ตอนที่ 395 : ยามรักษาความปลอดภัยคนนี้มีอะไรบางอย่างผิดปกติ?
แต่น่าเสียดายที่เทพธิดาทั้งสองนั้นจะไม่มีเวลาที่แยกจากกันเลยดังนั้นไม่ว่าผู้ชายคนไหนที่ พยายามเข้าใกล้พวกเธอไม่ว่าจะเป็นนักศึกษาจบใหม่หรือว่าผู้บริหารที่เต็มไปด้วยความร่ำรวยหรือคนหนุ่มที่มีความสามารถพวกเขาก็ล้วนแล้วแต่ถูกปฏิบัติเหมือนกันทั้งหมด-พวกเขาถูกปฏิเสธ!
เฉินเค่อเฉียนยังพูดอีกว่าพวกเขาทั้งหมดล้วนแล้วแต่น่าเกลียดกันทั้งนั้น
ซึ่งสาเหตุที่เป็นแบบนั้นก็เพราะคนๆหนึ่งนั่นก็คือ
เจียงเฉิน!
ขณะที่พูดทันใดนั้นเฉินเค่อเฉียนก็เป็นฝูงชนอยู่ตรงหน้าทางเข้าลิฟต์เหมือนกับว่ากําลังมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้น
“มีอะไรเกิดขึ้นกัน?”
มู่เฉิงเฉิงและเฉินเค่อเฉียนเดินเข้าไปดูด้วยความสงสัย
ผู้คนที่กําลังรับชมความสนุกเมื่อเห็นพวกเธอพวกเขาก็พากันเปิดทางให้แบบอัตโนมัติ
สาวสวยย่อมได้รับสิทธิพิเศษอยู่เสมอ!
โดยเฉพาะกับเหล่าผู้ชายจากบริษัทการเงินที่พยายามหาทางเข้าหาเทพธิดาทั้งสอง
“หือ? พี่ไปงั้นหรอ? มันกิดอะไรขึ้น?”
เฉินเค่อเฉียนนั้นเห็นพี่ไปก่อน
เมื่อพี่ไปเห็นเทพธิดาทั้งสองเดินเข้ามาความรู้สึกขยะแขยงก็ปรากฏขึ้นมาบนแววตาของเธอ
สูดอากาศ!
ทั้งที่พวกเธอมีอายุน้อยกว่าฉันแต่พวกเธอกลับสวยกว่าแถมยังมีตําแหน่งสวยกว่า!
อิจฉา!
แม้ว่าเฉินเค่อเฉียนกับมู่เฉิงเฉิงจะเข้าทํางานได้ไม่นานแต่พวกเธอนั้นก็มีความสามารถที่สูงและทํางานได้อย่างมีประสิทธิภาพจนทั้งสองได้เลื่อนตําแหน่งอย่างรวดเร็วและสุดท้ายก็แทรงหน้าเธอไปทั้งๆที่เธอนั้นทํางานอยู่ที่นี่มานานกว่า 10 ปี
และด้วยความที่เธอนั้นไม่ใช่คนดีอะไรทั้งนั้นเธอจึงพยายามคิดหาวิธีที่จะมาจัดการกับทั้งสองอยู่ตลอด
ฮ่ม! งั้นฉันลากสองสาวนี่มาสู้กับเจ้ายามรักษาความปลอดภัยนี่ด้วยก็แล้วกัน!
ฉันต้องให้พวกเธอมาอยู่ข้างฉันให้ได้และให้พวกเธอพูดแทนฉัน!
สาวสวยทั้งสองคนนี้ต่างก็ได้รับความนิยมกันทั้งคู่
หากพวกเธอออกมายืนข้างฉันบรรดาผู้ชายที่อยู่รอบๆจะต้องคล้อยตามฉันแน่ๆ
เมื่อมีคนจํานวนมากพูดออกมาในทางเดียวกันมันก็จะมีพลังมากพอที่จะไม่ต้องสนเหตุผลอะไรทั้งนั้น!
