War sovereign Soaring The Heavens – ตอนที่ 3271

WSSTH ตอนที่ 3,271 : ปะทะหลิวเจี้ยน
 
 
“สมแล้วที่เป็นศิษย์ที่จักรพรรดิอมตะทุ่งขจี ฉือหล่าง ไปเชื้อเชิญด้วยตัวเอง…อย่างน้อยๆในแง่กำลังขวัญแล้ว เจ้านับว่ากล้าหาญจริงๆ”
 
บนสังเวียนอัจฉริยะ หลิวเจี้ยนมองกล่าวกับต้วนหลิงเทียนด้วยน้ำเสียงเฉยเมย วางตัวเหนือกว่า
 
ทว่าต้วนหลิงเทียนไม่ได้สนใจอะไรหลิวเจี้ยนมากนัก ดวงตาเขายังคงความสงบดั่งผิวน้ำในบ่อโบราณ สีหน้านิ่งเฉยไร้แยแส ทำราวกับไม่ได้ให้ค่าหลิวเจี้ยนเบื้องหน้าแม้แต่นิดเดียว
 
จะว่าไป…เขาก็ไม่ได้ยึดถือหลิวเจี้ยนเป็นตัวอะไรจริงๆ!
 
“เริ่มประลองได้!”
 
ท่ามกลางสายตาคาดหวังของทุกคน อาวุโสตำหนักลองกระบี่ก็เอ่ยคำให้สัญญาณเริ่มการประลอง ขณะเดียวกันมันก็ไม่ลืมเตือนต้วนหลิงเทียนผ่านพลัง ให้เร่งกล่าวยอมแพ้ออกมาเร็วๆถ้าเห็นท่าไม่ดี!
 
“ขอบคุณสำหรับคำเตือน ผู้อาวุโส”
 
ต้วนหลิงเทียนเองก็รู้สึกขอบคุณอีกฝ่ายที่กล่าวเตือนเขาซ้ำหลายรอบ ถึงแม้เขาจะรู้ดีว่าอีกฝ่ายทำไปเพราะเห็นแก่หน้าฮ่วนเอ๋อก็ตามที…
 
สำหรับคำเตือนของศิษย์พี่ 6 อย่างหงเฟยนั้น ย่อมทำให้เขาซาบซึ้งจากใจ เพราะในสายตาอีกฝ่ายแล้ว ตัวเขาที่มีอายุไม่ถึง 300 ปี เว้นเสียแต่จะเผยพลังฝีมือให้อีกฝ่ายประจักษ์ เช่นนั้นอีกฝ่ายก็ต้องเข้าใจว่าเขาสู้หลิวเจี้ยนไม่ได้เป็นธรรมดา
 
เพราะกล่าวไป พลังฝีมือของหลิวเจี้ยนก็สมควรเหนือกว่าหงเฟยในระดับหนึ่ง
 
หาไม่แล้วหลิวเจี้ยนคงไม่มีอันดับศิษย์อัจฉริยะช่วงอายุ 600-700 ปีเหนือหงเฟย
 
กล่าวให้ชัด เพราะเขารู้ดีว่าหงเฟยไม่น่าจะเชื่อคำพูดเขาแน่ เช่นนั้นหลังจากกล่าวให้อีกฝ่ายวางใจในตอนแรกแล้ว หลังจากนั้นไม่ว่าอีกฝ่ายจะพูดอะไรมาเขาก็ทำเป็นไม่ได้ยินทั้งหมด
 
กระทั่งภายหลัง ยังจงใจปิดกั้นเสียงผ่านพลังของหงเฟยด้วย…
 
“ต้วนหลิงเทียน ข้าไม่คิดจะรังแกเจ้า…เชิญเจ้าป้อนกระบวนท่ามาก่อนเถอะ”
 
ถึงแม้จะไม่คิดว่าต้วนหลิงเทียนสามารถเป็นคู่ต่อสู้ของมันได้ แต่หลิวเจี้ยนก็โคจรพลังเซียนอมตะเตรียมพร้อมไว้อย่างดี คนทั้งคนถูกแสงพลังสีทองปกคลุมเอาไว้ เรียกว่าประหนึ่งมันกลับกลายเป็นมนุษย์ทองคำส่องแสงสีทองไปแล้วจริงๆ!
 
