นักผจญภัยหญิงแรงค์ S ขึ้นคาน ในโลกคู่ขนาน – ตอนที่ 21

เพราะผมอยู่คนละแผนก ดังนั้นจึงน่าเสียดายที่ผมไปเจอกับทุกคนในโรเซนครูเซอร์ไม่ได้

แต่ว่า พอผมเห็นพวกเธอสี่คนกลับมาโดยที่ไม่ได้รับบาดเจ็บรุนแรง

ผมก็เลยสามารถสงบใจและทำงานต่อไปได้ ไม่เหมือนเมื่อก่อนหน้านี้

 

ถึงจะพูดงั้นก็เถอะ แต่เอาจริงๆวันนี้ผมแทบจะไม่ได้ทำงานเลยอะนะ

เนื่องจากว่าโรเซนครูเซอร์ได้พิชิตดันเจี้ยนหมาป่าที่ไม่มีใครทำได้มาก่อนได้สำเร็จคนทั้งเมืองก็ดีอกดีใจกันยกใหญ่

 

โรงเตี๊ยมในท้องถิ่นเลี้ยงเหล้าผู้คนฟรีๆ พ่อค้าแม่ค้าตามร้านขายก็ยุ่งกับการขายของกินนิดหน่อย

ร้านขายอาวุธและและอุปกรณ์ตั้งกันเรียงรายเพื่อเก็บยอดขาย

นอกจากนี้แล้ว ดูเหมือนว่าพวกนักผจญภัยในเมืองที่ได้รู้ข่าวเกี่ยวกับการพิชิตดันเจี้ยนก็รู้สึกตื่นเต้นเช่นกัน

 

ถึงแม้ว่าพวกเธอจะเป็นแรงค์ S ก็เถอะ แต่ก็ไม่มีนักผจญภัยคนไหนนิ่งเฉยกับเรื่องที่เกิดขึ้น

นั่นก็เพราะว่าหน้าใหม่ที่เพิ่งเข้ามาในเมืองคาสซานดร้านั้นได้พิชิตดันเจี้ยนได้สำเร็จ

 

“ต่อไปคือพวกฉันย่ะ”

“ไม่ใช่ละ ปาร์ตี้ของฉันต่างหากล่ะยะ”

 

เหล่านักผจญภัยหลายคนรีบรุดกันไปที่กิลด์นักผจญภัยเพื่อที่จะหาข้อมูลเกี่ยวกับดันเจี้ยน

นักผจญภัยน่ะตัดสินกันที่ภายนอกไม่ได้หรอกนะ

 

มองจากแผนกต้อนรับ ผมมองเห็นโรเซนครูเซอร์ทั้ง 4 คน ถูกรายล้อมไปด้วยนักผจญภัยและชาวเมือง 

เห็นแบบนี้แล้วผมเลยรู้สึกมีกำลังใจขึ้นมา 

ทุกคนในโรเซนครูเซอร์ได้รับคำชมจากผู้คน

 

“สมแล้วที่เป็นนักผจญภัยจากเมืองหลวง”

“ถึงจะเป็นแรงค์ S ก็เถอะแต่สามารถผ่านดันเจี้ยนในการสำรวจครั้งแรกได้เลยเนี่ยสุดยอดไปเลยนะ”

 

ทุกคนในโรเซนครูเซอร์ที่ได้รับคำชมดูประหลาดใจเล็กน้อย แล้วก็ยิ้มอย่างเขินอายออกมา

คนรอบๆตัวที่ยกย่องพวกเธอ ไม่มีใครขมวดคิ้วเพราะณุปลักษณ์ของพวกเธออีกต่อไป

ถึงแม้จะยังมีบางคนที่เยาะเย้ยพวกเธอเหลืออยู่บ้างก็ตามเถอะ

 

ไม่ว่าจะดีหรือร้ายยังไง นักผจญภัยในเมืองคาสซานดร้าแห่งนี้ก็เป็นคนที่มีคุณธรรมล่ะนะ

จำว่าไปก่อนหน้านี้ผมจำได้ว่า ‘ที่เมืองหลวงคงถูกเยาะเย้ยมากกว่านี้ ถ้าไม่ทำอย่างอื่นนอกจากแค่สำรวจดันเจี้ยน’ สินะ  

 

บางทีแล้ว นี่อาจจะเป็นครั้งแรกเลยก็ได้นะ ที่โรเซนครูเซอร์ได้รับการยกย่องแบบนี้สินะ

เมื่อผมมองดูสาวๆที่ยิ้มอย่างเขินอายแบบนั้นอยู่ไกลๆ ผมก็เผลอทำหน้ายิ้มออกมาโดยธรรมชาติ

หลังจากนั้นผมก็สบตาเข้ากับคนคนหนึ่ง กับเอลฟ์ผมสลวยสีเงินกับตาสีเขียวมรกต—คุณไอริสที่อยู่ตรงนั้น

 

คุณไอริสสบตากับผม หลังจากนั้นเธอก็มองไปรอบๆตัวของเธอ

แล้วเธอก็ค่อยๆไหลออกมาจากฝูงคนแบบเงียบๆ

แล้วเธอก็กวักมือเรียกเหมือนประมาณจะบอกว่า ‘ช่วยมาทางนี้หน่อยค่ะ’

 

มีอะไรกันนะ?

