บทที่ 94 กำไรที่คาดไม่ถึงของดาร์ก เดม่อน
บทที่ 94 กำไรที่คาดไม่ถึงของดาร์ก เดม่อน
ผลของ [การ์ดแห่งความสุข] สั้นกว่าที่คาดไว้
ฮาร์ปี้ตื่นขึ้นทันทีหลังจากที่ตกลงไป มันปล่อยเสียงกรีดร้องอันน่าสะพรึงกลัวแทรกขึ้นไปบนท้องฟ้ายามค่ำคืน
พระจันทร์บนท้องฟ้าสว่างมาก
รุกกี้เดวิมอนยังคงต้องการที่จะโจมตีฮาร์ปี้ต่อไป แต่ดาร์กผู้ซึ่งมาถึงทันเวลาก็หยุดมันไว้
รุกกี้เดวิมอนผู้ซึ่งถูกดาร์กจับไว้ด้วยมือเดียวราวกับลูกบาสเกตบอล กระพือปีกหนีและพยายามดิ้นรน
แต่เพราะดาร์กดึงมันลงมาอย่างแรง มันถึงยอมหดเป็นลูกบอล
วินาทีถัดมา ใบมีดลมอันแหลมคมฉีกกระชากผ้าม่านและผ่าแท่นโพเดียมในแนวทแยง!
ตู้ม!
ม่านหลุดเป็นเรียบร้อย และโต๊ะเรียนก็พังไม่เป็นชิ้นดีเช่นกัน
เสียงกรีดร้องของฮาร์ปี้ดังมากจนแทบจะทะลุแก้วหูของดาร์ก
ดาร์กปิดหูทันที แต่คลื่นเสียงยังคงเข้าหูมาได้ และนั่นทำให้เขาเริ่มรู้สึกเวียนหัวขึ้นมา
หลังจากนั้นไม่กี่วินาที คลื่นเสียงก็หยุดลงกะทันหัน
“นั่นมันสกิลที่สอง!” ดาร์กคิดในใจ สกิลของสปิริตส่วนใหญ่จะมีคูลดาวน์ ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะใช้สกิลอย่างเคียวลมและผีสาวคร่ำครวญได้ต่อเนื่องกัน
เพราะการมีสองสกิลก็ถือเป็นการ์ดสีม่วงอันล้ำค่ามากแล้ว
ดังนั้น ความน่าจะเป็นที่ฮาร์ปี้ตนนี้จะไม่สามารถใช้สกิลใด ๆ ได้อีกในขณะนี้จึงมีสูงมาก
พอได้จังหวะหมุนตัว ดาร์กก็ขว้างรุกกี้เดวิมอนออกไปราวกับเป็นลูกซอฟต์บอล!
“อ๊าาาาาา!”
รุกกี้เดวิมอนไม่เคยคิดว่ามันจะกลายเป็นลูกระเบิด
ทันทีที่มันถูกปาออกไป ก็ทำได้เพียงแค่กรีดร้องเท่านั้น
จากนั้นเจ้าตัวน้อยก็หุบปีกโดยสัญชาตญาณและคว้าหน้าฮาร์ปี้ไว้!
กรงเล็บที่แหลมคมจับเข้าที่คอของฮาร์ปี้!
เมื่อมองดูใกล้ ๆ
โครงสร้างร่างกายของรุกกี้เดวิมอน จริง ๆ แล้วก็คล้ายกับฮาร์ปี้ถึงเจ็ดในสิบส่วนเลยทีเดียว
ดาร์กเฝ้าดู [เดมิ ดาร์ท] ของรุกกี้เดวิมอนควบแน่นในอากาศอย่างรวดเร็ว โดยรู้ว่าการต่อสู้ได้จบลงแล้ว!
…
แม้ว่าจะมีสิ่งที่เรียกว่าความแตกต่างของค่าป้องกันระหว่างสปิริต แต่สปิริตที่ไร้พลังก็ไม่ต่างกับผู้พิทักษ์ที่วางโล่ขนาดใหญ่ของพวกเขาลง พวกมันจึงดูอ่อนแอมาก
[เดมิ ดาร์ท] ของรุกกี้เดวิมอนเจาะผิวอันบอบบางของฮาร์ปี้เข้าไปอย่างแม่นยำ
หลังจากนั้นไม่นาน
รุกกี้เดวิมอนก็บินกลับมาโดยนำกล่องของขวัญเล็ก ๆ ที่สวยงามกลับมาด้วย
ดาร์กหยิบกล่องของขวัญออกจากกรงเล็บของเจ้าตัวน้อย จากนั้นเขาจึงแกะริบบิ้นออก ก่อนจะเปิดบรรจุภัณฑ์ด้านนอก
มันคล้ายกับลูกอมเหล่านั้น บรรจุภัณฑ์ด้านนอกยังคงเป็นการ์ดเวทมนตร์แบบใช้ครั้งเดียว แต่สิ่งที่อยู่ภายในไม่ใช่ลูกอมและของหวานอีกต่อไป!