หากอยู่ไกลๆ มองไปยังคิดว่าเป็นรัศมีธรรมของพุทธองค์
 
ได้ยินวาจาดังกล่าวของหลิวเจี้ยน ต้วนหรี่ตาลงเบาๆ จากนั้นรอยยิ้มบางๆก็ปรากฏให้เห็นที่มุมปาก
 
ดูเหมือนหลิวเจี้ยนผู้นี้ จะไม่เห็นเขาเป็นตัวอะไรจริงๆ
 
วูบ!
 
สิ้นคำกล่าวของหลิวเจี้ยน ต้วนหลิงเทียนก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง คนอันตรธานหายไปจากจุดเดิมในบัดดล!
 
วู้มม!!
 
ปรากฏตัวอีกครั้ง ร่างต้วนหลิงเทียนก็ยืนอยู่เบื้องหน้าหลิวเจี้ยนแล้ว และเพียงหนึ่งคิด ห้วงมิติรอบกายหลิวเจี้ยนก็ถูกความลึกซึ้งกักกัน สร้างกรงมิติหนึ่งล้อมกักเอาไว้ทันที!
 
และการใช้ความลึกซึ้งกักกันครั้งนี้ของต้วนหลิงเทียน มันต่างจากตอนที่เขาใช้ความลึกซึ้งกักกันขังร่างหวงลู่หนานมากนัก
 
ตอนเล่นงานหวงลู่หนาน เขาใช้แค่ความลึกซึ้งกักกันหวงลู่หนานเอาไว้แค่คนเดียว
 
แต่การใช้ความลึกซึ้งกักกันกับหลิวเจี้ยน เขากลับขังร่างตัวเองไว้กับหลิวเจี้ยน และตอนนี้ร่างเขาก็เบื้องหน้าห่างกับหลิวเจี้ยนแค่ 10 หมี่เท่านั้น!
 
ที่สำคัญหลังใช้ความลึกซึ้งกักกันขังตัวเองกับหลิวเจี้ยนไว้แล้ว เขาก็ไม่รีบร้อนลงมืออะไร เพียงมองหลิวเจี้ยนที่ยืนเปล่งแสงสีทองเรืองรองห่างออกไป 10 หมี่ด้วยสายตาสงบ
 
“เอ่อ…เจ้าต้วนหลิงเทียนนั่นมันคิดจะทำอะไรของมันกันแน่?”
 
“มันคิดหยามหน้าศิษย์พี่หลิวเจี้ยนหรืออย่างไร ถึงใช้เคลื่อนมิติไปอยู่ใกล้ๆศิษย์พี่หลิวเจี้ยนเช่นนั้น?”
 
“ตอนนี้จากสำนึกเทวะ ข้าสัมผัสได้ว่าพื้นที่รอบตัวต้วนหลิงเทียนกับหลิวเจี้ยนเต็มไปด้วยความแปรปรวนของห้วงมิติ…ดูท่าเป็นต้วนหลิงเทียนใช้ความลึกซึ้งกักกันไม่ผิดแน่ แต่ที่ผิดปกติคือไฉนมันถึงใช้ขังตัวเองไว้กับหลิวเจี้ยนเล่า?”
 
“มันบ้าไปแล้วรึไง? ขังตัวเองไว้กับหลิวเจี้ยนเช่นนั้น ไยมิใช่รนหาที่ตาย?”
 
“หลิวเจี้ยนจะอย่างไรก็เป็นจอมราชันอมตะ 8 ชะตาที่เชี่ยวชาญกฏแห่งทอง จึงกล่าวได้ว่าเก่งในเรื่องการโจมตีเป็นที่สุด สำหรับต้วนหลิงเทียนนั่น ข้อได้เปรียบหนึ่งเดียวคือความสามารถในการเคลื่อนร่างฉับพลันดั่งใจนึก การส่งตัวมาใกล้ๆหลิวเจี้ยนแบบนี้ ยังต่างอะไรกับพาตัวเข้าจุดอับกัน?”
 
