เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) – ตอนที่ 250 กลับมาเป็นคุณชายเย่เหมือนเดิม

ตอนที่ 250 กลับมาเป็นคุณชายเย่เหมือนเดิม!
ในพื้นที่สูบบุหรี่ของโรงพยาบาลมักจะต้องเจอกับผู้คนหลากหลาย

ระหว่างที่รอฉินหงเหยียน ก็มีผู้ชายหลายคนเป็นฝ่ายเดินมาคุยกับเย่เฉินก่อน พวกเขาเป็นผู้ชายที่มีภรรยากำลังตั้งท้อง

แต่ความสุขของการได้เป็นพ่อคนกระจายอยู่เต็มใบหน้าพวกเขา พวกเขาไม่จำเป็นต้องตรวจ DNA กับลูกของตนเองเพราะาพวกเขาเชื่ออย่างเต็มหัวใจว่าเด็กๆ เป็นลูกเขา

นั่นสิคนทั่วไปไหนเลยจะเจอเรื่องราวโหดร้ายบ้าบอแบบนี้?

แต่งงานกับผู้หญิงที่หน้าสะสวยเป็นที่หมายปองของชายหนุ่มมากมายอย่างหวังเจียเหยา ก็กำหนดแล้วว่าเขาจะต้องเจอกับผ่านความทุกข์ยาก

ฉินหงเหยียนตามมาที่โรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว หญิงสาวมาพบเขาในพื้นที่สูบบุหรี่ แล้วกำชับให้เขารอหล่อนที่นี่ หล่อนจะไปเองคนเดียว

ฉินหงเหยียนก็ซื้อผลไม้ตระกร้าใหญ่และอาหารเสริมไปฝากอีกฝ่ายเหมือนเย่เฉิน หล่อนถือมันไปที่ห้องพัก VIP ของหวังเจียเหยา

ห้องพักผู้ป่วยนั้นก็ยังมีรปภ. เฝ้าอยู่สองคนเหมือนเดิม ถึงไม่ใช่สองคนก่อนหน้าอต่ก็ยังพูดไม่รู้เรื่องเหมือนเดิม

“ชื่ออะไร ทำงานบริษัทไหน” รปภ. ที่เฝ้าอยู่เห็นเรือนร่างที่โดดเด่นของฉินหงเหยียนกล่าวถามเสียงเรียบ

ฉินหงเหยียนตอบกลับอย่างวางมาด “ฉินหงเหยียน ประธานบริษัทไป๋ลี่!”

บอดี้การ์ดสองคนหน้าถอดสีทันที!

“ประ…ประธานบริษัทไป๋ลี่? คุณ…คุณฉิน?”

ประธานบริษัทไป๋ลี่ถือเป็นคนในระดับเดียวกับหลิ่วอวี่เจ๋อเจ้านายของพวกเขา อีกทั้งชื่อเสียงและราคาหุ้นในตอนนี้ของไป๋ลี่นั้นอยู่เหนือกว่าชุนเฟิงเสียอีก!

บอดี้การ์ดค้อมตัวลงอย่างนอบน้อม “คุณฉินเชิญด้านใน…”

ฉินหงเหยียนถือของเดินเข้าไปด้านใน

“อ้าว พี่หงเหยียนมา!”

เมื่อเห็นฉินหงเหยียนแล้ว หลิ่วอวี่เจ๋อก็รีบร้อนเดินมาต้อนรับหญิงสาว “พี่หงเหยียน พี่ทำงานยุ่งตัวเป็นเกลียว แต่ยังมีเวลามาเยี่ยมภรรยาผม แล้วยังหอบของขวัญมาให้อีก ผลไม้พวกนี้ดูแล้วน่าจะอร่อย ส่งมาให้ผมเถอะครับ”

ฉินหงเหยียนส่งตระกร้าผลไม้และอาหารสุขภาพให้หลิ่วอวี่เจ๋อแล้วจึงเดินไปหาฉินหงเหยียยน

“พี่หงเหยียน” หวังเจียเหยาทักทายฉินหงเหยียนอย่างว่าง่าย

“น้องเจียเหยา” ฉินหงเหยียนเองก็เรียกอีกฝ่ายอย่างสนิทสนม

หากพูดเรื่องความสามารถในระดับในการพูดจาแบบเป็นมารยาทของพวกผู้หญิงนั้น หวังเจียเหยายังห่างจากฉินหงเหยียนอีกหลายขุม

“น้องเจียเหยา เป็นยังไงบ้าง?” ฉินหงเหยียนเลือกจะแสดงความเป็นห่วงหวังเจียเหยาก่อน

อีกฝ่ายกล่าวพลางยิ้ม “ดีขึ้นมากแล้ว ขอบคุณนะคะพี่หงเหยียนที่เป็นห่วง”

