นักผจญภัยหญิงแรงค์ S ขึ้นคาน ในโลกคู่ขนาน – ตอนที่ 39

 

หลังจากผ่านเหตุการณ์ก่อนหน้านี้มา ผมกับคุณลิซล็อตเต้ก็กลับกันไปที่โรงเตี๊ยม

พอดาวเริ่มขึ้นฟ้า ในเมืองก็เริ่มจมลงสู่ความมืดในยามค่ำคืน

 

แต่ก็ยังกลับมาทันเวลาสำหรับอาหารมื้อค่ำอยู่ล่ะนะ

ผมถามกับเจ้าของโรงเตี๊ยมไป ดูเหมือนว่ากิลด์มาสเตอร์กับคุณอาเน็ตจะยังไม่กลับมา

 

“อ๊ะ จะว่าไป เมื่อซักครู่มีลูกค้าท่านนึงมาหาด้วยนะ”

 

“มาหาผม? เป็นคนยังไงอย่างงั้นเหรอครับ?”

 

“เอลฟ์น่ะ เอลฟ์ผู้หญิงผมสีเงินหูยาวๆน่ะ”

 

คนที่มาเยี่ยมผมเป็นเอลฟ์ผมเงิน ถ้าอย่างงั้นก็น่าจะเป็นคุณไอริสนั่นแหละนะ

แต่ว่า ก่อนที่ผมจะได้ถามถึงธุระที่เธอมาหาผม จู่ๆเจ้าของโรงเตี๊ยมก็พูดต่อขึ้นมา

 

“ตอนแรกก็ตอบไปว่าตอนนี้คุณลูกค้าไม่อยู่ไปแล้วล่ะ แล้วเขาก็บอกว่าเดี๋ยวจะกลับมาใหม่ ถ้าตามปกติแล้วก็จะให้นั่งรออยู่ที่เก้าอี้ตัวนั้นอยู่หรอกนะ แต่เธอเป็นเอลฟ์น่ะสิ ถ้าให้เอลฟ์ไปนั่งอยู่หน้าประตูตรงนั้นตลอด คงทำให้ชื่อเสียงของโรงเตี๊ยมเราด่างพล้อยน่ะ”

 

“…….”

 

“ถ้ามาอีกจะให้จัดการยังไงดี? ถ้าสมมติว่าจริงๆแล้วถูกสะกดรอยตามอยู่ก็บอกได้เลยนะ เดี๋ยวแจ้งความให้ โอเคมั้ย?”

 

“ไม่ล่ะ ไม่ต้องหรอกครับ คิดว่านั่นน่าจะเป็นคนรู้จักของผมเองแหละครับ”

 

“งั้นเหรอ? ไม่เป็นไรแน่นะ?”

 

“ครับ หลังจากนี้จะให้เธอไปรอผมอยู่ที่ห้องเลยก็ได้นะครับ”

 

“โทษทีนะ ถ้างั้นหลังจากนี้ก็ขอทำแบบนั้นเลยก็แล้วกันนะ แหม่ ต้องจัดการกับคนแบบนั้นเนี่ย เป็นพนักงานกิลด์นี่ก็ลำบากเหมือนกันนะ”

 

ตั้งแต่เริ่มคุยกันจนจบ เธอดูจะเห็นใจผมจริงๆ

เพราะงั้นผมเลยไม่ได้คิดว่าเธอเป็นคนเลวร้ายอะไร

เพราะว่านั่นมันเป็นตรรกะทั่วไปของโลกนี้แหละนะ

 

ในโลกเดิมของผมก็น่าจะมีการเลือกปฏิบัติแบบนี้อยู่เป็นปกติเหมือนกัน

เพียงแค่ว่าผมไม่เคยเห็นมาก่อนก็แค่นั้นเอง

 

“ครับ….ถ้างั้นผมไปก่อนนะครับ”

 

ผมกลับไปที่ห้องและแขวนเสื้อคลุมกับกระเป๋าหนังไว้บนชั้นวางเสื้อ

จากนั้นผมก็เปิดประตูออกไปจากห้องผมและถามสัตว์ร้ายในโรงเตี๊ยมเพื่อขอรับน้ำร้อน

จากนั้นผมก็ได้รับถังน้ำร้อนกับผ้าสะอาดผืนหนึ่งมา

 

ผมวางถังน้ำไว้ข้างโต๊ะแล้วเดินออกไปเปิดหน้าต่างเพื่อระบายอากาศในห้อง

แต่อยู่ๆอากาศในห้องก็เปลี่ยนไปเนื่องจากเสียงเคาะประตูที่อยู่หน้าห้อง

 

“ครับ?”

