ตอนที่ 375 : น้องสาวคนนี้น่ารัก
วันรุ่งขึ้นเจียงเฉินก็ไปทําธุระต่อ
ในตอนเย็น เจียงเฉินก็ได้รับธุระให้พาสุนัขไปเดินเล่น หลังจากที่เดินมาได้ครึ่งทางทันใดนั้น เขาก็เห็นชายหญิงคู่หนึ่งกําลังทะเลาะกันอยู่ที่ข้างถนน
และเจียงเฉินก็พบว่าหญิงสาวนั้นสวยไม่น้อยเลย แต่ถ้าหากตัดสินจากความรู้สึกส่วนตัวของ เจียงเฉินแล้วอย่างน้อยก็คงต้องมีถึง 90 คะแนน!
หญิงสาว “ต่อไปนี้อย่ามากวนฉันอีก พวกเราสองคนไม่เหมาะสมกัน!”
ชายหนุ่ม “เสี่ยวหราน ผมชอบคุณจริงๆนะ”
หญิงสาว “มีคนที่ชอบฉันมากมายแต่ฉันไม่ได้ชอบนาย!”
ชายหนุ่ม “เป็นแฟนกับผมได้ไหมผมสาบานว่าจะดีกับคุณตลอดไป!”
หญิงสาว “ดีกับฉันตลอดไปงั้นหรอ? อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่านายต้องการเงินจากครอบครัวของฉัน น่าขยะแขยง….ไปได้แล้ว!”
ชายหนุ่ม “มาคุยกันตรงนี้มันน่าอายนะ เรากลับเข้าไปแล้วค่อยคุยกันดีกว่า”
หญิงสาวโกรธมาก “ออกไปจากที่นี่ได้แล้ว!”
เจียงเฉินทนไม่ไหวอีกต่อไปเขาเดินเข้าไปและผลักชายหนุ่มคนนั้นออกทันที
เจียงเฉิน “ฉันขอพูดอะไรหน่อยนะ ช่วยทําตัวให้สมกับเป็นสุภาพบุรุษหน่อยการทํากับผู้หญิงแบบนี้มันไม่ดีหรอกนะ”
ชายหนุ่มจ้องไปที่เจียงเฉิน “แกทําอะไรของแก? ฉันกับแฟนทะเลาะกันอยู่!”
เจียงเฉิน “แฟนกันหรอ? ทําไมฉันถึงไม่คิดแบบนั้นล่ะ?”
ชายหนุ่มโกรธ “อะไรนะ! แกมาเดินหาที่สูบบุหรี่อยู่หรือยังไง?”
เจียงเฉินที่ถูกตะโกนใส่ก็พับแขนเสื้อเตรียมต่อสู้ทันที
โดยความสูงของเจียงเฉินที่มากกว่าชายหนุ่มมันทําให้ชายหนุ่มรู้สึกกลัวขึ้นมาเล็กน้อย
ชายหนุ่มพูดออกมา “แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? แกกล้างั้นหรอ?”
เจียงเฉินดูถูกออกมา “ฉันต้องสนด้วยเหรอว่าเป็นใคร?”
“แกไม่รู้หรอกว่าฉันเป็นใคร? แต่แกกลับกลามายั่วโมโหชั้นเนี่ยนะ ทั้งที่แกก็เป็นแค่คนทําธุระ!” ชายหนุ่มมองไปที่ชุดคนทําธุระของเจียงเฉิน และอดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยออกมา
ก็แค่ขยะ!
พวกชั้นต่ํา!
เจียงเฉินตบไปที่อกของตัวเอง “งั้นหรอ? งั้นก็เข้ามาสิ ถ้านายมีความสามารถมากพอ!”ชายหนุ่มที่ได้ยินก็รู้ตัวดีว่าตัวเองนั้นอ่อนแอกว่า ใบหน้าของเขาแข็งที่อและในที่สุดเขาก็ยอมถอยออกไปและพูดว่า
“ฮ่ม! ไอ้เวรอย่าให้เจออีกทีแล้วกัน!”
หลังจากที่เขาพูดคําหยาบออกมาเขาก็เดินหันหลังและจากไปทันที
เจียงเฉินหัวเราะออกมาอย่างดูถูก
สิ้ม! ไม่มีความเป็นลูกผู้ชายหรือแม้แต่น้อย!
“คุณโอเคไหมครับ?”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
“ขอบคุณมากนะคะ”
“ในเมื่อคุณไม่เป็นไรก็กลับเข้าบ้านของคุณเถอะครับ”
เจียงเฉินหันหลังกลับและเดินจากไป
“อ๊ะ – เดี๋ยวก่อนค่ะ” หวงเสี่ยวหรานหยุดเจียงเฉินอย่างรวดเร็ว
เจียงเฉินหันหน้ากลับไป “มีอะไรหรอครับ?”