“นี่มัน…”
ดาร์กอดไม่ได้ที่จะแสดงความดีใจออกมา
ข้างในกล่องของขวัญกลับกลายเป็นขนนกฮาร์ปี้!
พิจารณาจากความผันผวนของพลังเวทมนตร์ที่เล็ดลอดออกมาจากขนนกนี้ นี่จะต้องเป็นวัตถุดิบหลักที่มีค่าที่สุด!
ดาร์กเก็บขนนกลงในกระดาษห่ออีกครั้งทันที แล้วใส่ลงในซองการ์ดอย่างระมัดระวัง
[คะแนน +60]
“คะแนนเพิ่มเป็นสองเท่า!”
“แล้วยังได้รับวัตถุดิบเพิ่มเติมด้วย!”
ดาร์กก็รู้สึกเสพติดขึ้นมาทันที
…
หลังจากหยุดพักกันได้ครู่หนึ่ง ดาร์กก็ฟื้นพลังและออกล่าต่อ
รุกกี้เดวิมอนที่ฟื้นจากสถานะ [อัตตา I] กำลังเดินบนพื้นโดยก้มหน้าลง บ่นพึมพำคำที่ไม่อาจอธิบายความหมายได้
แต่ดาร์กไม่สนใจมัน กลับกัน เขากำลังครุ่นคิดถึงจุดหมายต่อไปอย่างรอบคอบ
ความน่าจะเป็นที่ผีและวิญญาณจะหลบซ่อนตัวอยู่ในห้องเรียนหลายห้องติดต่อกันนั้นมีไม่สูงนัก แต่เขาก็ยังคงออกค้นหาทีละห้องอยู่ดี
ดาร์กไม่ได้หยุดการสำรวจ จนกระทั่งเขาเดินมาถึงห้องน้ำตรงมุมปราสาท
“เลือด!”
เลือดไหลออกมาจากห้องน้ำ
ตู้ม!
ชั่วอึดใจต่อมา ประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดออก และเศษขยะจำนวนนับไม่ถ้วนก็ระเบิดออกมา
มีร่างหนึ่งกรีดร้องเสียงดังและกระแทกตัวเข้ากับผนัง
ทันใดนั้นน้ำปริมาณมากก็ไหลออกมาจากห้องน้ำ
คนกรีดร้องที่บินออกมาก็ถูกกระแสน้ำนี้ซัดออกมาด้วย
ดาร์กเริ่มวิ่งถอยหลังโดยไม่แม้แต่จะคิด
หลังจากที่เขาวิ่งไปได้ห้าหรือหกเมตร น้ำที่อยู่ข้างหลังเขาก็หยุดลงอย่างกะทันหันและถอยกลับไปยังบริเวณรอบ ๆ
จากนั้นดาร์กก็เห็น ‘นางเงือก’ สาวผมกระเซิงว่ายออกมาจากห้องน้ำอย่างเมามัน
แตกต่างจากนางเงือกในเทพนิยายอย่างสิ้นเชิง นางเงือกตรงหน้าดาร์กมีฟันที่แหลมคม ตาสีแดงและหูแหลม นอกจากนี้ ใบหน้าของมันยังเต็มไปด้วยเกล็ดอันน่าเกลียด!
นางเงือกขี่คลื่นและกำลังไล่ตามนักเรียนคนหนึ่ง
ดาร์กก้มหน้าลง จึงได้เห็นว่านักเรียนซึ่งอยู่ในชุดนักเรียน ถูกยิงออกจากห้องน้ำ ก่อนจะนอนคว่ำหน้านิ่งไม่ขยับเขยื้อน
เขาขมวดคิ้วและส่งสัญญาณให้รุกกี้เดวิมอน “ไปดูซิ”
รุกกี้เดวิมอนซึ่งนั่งย่อตัวลงที่เท้า ก้าวไปข้างหน้าอย่างไม่เต็มใจ
เมื่อมันมาถึงด้านหน้าของร่างมนุษย์นั้น มันก็ใช้ปลายปีกจิ้มนักเรียน
จิ้ม ๆ
“อ๊า!”
จู่ ๆ นักเรียนคนนั้นก็หันกลับมา เผยให้เห็นใบหน้าน่าเกลียดที่มีผิวสีเขียวและโลหิตอาบชโลม
“มันเป็นก็อบลิน!”
