นาคามูระ คิยูมิวิ่งขึ้นไปอย่างไม่ยอมแพ้ ร่างกายของเธอในตอนนี้หนักอึ้ง ไม่ใช้เพราะว่าเธอกำลังแบกพี่ชายของเธอ แต่เป็นเพราะความเหนื่อยล้าที่เกิดจากการใช้ร่างกายสายฟ้าเพื่อเพิ่มความเร็ว แม้ว่าเธอจะไม่เร่งจนถึงความเร็วเหนือเสียงอย่างพี่ชายของเธอ แต่ระดับการบ่มเพาะพลังของเธออยู่เพียงแค่ขั้นที่ 5 กระดูกปลายเท่านั้น เธอไม่สามารถรับภาระหนักจากการใช้พลังเกินขีดกำกันได้
ฉึก ฉึก ฉึก ฉึก ฉึก ฉึก
ขนนกสีดำแทงไปตามขั้นบันไดไล่หลังเธอติดๆ นาคามูระ คิยูมิยังคงอาศัยพลังแห่งโชควิ่งสลับไปมา และสามารถหลบการโจมตีได้ทุกครั้ง
แต่ก่อนที่เธอจะวิ่งขึ้นไปถึงชั้นบนสุด เงามืดสีดำก็ปรากฏที่หน้าของเธออย่างเงียบงัน กรงเล็บสองข้างก็แทงออก กรงเล็บสองข้างไขว้กันเป็นกากบาท ปิดทางขึ้นทั้งหมด
นาคามูระ คิยูมิรู้สึกขนลุกชันไปทั้งร่าง เธอเยียบไปที่ขั้นบันไดรองสุดท้าย เท้าของเธอตั้งหลักให้มั่นคง ก่อนจะชักดาบออกจากฝักเสียงดังชิ้ง คมดาบสายฟ้าก็ผ้าลงราวสายฟ้าฟาด
เปรี้ยง! คลื่นพลังทั้งสองปะทะกันอย่างรุนแรง นาคามูระ คิยูมิ ดีดตัวพุ่งลงไปราวกับจรวด เธอวางแผนใช้คลื่นพลังเพื่อเพิ่มแรงส่งของเธอ ให้ลงไปเร็วขึ้น
แต่เมื่อเธอลงไปได้ไม่ถึง 20 ขั้น สัญชาตญาณของเธอก็กรีดร้อง ในตอนนั้นเองเธอก็รู้ตัวว่ายืนอยู่ท่ามกลางขนนกสีดำที่เธอหลบไปมาก่อนหน้า
คาราสุเทนงูจ้องมองลงมาอย่างโหดเหี้ยม ก่อนที่กฎแห่งธาตุที่เชื่อมกับขนนกสีดำจะสั่นพริ้วก่อนจะแข็งตัวกลายเป็นสีน้ำตาล
“ตาย!”คาราสุเทนงูร้องคำราม คลื่นพลังอันน่ากลัวระเบิดออกอย่างรุนแรง บันไดทั้งแถบพังทลาย เกิดระลอกคลื่นสั่นสะเทือนราวแผ่นดินไหว จนภูเขาทั้งลูกสั่นไหวอย่างรุนแรง ต้นสนที่ทนไม่ไหวหักลงมา
ร่างของสองพี่น้องสั่นคลอน ราวกับถูกเขย่า ก่อนที่พวกเขาจะล้มลง และถูกระลอกแรงสั่นสะเทือนผลักกลิ้งไปมา บาดแผลเริ่มปรากฎทั่วร่าง
วูบบ จิวโมไป๋วิ่งขึ้นมาเห็นว่าของพี่น้องนาคามูระ กำลังตกอยู่ในกับดักคล้ายกับค่ายกลบางอย่าง เขาก็เข้าช่วยทันที
คาราสุเทนงูเห็นดังนั้นก็ลอบแสยะยิ้ม
จิวโมไป๋พุ่งลงไป แต่ก่อนที่เท้าของเขาจะเหยียบ ลงพื้นค่ายกล ร่างของเขาพลันหายวับไป
คาราสุเทนงูที่รออยู่ก็ชะงักไปเล็กน้อย และมันก็เตะย้อนกลับไปด้านหลัง พอดีกลับที่จิวโมไป๋ปรากฎขึ้นและฟาดคฑาขักขระปะทะกับเท้าพอดี
ปัง! คลื่นพลังกวาดออกโดยรอบ ร่างของคาราสุเทนงูถอยลงไปหลายก้าว
จิวโมไป๋เลิกคิ้วเล็กน้อย เพราะเขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายวิญญาณจากร่างของคาราสุเทนงูได้
แม้สมองกำลังคิด แต่ร่างกายของเขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว เขาพุ่งตามประชิดก่อนจะเตะไปที่ท้องของมันอย่างรุนแรง
ตูม! ร่างของคาราสุเทนงูตกไปกลางค่ายกลของตัวเอง
“สารเลว!”คาราสุเทนงูกรีดร้อง ร่างของมันถูกกระแทกกลิ้งไปมาเหมือนกับสองพี่น้องนาคามูระ
จิวโมไป๋หยิบเชือกจากแหวนมิติเก็บของและโยนไปให้นาคามูระ คิยูมิ เธอกัดฟันไม่สนใจบาดแผลตามร่างกาย เอือมมือจับเชือกและปีนขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
