พวกเขาลงจากรถ และแยกย้ายกันตรวจสอบรอบๆอาคาร
เพราะยังอยู่ในช่วงกลางวัน และท่าทางของพวกเขาสะดุดตาเป็นพิเศษแม้ว่าจะพยายามซ่อนตัวแต่ก็ยังมีคนเห็น
อิวะ โซตะไม่ได้แยกไปตรวจสอบอาคาร เขาเดินไปยกป้ายบ้างอย่างขึ้น คนที่เห็นก็เข้าใจว่าคนของรัฐบาลกำลังทำภารกิจ พวกเขาถอยออกไปห่างๆอย่างเป็นระเบียบ ไม่มีท่าทางรีรอที่จะมุงดู
จิวโมไป๋เดินตามนาคามูระ อิโทซะไปหลังอาคาร พวกเขาตรวจสอบรอบๆ โดยไม่พูดอะไรกัน เมื่อไม่พบอะไร พวกเขาก็ส่งข้อความรายงานไปยังกลุ่ม เมื่อทุกคนตรวจสอบว่าไม่มีสิ่งผิดปกติรอบอาคาร พวกเขาก็เข้าไปในอาคารพร้อมกัน
นาคามูระ อิโทซะกระโดดขึ้นชั้น 2 จิวโมไป๋เข้าทางประตูหลังด้านล่างอาคาร
ด้านในว่างเปล่าไม่มีอะไรเลย อาคารถูกทำความสะอาด แม้แต่ฝุ่นสักเม็ดก็ไม่มี พวกเขาตรวจสอบห้องภายในอาคารทั้งหมด ไม่พบร่องรอยหรือหลักฐานใดๆที่สามารถระบุว่าเคยมีใครอยู่ในอาคารหลังนี้
“พวกเขาทำความสะอาดหลักฐานทุกอย่างไปหมดแล้วจริงๆ”อิวะ โซตะพูดขึ้นด้วยความเสียใจเล้กน้อย พวกเขาก็คาดเดาผลลับนี้ก่อนที่จะเริ่มภารกิจ เมื่อเห็นแบบนี้เขาก็สามารถคาดเดาได้ว่าที่อื่นๆก็ถูกทำความสะอาดเหมือนกัน
พวกเขาออกจากอาคารและขึ้นรถตู้สีดำ พวกเขาขับรถวนสถานที่ทั่วเกาะ R พวกเขาไปยังบริเวณที่น่าจะเป็นที่ซ่อนอีกหลายสิบแห่ง แต่น่าเสียดายที่ไม่พออะไรเลย หลักฐานทุกอย่างถูกลบหายไปจนหมด พวกเขาตรวจสอบจนท้องฟ้ามืด พวกเขาก็กลับไปที่โรงแรม
ก่อนนอนพวกเขาประชุมกันอีกครั้ง และได้ข้อสรุปว่า เพราะการค้นพบที่ซ่อนเมื่อวาน ทำให้พวกมันทำลายหลักฐานและซ่อนตัวไม่ปรากฏตัวอีก
พวกเขาจึงพักผ่อน และคอยตรวจสอบเหตุการณ์หายตัวว่ามันยังเกิดขึ้นอยู่หรือไม่
เวลาผ่านไป 3 วัน ไม่มีความคืบหน้า
เจ้าอาวาสหงหมิงพักผ่อนที่โรงแรมพร้อมกับพันเอกนาคามูระ เคนชิดะ หลังจากที่เจ้าอาวาสหงหมิงใส่เนตรแห่งธรรม 3 วันติดต่อกัน พลังจิตของเจ้าอาวาสหงหมิงลดลงอย่างมาก
ภายใน 3 วันนี้ไม่มีเหตุการณ์ลักพาตัวปรากฏขึ้นอีก ทำให้เจ้าอาวาสหงหมิงสามารถพักผ่อนฟื้นฟูพลังได้
จิวโมไป๋ ศิษย์ทั้งสองของเจ้าอาวาสหงหมิง อิวะ โซตะและพี่น้องนาคามูระ ยังคงเดินทางตรวจสอบสถานที่น่าสงสัยต่อไป
จิวโมไป๋นั่งในรถตู้มือเปิดโฮโลแกรมดูข่าว ก็เห็นข่าวการกวาดล้างนิกาย 3 แห่ง การกระทำของรัฐบาลประเทศเกาะในครั้งนี้ ถูกสังคมวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนัก เพราะผู้นับถือนิกายทั้ง 3 รวมกันมีมากกว่า 2 หมื่นคน แม้ว่าจำนวนจะไม่ได้มากมายนัก แต่คน 2 หมื่นคนพิมพ์ต่อว่าร้องเรียนพร้อมกัน มันทำให้กลายเป็นประเด็นร้อนในฟอรั่มข่าวของประเทศเกาะ