เอาเถอะ พวกนักผจญภัยที่ต่อแถวกันอยู่ตรงแผนกต้อนรับก็ไม่อยู่กันแล้วซะด้วยสิ

ถ้างั้นก็ไปหาเธอเลยก็แล้วกัน ที่เมืองวุ่นกันขนาดนี้แล้ว วันนี้ผมคงจะไม่สามารถทำงานได้แล้วล่ะนะ

 

ผมแอบลุกออกจากที่นั่งแล้วตามที่ที่คุณไอริสไป คุณไอริสเดินไปยังประตูที่เธอเคยมาดักรอผมก่อนหน้านี้

พอผมเดินมาถึงตรงซอยข้างหลังที่มีผู้คนเดินผ่านไปมาอยู่

คุณไอริสที่มองเห็นผมเดินมา เธอก็รีบวิ่งเข้ามาหาผม

 

“คุณไอริส มีอะไรเหร—“

 

“เป็นไงคะคุณเรียว พวกฉันทำได้แล้วนะคะ!”

 

“อุหวา”

 

ผมกำลังจะเรียกเธอ แต่เธอก็วิ่งเข้ามาหาผมด้วยท่าทางที่ดูหิวกระหายซะก่อน

ผมเลยถอยห่างออกไปโดยไม่ได้ตั้งใจ

 

“ฮิฮิฮิ…..จำเรื่องที่สัญญาเอาไว้กับพวกฉันได้รึเปล่าคะ? ที่ว่าถ้าพวกเราพิชิตดันเจี้ยนหมาป่าได้ คุณเรียวจะให้เรามีเซ็กส์กับคุณเท่าที่เราต้องการน่ะ”

 

“……..”

 

ผมสัญญาไปแบบนั้นงั้นเหรอ?

ไม่สิ ก็สัญญากลับคุณคาร์ล่าอยู่แหละนะ……

‘สัญญาเอาไว้กับพวกฉัน?’ พวกฉันเนี่ย หมายถึงสมาชิกทุกคนในโรเซนครูเซอร์เลยอย่างงั้นเหรอ?

 

เอ๊ะ? นี่กำลังจะบอกว่าผมจะกำลังจะต้องมีเซ็กส์กับโรเซนครูเซอร์ทุกคน ตามที่ทุกคนอยากเลยอย่างงั้นเหรอ?

ถะ ถึงจะเป็นผมก็เถอะนะ แต่แบบนั้นมันค่อนข้างจะ…..ร่างกายของผมจะทนไหวมั้ยนะ!?

 

“ถึงจะบอกเอาตอนนี้ว่าพูดเล่นก็เปล่าประโยชน์ค่ะ พูดแล้วไม่ใช่เหรอคะว่า ยิ่งพวกเราลงดันเจี้ยนได้ลึกเท่าไหร่ก็จะยิ่งทำเรื่องลามกได้ตามต้องการน่ะค่ะ”

 

“ทำไมเหมือนจะได้ยินอะไรแปลกๆตรงประโยคสุดท้ายด้วยล่ะเนี่ย!”

 

อย่าบอกนะ ว่าที่ตะลุยดันเจี้ยนหมาป่ากันจนไปถึงชั้น 20 ก็เพราะเหตุผลนี้น่ะ!?

แถมยังภายในอาทิตย์เดียวด้วยเนี่ยนะ!?

 

“พะ เพียงเพราะเหตุผลเล็กน้อยแค่นี้ถึงกับต้องบุกลงไปในส่วนลึกของดันเจี้ยนหมาป่าเลยน่ะนะ….?”

 

“ไม่ใช่เหตุผลเล็กน้อยซักหน่อยค่ะ! คุณเรียวถึงกับจะยอมให้เล่นเซ็กส์แบบไหนก็ได้เลยนะคะ!?”

 

“เดี๋ยวก่อนนะ ผมจะทำอะไรนะ!?”

 

ระดับการส่งสารคำพูดของคุณคาร์ล่าจะแย่เกินไปแล้ว!?

