ก่อนหน้านั้นเล็กน้อย อีกด้านหนึ่งของสวนสนุก
กลุ่มของฉินซื่อหลันและตงมอเทียน กำลังเดินเข้าไปสำรวจสวนสนุก พวกเขาสัมผัสได้ถึงบรรยากาศที่ผิดปกติของสวนสนุกแห่งนี้ แต่ก็ยังดึงดันที่จะเข้าไป เพราะพวกเขารู้ว่ามีผู้บ่มเพาะที่ทรงพลังติดตามความปลอดภัยให้พวกเขาอยู่
“ระวังตัวหน่อย อย่าไปแตะต้องอะไร สวนสนุกแห่งนี้ปิดตัวมา 11 ปี แล้ว บางอย่างอาจสึกกร่อนพังลงได้”ตงมอเทียนทำตัวเป็นสุภาพบุรุษ เขาเอ่ยเตือนหญิงสาวที่เป็นเพื่อนของฉินซื่อหลัน ที่กำลังจะจับเสาไฟข้างทางเดิน
หญิงสาวชะงักมือ หันมาขอบคุณตงมอเทียน แล้ววิ่งไปหาฉินซื่อหลัน แล้วซุบซิบบางอย่าง
ฉินซือหลันยิ้มให้เพื่อนสาว ก่อนจะลอบถอนใจ เธอมองหลังตงมอเทียนที่เดินนำเข้าไปในสวนสนุก เธอรู้เจตนาของตงมอเทียน ที่พยายามจะเอาชนะใจเธอ เพื่อที่จะใช้เธอแสวงหาผลประโยชน์จากตระกูลของเธอ
แต่เธอก็ต้องทำเป็นไม่รู้ว่า ตัวเองกำลังถูกหลอก เพราะเธอก็ต้องใช้ประโยชน์จากตระกูลตงเช่นกัน ในตอนนี้ตระกูลฉินกำลังถูกสอบสวน จากหน่วยงานตรวจสอบความมั่นคงของประเทศ พวกเขาจะขยับตัวทำอะไรก็ต้องถูกจับตามอง ทำให้ในช่วงไม่กี่วันนี้ตระกูลของเธอสูญเสียรายได้ไปไม่น้อย และตระกูลรายวงศ์อื่นๆก็กำลังจ้องหาโอกาส เพื่อเอาผลประโยชน์จากตระกูลของเธอ
พ่อและพี่สาวของเธอกำลังถูกตรวจสอบอยู่ ทำให้ในตอนนี้ เธอที่เป็นบุตรสาวของหัวหน้าตระกูลฉิน เธอจะต้องช่วยเหลือตระกูล เธอจึงวางแผนที่จะดึงคนมาเป็นพวก เพื่อเตรียมพร้อมกับการต่อสู้ในอนาคต เธอจึงมุ่งเป้าหมายไปที่ตงมอเทียนที่เป็นรุ่นพี่ในมหาวิทยาลัยเดียวกัน
ตระกูลตงมีอิทธิพลการเงิน ไม่น้อยไปกว่าตระกูลโบราณและตระกูลราชวงศ์ระดับล่าง แต่รากฐานของตระกูลตงยังไม่แข็งแกร่ง อำนาจเครือข่ายสังคมยังน้อยอยู่ ถ้าตระกูลชั้นสูงไม่พอใจ พวกเขาสามารถหาวิธีทำลายตระกูลตงได้ง่ายๆ ทำให้ตระกูลตงยังคงถูกตระกูลชั้นสูงมองข้ามไป ไม่ได้อยู่ในสายตาพวกเขา
นั้นจึงเป็นโอกาสที่เธอจะดึงตระกูลตง เข้ามาเป็นพวก
เมื่อเธอเข้ามหาวิทยาลัยฉางซา เธอได้ศึกษานักศึกษาและอาจารย์ทั้งหมดของมหาวิทยาลัย เพื่อที่จะหาโอกาสดึงพวกเขามาเป็นคนของเธอ เพื่อที่เธอจะสามารถแย่งชิงตำแหน่งสำคัญจากพี่สาวของเธอได้
ตระกูลตงเคยเป็นหนึ่งในตระกูล ที่เธอสนใจ แม้ว่ารากฐานตระกูลตงจะไม่มั่นคง แต่เธอสามารถใช้อำนาจตระกูลฉินสนับสนุนตระกูลตงได้ แค่นี้ตระกูลตงก็ไม่น้อยหน้าตระกูลที่สืบทอดมาอย่างยาวนานแล้ว
แต่เพราะตระกูลตงมีชื่อเสียงที่ไม่ดีนัก พ่อของเธอก็กำลังดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีของประเทศ การนำตระกูลตงที่มีชื่อเสียงไม่ดีมาเป็นพวก มันจะทำให้พ่อของเธอไม่พอใจได้ ทำให้เธอตัดตระกูลตงออกอย่างช่วยไม่ได้
แต่ในตอนนี้ตระกูลฉินอยู่ในสภาวะที่ยากลำบาก เธอจึงใช้โอกาสนี้ ดึงตระกูลตงมาเป็นพวกให้ได้ แม้ตระกูลตงจะไม่มีเคลือข่ายสังคมกว้างขวาง ที่สามารถช่วยพูดให้ตระกูลฉิน
