“บอกมาสิว่าเธอกําลังปิดบังอะไรทุกคนอยู่ เธอกําลังวางแผนอะไรอยู่กันแน่” กุสตาฟถาม ขณะหรี่ตา
มาทิลด้ายืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่งพร้อมกับแสดงสีหน้ามากมายก่อนที่จะขยับเข้าไปใกล้ต้นไม้และเอนหลังพิงกับต้นไม้
“เรื่องมันยาว…นายพร้อมจะฟังไหม” มาทิลด้าถาม
“อืม” กุสตาฟพยักหน้าตอบเล็กน้อย ก่อนจะพูดว่า ตอนนี้ฉันไม่มีทางเลือกแล้วเหรอ?”
รอยยิ้มที่บิดเบี้ยวปรากฏบนใบหน้าของมาทิลด้าหลังจากได้ยินคําตอบของกุสตาฟ
เธอเข้าใจว่าวันนี้เธอทําให้เขาอยู่ในจุดนั้นแล้ว แต่เธอตัดสินใจที่จะชดเชยมันในอนาคต
หน้าของเธอกลับมาจริงจังอีกครั้ง ก่อนที่เธอจะเริ่มพูด
“ตอนฉันอายุ 7 ขวบ ฉันมีเพื่อนคนหนึ่ง” มาทิลด้ากล่าว
“เพื่อนของฉันคนนี้มาจากที่อื่นโดยสิ้นเชิง ใช้ชีวิตในแบบที่ต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง แต่ฉันกับเธอสนิทสนมกันเร็วมากเพราะความสัมพันธ์ระหว่างพ่อแม่เราแน่นแฟ้น… เราผูกพันกันแม้ว่าเราจะมาจากสองที่ต่างกัน ฉันแสดงวิถีชีวิตของฉันให้เธอเห็น และเธอก็แสดงให้เธอเห็นพร้อมกับความทรงจําบางส่วนของเธอ มันวิเศษมากเพราะเราทั้งคู่เห็นความงามในไลฟ์สไตล์ที่แตกต่างกัน สถานที่ที่นายนํามานี้เกิดขึ้นเป็นหนึ่งในสถานที่ที่เราแบ่งปันความทรงจําในวัยเด็ก” มาทิลด้าวางมือบนต้นไม้แล้วลูบมันขณะมองไปรอบ ๆ ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ
“แม้ว่าหน้าตาของเธอจะต่างไป แต่ฉันรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องปกติตั้งแต่ เลือดผสมจํานวนมากดูแตกต่างไปจากมนุษย์ อย่างไรก็ตามต่อมาฉันพบว่าฉันผิดยังไง… เพื่อนของฉันเป็นมนุษย์ต่างดาวจากดาวอาบรูคิส ตอนนั้น ฉันไม่เคยรู้เลยว่าทําไมเธอถึงไปโรงเรียนไม่ได้ แต่ทุกครั้งที่ฉันกลับจากโรงเรียน เราจะพบกันที่นี่ และฉันจะแบ่งปันเรื่องราวกับเธอ เราอยู่ด้วยกันมา 3 ปีจนวัน หนึ่ง…” เสียงและสีหน้าของมาทิลด้าเศร้าเมื่อเธอมาถึงจุดนี้
“ยานอวกาศหลายลําลงจอดในที่พักของเรา และพวกเขาพาเพื่อนของฉันและพ่อแม่ของเธอไป… ไม่สิ เพราะฉันจําได้ว่าพวกเขาถูกบังคับให้หนีไปเหมือนอาชญากรที่หลบหนี ฉันขอร้องให้ พ่อทําอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ฉันจําสีหน้าที่ทําอะไรไม่ถูกบนใบหน้าของเขาได้ดี ด้วยเหตุผลบางอย่าง พ่อของฉันไม่สามารถทําอะไรได้ และฉันต้องดูเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันถูกลากไปด้วยน้ําตา” ดวงตาของมาทิลด้ากลายเป็นสีแดงและเป็นน้ํา ณ จุดนี้
“7 ปีแล้วที่ฉันพบเธอครั้งสุดท้าย .. อย่างน้อยก็น่าจะเป็นเช่นนั้นถ้าเธอไม่ส่งข้อความถึงฉัน เมื่อ 2 ปีก่อน” มาทิลด้าเปล่งเสียงออกมาขณะที่เธอแตะสร้อยข้อมือที่เก็บของเธอ
ซิงค์!
วัตถุทรงกลมขนาดเล็กแต่แบนปรากฏขึ้นในมือของเธอ
ตาของกุสตาฟเหล่มอง ขณะจ้องไปที่อุปกรณ์ “ฉันคิดว่า วิดีโอที่บันทึกไว้จะถูกเก็บไว้ที่นั่น” กุสตาฟพึมพํา และมาทิลด้าตอบด้วยการพยักหน้าก่อนจะแตะพื้นผิวของวัตถุ
ทรูนน
ภาพของหญิงสาวสวยดั่งลูกแพร์ 2 ลูก ดวงตาสีทองและผิวสีม่วงพร้อมกับผมยาวสีดําดุจแพรไหมปรากฏขึ้นเหนืออุปกรณ์
มีเครื่องหมายสีดํารูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสบนหน้าผากของเธอพร้อมกับเครื่องหมายเส้นขอบสีเขียวล้อมรอบ
บู่ม! ปูม! ปูม! ม!