แต่ทว่า เมื่อคุณไอริสเห็นผมทำท่าทางตื่นตระหนกแบบนี้ คุณไอริสก็เลยเริ่มคิดว่ามีอะไรแปลกๆ

พอเริ่มสงบใจลง เธอก็มองมาที่ผมด้วยสีหน้าลังเล

 

“เอ่อคือ….ไม่ใช่เหรอคะ?”

 

“เปล่า ถึงมันจะต่างไปนิดหน่อยก็เถอะ….จะว่าไม่ใช่ก็ไม่เชิง จะว่าไงดีล่ะ…..”

 

เอาจริงๆตั้งแต่ตอนแรกผมให้สัญญาแค่กับคุณคาร์ล่าคนเดียวนี่

ทำไมถึงกลายเป็นว่าผมให้สัญญากับทุกคนในโรเซนครูเซอร์ไปซะแล้วล่ะ?

 

ไม่สิ แต่ถ้าผมลำเอียงให้แค่คุณคาร์ล่าคนเดียว อาจจะเกิดการต่อสู้ครั้งใหม่ที่เหมือนกับก่อนหน้านี้ก็ได้นี่?

ผมเลยกลืนคำพูดที่ถูกต้องลงคอไปซะ

คุณไอริสมองมาที่ผม เธอทำหน้าตาน่าสงสารเหมือนลูกหมาน้อยที่ถูกทิ้งข้างถนน

ปลายหูแหลมๆของเธอตกลงมา

 

“ไอ้ที่ว่าจะเล่นเซ็กส์แบบไหนก็ได้นั่นน่ะค่อนข้างจะผิดปกติเกินไปหน่อยนะ”

 

“อ๊ะ หมายถึงอย่างงั้นเองเหรอคะ! ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ พวกเราไม่ได้ตั้งใจที่จะทำอะไร อย่างการบังคับฝืนใจคุณเรียวหรอกค่ะ ใช่ค่ะ เพราะยังไงซะ…. “

 

ในตอนนั้นเอง บรรยากาศรอบตัวคุณไอริสก็มืดมนลง

 

“….ยังไงซะ ฉันมันก็เป็นแค่คนเดียวที่ยังบริสุทธิ์อยู่ในโรเซนครูเซอร์นี่คะ….ฮะฮ่ะ….ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ”

 

“คะ คุณไอริส?”

 

“ฮึก…ทั้งๆที่ฉันเจอคุณเรียวหลังจากคาร์ล่าแท้ๆ ทั้งที่เป็นแบบนั้น แต่ซึกิคาเงะกับลิซล็อตเต้กลับตัดหน้าฉันไปซะแล้ว….ไม่สิ ถึงคนที่แนะนำให้รู้จักกับสองคนนั้นจะเป็นฉันเองก็เถอะ…..แต่ว่า ในหมู่ทั้งสี่คนกลับเหลือแค่ฉันคนเดียวที่ยังไม่เสียความบริสุทธิ์….ฮึก…..”

 

ผมเห็นคุณไอริสทำหน้าเหมือนกำลังจะร้องไห้ ผมจึงรู้สึกตกใจ

ถึงจะไม่ค่อยเข้าใจก็เถอะ แต่ถ้าเห็นผู้หญิงร้องไห้อยู่ต่อหน้าแบบนี้แล้วผมจะทนอยู่เฉยๆได้ยังไงกันล่ะ!?

ถึงจะไม่ค่อยเข้าใจก็ช่างหัวมันประไร

 

“ยะ อย่าร้องไห้ไปเลยนะครับ คุณไอริส!”

 

“ฮือ…ก็มัน….”

 

“ถ้าไม่รังเกียจผมล่ะก็ ผมก็ยินดีที่จะเป็นคู่นอนให้เสมออยู่แล้ว ไม่ว่าจะเป็นที่โรงเตี๊ยมของคุณไอริสหรือจะเป็นบ้านของผมก็ตาม….”

 

“พูดจริงเหรอคะ!”

 

“อุหวา”

 

คุณไอริสเดินเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆ ใกล้ซะจนเกือบจะตัวเกือบจะติดกัน

 

“จริงๆนะคะ พูดแล้วนะคะ!? เอาล่ะ ถ้าตัดสินใจได้แล้วก็ไปบ้านคุณเรียวกันเดี๋ยวนี้เลยเถอะค่ะ!”

 

“เดี๋ยวนี้เลย!?”

 

“เดี๋ยวนี้เลยแหละค่ะ! มีโอกาสดีก็ต้องรีบคว้าไว้ไม่ใช่เหรอคะ?”

(น้ำขึ้นให้รีบตัก)

 

“อะ โอกาสดีเหรอ….?”