ทุกวันนี้ความจริงยังต้องสนใจด้วยหรอ? ขอแค่คนที่มีเสียงดังมากพอก็ได้เป็นคนที่แข็งแกร่งแล้ว!
พี่สาวไปดึงมู่เฉิงเฉิงกับเฉินเค่อเฉียนเข้ามาและเริ่มร้องไห้และเช็ดน้ําตาของตัวเองพร้อมกับพูดออกมาว่า “พวกเธอมาได้ทันเวลาพอดีเลย ดูสิยามรักษาความปลอดภัยคนนี้ไม่ยอมให้ฉันขึ้นไปชั้นบนทั้งๆที่ฉันทํางานที่นี่มาเป็นสิบปีแล้ว”
เธอไม่สนแล้วว่าอะไรถูกอะไรผิดเธอแต่งเรื่องขึ้นมาจากความว่างเปล่ากลับขาวให้เป็นดํา และใส่ร้ายออกมาเต็มที่~~
บลา บลา บลา~~ (ต่อไปอีก 10,000 ค่า)
หลังจากที่พี่ไปพูดจบเธอก็รู้สึกเหนื่อยจนแลบลิ้นออกมา
ให้ตายเถอะ
การแต่งเรื่องมันเหนื่อยขนาดนี้เลยหรอ?
แต่ถึงยังไงหากมันสําเร็จมันก็คุ้ม!
ฮ่าๆ
เธอพูดออกมา “เป็นยังไงบ้างล่ะพวกเธอเข้าใจรึยัง เห็นไหมว่าน้องชายคนนี้จะต้องเกลียดชังฉันเป็นพิเศษแน่ๆ เขาสมควรถูกไล่ออกไหมล่ะ?”
มู่เฉิงเฉิงและเฉินเค่อเฉียนเงยหน้าขึ้นมามองเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ถูกกล่าวหา
ตกตะลึง!
พระเจ้า!
ปรากฏว่าเป็นเจียงเฉิน?
เจียงเฉินกระพริบตาให้พวกเธอ
หญิงสาวทั้งสองคนกลืนความสงสัยและไม่ได้พูดอะไร
พี่ไปยังคงพูดกระตุ้น “พวกเธอสองคนลองแสดงความคิดเห็นหน่อยสิว่าฉันพูดถูกรึเปล่า?”
เธอคิดว่า
มู่เฉิงเฉิงกับเฉินเค่อเฉียนนั้นจะต้องอยู่ข้างเธอแน่ๆ
แต่ใครจะคิด~~
มู่เฉิงเฉิงยังไม่ทันจะได้พูดอะไรแต่เฉินเค่อเฉียนก็ชิงพูดออกมา!
“พี่ไป๋! ฉันคิดว่าพี่กําลังสับสนว่าอะไรถูกอะไรผิดอยู่นะฉันว่าพี่กําลังสร้างเรื่องมาจากความว่าเปล่ามากกว่า! กลับขาวให้เป็นดํา! ใส่ร้ายป้ายสีคนอื่น!”
พี่ไปที่ได้ยินเธอก็พยักหน้าโดยที่ไม่ทันได้คิด “ใช่ ใช่! ทุกคนได้ยินแล้วใช่ไหม พวกเราทุกคนเห็นตรงกันว่านายน่ะกําลังสับสนระหว่างสิ่งที่ถูกกับสิ่งที่ผิด สร้างเรื่องขึ้นมาจากความว่างเปล่ากลับขาวให้เป็นดําและพยายามใส่ร้าย”
“ป๊อป”
ทุกคนรอบตัวพากันหัวเราะออกมาเสียงดัง
“เธอนั่นแหละ!”
“อย่าไปมองคนอื่น มองตัวเองก่อน!”
“ฮ่าๆๆ ตลกเกินไปแล้ว!”
จู่ๆพี่สาวไปก็กลับไปมองที่เฉินเค่อเฉียนด้วยความงุนงง “เสี่ยวเฉิน เธอกําลังพูดถึงฉัน?”
