View Finder เทครักกำกับใจ ตอนที่ 1-12

ตอนที่ 1-12 ความผิดพลาด (Miss-Take)
MOKA
แทฮยอนใช้สองมือที่ถูกปล่อยเป็นอิสระปิดหน้าตัวเองพร้อมกับปล่อยลมหายใจร้อนๆ ออกมาอีกครั้ง ต่อจากนี้จะเป็นอย่างไรนะ ถึงจะเข้าใจและมองข้ามหน้าอกแบนราบไปได้ แต่ส่วนล่างมันกลับต่างกันโดยสิ้นเชิง
หากจองโอไม่เคยมีเซ็กซ์กับผู้ชายจริงๆ ก็มีความเป็นไปได้สูงว่าอีกฝ่ายจะทำเพียงแค่มองรูปร่างที่มีทุกอย่างเหมือนกับของตัวเองเป๊ะๆ แล้วปล่อยทิ้งไว้แบบนั้น
“…ฮะ..อื้อ…”
มือของจองโอต่างจากที่คาดหวังไว้ เพราะยิ่งเวลาผ่านไปเท่าไหร่ก็ยิ่งดื้อรั้นมากขึ้นเท่านั้น แต่มันก็เท่านั้นแหละ ต่อจากนี้จะเป็นยังไงต่อก็ไม่รู้ แทฮยอนหอบหายใจถี่รัว สุดท้ายเขาก็ทนไม่ได้จนละทิ้งความพยายามและลืมตาขึ้น
ใบหน้าของจองโออยู่ด้านบน
“ผมถามอยู่นะ ไม่ชอบเหรอ”
“…อื้ม”
สีหน้ายั่วยวน หอมหวานและลุ่มหลง มุมปากที่เคยคิดว่ามันน่าเกลียดน่าชังกลับดูน่าลิ้มรส แทฮยอนปิดปากอย่างร้อนรน ไม่ใช่ว่าไม่รู้ตัว แต่ความจริงแล้วมันดีมากจนเกือบจะตอบออกไป
“เกินคาดนะเนี่ย เป็นประเภทล้มครั้งนึงก็พังเลยเหรอ”
มันไม่ใช่แบบนั้น ไอ้เวรนี่ กำลังไปได้ดีแท้ๆ แต่ดันมาทำเสียหมด ปากที่ปิดไว้ส่งเสียงครางตอบรับอย่างทนไม่ไหวว่าช่วงล่างของเขาอยากจะออกมาเต็มแก่
“ผมได้หมด ไม่ว่าจะแบบไหน”
ริมฝีปากของจองโอเลื่อนลงต่ำอีกครั้ง คราวนี้นี้อีกคนใช้ปากวนเวียนอยู่กับกระดุมกางเกง ก่อนจะปลดออกอย่างชำนาญ แถมยังใช้ฟันเลื่อนซิปลงอย่างคล่องแคล่วอีกด้วย เสียงซิปรูดลงก็ทำให้นิ้วเท้าของแทฮยอนบิดงอ
ตอนนี้เหลือเพียงชั้นในแค่ชิ้นเดียวเท่านั้นเป็นด่านสุดท้าย ชั้นในบางซ่อนส่วนนูนที่กำลังสั่นไหวจนเหมือนจะระเบิดออกมาในไม่ช้า มองแล้วมันน่าขำนักเหรอไง แต่ถ้าเป็นจองโอก็คงจะเป็นอย่างนั้นแหละ
หลังจากที่อีกฝ่ายเผยรอยยิ้ม แทฮยอนก็รู้สึกเหมือนอยากตายอีกครั้ง แต่ไม่มีความกล้าจะยืนยันความถูกต้อง เขาจึงเอื้อมมือมาปิดหน้าและตาของตัวเองอีกครั้ง ถึงด้านล่างจะกำลังกระเจิดกระเจิงยังไงก็ไม่อยากแสดงสีหน้ากระวนกระวายให้อีกฝ่ายเห็นอีกแล้ว
ท่าทางผู้ชายคนนี้น่าจะชอบใช้ปากมากกว่าใช้มือ ระหว่างที่ใช้ปากดึงกางเกงในลงมา แทฮยอนก็หายใจอย่างลำบาก
ตอนนี้เริ่มรู้สึกเย็นวาบ มันเย็นลงกว่าความตั้งใจของแทฮยอนไปมาก เขาตระหนักได้ว่าไม่สามารถผลักไสอีกฝ่ายได้ หากมีสิ่งที่ปรารถนาก็คงจะเป็นการหยุดทุกอย่างลงเท่านั้น ไหนๆ ก็เป็นแบบนั้นแล้ว กรุณาไปให้พ้นจากบ้านหลังนี้ด้วยยิ่งดี แล้วหลังจากนั้นเขาจะช่วยตัวเองหรือจะทำอะไรก็เรื่องของเขา บอกให้รู้ไว้
ในขณะเดียวกันก็จินตนาการว่าอีกฝ่ายกำลังใช้ปากดูดดึงส่วนอ่อนไหวให้ ความปรารถนามันซื่อตรงเสมอ แม้แต่แทฮยอนก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น
“อืม…”
แต่พอเอาเข้าจริง อีกฝ่ายกลับไม่สามารถตอบสนองได้ตามความหวังของเขา จนถึงตอนนี้ปากของจองโอก็หยุดชะงักลง อีกคนมองแก่นกายที่กำลังตั้งชันของแทฮยอนนิ่งๆ
ความหวังที่เผื่อว่ามันจะเป็นจริงแตกเป็นเสี่ยงๆ ตอนนี้แทฮยอนกำลังเผยส่วนลับด้วยการถอดเสื้อผ้าออกหมด แม้กระทั่งชั้นในต่อหน้าผู้ชายตรงหน้าที่เพิ่งพบกันเป็นครั้งแรก มันไม่ใช่เรื่องที่กล่าวเกินจริง ทว่าก่อนที่ความอับอายเหล่านั้นจะทะลุเพดานและหลุดลอยออกไป
“…ทำไม อือ…ตายด้านเหรอ”
“อืม…”
มันคือใบหน้าที่ไม่ได้แสดงสีหน้าทั้งในแง่ดีและแง่ร้าย
“ถ้างั้น เขยิบออกมาหน่อยไหม …เลิกจ้องกันได้แล้ว”
ชัดเจนว่าด้านชาจริงๆ แต่ก็คิดไว้แบบนั้นอยู่แล้ว จินตนาการกับความเป็นจริงมันมักจะแตกต่างเสมอ ถึงไม่รู้ว่าจะถูกจับจ้องตรงที่ใด ยื่นเข้ามาใกล้ตัวเขายังไง แต่มันก็เพียงพอแล้วกับความเพลิดเพลินที่ทำเอาใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวด้วยข้ออ้างว่ากำลังเมา
“…อึก!”