“มันคิดจะทำอะไรกันแน่?”
 
…
 
เหล่าศิษย์วังเทียนฉือที่ชมดูเรื่องราวโดยรอบอดไม่ได้ที่จะงุนงงสงสัย
 
อันที่จริงก็ไม่ได้มีแต่พวกมันเท่านั้นที่งุนงงสงสัย
 
กระทั่งตัวอาวุโสตำหนักลองกระบี่ ที่ทำหน้าที่กำกับดูแลการประลองเป็นตายของสองศิษย์อัจฉริยะก็งงงวยไม่ต่างกัน ด้วยไม่ทราบว่าต้วนหลิงเทียนคิดอ่านประการใดอยู่ ไฉนไม่เพียงแต่จะไม่ใช้จุดเด่นของตัวเอง แต่ยังเผยจุดด้อยของตัวเองต่อหน้าอีกฝ่ายเสียอย่างนั้น!
 
“ต้วนหลิงเทียนนั่นมันเบื่อชีวิตนักรึไง!? หรือมันฝันละเมอไปว่าศิษย์พี่หลิวเจี้ยนแข็งแกร่งพอๆกับข้า?”
 
หวงลู่หนานที่ไม่เพียงแพ้ต้วนหลิงเทียนมายับเยิน แต่ยังโดนกระทำดั่งของเล่นให้ทรมาณจนตกอยู่ในสภาพน่าอนาถ ใจย่อมเคียดแค้นต้วนหลิงเทียนเป็นทุน มาตอนนี้พอเห็นต้วนหลิงเทียนถือดีโง่ๆมั่นใจในตัวเองอย่างผิดๆ มันก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาอย่างถูกใจ!
 
“ศิษย์น้องหญิง 3 พี่หลิงเทียนของเจ้า วู่วามจนทำอะไรไม่คิดแล้ว…”
 
เหลยจวิ้นหันไปมองกล่าวกับฮ่วนเอ๋อด้วยรอยยิ้ม
 
ถึงแม้ฮ่วนเอ๋อจะไม่ได้สนใจเหลยจวิ้นอีกต่อไป แต่เหลยจวิ้นก็ยังเลือกที่จะอดทนพูดกับฮ่วนเอ๋อ และถึงฮ่วนเอ๋อจะไม่ตอบอะไรกลับมา เหลยจวิ้นก็ยังมีความสุขที่ได้พูดกับนางอยู่ดี
 
เป็นธรรมดาว่าแม้ปากเหลยจวิ้นจะบอกว่าต้วนหลิงเทียนวู่วามทำอะไรไม่คิดด้วยน้ำเสียงช่วยไม่ได้ แต่ในใจมันกลับหัวเราะร่าด้วยความถูกใจ
 
เพราะมันหวังว่าต้วนหลิงเทียนจะไร้หัวคิดและโง่งงมเช่นนี้ต่อไป!
 
เพราะสิ่งนี้ช่วยเพิ่มโอกาสที่ต้วนหลิงเทียนจะตกตายคามือหลิวเจี้ยนมากขึ้น!
 
“หลิวเจี้ยน”
 
อย่างไรก็ตามพอเห็นว่าจนแล้วจนรอดฮ่วนเอ๋อก็ยังเมินเฉยไม่สนใจตัวเอง เหลยจวิ้นก็รู้สึกไม่พอใจอยู่บ้าง แต่มันไม่ได้เอาความไม่พอใจไปลงกับฮ่วนเอ๋อ เพียงนำไปลงกับต้วนหลิงเทียนแทน! ด้วยเหตุนี้มันจึงเลือกหันไปส่งเสียงผ่านพลังถึงหูหลิวเจี้ยน ที่กำลังเผชิญหน้ากับต้วนหลิงเทียนทันที
 
“ข้าเหลยจวิ้น”
 
ไม่ทันที่หลิวเจี้ยนจะได้ตอบอะไร เหลยจวิ้นก็ชิงกล่าวออกมาสืบต่อว่า “อย่าได้พลาดโอกาสประเสริฐตรงหน้า รีบลงมือฆ่าต้วนหลิงเทียนนั่นให้ตายๆไปเสีย…หากเจ้าฆ่ามันได้ ข้าจะมอบเกราะอมตะระดับจักรพรรดิให้เจ้า!”
 