เฉินเค่อเฉียนพูดออกมาอย่างหยาบคาย “ถ้าไม่ใช่แล้วจะเป็นใครอีกล่ะ? ในฐานะที่คุณเป็นผู้จัดการอาวุโสของแผนกทั่วไปของบริษัทคุณควรจะรู้กฎและทําตามกฏได้ดีไม่ใช่หรอแต่นี้คุณ ไม่เพียงแต่ละเมิดกฎเท่านั้นคุณยังดูถูกเหยียดหยามเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่กําลังทําตามกฏของอาคารความเป็นมืออาชีพของคุณไปอยู่ไหนแล้ว? คุณกล้าดียังไงถึงกลับขาวให้เป็นดําใส่ร้ายคนอื่น? ศีลธรรมขั้นพื้นฐานของคุณหายไปไหน? คุณทําให้บริษัทของเราต้องอับอาย!”
“เธอ เธอ”
พี่สาวไปกระอักเลือดออกมาเต็มปาก!
ใครจะไปคิดว่าเฉินเค่อเฉียนจะไม่ลังเลเลยที่จะยืนอยู่ข้างยามรักษาความปลอดภัย!
ผู้คนที่กําลังดูอยู่ก็ตกตะลึงเช่นกัน!
อย่าบอกนะว่าเฉินเค่อเฉียนจะไปชอบยามรักษาความปลอดภัย?
เกิดอะไรขึ้นกับโลกนี้?!
“เฉินเค่อเฉียนเธอกล้าดูถูกฉันงั้นหรอ?!”
พี่สาวไปตัวสั่นด้วยความโกรธ!
ในเวลานี้เองมู่เฉิงเฉิงก็พูดออกมา
“พี่ไป ในฐานะที่พี่เป็นพนักงานอาวุโสพี่ก็ควรที่จะทําตามกฏ น้องชายคนนี้กําลังทําสิ่งที่ถูกต้องหากพร่ต้องการใช้ต่าแหน่งของพี่ในการข่มขู่เขานั่นหมายความว่าพี่กําลังทําในสิ่งที่ผิดดังนั้น พวกเราจะทําการรายงานการกระทําของพี่ต่อผู้บริหารระดับสูงของบริษัท!”
“เธอ?! แม้แต่เธอมู่เฉิงเฉิงก็อยู่ข้างเดียวกับเขาด้วยหรอ?!”
พี่ไปโดนอีกแล้ว!
ใบหน้าของเธอตอนนี้น่าเกลียดมาก
เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่ามันจะออกมาเป็นแบบนี้
ปรากฏว่าตอนนี้สาวสวยทั้งสองคนกําาลังโจมตีใส่เธอ!
มู่เฉิงเฉิงและเฉินเค่อเฉียนสาวสวยทั้งสองคนนี้เป็นเทพธิดาที่เป็นที่รู้จักและได้รับความสนใจจากเหล่าผู้ชายในอาคารนี้เป็นอย่างมาก!
หลังจากที่พวกเธอแสดงท่าที่จริงจังแบบนั้นออกมาผู้คนที่อยู่รอบๆ โดยเฉพาะพวกผู้ชายก็พากันอยู่ข้างพวกเธอทันที
“ใช่แล้ว!”
“ยัยแม่มดเฒ่า! เธอไม่ยอมทําตามกฎเองแถมยังจะข่มขู่ยามรักษาความปลอดภัยอีกหรอ? นิสัยของเธอมันจะแย่เกินไปแล้วนะ!”
“กล้าข่มขู่เทพธิดาของพวกเรางั้นหรอ? เธอกําลังมองหาความตายใช่ไหม?!”
“พวกเราทุกคนเป็นพยานได้คุณไม่ยอมเคารพกฏเอง!”
ฝูงชนพากันแสดงออกมาอย่างตื่นเต้น
หน้าของพี่ไปซีด…
หัวหน้าโจวมองไปรอบๆเขาไม่รู้จะฟังใครดี
ในสถานการณ์แบบนี้ก็คงต้องเป็น…..เจียงเฉิน!