ก็อบลินที่ปลอมตัวเป็นนักเรียนกระโดดขึ้นมาจากพื้น และกริชในมือของมันก็แทงเข้าใส่รุกกี้เดวิมอนที่กำลังตกใจ
แต่สิ่งที่ถูกแทงด้วยกริชนั้นเป็นเพียงภาพติดตาของรุกกี้เดวิมอนเท่านั้น
รุกกี้เดวิมอนตัวจริงกลายเป็นแสงไปแล้ว
ดาร์กที่ถือการ์ดคัดสรรไว้ ถอยเท้ากลับอย่างรวดเร็ว ก่อนจะอัญเชิญรุกกี้เดวิมอนออกมาใหม่อีกครั้งหลังจากนั้นไม่กี่วินาที
“ทำไมน่ากลัวจังอะ เกือบฉี่รดกางเกงแล้วนะ!”
เมื่อมองไปที่รุกกี้เดวิมอนที่กลัวไม่หยุด ดาร์กก็ดึง [ราคะ I] ออกมาและกระซิบคำ “เตรียมตัวให้พร้อมนะ!”
…
คูลดาวน์ของ [อัตตา I] ยังไม่เสร็จ และมีเพียงการ์ดมหาบาปใบใหม่เท่านั้นที่สามารถใช้ได้ในขณะนี้
โชคดีที่ดาร์กมีการ์ดมหาบาปเพียงพอในขณะนี้
หมอกสีชมพูของ [ราคะ I] พุ่งออกมาทันที
ดวงตาของรุกกี้เดวิมอนสูญเสียการมองไปในทันทีหลังจากถูก [ราคะ I] เสริมพลัง
แต่ด้วยภัยคุกคามของนางเงือกอัปลักษณ์และก็อบลินสีเขียวที่อยู่ตรงหน้ามัน เจ้าตัวน้อยจึงไม่เสียสติไปโดยสมบูรณ์
→ ท้ายที่สุด มันก็เป็นแค่ [ราคะ I]
รุกกี้เดวิมอนผู้ฟื้นความสามารถกลับมา พลันยิงเข็มฉีดยาสามกระบอกใส่ก็อบลินที่ปลอมตัวเป็นนักเรียนทันที!
แต่โดยไม่คาดคิด ก็อบลินกลิ้งหลบ [เดมิ ดาร์ท] ทั้งหมด…
จากนั้นกล้ามเนื้อต้นขาของมันก็ขยายใหญ่ทันที ก่อนจะพุ่งมาราวกับขีปนาวุธขนาดเล็ก กริชในมือของมันกลายเป็นงูพิษ และพุ่งเข้าใส่รุกกี้เดวิมอนซึ่งมีความสามารถในการป้องกันต่ำ
“วี้!”
เสียงร้องดังขึ้น
ก็อบลินกรีดร้องออกมาในทันที และถูกอีบุยตัวน้อยซึ่งเพิ่งปรากฏตัวซัดกระเด็นออกไป
รุกกี้เดวิมอนโกรธจัด มันถือโอกาสนี้ใช้ ‘การเหยียบย่ำอย่างบ้าคลั่ง’ ใส่ก็อบลิน
“อ๊า!”
นางเงือกอัปลักษณ์กรีดร้องทันทีเมื่อเห็นฉากนี้
มันชักแส้ยาวธาตุน้ำซึ่งสร้างขึ้นจากน้ำที่อยู่รอบ ๆ และพุ่งเข้าหารุกกี้เดวิมอนอย่างดุร้าย!
“จงออกมา!”
ดาร์กถือ [น้ำยาพลังงาน] ไว้ระหว่างนิ้วกลางและนิ้วชี้ สะบัดมันเปิดการใช้งานในทันที
ร่างกายของอีบุยพลันสว่างไสวขึ้น รอบตัวของมันเรืองแสงสีขาวที่ลุกโชติช่วง
พลังเวทมนตร์ +200 หน่วย!
“ลอกเลียนแบบ!”
เพียงชั่วพริบตา แส้ยาวธาตุน้ำก็เหินขึ้นและปัดป้องแส้ยาวจากนางเงือกในทันที
“วี้!”
อีบุยเหยียบพื้นเปียกนองอย่างมีชัย
หลังจากใช้พลังเวทมนตร์ไปหนึ่งร้อยหน่วย สกิลลอกเลียนแบบในแถบสกิลของมันเปลี่ยนเป็น [ลอกเลียนแบบ: แส้วารี] ชั่วคราว!