ชุดเกราะอมตะระดับจักรพรรดิ ต่อให้เป็นภายในขุมกำลังระดับสวรรค์เอง ก็ยังจัดเป็นสมบัติหายาก
 
ในวังเทียนฉือแห่งนี้ ด่านพลังของท่านมีแต่ต้องทะลวงไปให้ถึงขอบเขตจักรพรรดิอมตะเท่านั้น ถึงจะได้รับชุดเกราะอมตะระดับจักรพรรดิจากวังเทียนฉือเป็นของรางวัล…หาไม่แล้วก็ทำได้แค่พึ่งพาพลังสามารถตัวเองสรรหาชุดเกราะอมตะระดับจักรพรรดิมาด้วยตัวเองเท่านั้น ไม่ว่าจะใช้คะแนนอุทิศแลกเปลี่ยน หรือได้รับเป็นของรางวัลจากบททดสอบต่างๆ
 
แน่นอนว่ายังมีอีกวิธีที่สามารถได้ชุดเกราะอมตะระดับจักรรพรดิมาครอง โดยไม่ต้องทะลวงถึงด่านพลังจักรพรรดิอมตะ ไม่ต้องใช้คะแนนอุทิศที่เก็บสะสมจากภารกิจ กระทั่งไม่ต้องผ่านการทดสอบใดๆ
 
นั่นก็คือเป็นลูกของจักรพรรดิอมตะสมญานามของวังเทียนฉืออย่างเหลยจวิ้น!
 
สำหรับจักรพรรดิอมตะสมญานามทั้ง 9 ของวังเทียนฉือ แม้ชุดเกราะอมตะระดับจักพรรดิจะมีค่าไม่น้อย แต่พวกมันก็มีไว้ครอบครองอยู่จำนวนหนึ่ง เพื่อบุตรหลานแล้ว พวกมันย่อมไม่ตระหนี่ถี่เหนียว
 
อย่างเช่นเหลยจวิ้นเอง ในเมื่อมารดาของมันเป็นถึงจักรพรรดิอมตะไร้ใจ เหลยอิง จ้าวตำหนักลองกระบี่ มันก็เลยได้รับชุดเกราะอมตะระดับจักรพรรดิมาป้องกันตัวตั้งแต่ยังเล็กเป็นเด็กน้อยแล้ว…
 
ต่อมาพอตัวมันทะลวงด่านพลังถึงขอบเขตจักรพรรดิอมตะ วังเทียนฉือก็มอบชุดเกราะอมตะระดับจักรพรรดิให้มันอีกตัว
 
ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อราวๆร้อยกว่าปีก่อน ตัวมันก็ได้ผ่านบททดสอบบางอย่างของวังเทียนฉือ ทำให้ได้รับเกราะอมตะระดับจักรรพรดิมาเพิ่มอีกตัว…
 
เช่นนั้นสำหรับเหลยจวิ้นแล้ว ชุดเกราะอมตะระดับจักรพรรดิอมตะตัวเดียว ก็ไม่ได้มีราคาค่างวดมากเกินจ่าย ก็แค่ในแหวนพื้นที่มันมีเก็บไว้ไม่กี่ชิ้นเท่านั้นเอง
 
อย่างไรก็ตามสำหรับหลิวเจี้ยนที่เป็นเพียงศิษย์อัจฉริยยะอันดับท้ายๆในช่วงอายุ 600-700 ปีและด่านพลังยังเป็นแค่จอมราชันอมตะ ชุดเกราะอมตะระดับจักรพรรดินั้น…เป็นดั่งสมบัติล้ำค่าที่อาจช่วยชีวิตมันในห้วงเวลาคับขันได้! สองตามันก็เลยลุกวาวสว่างจ้าดั่งดาราประกายทันทีเมื่อได้ยินคำพูดผ่านพลังของเหลยจวิ้น!!
 