หัวหน้าโจวไม่กลับหันกลับไปช่วยพี่สาวไปอีก
ในเวลานี้เองเสียงลิฟต์ก็ดังขึ้น
คนๆหนึ่งเดินออกมาจากลิฟต์
พี่สาวไปหันไปมอง
คนที่เดินออกมาจากลิฟต์ก็คือประธานของบริษัทลงทุนต่ํา!
ลู่เจี๊ย!
พี่ไปราวกับว่าตัวเองนั้นได้รับชีวิตใหม่!
วะฮ่าๆๆๆๆ
พระเจ้าเข้าข้างฉันจริงๆด้วย!
เธอนั้นเคยทํางานกับลู่เจียตั้งแต่ตอนที่ยังอยู่ในแผนกต้อนรับมาจนถึงวันนี้ที่เธอได้เป็นผู้จัดการอาวุโส
และลู่เจี้ยนั้นก็ยังเคารพเธอมากแต่ด้วยทักษะความสามารถของพี่สาวไปมันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่เธอนั้นจะได้เลื่อนขั้นขึ้นมาเป็นผู้จัดการอาวุโส แต่ก็ด้วยความสัมพันธ์ที่ดีของเขากับพี่สาวไปและเนื่องจากเธอทํางานอย่างหนักเพื่อบริษัทมาหลายปีเขาก็เลยเลื่อนขั้นให้กับเธอ
บางทีอาจจะพูดได้ว่าผู้สนับสนุนของพี่สาวไปก็คือลเจียคนนี้
“ประธานลู่!”
ราวกับว่าเธอนั้นได้เจอคนที่จะช่วยให้เธอรอด พี่สาวไปวิ่งเข้าไปคว้าแขนของลู่เจี้ยทันที “ทําประธานคุณต้องตัดสินใจเรื่องนี้ให้ฉันนะคะ ดูยามรักษาความปลอดภัยคนนี้สิเขารังแกฉัน แม้แต่มู่เฉิงเฉิงกับเฉินเค่อเฉียนและคนอื่นๆก็ยังพากันเข้าข้างคนนอก…”
แกล้งร้องไห้ออกมา
ลู่เจี้ยขมวดคิ้ว “มันเกิดอะไรขึ้น?”
ก่อนที่มู่เฉิงเฉิงจะได้พูดอะไรลู่เจี้ยก็หันมาเห็นเจียงเฉินก่อน
ลู่เจีย “…”
พี่สาวไป๋ บลา บลา บลา บลา บลา เล่าเรื่องที่เธอแต่งออกมาเพื่อใส่ร้ายเจียงเฉินอีกครั้ง
ในตอนนี้แม้แต่หัวหน้าโจวก็ยังรู้สึกประหม่ามากเช่นกัน
เพราะเขากลัวว่าคําสั่งของลู่เจียจะทําให้ประธานใหญ่รู้สคกไม่พอใจซึ่งนี่ไม่ใช่เรื่องตลกเลย
แต่ใครจะรู้~~
หลังจากที่ได้ยินการรายงานของพี่สาวไป ลู่เจี้ยก็มองขึ้นไปบนเพดานและพูดออกมาว่า “พี่ไปคุณอยู่ในบริษัทมากี่ปีแล้ว?”
“ฉันทํางานนี้มา 19 ปีแล้ว!”
พี่สาวไปพูดออกมาอย่างภาคภูมิใจ
“แล้วเงินเดือนต่อปีของคุณเท่าไหร่แล้วล่ะ?”
“ตอนนี้ฉันเป็นผู้จัดการอาวุโสดังนั้นฉันจึงได้เงินเดือนมากกว่าหนึ่งล้านต่อปี!”
พี่สาวไปพูดออกมาอย่างภาคภูมิใจ
“อย่างนั้นก็ดีนะ”
ลู่เจียพูดออกมา “พี่ไป๋ คุณอยู่กับผมมานานที่สุด ผมจึงเห็นคุณเป็นคนพิเศษที่สุดคุณคิดว่าผมดีกับคุณไหม?”