 

“พาเอลฟ์สาวคนเมื่อกี้มาหาตามที่บอกแล้วนะ แต่จะไม่เป็นไรจริงๆใช่มั้ย?”

 

“ครับ รบกวนด้วยนะครับ”

 

ดูเหมือนว่าคุณไอริสจะวนกลับมาแล้วสินะ ผมเลยปิดหน้าต่าง และจัดผ้าปูที่นอนให้เรียบร้อย

จากนั้นก็เดินไปสวมเสื้อที่ห้อยไว้บนเก้าอี้

ในตอนที่ผมกำลังใส่เสื้อผ้า ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นมาอีกครั้ง ผมจึงตอบรับไปว่า ‘ครับ’

แล้วจากนั้นผมก็เปิดประตู

 

“เอ๊ะ?”

 

แต่ว่า คนที่ยืนอยู่ตรงนั้นกลับไม่ใช่คนที่ผมคิดไว้

ผิวสีน้ำตาล ผมสีเงินยาวถึงเอว ตาสีแดงอมม่วงที่ส่องประกายราวกับแร่การ์เน็ต***

ใช่แล้ว เธอคือนักดาบที่อยู่ปาร์ตี้นักผจญภัยแรงค์ S เฮียกกะเรียวรัน คุณซิลเวียนั่นเอง

 

“ทะ….ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่?”

 

คุณซิลเวียเมินคำถามของผมแล้วเดินผ่านเข้าไปในประตู

แล้วจากนั้นเธอก็ปิดประตู แล้วผมก็เหมือนจะได้ยินเสียงล็อคประตูอีกด้วย

 

อึก ซวยแล้ว….!

ทั้งทีคุณลิซล็อตเต้บอกให้เช็คดีๆก่อนจะเปิดประตูแล้วแท้ๆเชียว!

 

บ้าจริง! เจ้าของร้านนั่นบอกแค่ว่าเป็นเอลฟ์ก็จริง จะว่าเอลฟ์ก็ใช่แหละ แต่นี่ดาร์กเอลฟ์นะครับพรี่!!

 

“ต้องการอะไรจากผมอย่างงั้นเหรอครับ?”

 

“…….”

 

คุณซิลเวียไม่ได้พูดอะไร เธอแค่จ้องมาที่ผมแบบเงียบๆเท่านั้น

ยะ ยังดูน่ากลัวไม่เปลี่ยนไปเลยนะ คนคนนี้

ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน แต่ก็น่ากลัวอะ!

 

อุส่าห์ถ่อมาหาถึงที่นี่ แต่ทำไมถึงเอาแต่จ้องผมอย่างเดียวล่ะ!?

ทั้งจ้องเขม็ง ทั้งดูโกรธ มันควรเป็นผมที่รู้สึกอย่างงั้นไม่ใช่เหรอ!?

 

ผมยัดความรู้สึกนั้นกลับเข้าไปในหัวแล้วก็จ้องเธอกลับไป

แต่ในขณะนั้นเอง คุณซิลเวียก็ได้ขยับตัวเข้ามาอย่างเบาและรวดเร็ว 

แล้วในพริบตานั้นเธอก็ได้ล้วงมือเข้าไปในเสื้อ

 

อะ พอคิดได้ทุกอย่างมันก็สายเกินไปแล้ว

 

คุณซิลเวียขัดขาและดันหน้าอกของผมลงอย่างแรง

การขัดขาของเธอทำให้ผมล้มลงไปบนเตียง

 

ในตอนที่ผมกำลังคิดจะลุกอยู่นั่นเอง คุณซิลเวียก็ได้ขึ้นมาทับบนตัวผม

แล้วจากนั้นเธอก็ล็อคมือข้างหนึ่งผมไว้ด้วยความรวดเร็ว

 

ไอเทมล็อกข้อมือนั้นทำมาจากเหล็ก ถ้าหากไม่มีกุญแจก็จะไม่สามารถปลดล็อคได้ (กุญแจมือ)

จากนั้นเธอก็ล็อกกุญแจมืออีกด้านนั่นเข้ากับปลายเตียง

 

“อึก นี่! จู่ๆทำอะไรกันเนี่ย….!”