มันเองก็ไม่คิดจะไว้ชีวิตต้วนหลิงเทียนอยู่แล้ว
 
ขอเพียงสบโอกาสเหมาะๆมันก็จะฆ่าต้วนหลิงเทียนให้ตาย!
 
ตอนนี้พอได้ยินวาจาเร่งรัดของเหลยจวิ้น ถึงแม้มันจะไม่ทราบว่าต้วนหลิงเทียนไปล่วงเกินเหลยจวิ้นตรงที่ใด แต่อาศัยสัญญาปากเปล่านี้ของเหลยจวิ้น ก็มากพอทำให้มันคลั่ง!
 
เกราะอมตะระดับจักรพรรดิ! นั่นเป็นอะไรที่มันฝันใฝ่!!
 
“ต้วนหลิงเทียนดูเหมือนว่าเจ้าจักมั่นใจในพลังของตัวเองมาก…ถึงขั้นละทิ้งความได้เปรียบจากความลึกซึ้งเคลื่อนมิติ และเลือกจะขังตัวเองอยู่กับข้าใกล้ๆแบบนี้..”
 
หลิวเจี้ยนยิ้มกล่าวกับต้วนหลิงเทียน รอยยิ้มที่ว่ายังเต็มไปด้วยความเย้ยหยันนัก
 
ถึงแม้ตัวต้วนหลิงเทียนที่เป็นคนใช้ความลึกซึ้งกักกันออกมาเอง จะสามารถเพิกเฉยพลังกักกันของห้วงมิติได้ในระดับหนึ่ง…แต่กระนั้นห้วงมิติกักกันดังกล่าวก็ยังส่งผลอยู่ดี
 
ในพื้นที่กรงมิติแห่งนี้ หากต้วนหลิงเทียนคิดจะใช้ความลึกซึ้งเคลื่อนมิติหลบหนีออกไปด้านนอก ก็ยังได้รับผลกระทบอยู่บ้าง!
 
ดุจเดียวกับในปัจจุบัน หากต้วนหลิงเทียนคิดจะใช้ความลึกซึ้งเคลื่อนมิติหลบหนีออกไป อย่างน้อยๆก็ต้องใช้เวลาหนึ่งถึงสองลมหายใจ…และเวลาสองลมหายใจที่ว่า สำหรับหลิวเจี้ยนแล้วมันมากพอให้ทำอะไรหลายๆอย่าง
 
“สมแล้วที่พวกเจ้าเป็นศิษย์พี่ศิษย์น้องกัน…”
 
ได้ยินคำพูดของหลิวเจี้ยน ต้วนหลิงเทียนเพียงเหลือบมองมันด้วยสายตาเฉยเมย “ก่อนหน้าหวงลู่หนานศิษย์น้องเจ้าก็คิดว่าจะเอาชนะข้าได้…แล้วตอนจบผลลัพธ์ออกมาเป็นอย่างไรเล่า?”
 
“อันใด? นี่เจ้าคิดว่า ข้า หลิวเจี้ยน จักเจริญรอยตามศิษย์น้องของข้าหรือไร?”
 
หลิวเจี้ยนกล่าวเคล้าเสียงหัวเราะเยาะเย้ย “เหอะๆ หากมิใช่ว่าศิษย์น้องของข้าเป็นฝ่ายประมาทเจ้า และเจ้าชิงลงมือก่อน ก็มิใช่เรื่องง่ายที่เจ้าจะเอาชนะศิษย์น้องข้าได้!”
 
ถึงแม้การต่อสู้ระหว่างต้วนหลิงเทียนกับหวงลู่หนานก่อนหน้า จะเป็นต้วนหลิงเทียนเลือกยืดเยื้อเพราะคิดขัดเกลาความลึกซึ้งของกฏมิติต่างๆที่เข้าใจ แต่ในสายตาของหลิวเจี้ยน…เป็นต้วนหลิงเทียนไม่อาจเอาชนะหวงลู่หนานได้ในเวลาอันสั้น! ทำให้มันมองว่าพลังของต้วนหลิงเทียนก็ใช่ว่าจะเหนือกว่าหวงลู่หนานมากมายอะไร!!
 