ฉินหงเหยียนปรายตามองคู่แฝดเล็กน้อยด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม “เด็กสองคนนี้น่ารักจริงๆ โตขึ้นมาต้องเป็นหนุ่มหล่อสาวสวยแน่นอนเลลย”

หวังเจียเหยาเชื่อมั่นในรูปลักษณ์ของลูกแฝดของตัวเองอย่างมากเช่นกัน

เมื่อคุยกันเรื่อยเปื่อยเล็กน้อย ฉินหงเหยียนกล่าว “ที่จริงที่ฉันมาครั้งนี้เพราะเพราะอยากจะมาดูคุณกับเด็กๆ สองเพราะมีเรื่องอยากจะขอให้ช่วยหน่อย”

“ช่วยอะไรคะ?” หวังเจียเหยาถาม

ฉินหงเหยียนกล่าว “พอจะให้เด็กๆ ตรวจ DNA กับเย่เฉินได้ไหม?”

หวังเจียเหยาเพิ่งรู้เดี๋ยวนี้เองว่าฉินหงเหยียนมาเพื่อเย่เฉิน

สีหน้าหวังเจียเหยาเปลี่ยนไปทันที “ไม่ได้!”

ฉินหงเหยียนคิดไม่ถึงว่าหวังเจียเหยาจะแน่วแน่ขนาดนี้จึงกล่าวว่า “น้องเจียเหยาคิดว่าเด็กๆ ยังเล็กเกินไปเลยไม่อยากทำตอนนี้ใช่ไหม? เรารอไปอีกสักพัก สักสัปดาห์หนึ่งดีไหม? หรือว่าสักครึ่งเดือนดีล่ะ? คุณเลือกมาเลยอย่างน้อยๆ เย่เฉินจะได้มีความหวังบ้าง”

แต่หวังเจียเหยากลับแน่วแน่ไม่เปลี่ยนใจ “ฉันไม่มีทางให้ลูกของฉันตรวจ DNA กับเย่เฉินหรอกค่ะ ไม่มีวัน!”

“เพราะอะไร?” ฉินหงเหยียนถาม

หวังเจียเหยาตอบอย่างตรงไปตรงมา “ก็เพราะว่ามันไม่มีความหมายอะไร! ถึงจะตรวจแล้วผลออกมาว่าเด็กเป็นลูกเขาแล้วมันจะทำไม? เด็กๆ จะได้รับมรดกของตระกูลเย่เหรอคะ? พอสุดท้ายคนเลี้ยงก็ยังต้องเป็นฉันกับอวี่เจ๋อไม่ใช่เหรอคะ?”

ฉินหงเหยียนคิดน้อยๆ แล้วกล่าว “หรือไม่อย่างนั้นถ้าผลตรวจออกมาว่าเด็กๆ เป็นลูกของเย่เฉิน ฉันยินดีจ่ายค่าเลี้ยงดูให้ร้อยล้านดีไหม?”

ร้อยล้าน!

หวังเจียเหยาและหลิ่วอวี่เจ๋อต่างก็นิ่งชะงักไป ฉินหงเหยียนที่เป็นแฟนสาวของเขาจะใจกว้างเกินไปหรือเปล่า?

เด็กพวกนี้ไม่ได้เป็นอะไรกับฉินหงเหยียน ถ้าหากเป็นผู้หญิงคนอื่นคงจะคิดหาวิธีเพื่อไม่ให้แฟนที่คบอยู่ส่งเงินให้อดีตภรรยาและลูกๆ ด้วยซ้ำไป

แต่ไม่อยากจะเชื่อว่าหญิงสาวตรงหน้าจะเสนอตัวให้เงินค่าเลี้ยงดูเอง!

หวังเจียเหยารู้สึกละอายอย่างมาก ยอกแสลงใจ “เย่เฉินคนสารเลว คิดไม่ถึงว่าจะมีผู้หญิงยอมเสียเงินร้อยล้านให้เขา!”

ในฐานะที่เป็นอดีตภรรยาของเย่เฉิน เมื่อเห็นฉินหงเหยียนใช้เงินฟาดหัวหล่อน หล่อนจึงรีบปฏิเสธทันที!

“ไม่ได้! เงินร้อยล้านฉันก็มี! ฉันไม่อยากได้เงินใคร!”

ตอนนี้ตระกูลหวังยิ่งใหญ่แล้ว หากเป็นตอนที่ทั้งสองคนเพิ่งรู้จักกันเงินร้อยล้านยังถือว่ามากมายทีเดียว

เมื่อก่อนเพียงแค่การร่วมทุนสิบล้าน ก็ทำให้หวังเจียเหยายอมนอนกับฟางเชา

แต่ตอนนี้ตระกูลหวังยิ่งใหญ่จนหล่อนไม่แยแสเงินร้อยล้านอีกต่อไปแล้ว

“งั้นก็ดี ถ้าคุณเปลี่ยนใจตอนไหนก็โทรหาฉันแล้วกัน สัญญาร้อยลานที่ฉันบอกยังมีผลตลอดไป ฉันไม่รบกวนคุณแล้วดีกว่า”