“เอ่อ… ฉันอยากจะขอบคุณสําหรับเรื่องในวันนี้ค่ะ ถ้าเกิดว่าพี่ชายพอมีเวลาว่างช่วยไปทานอาหารกับฉันหน่อยได้ไหมคะ?”
“ช่างมันเถอะครับผมต้องไปทําธุระต่อ ผมเพิ่งจะรับออเดอร์มาด้วย”
“เอ่อ ก็ได้ค่ะงั้นคุณช่วยทิ้งวีแชทให้กับฉันหน่อยได้ไหมคะ เผื่อว่ามีโอกาศฉันจะได้เชิญคุณใหม่ แล้วก็ฉันชื่อว่า หวงเสี่ยวหรานหรือจะเรียกฉันว่าเสี่ยวหรานก็ได้ค่ะ”
“ผมชื่อเจียงเฉินครับ”
หลังจากนั้นเสี่ยวหรานก็ได้แอดวีแชทกับเจียงเฉิน
ความจริงแล้วเจียงเฉินนั้นไม่ได้ต้องการที่จะแอดวีแชทกับเธอเลย แต่หญิงสาวนั้นกลับมีความกระตือรือร้นมาก
จนสุดท้ายเจียงเฉินก็ไม่สามารถหักใจปฏิเสธได้
ในตอนแรกเจคชั่นจะคิดว่าเรื่องนี้ก็คงจะผ่านไปแล้ว
แต่จู่ๆตอนเวลาสองทุ่มตรงก็มีวีแชทจากหญิงสาวคนนั้นโทรเข้ามาหาเขา
เจียงเฉินรับสาย
“พี่นอนรึยังคะ?”
“ผมยังไม่ได้นอนครับมีอะไรหรือเปล่า?”
“ตอนนี้ฉันทะเลาะกับครอบครัวก็เลยแอบหนีออกมาค่ะ”
“คุณหนีออกมางั้นเหรอ? ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน?”
“ฉันอยู่บนถนนเหรินหมินค่ะ”
“คุณอยู่คนเดียว?”
“ใช่ค่ะ อยู่คนเดียวค่ะ!”
“พระเจ้านี้มันสองทุ่มแล้วนะ ผู้หญิงแบบคุณการที่ออกมาอยู่ข้างนอกคนเดียวมันอันตรายมากนะ”
“ฉัน…..แต่….. ฉันยังไม่กลับไป”
เจียงเฉินคิดอยู่สักพักและการที่เขาปล่อยให้ผู้หญิงอยู่ข้างนอกคนเดียวมันอันตราย และที่สําคัญเขานั้นก็รู้สึกดีก็ผู้หญิงคนนี้อยู่เล็กน้อย
“โอเคครับตอนนี้คุณอยู่ที่ไหนส่งตําแหน่งใหม่ผมเลยเดี๋ยวผมจะรีบไปหา”
“ฉันอยู่ที่หน้าธนาคารหน้าธนาคารอุตสาหกรรมและการเกษตรบนถถนเหรินหมินค่ะ” เสียวหรานพูดออกมา
เจียงเฉินรีบขับรถออกไปกลางดึกทันทีและในไม่ช้าเขาก็มาถึงพิกัดที่เธอส่งมาให้
จอดรถ
หลังจากที่เดินค้นหาอยู่สักพัก เจียงเฉินก็พบกับชายหนุ่มสองคน และเสียวหรานกําลังยืนเถียงกันอยู่ใต้ต้นไม้ที่ห่างออกไปไม่ไกล
“นี่มันตอนกลางคืนแล้วนะมันอันตรายมากนะ”
“ไม่ยังไงฉันก็ไม่ไป!”
“แล้วพวกเราต้องทํายังไงเธอถึงจะยอมกลับไป?”
“ยังไงฉันก็ไม่กลับ!”
“ให้ตายเถอะ เธอรู้หรือเปล่าว่าข้างนอกที่เป็นอันตรายแค่ไหนโดยเฉพาะกับสาวสวยแบบเธอ!”
“ฉันจะไปไหนก็ได้ยังไงฉันก็ไม่กลับ!”
เจียงเฉิน “…”
นี่เธอพยายามล่อลวงฉันออกมาหรอ? ไม่สิเธอดูไม่เหมือนคนที่จะทําอะไรแบบนั้น!
