ตอนที่ 94 การเติบโตของคลอร์ด ซาฮาร์ด คิรีฮาล
ผ่านมาแล้ว 25 วันหลังจบการประชุมสหพันธ์นักเรียนครั้งแรก
อีก 25 วัน ก่อนที่ “วันสถาปนาชาติ”—-การประชุมเพื่อขอความยินยอมในการก่อตั้งสหพันธ์นักเรียนจะเริ่มต้นขึ้น
อีก 15 วัน ก่อนที่จะออกจากศูนย์วิจัยนานาชาติเพื่อมุ่งหน้าไปจาราซัก
อีก 5 วัน ก่อนจะเริ่มให้คลอร์ดซ้อมสู้กับอาจารย์มิไฮล์
พอลองคิดดูแล้ว เวลามีไม่ค่อยมากนัก
“ฟู่……น้ำชาที่ลาเวียรินให้นี่อร่อยจริงๆ”
“จริงเหรอ? ดีใจจังเลย”
ฮิคารุกับลาเวียอยู่ในห้องเช่าตรงสกาล่าซาร์ด
น้ำชาหลังอาหารเช้า เป็นสิ่งที่ฮิคารุตั้งหน้าตั้งตารอทุกเช้า
ดูเหมือนลาเวียมีนิสัยพิถีพิถันเรื่องใบชา เพราะซื้อใบชาจากร้านโน้นร้านนี้แล้วลองเปรียบเทียบด้วยวิธีการชงแบบต่างๆ
เพราะรู้ว่าฮิคารุชอบรสชาติแบบไหนหรือเปล่า ทำให้มันอร่อยขึ้นทุกๆวัน
“อย่างนี้ได้คะแนนเสียงของคิรีฮาลกับโคโทบี้แล้วใช่ไหม?”
“ก็อย่างที่เห็นนั่นแหละ แล้วก็ เมื่อวานมีจดหมายจากซิลเวสเตอร์ที่กลับถึงซูบร้าส่งมาแล้วด้วย”
บนโต๊ะมีจดหมาย 1 ฉบับวางเอาไว้
มาถึงก็เขียนไว้ว่า “ฝากบอกรีกที” แน่นอนว่าซิลเวสเตอร์ไม่สามารถส่งจดหมายถึงรีกได้โดยตรง เพราะเขาโดยจับตามองอยู่ เลยส่งมาหาฮิคารุแทน
—-เมื่อคืนเกลี้ยกล่อมคุณพ่อแล้ว ไว้พบกันที่งานพิธีวันสถาปนาชาติ
เนื้อหา มีเพียงเท่านี้
คงเลือกที่จะอยู่ซูบร้าจนกว่าจะถึงวันงานพิธีก็ได้
“เท่านี้ก็ 3 เสียงแล้ว เหลือแค่จาราซักเท่านั้นสินะ”
“คุณคลอร์ด……เป็นยังไงบ้าง?”
“……ก็ใกล้แล้ว มั้ง”
ดูเหมือนลาเวียจะเข้าใจความหมายของคำว่า ใกล้แล้ว ออกในทันที
ช่วงเวลาที่จะใช้โซลบอร์ด
“คลอร์ด อีวาน”
“ฮิคารุเหรอ?”
“โอ้ ในที่สุดก็โผล่หน้ามาสักที”
พอไปที่สนามฝึกซ้อมของคาบเรียนดาบสั้น ทั้งที่อาจารย์อย่างมิเรย์ยังไม่มา แต่คลอร์ด, อีวานและเหล่าสมาชิกของจาราซักมาถึงกันแล้ว
หลายวันมานี้โรเย่ก็ไม่โผล่มา ดูเหมือนมีการส่งคุณหนูของลูมาเนียจะมาหารีกมากขึ้น เลยเรียกให้โรเย่ไปช่วยรับมือ
เพราะอย่างนั้นเลยยังไม่ได้คุยกับรีกเรื่องสหพันธ์นักเรียน
เนื่องจากรีกมีหน้าที่สำคัญในงานพิธีวันสถาปนาชาติ เลยให้ทำตัวตามปกติเพื่อไม่ให้เป็นจุดเด่นเกินไป
“ปะมือกันแล้วเหรอ จากมุมมองของอีวาน คลอร์ดเป็นไงบ้าง?”