“แค่พูดไม่รู้ฝีมือสูงต่ำ ลงมือเถอะ…”
 
ต้วนหลิงเทียนเอ่ยออกเสียงเรียบ
 
“ตามคำขอ!”
 
ทันใดนั้นร่างหลิวเจี้ยนพลันเปล่งแสงสว่างสีทองออกมาเจิดจ้า แยงลูกนัยยน์ตาผู้ชมมองนัก จากนั้นคนพลันวูบไหวกลับกลายเป็นประกายแสงสีทองสายหนึ่ง เข่นฆ่าเข้าใส่ต้วนหลิงเทียนด้วยความเร็วสูง!!
 
ซู่มม!!
 
และเมื่อประกายแสงสีทองดังกล่าวจี้ทะลวงผ่านระยะจนเข้าใกล้ร่างต้วนหลิงเทียน มันก็กลับกลับกลายเป็นแสงกระบี่สี่ทองเปี่ยมล้นไปด้วยพลังสภาวะคมกล้าหาใดเปรียบ!
 
ม่านตาต้วนหลิงเทียนควบแน่นโดยพลัน ทั่วร่างคล้ายสั่นไหวเบาๆ จากนั้นก็อุบัติพลังมิติเกรี้ยวกราดกำจายออกไปเป็นวง พร้อมกันนั้น ความว่างเปล่าโดยรอบยังปรากฏรอยแยกมิติ 9 รอย คมมีดมิติสีเทาก็พุ่งออกมาห้อมล้อมวนเวียนรอบกายเร็วไว คล้ายรอต้านรับแสงกระบี่สีทอง!
 
และรอบๆกายต้วนหลิงเทียนในปัจจุบัน ก็ยังมีรอยแยกมิติขนาดเล็กมากมายผุดโผล่จางหายไม่หยุด มองไปคล้ายอสรพิษตัวเล็กๆนับหมื่นพันวูบวาบ ต้านทานรับแสงกระบี่สีทองเอาไว้อย่างไร้ครั่นคร้าม!
 
ทำให้ฉากเรื่องราว การจู่โจมเข้ามาของแสงกระบี่สีทอง เป็นดั่งเคียวยมทูตที่มาเก็บเกี่ยววิญญาณของอสรพิษน้อยโดยเฉพาะ มันพุ่งผ่านลบเลือนอสรพิษน้อยดังกล่าวอย่างไร้หยุดยั้ง!
 
‘ความลึกซึ้ง พายุแม่เหล็ก!’
 
เพียงหนึ่งห้วงคิด รอยแยกมิติยิบย่อยแต่เดิมที่คล้ายอสรพิษสีมืดตัวเล็กๆ อยู่ๆก็พองตัวใหญ่ขึ้นราวงูหลามตัวเขื่อง! และเพียงงูหลามตัวเขื่องไม่กี่ตัว ก็ทำให้แสงกระบี่สีทองสิ้นสูญพลังสภาวะ อ่อนโทรมลงอย่างเห็นได้ชัด!
 
ต้องทราบว่าเมื่อครู่แสงกระบี่สีทองประหนึ่งแสงกระบี่ไร้เทียมทาน สุดที่อสรพิษน้อยจะต่อต้านได้ไหว มากเท่าไหร่ก็ไม่พอให้ฆ่า!
 
‘คิดไม่ถึงจริงๆว่าต้วนหลิงเทียนผู้นี้ที่แท้จะเข้าใจความลึกซึ้งของกฏมิติได้หลายประการแล้วเช่นนี้…แต่มันก็เท่านั้น!’
 
หลิวเจี้ยนที่พุ่งทะยานเข้ามาโดยมีแสงกระบี่สีทองปกคลุม อดหยีตาลงด้วยความประหลาดใจไม่ได้
 
อย่างไรก็ตามจนถึงบัดนี้ มันพึ่งใช้พลังออกมาเพียงแค่ครึ่งเดียวเท่านั้น…และเหตุไฉนที่มีออมรั้งพลังไว้กว่าครึ่ง เพราะมันเตรียมปะทุพลังทั้งหมดเพื่อพิฆาตอัศจรรย์ สังหารต้วนหลิงเทียนในคราเดียว!