“โอเค โอเค ไม่กลับก็ไม่กลับแล้วเธอหิวไหมฉันจะได้พาไปทานอาหาร
“ฉันไม่หิวฉันอิ่มแล้ว!” เสียวหรานตอบออกมาพร้อมกับทําหน้าบึง
และในเวลานี้เอง…
ชายหนุ่มทั้งสองคนก็สังเกตเห็นเจียงเฉินพวกเขาเดินเข้ามาหาเจียงเฉินอย่างรวดเร็ว
“แกคือเด็กทําธุระคนนั้นสินะ?”
“ปล่อยเธอไปแล้วอย่ามายุ่งกับเธออีกไม่อย่างนั้นทุกครั้งที่ฉันเจอแก แกจะได้เจอดีแน่!”
เขามองไปที่เจียงเฉินอย่างไม่เป็นมิตร
ใบหน้าของเจียงเฉินเปลี่ยนเป็นเย็นชาทันที “พวกนายเป็นใคร?”
ชายร่างทรงพ่นลมหายใจออกมาอย่างเย็นชาก่อนจะพูดออกมาอย่างดูถูก “ไม่สําคัญหรอกว่าเราเป็นใคร แกไม่มีคุณสมบัติมายืนอยู่ต่อหน้าพี่สะใภ้ใหญ่อของพวกเรา!”
ฉันพลาดอะไรไป?
เจียงเฉินหันไปมองที่เสี่ยวหรานด้วยความประหลาดใจ “สองคนนี้เป็นบอดี้การ์ดของเธ อหรือเปล่า?”
เสี่ยวหรานรีบอธิบายออกมาอย่างรวดเร็ว “พี่ชายพวกเขาไม่ใช่บอดี้การ์ดของฉัน แต่เป็นน้องชายของผู้ชายที่ไล่ตามฉันเมื่อวานนี้!”
“โออย่างนี้นี่เอง” เจียงเฉินเข้าใจทุกอย่างได้ในทันที
เสี่ยวหรานจ้องมองไปที่ทั้งสอง พร้อมกับปล่อยกลิ่นอายที่แตกต่างออกไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง—–
น่าเกรงขาม!
“ฉันจะบอกอะไรให้ก็แล้วกัน ก่อนหน้านี้ฉันได้ยินมาว่าพวกนายเพิ่งจะได้ลืมตาอ้าปากกันหลังจากที่นําบริษัทเข้าสู่ตลาดหลักทรัพย์ได้แต่ถ้าพวกนายกล้าแตะต้องเขา ก็รอดูผลที่จะตามมาก็แล้วกัน!
เธอนั้นคิดว่าเจียงเฉินนั้นเป็นเพียงแค่คนทําธุระจริงๆ ดังนั้นเธอจึงรีบออกตัวปกป้องเจียงเฉิน
ทั้งสองตกใจมาก “พวกเราไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นนะ”
เสี่ยวหรานพูดออกมาอย่างเย็นชา “ฉันให้เวลาพวกนายห้าวินาทีในการหายตัวออกไปจากสายตาของฉัน!”
ทั้งสองคนตกใจมากและรีบวิ่งหนีไปทันที
มุมปากของเจียงเฉินกระตุกก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา และส่งข้อความถึงบอดี้การ์ดของตัวเอง
“จัดการกับทั้งสองคนและสั่งสอนบทเรียนให้พวกเขา!”
“รับทราบครับเจ้านาย!”
ห้านาทีต่อมาในซอยเล็กๆแห่งหนึ่ง
ชายทั้งสองคนที่ก่อนหน้านี้เต็มไปด้วยความหยิ่งผยองและหยิ่งยะโสก็ถูกบอดี้การ์ดของเจียงเฉินสั่งสอน
ทั้งสองคนนอนอยู่บนพื้น
น่าสงสาร
จมูกเปลี่ยนเป็นสีม่วงใบหน้าก็บวมเป่ง
จมูกเต็มไปด้วยเลือดกําเดาที่ไหลออกมาะ
ทั้งสองคนขอร้องอ้อนวอนออกมา “พี่ใหญ่พวกเราเดินมาผิดทางงั้นหรอ?”
บอดี้การ์ดของเจียงเฉิน “พวกนายรู้ใช่มั้ยว่ากลับไปจะต้องพูดอะไร?”