เสียงระเบิด ได้ยินมาจากภาพเหมือนว่าหญิงสาวกําลังถูกล้อม
ภาพสั่นไหวอย่างรุนแรง และแม้ว่าทัศนวิสัยของสภาพแวดล้อมจะต่า แต่กุสตาฟก็สามารถเห็นอนุภาคเรืองแสงสีแดงเล็กๆ ในบริเวณโดยรอบ
“มาทิลด้า ฉันต้องการความช่วยเหลือจากเธอ… ฉันไม่ได้บอกความจริงกับนายเมื่อหลายปีก่อน แต่จริงๆ แล้วฉันเป็นเจ้าหญิงของอาณาจักรที่ใหญ่ที่สุดในอาบรูคิส เรากําลังอยู่ในภาวะสงคราม อาณาจักรของฉันกําลังขาดแคลนกําลังพล จักรพรรดิผู้เป็นปู่ของฉันถูกลอบสังหาร และพ่อของฉันก็หายตัวไปโดยทิ้งฉันไว้ให้ดูแลอาณาจักรฉันสูญเสียกองกําลังไปมากกว่า 30 เปอร์เซ็น ต์จากการเป็นผู้นําที่แย่ และบางคนถึงกับแปรพักตร์ไปยังอาณาจักรอื่น ๆ หลังจากที่เห็นว่าฉันไม่คู่ควรที่จะเป็นผู้นํา ..”น้ําตาเริ่มไหลออกมาเมื่อมาถึงจุดนี้
“ฉันไม่ต้องการให้คนของฉันพินาศ ดังนั้นฉันจะต้องยอมจํานน… ฉันรู้ว่าหลายคนจะต้องพบกับจุดจบเพราะการตัดสินใจของฉัน แต่ฉันไม่มีทางเลือกอื่น ตราบใดที่บางชีวิตสามารถดํารงอยู่ได้ ฉันได้ขอความช่วยเหลือจากโลกซ้ําแล้วซ้ําเล่า แต่พวกเขาเพิกเฉยต่อคําอ้อนวอนของฉัน โดยบอกว่าพวกเขาไม่สามารถเข้าไปยุ่งในสงครามอวกาศได้ ฉันไม่ต้องการรบกวนเธอด้วย ปัญหาของฉัน แต่ถ้าข้อความนี้มาถึงเธอ… ได้โปรดมาทิลด้า ฉันขอความช่วยเหลือคนของฉัน… ฉันรู้จักเธอ มาทิลด้า เธอแข็งแกร่ง… เมื่อเธอมีพลังมากพอ โปรดพยายามช่วยคนของฉัน
“ถ้าทําไม่ได้ ก็ไม่เป็นไร แค่แน่ใจว่าเธอใช้ชีวิตเต็มที่และมีความสุข… ไม่ว่ามันจะเป็นอะไร ฉันรักเธอเสมอ และจะรักเธอตลอดไป ฉันไม่เคยลืมช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันมา… สิ่งที่ทําให้ฉันต้อง ผ่านช่วงเวลาที่ยากลําบากที่สุด ถ้าฉันสามาร..ถ.”
ฟ!
ภาพก็จบลงในทันใด ก่อนที่เจ้าหญิงจะสามารถกล่าวคําแถลงของเธอให้ครบถ้วน
มาทิลด้ายกมือขึ้นและใช้แขนเสื้อเช็ดน้ําตาของเธอ
“ฉันยังคงสงสัยอยู่เสมอว่าเธอต้องการจะพูดอะไรในตอนท้าย ฉันบอกได้เลยว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น…” มาทิลด้าพึมพําด้วยสายตาเศร้า
ณ จุดนี้กุสตาฟสามารถเข้าใจสิ่งต่าง ๆ ไม่มากก็น้อย
เขาเริ่มรวบรวม 1 และ 2 เข้าด้วยกัน “นี่คือเหตุผลที่เธอไม่ต้องการหมั้นกับใคร… เธอยังคงตั้งใจที่จะเดินทางไปยังดาวของผู้หญิงคนนี้และช่วยผู้คนของเธอ?” กุสตาฟพูดออกมาด้วยสีหน้าครุ่นคิด
“ใช่…แม้ว่าฉันจะรักครอบครัวและปรารถนาให้พวกเขาสร้างสัมพันธ์ ใหญ่ขึ้นและรุ่งเรืองมากยิ่งขึ้น พวกเขาสามารถอยู่รอดได้โดยไม่ต้องใช้ฉัน… ต่างจากดาเรีย ตอนนี้ ฉันเป็นความหวังเดียวของเธอ การหมั้นหมาย หมายถึงการถูกล่ามโซ่ และฉันต้องการอิสรภาพ เพื่อที่ฉันจะได้ทํางานนี้ต่อไปในอนาคต” มาทิลด้าอธิบาย..