“ดีค่ะ” พี่สาวไปคิดว่าลู่เจียจะต้องพูดแทนเธออย่างแน่นอน เธอจึงพูดออกมาอย่างปลื้มใจ
แต่ใครจะรู้ผล
ในวินาทีต่อมาลู่เจียก็เปลี่ยนสีหน้าตัวเองแบบ 180 องศา
“ในเมื่อคุณมีเงินเดือนต่อปีมากถึงหนึ่งล้าน แล้วผมก็ได้ตอบแทนบุญคุณที่คุณได้ทําเอาไว้ก่อนหน้านี้ไปนานแล้วดังนั้นเราก็จะไม่มีอะไรติดค้างกันอีก!”
ลู่เจียพูดออกมาอย่างเย็นชา “ตอนนี้คุณขึ้นไปข้างบนและเก็บของแล้วก็ออกมาจากบริษัทได้แล้ว!”
“อะไรนะ?”
พี่สาวไปตกใจมากจนปากของเธออ้ากว้างจนกรามตกลงไปอยู่ที่พื้น
ดวงตาของหัวหน้าโจวแทบจะหลุดออกมา
คนที่อยู่รอบๆพากันตกต่าหนึ่ง
“พระเจ้า – ไร้ความปราณีแบบนี้เลยหรอ?”
“ประธานคนนี้น่าทึ่งมาก”
“ไม่ลังเลเลยแม้แต่นิดเดียว!”
“ฮ่าๆๆ ไม่ว่าใครจะคิดไม่ถึงว่ามันจะออกมาเป็นแบบนี้!”
“ไม่! ทําประธาน! คุณทําแบบนี้ไม่ได้”
พี่สาวไปกระโดขึ้นและคว้าแขนของลู่เจียและพูดขอร้องออกมา “ประธานลู่ อย่าล้อเล่นกันแบบนี้สิคะ ฉันไม่ได้ทําอะไรผิดเลยนะฉันแค่พูดกับยามรักษาความปลอดภัยตัวนี้ไปไม่กี่ค่าเอง”
“ไม่กี่คงั้นหรอ?”
ใบหน้าของลู่เจียเต็มไปด้วยความมืดมนก่อนจะตะโกนออกมา “ถ้ามันแค่ไม่กี่คําจริงผมก็คงไม่ว่าอะไรเท่าไหร่ แต่สิ่งที่ผมเห็นมันก็ชัดเจนแล้วว่าคุณกําลังสับสนว่าอะไรถูกอะไรผิด แต่งเรื่องขึ้นมาจากความว่างเปล่ากลับดําให้เป็นขาวและใส่ร้ายป้ายสีคนอื่น!”
พอคนรอบข้างได้ยินก็พากันหัวเราะออกมา~~
ค่าพูดนี้มันเหมือนกับสองเทพธิดาเมื่อกี้เลยไม่ใช่เหรอ?
ดูเหมือนว่าทุกคนจะเข้าใจนิสัยของพี่ไป๋คนนี้ดีนะ!
พี่ไป๋ “…”
อยากตาย!
ล่เจียมองไปที่เจียงเฉินและพูดชมออกมา
“ฟังนะ ทุกคนคงจะเห็นแล้วว่ายามรักษาความปลอดภัยคนนี้ซื่อตรงแค่ไหน นี่คือพรสวรรค์ที่เราต้องการในฐานะเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่จะคอยดูแลพวกเราคนแบบนี้แหละมีคุณสมบัติมากที่สุด (ยกย่องเจียงเฉินต่อไปอีก 10,000 ค่า)”
หัวหน้าโจวที่ฟังการชมเชยเจียงเฉินของลู่เจียก็ยังรู้สึกราวกับว่าตัวเองถูกชมไปด้วย
เช็ดเหงื่อ
ให้ตายเถอะ!
ผู้หญิงคนนี้ทําให้ฉันแทบบ้า
เพราะตอนนั้นฉันต่อว่าเจียงเฉินไปตอนนี้มันจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง?
ในตอนนี้ลู่เจียเอาแต่ยกย่องเจียงเฉินในขณะเดียวกันก็พูดต่อว่าพี่สาวไป
ในที่สุดพี่สาวไปก็เริ่มควบคุมอารมณ์ได้
“ท่านประธานฉันผิดไปแล้ว ฉันรู้ว่าฉันคิดผิดได้โปรดให้โอกาสกับฉันอีกสักครั้ง อย่าไล่ฉันออกเลยนะคะ
“ไปได้แล้ว! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!”