“โอ้ อย่างที่ฮิคารุบอกเลย พอใช้โล่แล้วการเคลื่อนไหวดีขึ้นจม ตอนนี้สู้กัน 10 ครั้ง คลอร์ดเอาชนะฉันได้ตั้ง 3 ครั้ง”
“งั้นเหรอ”
“แล้วพอบอกบอสของจาราซักไปว่า ‘มีคนที่อยากสู้กับบอสแล้วจะเอาชนะให้ดู’ เมื่อวานเขาก็ติกต่อกลับมาด้วยความดีใจมาก ช่วงนี้ไม่ค่อยมีคนหนุ่มมาท้าทายบอสเลยไง”
“งะ งั้นเหรอ”
พวกบ้าการต่อสู้……แก้มของฮิคารุกระตุกนิดหน่อย
“………….”
พอชำเลืองมองคลอร์ด ก็เห็นเขาทำสีหน้าไม่ค่อยสบายใจเท่าไร
“คลอร์ด ขอเวลาสักหน่อยได้ไหม?”
“……อะไรเหรอ?”
“มีเรื่องที่อยากคุยกันแค่สองคน”
ฮิคารุพาคลอร์ดออกห่างจากพวกอีวานไปใต้ร่มไม้
ถึงแดดของฤดูร้อนจะแรง แต่พอตกดึกก็ทำให้หนาวจนแสบผิว
ฤดูร้อนที่แสนสั้นได้เลยผ่านไปแล้ว
“คลอร์ด สีหน้ามืดมนนะ”
“……ฮิคารุ ฉันทำอย่างนี้ไปเรื่องจะดีจริงเหรอ? ถ้ายังเป็นอย่างนี้จะชนะได้จริงๆเหรอ……”
ถึงจะรู้สึกเติบโตจากการต่อสู้กับอีวาน แต่คงคิดว่ายังไม่เพียงพอ
ศัตรูแข็งแกร่งกว่าอีวานมากนัก
“คลอร์ด มีโซลการ์ดหรือเปล่า?”
“เอ๊ะ? อ้อ จะว่าไป เห็นบอกให้พกไว้ตอนซ้อมด้วยนี่”
มันแตกต่างจากกิลด์การ์ดตรงที่โซลการ์ดจะออกให้โดยโบสถ์ การ์ดที่พวกขุนนางหรือผู้มั่งคั่งส่วนใหญ่พกจะทำขึ้นด้วยโลหะสูงค่า เพราะอย่างนั้นเลยมีหลายคนที่ไม่พกมันไปมา แต่ฮิคารุเน้นย้ำให้พกมาด้วย
คลอร์ดหยิบโซลการ์ดออกมา
“จะว่าไป ‘คลาส’ ของคลอร์ดคือ ‘เทพดาบมือเดียวเจ้าพิธีการทั่วไป : นักดาบเกียรติยศ’ ใช่ไหม?”
“อือ”
“อยากให้ตรวจสอบหน่อยว่ามีเพิ่มขึ้นมาบ้างไหม”
“เดี๋ยวสิฮิคารุ การที่ ‘คลาส’ จะเพิ่มขึ้นเป็นอะไรที่หายาก มันไม่ง่าย……”
“เอาเถอะน่า”
พอฮิคารุย้ำอีกครั้ง คลอร์ดก็หยิบโซลการ์ดออกมาอย่างอิดออด
“……เอ๊ะ?”
เขาแข็งทื่อไป
“อะไรเพิ่มขึ้นมาเหรอ?”
“เอ๊ะ? เอ่อ เอ๊ะ?”
“บอกมาที”
“อือ……’เทพดาบมือเดียวทั่วไป(凡片手剣戦士神) : ดาบกับโล่(Sword and shield)’ กับมี 5 ตัวอักษรอย่าง ‘เทพดาบมือเดียวเจ้าเทคนิค : นักดาบเจ้าเทคนิค(Technical swordsman)’ น่ะ”
“อืม”
ฮิคารุจัดการโซลบอร์ดเรียบร้อยแล้ว
[โซลบอร์ด] คลอร์ด ซาฮาร์ด คิรีฮาล
อายุ 18 ปี ระดับ 7
9
[พลังชีวิต]
[สตามิน่า] 1
[พลังเวท]
[ความเข้ากันของธาตุ]
[ลม] 1
[พลังกาย]
[ปริมาณพลังกาย] 1
[ความชำนาญด้านอาวุธ]
[ดาบ] 3
[โล่] 1
[ความว่องไว]
[พลังออกตัว] 1
[พลังจิตใจ]
[ความแข็งแกร่งของจิตใจ] 1
[คาริสม่า] 1
เพิ่ม “ดาบ” กับ “โล่” ไปอย่างละ 1
หลังจากนี้ว่าจะเพิ่ม “ปริมาณพลังกาย” กับ “พลังออกตัว” อยู่
ส่วนการให้เป็น “ดาบ” 4 เป็นทางเลือกสุดท้าย
“รู้ใช่ไหมว่าการเปลี่ยน ‘คลาส’ จะทำให้ความสามารถในการต่อสู้เปลี่ยนไปด้วย?”