 

“ทำอะไรงั้นเหรอ? หืม นั่นมันก็แน่นอนอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ”

 

คุณซิลเวียจ้องมองผมด้วยดวงตาแดงสีม่วงของเธอ

หลังจากนั้นเธอก็ยิ้มด้วยความภูมิใจ

 

“ทำเรื่องแบบนั้นกับเอลฟ์ในสวนสาธารณะกลางวันแสกๆได้ ก็แสดงเป็นผู้ชายลามกนั่นล่ะ ถ้าอย่างงั้น ถ้าฝ่ายตรงข้ามเป็นฉันก็คงจะทำได้เหมือนกันใช่มั้ยล่ะ?”

 

“ห๊ะ?”

 

“ฮึฮึ เหมือนจะพอเดาออกแล้วสินะว่าจะต้องทำอะไร? ไม่เป็นไรหรอกถ้าทำตัวดีๆก็จะไม่ทำอะไรรุนแรงหรอกนะ ใช่…..ขอแค่นิดเดียวเท่านั้น ขอให้ได้เอาดุ้นใหญ่ๆนี่เสียบเข้ามาในตัวฉัน แล้วมีความสุขอยู่ตรงนั้นไปก็พอแล้วล่ะ♡”

 

ระ หรือก็คือ–คุณซิลเวียย้อนกลับมาหาผมก็เพื่อที่จะมาให้ข่มขืนผมอย่างงั้นเหรอ  

ไม่ใช่สิ ต้องเรียกว่ามาข่มขืนผมอย่างงั้นเหรอ!?

 

อะไรล่ะนั่น สุดยอดไปเลยไม่ใช่รึไง!

ความปราถนาของผมเป็นจริงแล้วล่ะครับ คุณซิลเวีย

 

อืม….? แต่เดี๋ยวก่อนนะ

ตามที่คุณไอริสบอกมา คุณซิลเวียแต่งงานแล้วไม่ใช่เหรอ?

ถ้างั้นนี่ไม่ใช่การทำผิดศีลธรรมอย่างงั้นเหรอ?

คุณซิลเวียจะโอเคกับเรื่องแบบนี้งั้นเหรอ…..?

 

 

นักผจญภัยหญิงแรงค์ S ขึ้นคาน ในโลกคู่ขนาน

นักผจญภัยหญิงแรงค์ S ขึ้นคาน ในโลกคู่ขนาน

Status: Ongoing
อ่านนิยาย นักผจญภัยหญิงแรงค์ S ขึ้นคาน ในโลกคู่ขนานผมทำตามที่กิลด์มาสเตอร์สั่งและเดินตรงไปยังห้องประเมินของกิลด์ ในตอนที่ผมเปิดประตูเข้าไป สินค้าก็ได้วางอยู่ในห้องไว้อยู่แล้ว และเมจิคไอเทมที่กิลด์มาสเตอร์อยากให้ผมประเมินนั้นวางอยู่บนโต๊ะ ผมเดินไปหยิบคริสตัลประเมินออกมาจากตู้และเปิดใช้งานมันด้วยพลังเวทย์ คริสตัลประเมินนี่ถือว่าเป็นของมีค่ามากเลยทีเดียว ในแต่ละกิลด์ภายในอาณาจักรจะต้องคริสตัลนี้สาขาละ1อัน ก็ตามชื่อน่ะนะ คริสตัลอันนี้ มีไว้เพื่อใช้ประเมินค่าของเมจิคไอเทม ผมบอกตัวเองว่า ถ้าผมทำคริสตัลอันนี้แตกขึ้นมาล่ะก็ ต่อให้ผมจะเกิดใหม่ซัก 3 รอบก็คงไม่มีทางทำงานหาเงินมาจ่ายได้แน่ๆ จะว่าไปแล้ว คริสตัลอันนี้มันจำทำให้เราคิดมากจนเกินไปหน่อยแล้วมั้ง? หรือนี่มันจะเป็นชะตากรรมของผมกันนะ? ในตอนนั้นเองที่ผมกำลังหยิบคริสตัลประเมินผมไม่ได้สังเกตเห็นเลยว่า ชายเสื้อของผมมันไปเกี่ยวกับไอเทมเวทย์มนต์บนโต๊ะและตอนที่ผมขยับออกมา เมจิคไอเทมอันหนึ่ง–ขวดแก้วเล็กๆ ตกลงไปที่พื้นและแตกเป็นเสี่ยงๆ

Comment

Options

not work with dark mode
Reset