ชายทั้งสองคนพูดออกมา “ผมรู้ๆ พวกเราสะดุดล้มse”
ทางด้านของเจียงเฉิง
“พี่ชายสบายดีใช่ไหม เอ่อขอโทษจริงๆนะคะ ที่โทรหาตอนกลางดึก”
“ไม่เป็นไรหรอกไม่เป็นไร
เจียงเฉินรู้ดีว่านี่ไม่ใช่ความผิดของหญิงสาวและเขาก็ไม่ได้ใส่ใจและยิ่งไปกว่านั้นเจียงเฉินก็รู้สึกอบอุ่นเล็กน้อยกับการที่เธอนั้นเรียกเค้าว่าพี่ชาย เพราะเขานั้นไม่มีน้องสาว
บางที่ผู้ชายทุกคนอาจมีความคิดที่เหมือนกันก็คือการที่มีน้องสาว และยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่า “น้องสาว” ที่อยู่ตรงหน้านั้นเป็นสาวสวยคนหนึ่ง
เจียงเฉิน “แล้วคืนนี้จะไปไหนต่อล่ะ จะให้ฉันหาโรงแรมให้มั้ย?”
หวงเสี่ยวหรานยิ้มและพูดออกมาว่า “ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวฉันจะขอให้ลุงมารับฉันกลับ”
เจียงเฉินพยักหน้า “เอาอย่างนั้นก็ได้”
หลังจากผ่านไป 20 นาทีก็มีรถมาเซราติมาจอดอยู่ข้างถนน
“เสี่ยวหราน ทางนี้!”
เสี่ยวหรานพูดกับเจียงเฉินว่า “พี่ชายคนที่มารับฉันมาแล้ว”
“โอเค” เจียงเฉินกับเสี่ยวหรานเดินไปริมถนนและก็เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งออกมาจากรถ
รูปลักษณ์ของชายหนุ่มคนดีไม่ได้แย่เลยด้วยชุดเสื้อผ้าแบรนด์เนมรถสปอร์ตและนาฬิกาหรู แถมกลิ่นอายที่ไม่ธรรมดาแต่ถึงอย่างนั้นก็ยังดูแย่กว่าเถียงเชิดเล็กน้อย
“อ๊ะ พี่ชายทําไมถึงเป็นพี่ล่ะแล้วลุงเฉินไปไหน?”
“พอดีพ่อเขาติดธุระอยู่ ก็เลยให้ฉันมาแทน”
ชายหนุ่มมองไปที่เจียงเฉินพร้อมกับขมวดคิ้ว “เสี่ยวหรานนี้ใครกัน?”
“คนนี้คือพี่ชายของฉัน”
“แล้วจะให้ฉันเรียกเขาว่าอะไรล่ะ?”
“ฉันเรียกเขาว่าพี่ก็ต้องเรียกพี่เหมือนฉันสิ”
ชายหนุ่มดูเหมือนจะไม่พอใจเล็กน้อยแต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาเขา เพียงจ้องไปที่เจียงเฉินที่ยังอยู่ในชุดคนทําธุระ
เสี่ยวหรานโบกมือให้กับเจียงเฉิน “พี่ชาย ฉันไปก่อนนะ”
“โอเค นั่งรถระวังๆล่ะ”
ในเวลานี้เองเสี่ยวหรานก็หยิบโทรศัพท์มือถือของเจียงเฉินมาและทําอะไรบางอย่าง
“มีอะไรงั้นเหรอ?”
“ไม่มีอะไรค่ะ ฉันแค่ส่งคั่งเปาให้”
เจียงเฉินหยิบขึ้นมาดู
พระเจ้า!
มีการโอนเข้า 5 ครั้งครั้งละ 20,000!
เท่ากับว่ามียอดโอนเข้ามาทั้งหมด 100,000 หยวน!
“เสี่ยวหราน นี่หมายความว่ายังไงกัน?”
“เอ่อ ถือว่าเป็นค่าจ้างทําธุระก็แล้วกันค่ะ”
“ไม่ต้องก็ได้” เจียงเฉินพยายามปฏิเสธ
“อ๊ะ ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว!”
เสี่ยวหรานรีบวิ่งหนีเข้าไปในรถก่อนที่รถจะออกตัวไปอย่างรวดเร็ว
เจียงเฉินมองไปที่ยอดโอน 100,000 ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างช่วยไม่ได้
อย่างไรก็ตามนิสัยของเสี่ยวหรานคนนี้ค่อนข้างดีเลย เพราะเธอนั้นคิดว่าคืนนี้การที่เขาออกมาตามคําขอของเธอถือว่าเป็นการทําธุระและเธอก็ให้เงินกับเขามากมาย จียงฉันก็เลยอดไม่ได้ ที่จะรู้สึกว่าน้องสาวคนนี้ไม่เลวเลย
มันไม่ใช่ความรู้สึกที่แย่เลย
หลังจากที่กลับมาถึงบ้านได้ไม่นานเสี่ยวหรานก็ส่งข้อความมา
“พี่ชายกลับถึงบ้านหรือยัง?”
“กลับถึงแล้วแล้วเธอล่ะ?”
ทั้งสองคุยกันก่อนที่จะบอกราตรีสวัสดิ์กัน