“ตะ แต่ว่า……สิ่งนี้เป็นสิ่งที่พระเจ้าประทานมาให้……”
“มีคนที่เปลี่ยนไปจากการเติบโตอยู่ ผมเองก็เป็นอย่างนั้น”
“ฮิคารุก็ด้วยเหรอ? ฮิคารุมี ‘คลาส’ อะไรเหรอ? หรือว่า—-น้อยกว่า 5 ตัวอักษร……?”
บอกไม่ได้หรอกว่า 2 ตัวอักษร
“……เรื่องของผมช่างมันก่อนเถอะ ยิ่งไปกว่านั้นลองเปลี่ยน ‘คลาส’ ดูสิ”
“ขะ เข้าใจแล้ว”
ดูเหมือนจะเปลี่ยนเป็น “เทพดาบมือเดียวเจ้าเทคนิค : นักดาบเจ้าเทคนิค”
ฮิคารุกับคลอร์ดกลับไปที่เดิม
“อะไรๆ? ลมอะไรพัดใส่คลอร์ดเนี่ย? ทั้งที่ทำหน้าตามืดมนอยู่แท้ๆ แต่จู่ๆกับมีความมั่นใจเต็มเปี่ยมอย่างนี้เนี่ย”
“ไม่ได้ทำหน้ามืดมนสักหน่อย”
“หา พูดได้ดีนี่ ตอนที่ดื่มทุกวันก็พูดอะไรงี่เง่าจนโดนลูกะจังโกรธไม่ใช่เหรอ”
“อีวาน คิดมาก่อนหน้านี้แล้ว แกทำตัวสนิทกับลูกะมากเกินไปหรือเปล่า!”
“อยู่สหพันธ์เดียวกันก็ต้องฐาติดีกันหน่อยสิ”
ใช่แล้วๆ เหล่าสมาชิกของจาราซักส่งเสียงขึ้นมา
(……ระหว่างที่ผมไปเมืองหลวงกับพบราชาแปรธาตุ ดูเหมือนทุกคนจะสนิทกันดีนะ……)
ฮิคารุรู้สึกเหมือนถูกทิ้งไว้ข้างหลังเล็กน้อย
“ใช่แล้ว ฮิคารุเองก็ไปด้วยกันสิที่ร้าน ‘เอ้าดื่ม’ ไง”
อีวานเปลี่ยนหัวข้อ
“พวกนายไปดื่มกันที่โน้นเหรอ?”
“สบายใจได้ อาจารย์มิเรย์ก็อยู่ด้วยไง?”
“นั่นมันอันตรายที่สุดเลย……จะว่าไปบอกเธอว่าห้ามดื่มไม่ใช่เหรอ?”
“อาจารย์บอกว่ามันช่วยไม่ได้เพราะฮิคารุไม่อยู่เอง นายเองยอมให้อาจารย์ดื่มตอนกลางวันไม่ใช่เหรอ”
“……มันก็ใช่อยู่หรอก”
“เพราะอย่างนั้นก็ไปกันเถอะ ไปคุยแบบแมนๆให้สนุกสุดเหวี่ยงกันเลย!”
“…………”
พวกคนของจาราซักโดยเฉพาะอีวานและพวกผู้ชายดูเกินอายุจริงไป 10 ปีอยู่ ถึงกระนั้น “คุยแบบแมนๆ” เหรอ……ในระหว่างที่คิดอย่างนั้น
(การโดนชวน……ก็ไม่ได้เลวร้ายสักเท่าไรนี่)
ผู้ชายอย่างอีวานที่ทำอะไรออกมาตรงๆอย่างนี้ คุยด้วยแล้วรู้สึกสดชื่นอยู่
“เอาเถอะ ไว้จะคิดดูก็แล้วกัน ยิ่งไปกว่านั้นอีวาน—-ช่วยปะมือกับบคลอร์ดที”
“โอ้ว ได้เลย ขอดูเหตุผลที่มั่นใจเต็มเปี่ยมหน่อยสิ?”
อีวานยิ้มออกมา แต่
“ผมร่ายมนตร์เสริมความแข็งแกร่งให้ไง?”
ฮิคารุเองก็ยิ้มตอบกลับไป