ลู่เจี๊ยตะโกนออกมา “หลังจากที่เธอได้ทําร้ายคุณเจียง…..เอ่อ….ยามรักษาความปลอดภัยคนนี้เธอยังคิดจะทํางานที่นี่ต่อไปงั้นเหรอ? มันเป็นไปไม่ได้!”
พี่สาวไปตกตะลึง
ยามรักษาความปลอดภัยคนนี้มีอะไรบางอย่างผิดปกติ?
ตัวตนที่แท้จริงของเขาคือใครกัน?
ไม่สนแล้ว!
เธอเข้าไปคุกเข่าอยู่ต่อหน้าเจียงเฉิน!
เจียงเฉิน “???”
อะไรกัน?
เมื่อกี้ยังเยอะยิ่งอยู่เลยไม่ใช่เหรอ?
ทําไมจู่ๆถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้?
พี่สาวไปักอดต้นขาของเจียงเฉินและร้องไห้ออกมาอย่างบ้าคลั่ง “ได้โปรดเมตตาฉันด้วย! ฉันไม่กล้าโอ้อวดอีกแล้วหนุ่มหล่อได้โปรดช่วยพูดให้ประธานของฉันยกโทษให้ฉันด้วยให้โอกาศกับฉันนะ”
เจียงเฉินที่ถูกเธอกอดต้นขาเอาไว้เขาก็ไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี
เมื่อกี้ยังคิดว่าตัวเองเป็นราชาอยู่เลยไม่ใช่เหรอ?
ทําไมขี้ขลาดเร็วขนาดนี้ล่ะ?
คุกเข่า? กอดขาเอาไว้?
แล้วความเย่อหยิ่งเมื่อกี้หายไปไหนแล้วล่ะ?
ในที่สุดพี่สาวไปก็ถูกลากตัวออกไปด้วยคําสั่งของล่เจีย
เศร้า!
งานหาย!
น่าสงสาร!
หลังจากนั้นลู่เจี้ยก็พูดขอโทษเจียงเฉินและเจียงเฉินก็โบกมือแบบไม่ได้ใส่ใจ
ในเวลานี้เองมู่เฉิงเฉิงก็พูดออกมา “เจียงเฉิน นายมาทํางานที่นี่แต่เมื่อไหร่? ทําไมตั้งแต่สัปดาห์ที่แล้วนายถึงไม่กลับมาหาฉันเลย?”
เจียงเฉิน “……”
เฉินเค่อเฉียนก็พูดออกมา “ทําไมเมื่อวานอยู่ๆก็หายไปล่ะ?”
เจียงเฉิน “__ !”
หลังจากที่มู่เฉิงเฉิงและเฉินเค่อเฉียนพูดจบ พวกเธอก็ตระหนักอะไรขึ้นมาได้
พระเจ้า!
เมื่อกี้พวกเราเพิ่งคุยเรื่องของเจียงเฉินไปไม่ใช่หรอ? คนหนึ่งก็บอก “ช่วงหลังไม่ได้เจอเจียงเฉินเลย” คนหนึ่งก็บอก “ฉันไม่เจอเขามานานแล้ว….”
ผลลัพธ์
เฉินเค่อเฉียนถามออกมา “เธอเจอเขาเมื่อสัปดาห์ที่แล้วหรอ?”
มู่เฉิงเฉิงถามกลับ “เมื่อวานเธอเจอเขาเหรอ?”
ในเวลานี้เองเจียงเฉินก็รีบแอบหนีไป
แค่กๆ
เจียงเฉินไอก่อนจะพูดออกมา : ขอบอกไว้ก่อนเลยใครมีแฟนหลายคนพยายามเลี้ยงคนแบบนี้ให้ดีไม่งั้นได้ลําบากแน่!
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://novel00.net/wp-content/uploads/2022/11/เจ้าของร้านพิศวง-211x300.jpg "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