คาราสุเทนงูเห็นดังนั้นมันก็ตัดสินใจที่บ้าบิ่น ดวงตาแดงก่ำฉายแววโหดเหี้ยม มันไม่รอช้าระเบิดกฎแห่งธาตุดินออกอย่างรุนแรง ขนนกสีดำที่ถูกฝังอยู่ด้านล่าง หลังจากใช้ค่ายกลแผ่นดินสะเทือนก็ฉายแสงสีน้ำตาลออกมา ก่อนที่หนามหินจะแทงขึ้นมาจากค่ายกล
ใบหน้าของทุกคนเปลี่ยนไป
นาคามูระ อิโทซะเห็นหนามหินพุ่งขึ้นมาจากพื้นตรงมาที่ตัวเอง ใบหน้าก็กลายเป็นเคร่งขรึม แม้ร่างกายจะกลิ้งไปมาไม่สามารถควบคุมได้ แต่มือของเขาก็จับด้ามดาบอย่างมั่นคง ในชั่วเวลาที่หนามหินใกล้เข้ามา คมดาบก็ตัดไปที่หนามหิน จนแตกกระจาย
จิวโมไป๋ที่กำลังดึงนาคามูระ คิยูมิขึ้น เห็นดังนั้นก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกชื่นชม แม้ว่าร่างกายจะอยู่ในท่าทางผิดธรรมชาติ แต่การฟันดาบ เหมือนจะถูกฝังลึกลงในสัญขาตญาณไปแล้ว แม้ร่างกายจะไม่มั่นคง แต่ก็สามารถฟันดาบออกไปได้ทุกท่าทาง
แต่ในชั่วอึดใจหนามหินก็พุ่งตามมาอีกหลายอัน
นาคามูระ อิโทซะหวัดแกวงดาบต้านทาน
จิวโมไป๋ช่วยนาคามูระ คิยูมิขึ้นมาได้ เขาก็จะช่วยนาคามูระ อิโทซะ แต่เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่สามารถแบ่งแยกสมาธิได้
จิวโมไป๋ก็หันไปมองคาราสุเทนงู ที่กระพือปีกบินขึ้นหลบหนามหิน
จิวโมไป๋ก็หยิบแผ่นยันต์ออกมาหนึ่งใบ และโยนออกไป
ตูม! แสงสว่างสีขาวเจิดจ้าระเบิดออก
“อ๊าาาาก”คาราสุเทนงูกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ก่อนที่มันจะตกลงไปในกลุ่มหนาวหิน ทันทีที่ร่างของมันกระแทกพื้น หนามหินนับไม่ถ้วนก็แทงเข้าที่ร่างของคาราสุเทนงูอย่างโหดเหี้ยม
แต่น่าแปลกที่มันไม่มีท่าทางเจ็บปวดแม้แต่น้อย และมันยังพยายามดึงร่างตัวเองออกจากหนามหิน
จิวโมไป๋เดินอ้อมไปยังฝั่งที่ใกล้กับคาราสุเทนงูมากที่สุด ระหว่างทางเท้าของเขาก็กระทืบอย่างรุนแรง จนเกิดรอยร้าวมากมาย ค่ายกลก็อ่อนแรงลง หนามที่พุ่งขึ้นมาค่อยๆช้าลง
นาคามูระ คิยูมิ เขาไปช่วยพี่ชายของเธอขึ้นมาได้สำเร็จ
จิวโมไป๋เดินไปถึงร่างของคาราสุเทนงู ที่มันดึงร่างออกมาได้สำเร็จ ท่าทางของมันดูเหมือนไม่รู้สึกเจ็บ
“แกมีร่างกายเป็นวิญญาณสินะ?”จิวโมไป๋ถามขึ้น ขณะที่มือชูแผ่นยันต์ชำระบาป ระดับ 2 ดาวออกมา
คาราสุเทนงูมองแผ่นยันต์ในมือของจิวโมไป๋ ร่างของมันก็สั่นด้วยความกลัว
พลังความเชื่อร่างภูตผีของมัน นอกจากจะทำให้มันสามารถหายไปกับความมืดได้แล้ว ยังมีความสามารถอันลึกลับอีกอย่างก็คือ ทำให้ร่างกายกลายเป็นร่างผี ทำให้มันไม่รู้สึกเจ็บปวดและไม่มีวันตาย นอกจากจะทำลายหัวหรือหัวใจ
ข้อเสียคือสามารถใช้ความสามารถนี้ได้เพียง 15 นาที หลังจากที่หมดเวลา มันจะหมดสติทันที และต้องรอให้ร่างกายจะฟื้นตัวอย่างสมบูรณ์ มันถึงจะได้สติ
ความสามารถร่างผี ทำให้มันมีชีวิตรอดมาแล้วหลายต่อหลายครั้ง น่าเสียดายที่มันพบกับจิวโมไป๋ที่มีแผ่นยันต์ชำระล้าง ที่สามารถกำจัดร่างผีของมันได้
จิวโมไป๋เห็นว่าคาราสุเทนงูไม่ยอมตอบ เขาก็ไม่ปราณีโยนยันต์ชำระล้างออกไปทันที
คาราสุเทนงูตกตะลึงมันไม่คิดว่าแค่เงียบ ก็จะถูกฆ่าแล้ว มันอ้าปากจะพูดอะไร
แต่ก็สายไปแผ่นยันต์ชำระล้างระเบิดออก ในเวลานั้นจิวโมไป๋ก็ลอบใช้พลังวิญญาณทำลายวิญญาณของมัน
ร่างของคาราสุเทนงูยืนตัวแข็งค้างก่อนจะล้มลง
—
จัดการบอสรองแล้ว ต่อไป บอสหลักครับ^^