แต่อำนาจเงินที่พวกเขามี สามารถช่วยให้เรื่องหลายเรื่อง กลายเป็นเรื่องเบาลงได้ เมื่อถึงเวลาที่ตระกูลฉินกลับมายิ่งใหญ่อีกครั้ง ผลงานที่เธอทำ จะยิ่งทำให้เธอนั่งในตำแหน่งที่สำคัญของตระกูลได้
เธอจึงแกล้งโง่ เหมือนไม่รู้เรื่องว่ากำลังถูกหลอก เธอไม่กลัวว่าจะถูกหลอก เพราะตงมอเทียนและตระกูลตงไม่มีทางรู้เลยว่า ตระกูลฉินมีกำลังที่ซ่อนอยู่มากมายขนาดไหน พวกเขาไม่มีทางหาผลประโยชน์จากตระกูลฉินของเธอได้แน่ มีแต่เธอที่จะสามารถหลอกใช้ประโยชน์จากตระกูลตง
ฉินซือหลันคิดแบบนั้น โดยไม่รู้เลยว่า ตงมอเทียนก็รู้ว่าที่จริงฉินซือหลัน แสดงละครหลอกตัวเองอยู่เช่นกัน แต่เขาก็ทำเป็นหลงเชื่อ และซ้อนแผนอีกขั้น
ไม่มีใครรู้ว่าตระกูลตงก็ซ่อนกองกำลังของตัวเองเอาไว้ หลายกองกำลังเช่นกัน
ข้อมูลลับบางอย่างที่กองกำลังอื่นรู้ พวกเขาเองที่เป็นคนปล่อยไป เพื่อหลอกคนอื่น ว่าตระกูลตงยังไม่แข็งแกร่งมากนัก เพื่อที่จะไม่ให้เป็นที่สะดุดตาของกองกำลังใหญ่ๆ
กลายเป็นว่าทั้งสองต่างก็หาผลประโยชน์จากอีกฝั่ง ไม่รู้ว่าสุดท้ายแล้วใครจะได้หรือเสียผลประโยชน์จากใคร
เหตุผลที่พวกเขาต้องมาทดสอบความกล้าที่สวนสนุกร้าง ก็เพื่อหาโอกาสทำให้พวกเขาใกล้ชิดกันมากขึ้น โดยไม่ผิดสังเกต แต่มันไม่ง่ายเหมือนที่ทั้งสองคิด
หมอกสีเทาค่อยๆก่อตัวขึ้นอย่างช้าๆ โดยที่ไม่มีใครผิดสังเกตเห็น อาจเพราะเขาสู่ฤดูหนาว ทำให้พวกเขาคิดว่าเป็นหมอกตอนกลางคืน
ทั้งสองกลุ่มเดินสำรวจเรื่อยๆ แต่ไม่เข้าไปในเครื่องเล่น เพราะพวกเขารู้สึกไม่ปลอดภัย
และในตอนนั้นเอง กลุ่มของมู่คังที่พวกเขาเคยพบกันที่รถไฟฟ้า ก็เดินมาจากอีกด้านหนึ่ง
“พวกแกมันคนที่ มีเรื่องกับฉันบนรถไฟฟ้า ไม่ใช่เหรอ?”มู่คังพูดเสียงดัง คนของเขาเดินมาด้านข้าง
“พวกแกตามพวกเรามาใช้ไหม?”ตงมอเทียนเอาตัวยืนขวางปกป้องคนข้างหลัง
“งี่เง่า ใครจะตามพวกแก”มู่คังทำเป็นพูดเสียงดังไม่พอใจ
ตงมอเทียนกระพริบตา ส่งสัญญาณ มู่คังเข้าใจทันที
ฉินซือหลันที่อยู่ด้านหลัง ซ่อนแววตาเบื่อหน่ายเอาไว้ เธอมองดูว่าพวกเขาจะเล่นอะไรกัน
แต่ยังไม่ทันที่พวกเขาจะได้ทำอะไรต่อ จู่ๆทั้งสวนสนุกก็ปรากฏหมอกสีเทาปกคลุมหนาแน่นเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ จากนั้นเครื่องเล่นที่พังแล้ว ก็ส่งเสียงขึ้นเริ่ม จากนั้นเครื่องเล่นก็ค่อยๆกลับมาทำงาน แต่ไฟในเครื่องเล่นไม่ทำงาน ทำให้ภายในเครื่องเล่นแต่ละชิ้นมืดสนิท ทำให้บรรยากาศของสวนสนุกกลายเป็นน่ากลัวขึ้นทันที
เมื่อเครื่องเส้นกำลังทำงานในความมืด พวกเขาก็ตัวสั่นโดยไม่ทราบสาเหตุ และในตอนนั้นเองก็มีเสียงผู้คนจำนวนมากกำลังเดิน พร้อมเสียงเครื่องดนตรี แต่เสียงที่ได้ยินมันดูหยาบกระด้าง เหมือนอุปกรณ์เครื่องดนตรีที่ใช้ไม่ได้อยู่ในสภาพที่สมบูรณ์
ทั้งสามกลุ่มอยู่ๆก็รู้สึกกลัวขึ้นมา ผู้บ่มเพาะที่ติดตามพวกเขาก็กระโดดออกมาจากที่ซ่อนเพื่อคุ้มกัน
“ที่นี่มีขบวนพาเหรดการแสดงด้วยเหรอ?”อยู่ๆคนในกลุ่ม ็พูดขึ้นด้วยเสียงแผ่วเบา แต่ทุกคนได้ยิน
ในขณะที่กำลังสับสนอยู่นั้นเอง หมอกสีเทาก็หมุนวนกลายเป็นพายุพัดใส่คนหมด
“แย่แล้ว ทุกคนระวัง!”
