่นยาวของมันนี้กับนุ่มนิ่มและชุ่มชื้นอยู่ตลอดเวลา นี่แสดงให้เห็นว่า บริเวณส่วนนี้ไม่มีเกราะหุ้ม เฉินเฉียงจึงได้ยกดาบดั้นเมฆขึ้น และฟันไปที่กลางใบหน้าของตัวนิ่มเกราะเหล็ก

“โฮ่ววววววววว”

ด้วยความเจ็บปวดที่เหนือจะบรรยายนี้ทำให้ตัวนิ่มเกราะเหล็กบ้าคลั่งขึ้นมาอีกครั้ง และพยายามดิ้นรนไปมาด้วยแรงทั้งหมดที่มี

หลังจากมันดิ้นจนหยุดไปแล้ว เฉินเฉียงก็ได้หยิบจมูกที่ขาดของตัวนิ่มเกราะออกมา แต่ก็พบว่าเขานั้นไม่อาจจะดูดซับมันได้

ดูเหมือนว่าเขานั้นจะไม่สามารถดูดซับมันได้หากไม่ได้ฆ่านิ่มเกราะเหล็กตัวนี้อย่างสมบูรณ์ แต่หากเป็นแบบนั้น ระบบนี้ก็ไม่สมควรจะได้ชื่อว่าเป็นระบบย่อยสลายซากศพอย่างแน่นอน เมื่อคิดได้ดังนั้น เฉินเฉียงได้ยกดาบดั้นเมฆขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนที่จะแทงทะลวงไปยังรอยแผลที่หน้าของตัวนิ่มเกราะเหล็ก และทำการคว้านอวัยวะภายในผ่านหน้าของตัวนิ่มเกราะเหล็ก ในที่สุด สัตว์ประหลาดระดับนายพลวิญญาณขั้นสูงก็ได้ตกตายลงที่ใต้ท้องทะเล

ติ้ง การย่อยสลายตัวนิ่มเกราะเหล็กระดับนายพลวิญญาณขั้นสูงเสร็จสมบูรณ์

ระดับ: นักรบสายเลือดระดับนายพลวิญญาณขั้นต้น
การหลอมรวมทักษะ: 1
ค่าพลังงาน:3,500
ค่าการใช้ประโยชน์:1
ค่าความอดทน:261
ค่าความแข็งแกร่ง:222
ค่าความเร็ว:235
ค่าพลังจิต:135
เคล็ดวิชาการบ่มเพาะ: …
ทักษะ: ไร้ตัวตน
ทักษะ: …
ทักษะ: ขุดรูระดับสูง
ทักษะ…
สายเลือด: โกลาหลแรกกำเนิด

ทักษะขุดรูของเขายังอยู่ที่ระดับสูงเพียงเท่านั้น

หลังจากดูดซับพลังจากตัวนิ่มเกราะเหล็กนี้แล้ว ทั้งๆที่ตัวนิ่มเกราะเหล็กนั้นแข็งแกร่งกว่าเขามากมาย แต่เขาก็ไม่พบว่ามันจะเพิ่มค่าสถานะของเขาสักเท่าไหร่นัก แถมทักษะขุดรูของเขายังอยู่ที่ระดับสูงเหมือนเดิม

แต่อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้เขาเองกลับรู้สึกได้เหมือนกันว่า ทักษะการขุดของเขานั้น แข็งแกร่งกว่าเดิมอย่างน้อยๆก็สองเท่า

หลังจากที่เขาจัดการตัวนิ่มเกราะเหล็กเสร็จเรียบร้อยแล้ว กลิ่นเลือดของมันและฉลามยักษ์ ได้ไปเตะจมูกสัตว์ประหลาดแห่งท้องทะเลจำนวนมากให้มาที่นี่

บางตัวได้พุ่งตรงเข้าไปรุมทึ้งฉลามยักษ์อย่างไม่คิดชีวิต ส่วนอีกจำนวนหนึ่งนั้นได้พุ่งมาทิศทางที่เฉินเฉียงอยู่

เมื่อเห็นฉากนี้ เฉินเฉียงได้เก็บซากร่างของตัวนิ่มเกราะเหล็กเข้าไปในแหวนในทันที นั่นก็เพราะเกราะของมันนั้นเป็นวัตถุดิบในการทำอาวุธชั้นเลิศ

เมื่อเขาได้เห็นว่าหมึกหัวกลมตัวหนึ่งได้แกว่งหนวดมาหา เฉินเฉียงรีบหลบและใช้ความเร็วที่เทียบเท่าฉลามยักษ์รีบพุ่งขึ้นไปยังผิวน้ำในทันที ทิ้งเหล่าสัตว์ประหลาดแห่งท้องทะเลเอาไว้ที่ด้านหลัง

ผมมีระบบย่อยสลายในวันสิ้นโลก

ผมมีระบบย่อยสลายในวันสิ้นโลก

Status: Ongoing
ฉินเฉียงรู้สึกตัวอีกครั้งก็มาอยู่ในยุค ที่มีสัตว์อสูร และผู้บ่มเพาะพลังเสียแล้ว ด้วยความบังเอิญเขาได้ใช้มือสัมผัสกับซากสัตว์อสูร ทำให้คนธรรมดาแบบเขาได้รับสายเลือดพิเศษ หลังจากที่เขาศึกษาระบบนี้ทำให้รู้ว่า เขาสามารถดูดความสามารถดั้งเดิมแบบสุ่มของซากศพได้ ไม่ว่าจะเป็นสัตว์อสูร หรือแม้แต่มนุษย์ ด้วยความสามารถนี้ทำให้เฉินเฉียงมั่นใจ ว่าเขาจะมีชีวิตรอดในยุคโลกาวินาศนี้ได้ ยิ่งเขาฆ่า!มากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น

Comment

Options

not work with dark mode
Reset