 

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันแอบบอกกับซึกิคาเงะแล้วล่ะค่ะว่าฉันจะแอบไปกับคุณเรียวเงียบๆ ถ้าเธอเห็นว่าฉันหายไปแล้ว เดี๋ยวเธอก็คงไปบอกเรื่องนี้กับทั้งสองคนเองนั่นแหละค่ะ”

 

“เอ่อ….แต่ว่าผมไม่สามารถทิ้งงานไปทั้งๆแบบนี้ได้หรอกนะ”

 

“อ๊ะ นั่นสินะคะ ขอโทษด้วยค่ะ ดูเหมือนว่าฉันจะใจร้อนไปหน่อย…..”

 

หลังจากนั้น ผมก็ได้กลับไปที่กิลด์และผมก็ขอกลับบ้านก่อนทั้งๆแบบนั้น

ผมก็คิดว่าอาจจะไม่ได้รับการอนุมัติก็ได้ แต่สุดท้ายก็มีคนบอกว่า

 

“วันนี้แผนกฝ่ายจัดการคำร้องคงไม่ได้มีงานเยอะหรอกนะ เพราะงั้นก็ไม่เป็นไรหรอก”

 

พอได้ยินแบบนั้นแล้ว คำขอออกงานก่อนเวลาของผมก็ได้รับการอนุมัติอย่างไม่มีปัญหา

หลังจากที่ผมเดินออกจากกิลด์และกลับไปทางประตูหลังของกิลด์

คุณไอริสที่เห็นผมก็หน้าตาดูสดใสขึ้นมาทันที

 

“คุณเรียว กำลังรออยู่เลยค่ะ! เอาล่ะ ไปกันเถอะค่ะ”

 

คุณไอริสเข้ามาใกล้ผมอย่างดี๊ด๊าพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะ

และเธอก็เดินตัวติดกับผมอย่างใกล้ชิด

เธอจับเสื้อตรงแขนของผมด้วยปลายนิ้วของเธอ ดูน่ารักเอามากๆเลยล่ะ

 

……ถ้าผมบอกกับตัวผมในอดีตว่า ‘นายในอนาคตจะได้เลิกงานแต่เช้าเพื่อไปมีเซ็กส์กับเอลฟ์’

ตัวผมในอดีตคงไม่มีทางเชื่อผมแหงๆ

 

 

นักผจญภัยหญิงแรงค์ S ขึ้นคาน ในโลกคู่ขนาน

นักผจญภัยหญิงแรงค์ S ขึ้นคาน ในโลกคู่ขนาน

Status: Ongoing
อ่านนิยาย นักผจญภัยหญิงแรงค์ S ขึ้นคาน ในโลกคู่ขนานผมทำตามที่กิลด์มาสเตอร์สั่งและเดินตรงไปยังห้องประเมินของกิลด์ ในตอนที่ผมเปิดประตูเข้าไป สินค้าก็ได้วางอยู่ในห้องไว้อยู่แล้ว และเมจิคไอเทมที่กิลด์มาสเตอร์อยากให้ผมประเมินนั้นวางอยู่บนโต๊ะ ผมเดินไปหยิบคริสตัลประเมินออกมาจากตู้และเปิดใช้งานมันด้วยพลังเวทย์ คริสตัลประเมินนี่ถือว่าเป็นของมีค่ามากเลยทีเดียว ในแต่ละกิลด์ภายในอาณาจักรจะต้องคริสตัลนี้สาขาละ1อัน ก็ตามชื่อน่ะนะ คริสตัลอันนี้ มีไว้เพื่อใช้ประเมินค่าของเมจิคไอเทม ผมบอกตัวเองว่า ถ้าผมทำคริสตัลอันนี้แตกขึ้นมาล่ะก็ ต่อให้ผมจะเกิดใหม่ซัก 3 รอบก็คงไม่มีทางทำงานหาเงินมาจ่ายได้แน่ๆ จะว่าไปแล้ว คริสตัลอันนี้มันจำทำให้เราคิดมากจนเกินไปหน่อยแล้วมั้ง? หรือนี่มันจะเป็นชะตากรรมของผมกันนะ? ในตอนนั้นเองที่ผมกำลังหยิบคริสตัลประเมินผมไม่ได้สังเกตเห็นเลยว่า ชายเสื้อของผมมันไปเกี่ยวกับไอเทมเวทย์มนต์บนโต๊ะและตอนที่ผมขยับออกมา เมจิคไอเทมอันหนึ่ง–ขวดแก้วเล็กๆ ตกลงไปที่พื้นและแตกเป็นเสี่ยงๆ

Comment

Options

not work with dark mode
Reset