จิวโมไป๋เห็นดังนั้นก็ส่ายหัว นี้แค่ 3 นิกายเล็กๆเท่านั้น ถ้านิกายใหญ่อย่างนิกายฝันนิรันดร์ถูกกวาดล้างเรื่องมันคงไม่ง่าย
จิวโมไป๋ปิดกำไลข้อมือ มองออกไปนอกรถ เขารู้สึกว่าถึงเวลาแล้วที่จะบอกใบ้บางอย่าง
“พวกเราคิดผิดหรือเปล่า”อยู่ๆจิวโมไป๋ก็ถามขึ้น
ผู้คนที่กำลังนั่งอยู่ในห้วงภวังค์ของตัวเองต่างก็เงยหน้าขึ้นมองไปยังจิวโมไป๋
“เบาะแสที่เราได้มามันไร้ประโยชน์แล้ว ตอนนี้พวกมันคงกำลังซ่อนตัว เพื่อรอให้การตรวจสอบลดลง ก่อนที่จะเริ่มลักพาตัวอีกครั้ง พวกมันอาจกำลังเปลี่ยนวิธีการและสถานที่ซ่อนใหม่ก็ได้”จิวโมไป๋หยุดเล็กน้อยให้ทุกคนได้คิดตาม ก่อนจะพูดต่อไป”ทำไมเราไม่ลองคิดสถานที่ซ่อนย้อนกลับดูละ พวกมันอาจจะกำลังคิดที่จะทำอย่างนั้นเพื่อให้เราคาดไม่ถึงก็ได้”
พอทุกคนได้ยินก็เหมือนคิดได้
“แล้วนายคิดว่ามันควรจะอยู่ที่ไหน ถ้ามองย้อนกลับจากเบาะแสเดิมอย่างที่นายบอก มันจะเปลี่ยนเป็นอยู่ที่ห่างไกลผู้คน นอกเมืองหรือไง”อิวะ โซตะพูดขึ้น เขาเป็นคนเดียวที่พูดกับจิวโมไป๋ในช่วง 3 วันที่ผ่านมา แม้จะเป็นการยั่วโมโหซะส่วนมากก็ตาม
“ไม่ ถ้าคิดแบบย้อนกลับจริงๆ มันยังอยู่ในเมือง และยังอยู่ในสถานที่สะดุดตาอีกด้วย”จิวโมไป๋พูดขึ้นพร้อมกับชี้ไปยังสถานที่หนึ่งใจกลางเกาะ R
“นายล้อเล่นหรือเปล่า รู้ไหมว่าที่นั้นเป็นสถานที่แบบไหน”อิวะ โซตะตาโตเมื่อเห็นสถานที่ที่จิวโมไป๋ชี้
คนอื่นๆมองจิวโมไป๋ด้วยความสงสัย
“ไม่ได้ล้อเล่น ฉันได้ตรวจสอบดูแล้ว ไม่มีที่ไหนที่จะซ่อนตัวได้ดีกว่าที่นี่อีกแล้ว ยังไงเราก็เสียเวลาไป 3 วันแล้ว ทำไมไม่ลองไปตรวจสอบดูก่อนละ”จิวโมไป๋ยิ้มขึ้น
ทุกคนหันมามองหน้ากันก่อนจะพยักหน้าตกลง
รถก็ขับกลับเข้าเมือง ใช้เวลาไม่นานก็มาจอดอยู่หน้าสถานที่แห่งหนึ่ง มองจากภายนอกเหมือนหมู่บ้านโบราณของประเทศเกาะสมัยก่อน ทางเข้ามีผู้คนเดินเข้าเดินออกอย่างพลุ่งพล่าน ผู้คนต่างใส่ชุดกิโมโน ชุดนินจา ซามูไร หรือชุดโบราณของประเทศเกาะเดินเที่ยวเล่นอย่างมีความสุข
แต่ถ้าสังเกตดีๆพวกเขาจะพบกลุ่มคนรักษาควาปลอดภัยที่ใส่ชุดซามูไรโบราณ กำลังเดินตรวจสอบอย่างหนาแน่น เพื่อดูแลรักษาความสงบเรียบร้อย ระดับการบ่มเพาะพลังของแต่ละคนอยู่ขั้นที่ 4 อวัยวะภายในเป็นอย่างน้อย
หมู่บ้านวัฒนธรรมประเทศเกาะ
หมู่บ้านวัฒนธรรมประเทศเกาะ เป็นสถานที่เผยแพร่ประเพณีของประเทศให้ทั่วโลกให้เห็น ทำให้การดูแลรักษาความปลอดภัยของสถานที่แห่งนี้สูงมากกว่าสถานที่ท่องเที่ยวอื่นๆ
พวกเขาทั้ง 6 เดินลงจากรถพร้อมกัน ผู้คนที่เห็นหันมามองพวกเขาด้วยความประหลาดใจ พวกเขาต่างก็ถืออาวุธในมือ แต่เสื้อผ้าที่พวกเขาใส่แต่งต่างจากชุดโบราณของคนอื่นๆ
โดยเฉพาะศิษย์ทั้งสองของเจ้าอาวาสหงหมิง ที่สวมจีวรพระจีนเต็มยศ
—