ทว่าเมื่อมือใหญ่แตะเข้าที่ร่างเปลือยเปล่า สะโพกก็เด้งรับสัมผัสของมือที่กำรอบแกนกายจนทรุดฮวบลงไปบนเตียงอีกครั้ง รู้สึกเสียวซ่านอย่างรุนแรง มือที่สัมผัสส่วนอ่อนไหวตามอำเภอใจไร้ความปราณีกว่าเมื่อครู่ เหมือนโดนหยอกเย้าหนักขึ้นเรื่อยๆ ภายในฝ่ามือของจองโอ แทฮยอนอ้าปากค้างและหลับตาแน่น โพล่งเสียงแปลกๆ ออกมาอย่างพร่ำเพรื่อ
“ฮะ อึก…อือ ฮึก….”
คราวนี้ไม่ใช่แค่ดวงตาเท่านั้น แต่มันถึงเวลาที่ต้องปิดปากบ้างแล้ว แทฮยอนกัดลงบนหลังมือของตัวเองอย่างแรงจนเจ็บปวด
“อะไรกัน มันดีสุดๆ ไปเลยนี่”
แม้ว่าไม่ค่อยอยากยอมรับ แต่มันจะมีประโยชน์อะไรหากเอ่ยคำปฏิเสธทั้งที่แกนกายยังตั้งชันอยู่เช่นนี้ ตอนนี้ช่องทางด้านหลังของเขากำลังวูบวาบอย่างไม่คาดคิดกับด้วยความต้องการการปลดปล่อย เห็นเท่าที่รู้ตัวและรู้สึกมากขึ้นเท่าที่ทำได้ แทฮยอนไม่ได้รู้สึกแปลกใหม่เลยกับความสุขสมที่ชายอีกคนมอบให้ แต่เขากลับคุ้นเคย…
“อา ฮะ…อือ…”
มือหนากดลงไปที่ตัวตนของเขาอีกครั้งจนแทฮยอนปล่อยเสียงครางออกมา และในที่สุดเขาก็ถึงจุดสุดยอด
เลวร้ายที่สุด ความเสียวซ่านและรุ่มร้อนที่ครูดแตะจุดสัมผัสอย่างไม่หยุดพัก จะมาทำให้ปลดปล่อยถึงขนาดไหน หลังจากหาที่ทางของตัวเองก็รู้สึกอ่อนเพลียจนสติล่าช้า
อีกด้านหนึ่งก็ไม่อยากเชื่อเรื่องที่กำลังเกิดขึ้น เขาปล่อยทุกอย่างไปตามการเคลื่อนไหวของมือหยาบกระด้างแบบไม่เคยพบเจอมาก่อน ตอนนี้ความทะนงตนที่ว่างเปล่าก็พังลงอย่างไม่ทันตั้งตัว
“…เสร็จแล้วเหรอ”
จริงๆ สิ่งที่ทำอยู่มันไม่เท่ากับความต้องการเลยด้วยซ้ำ แต่ยุนจองโอน่ะ อย่าว่าแต่ตื่นเต้นเลย ช่วงล่างอีกฝ่ายไม่แม้แต่จะตื่นตัวด้วยซ้ำมั้ง และตอนนี้ก็คงด้านชาไปหมดแล้ว ถึงแม้จะเกิดความสนใจในเซ็กส์ระหว่างผู้ชายที่ตัวเองไม่เคยลองทำมาก่อนตั้งแต่เกิดมา แต่ตอนนี้ก็คงจะรู้แล้ว ต้องรู้แล้วแหละ
ชีวิตคือการต่อสู้เสมอ
“อืม ก็น่าจะพอแล้ว”
…จริงๆ เลยนะ แทฮยอนกลั้นลมหายใจร้อนที่ยังคงร้อนเพิ่มขึ้นได้อีกเรื่อยๆ แล้วเงยหน้าขึ้น แม้จะเป็นเวลาชั่วครู่ แต่ถ้าหากสติที่ขาดหายไปช่วงนึงกลับมา เขาคงจะสามารถหาที่ทางของตัวเองได้ตามที่คิดไว้