[WN]boku ni kyomi wo nakushita motokano to osananajimi na kon kano ga naze ka shurabatteru – ตอนที่ 37

ทาคามิเนะ มายูกะ

ฉันกำลังคิดอยู่ว่าจะลาออกจากการที่จะเข้าใจความตั้งใจของนัตสึคาวะ

ฉันคิดว่านัตสึคาวะตัดใจจากโคโมริไปแล้ว

แต่คิดไม่ถึงเลยว่าจะใช้คนรักปลอมๆมาเป็นตัวกระตุ้นความหึงหวงของโคโมริ

พอเป็นแบบนี้แม้จะอยากเลิกกับโคโทริก็เลิกไม่ได้

เพราะยังไงนัตสึคาวะก็ตั้งใจที่จะแย่งโมริไปจากฉัน

ทันทีที่เลิกกับโคโมริคงจะเข้ามาแย่งไปเหมือนไฮยีน่าเลยล่ะมั้ง

ให้ตายสิ….ทั้งที่ไม่มีอะไรมาต้อนให้จนมุมแท้ๆแต่ไอ้ความรู้สึกแบบนี้นี่มันอะไร

รู้สึกเหมือนระยะห่างค่อยๆลดลงเรื่อยๆเลย

“สิ่งที่ฉันทำน่ะไม่เคยได้รับคำชื่นชมหรอก”

ทั้งที่ไม่ได้ฟังแต่นัตสึคาวะก็เริ่มพูด เงียบเลยนะ ทางนี้น่ะกำลังลับประสาทสัมผัสอยู่นะยะ

“แต่ว่าไม่ยอมแพ้เรื่องโคโมริคุงหรอก เพราะงั้นแหละคุณทาคามิเนะ จะบอกให้เธอได้รู้เอาไว้แล้วกันนะ ถึงจะเปิดเผยความตั้งใจของฉันให้โคโมริคุงรู้ฉันก็ไม่ติดหรอกนะ เพราะเธอมีสิทธิ์นั้นอยู่”

“!”

ยัยเปรตนี่….มานี่แล้วโยนของคาดไม่ถึงมาอีกแล้วนะ

พอคิดดูจากสถานการณ์แล้วมันก็ชัดเจนเลยว่านัตสึคาวะหลงโคโมริ เท่านี้ก็มั่นใจได้แล้ว เพราะว่า[ไม่ยอมแพ้หรอก]นั่นแหละนะ ในที่สุดก็สารภาพมาสักที

และยัง[ถึงจะเปิดเผยความตั้งใจของฉันให้โคโมริคุงรู้ฉันก็ไม่ติดหรอกนะ]อีก แต่ว่า—

—พูดได้ก็เหี้ยแล้วววววววววววววววววว!!

ถึงจะแค่สมมุติแต่ฉันเป็นแฟนของโคโมรินะเฮ้ย?

ถ้าเกิดดฉันพูดไปว่า[จริงแล้วแฟนของคุณนัตสึคาวะเป็นตัวปลอมเพื่อดึงความสนใจจากโชจัง]ล่ะก็

พริบตานั้นมันก็เป็นการชี้ขาดความพ่ายแพ้ของฉันน่ะสิยะ!

ถึงไม่ได้พูดแต่ว่าหล่อนที่เป็นสาวสวยถ้าเกิดความแตกเรื่องที่ใช้คนรักปลอมๆมาเรียกความสนใจก็ไม่มีผู้ชายคนใหนมาตื่นเต้นด้วยหรอกนะ! ดอกเดียวดับสิ้นไม่มีฟื้นแน่ๆ!

เวรเอ้ย….ทั้งที่ผิวเผินน่าจะกุม”จุดอ่อน”เอาไว้ได้แล้วแท้ๆแล้วไหงฉันถึงเป็นคนที่ถูกกั้นไม่ให้ถอยละ ไม่เห็นจะเข้าใจเลยสักนิด

หรือว่ายัยนัตสึคาวะจะคำนวณมาถึงที่จุดนี้เลยงั้นเหรอ? ถ้าแบบนั้นล่ะก็เป็นระดับนักวางแผนเลยนะ….ไม่สิ จะใช่เหรอ

บางทีอาจจะแค่บังเอิญก็ได้

มันก็ดีที่ฉันกับโคโมริได้เป็นคนรักปลอมๆกัน แต่ไม่คิดเลยว่าจะมีการโต้กลับแบบนี้รออยู่

รู้สึกเหมือนชนะการแข่งแต่แพ้การดวลเลย

…..ยังไงก็เถอะถ้าเป็นแบบนี้ยังไงก็ไม่ได้

ถ้าแบบนี้ก็ต้องจัดการก่อนที่โคโมริจะรู้สึกถึงความขัดแย้งของนัตสึคาวะ…..

ถึงงั้นก็ไม่จำเป็นจะต้องรีบร้อน ควรจะอยู่เฉยๆไปสักพักก่อน

เพราะยังไงซะยิ่งจะกระตุ้นความหึงหวงไปความรักของโคโมริที่มีต่อนัตสึคาวะก็ยิ่งจะน้อยลง

คุคุ เหมือนว่าจะเป็นวันคืนที่คุ้มค่าให้หยอกล้อไปสักพักแหละนะ

======จบตอน======

จะบอกว่าเข้าใจนางนะ จะเข้าแล้วแต่ว่าไม่ให้เข้าใจหรอกไรงี้
___________________

ติดตามผลงานอื่นๆและสนับสนุนผู้แปลได้ที่

ดอกไม้ไฟ | Facebook