ฉินหงเหยียนเห็นหวังเจียเหยาแน่วแน่ก็ไม่พูดอะไรต่อ

เมื่อกลับมาที่พื้นที่สูบบุหรี่ ฉินหงเหยียนก็ส่ายหน้าเมื่อเห็นเย่เฉิน

“หล่อนไม่ยอมตรวจเลย แต่ว่าคุณสบายใจได้ ไว้ฉันจะหาเวลาไปคุยกับหล่อนให้อีกที”

ฉินหงเหยียนปลอบเย่เฉิน

เย่เฉินส่ายหน้า “ไม่ต้องแล้วล่ะ หงเหยียน คุณทำงานของคุณไปเถอะ คุณไม่ต้องสนใจเรื่องนี้แล้วล่ะ ผมจะหาวิธีเอง”

เย่เฉินเห็นใจแฟนสาวของเขาไม่น้อย เรื่องนี้เดิมไม่ได้เกี่ยวอะไรกับหญิงสาวแม้แต่น้อย เขาทนไม่ได้ที่จะต้องปล่อยให้หล่อนหัวเสียและรำคาญใจเรื่องอดีตภรรยาของตนเอง

เย่เฉินส่งฉินหงเหยียนไปทำงานแล้วจึงโทรหาพ่อบ้านฟาง

“คุณชายมีอะไรให้ผมรับใช้ครับ?”ญ่

เหมือนพ่อบ้างฟางสัมผัสได้ว่าเย่เฉินจะสั่งให้เขาทำงานให!

เย่เฉินกล่าว “ผมอยากจะซื้อบริษัทขนส่งทั้งหมดสิบแห่งในประเทศเราอย่างเช่นเอ็กซ์เพรสเฟยซู่ บริษัทเอ็กซ์เพรสจือทง บริษัทเอ็กซ์เพรส365 บริษัทเอ็กซ์เพรสรื่อรื่อ บริษัทเอ็กซ์เพรสจี๋ซ่ง ยกเว้นไป๋ลี่กับชุนเฟิง! นอกจากนั้นแล้ว ผมยังอยากจะให้ซื้อพวกเดลิเวอรี่อาหารสามแห่งพวกถวนถวน ชือเลอเมอะแล้วก็ต้าหมี่ด้วย!”

พ่อบ้านฟางที่อยู่ปลายสายตกใจจนอุทานออกมา!

จะต้องรู้ว่าซื้อบริษัทเยอะแยะขนาดนี้เกรงว่าต้องใช้เงินหลายแสนล้าน!

พ่อบ้านฟางถาม “คุณชาย นี่คุณชายจะ…ให้ฉินหงเหยียนเป็นประธานบริษัทอีกแล้วเหรอครับ?”

เย่เฉินตอบ “ไม่ ผมจะเป็นเอง! ผมตั้งใจเปิดกรุ๊ปของตัวเอง ผมต้องการครองเทียนไห่เหมือนที่เคยทำที่อวิ๋นโจว ผมต้องการจะกลายเป็นเศรษฐีที่ร่ำรวยที่สุดในประเทศนี้!”

พ่อบ้านฟางกลืนน้ำลายอย่างตื่นเต้น “ได้ครับ!”

เมื่อกดวางสาย เย่เฉินก็หลับตาลงแล้วแหงนหน้ามองท้องฟ้า!

เขาเคยลิ้มลอง!

ลิ้มลองรสชาติของการไม่มีเงินทอง เขาทำได้เพียงปฏิบัติต่อทุกคนอย่างจริงใจ!

แต่ว่าหลิ่วอวี่เจ๋อดูถูกเขา! สวี่ฉู่หมิงก็ดูถูกเขา!

คนตระกูลหวังก็เห็นเขาเป็นแค่เขยที่ไม่มีประโยชน์ไม่มีค่าอะไร!

หวังเจียเหยาถึงขนาดรู้สึกว่าเขาไม่คู่ควรจะตรวจ DNA กับลูกๆ!

นั่นเพียงเพราะเย่เฉินไม่ใช่ลูกหลานตระกูลเย่!

คนที่เขาตั้งใจจะรักษาเอาไว้นั้นมีเพียงแค่ฉินหงเหยียนคนเดียว!

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น งั้นก็ได้เขาก็จะไม่ปิดบังตัวตนอีกต่อไป เขาจะไม่คิดถึงความรู้สึกของใครทั้งนั้น!

ผมคือเศรษฐีแสนล้าน!

ผมคือคนที่ร่ำรวยที่สุดในประเทศนี้!

คุณเย่ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในอวิ๋นโจวในตอนนั้นกลับมาแล้ว!

“หวังเจียเหยาเจอกันคราวหน้า! คุณจะต้องคุกเข่าขอร้องผม ขอร้องให้ผมยอมตรวจ DNA ของเด็กๆ!”