ผมเป็นเขย(ผู้ไม่ธรรมดา) – บทที่ 4 ประธานว่านเซียง มูวี

“พี่ถง นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นกล่องพัสดุเคลือบทองแบบนี้!” สาวน้อยในแผนกเซลล์พูดด้วยความประหลาดใจ
“พี่ถง มันต้องเป็นของขวัญจากเศรษฐีแน่ เปิดดูเร็วพี่ถง ให้พวกเราได้เห็นเป็นบุญตาหน่อย”
เจียงเยว่ถงถึงปกติจะมีบุคลิกที่แข็งแกร่ง แต่ในบริษัท ความสัมพันธ์ของเธอกับพนักงานนั้นดีมาก แม้ในเวลานี้จะเลยเวลาเลิกงานแล้ว และทุกคนต่างยุ่งกับงานที่ทำอยู่ให้เสร็จและรอเลิกงาน แต่ชั่วครู่หนึ่งพนักงานเกือบทั้งชั้นก็มารวมตัวกัน
“ภาษาอังกฤษนี้ดูเหมือนจะเป็นวาเลนติโน่?” สาวน้อยคนหนึ่งที่ใส่แว่นมองที่กล่องแล้วเอ่ยขึ้น
เจียงเยว่ถงเองก็แปลกใจอย่างมากเช่นกัน ตนไม่ค่อยซื้อของออนไลน์ แล้วพัสดุนี้มาจากไหน?
มันเป็นสัญลักษณ์ของวาเลนติโน่จริงๆ เจียงเยว่ถงเองก็อยากรู้เช่นกัน เมื่อเห็นว่าทุกคนสนใจมาก เธอก็ยิ้มและเปิดกล่องอย่างช้าๆ
อย่างไรก็ตาม เมื่อเปิดออกมา ทุกคนก็ต้องบื้อใบ้ไปทันที!
หลังจากเงียบไปสิบวินาที พนักงานทั้งบริษัทก็ปะทุขึ้นมา!
“นี่… เป็นเสื้อผ้าแบบไหนกัน? สวยจัง!”
“ดูเหมือนจะเป็นThe chanrm of heavenของวาเลนติโน่ ฉันเห็นมันในวิดีโอประมูลที่เซี่ยงไฮ้!”
“ไม่มีทาง! นี่คือ The chanrm of heaven ซึ่งมีจำนวน จำกัด 520 ชิ้นทั่วโลกและถูกประมูลไปถึง 60 ล้านหยวน?!
“สวยจังเลย! นี่… พี่ถง คุณช่างโชคดีจัง?”
ขณะที่กำลังถกเถียงกัน เจียงเยว่ถงในเวลานี้กลับงงตาแตกไปแล้ว!
ทุกคนล้วนรักในความงาม เจียงเยว่ถงชอบใส่เดรสมากที่สุด เพราะมันสามารถแสดงรูปร่าง ใบหน้า และบุคลิกที่สมบูรณ์แบบของเธอได้ แน่นอนว่า เธอเองก็รู้ด้วยว่าตนไม่สามารถซื้อชุดราคาแพงเหล่านี้ได้ และได้แค่ชมชอบพวกมันมากก็เท่านั้น
แม้ว่าเธอจะเคยไปงานประมูลหนานไห่ที่พนักงานเพิ่งพูดถึงก็เพราะอยากเห็นหน้าตาจริงๆ ของ The chanrm of heaven นี้!
ในตอนแรกว่ากันว่า The chanrm of heaven ถูกเถ้าแก่ลึกลับประมูลไป อีกทั้งจากนั้นก็เก็บมันไว้ในบูธนิทรรศการเสื้อผ้าเป็นเวลาหนึ่งวัน เธอได้เห็นมันผ่านกระจกนับครั้งไม่ถ้วน แค่มองแวบเดียว เธอก็มั่นใจได้ว่า The chanrm of heaven ที่อยู่ตรงหน้าเธอนั้นเป็นของจริงอย่างแน่นอน!
เป็นไปได้ยังไงเนี่ย!
ร่างกายที่บอบบางของเจียงเยว่ถงถึงกับก้าวถอยหลังไปอย่างช่วยไม่ได้ เธอรู้สึกเหมือนกำลังฝัน
หรือว่า…จะเป็นโจงเซี่ยงเฉียนมอบให้ตน? เขาใช้บริษัทเอาไปกู้เงินเพื่อซื้อ The chanrm of heaven นี้ให้ตัวเอง?
เมื่อเธอคิดถึงเพื่อนฝูงรอบๆ ตัวเธอ โดยเฉพาะผู้ชายที่มีเงินและชมชอบเธอก็มีแค่โจงเซี่ยงเฉียนเท่านั้น
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เจียงเยว่ถงก็รู้สึกประทับใจมาก งานประชุมตระกูลในคืนนี้ The chanrm of heaven ต้องเป็นจุดสนใจอย่างแน่นอน
ส่วนฉินเฟย เจียงเยว่ถงได้มองข้ามไปโดยอัตโนมัติโดยไม่แม้แตจะคิด แม้ว่าก่อนหน้านี้ฉินเฟยพูดว่าจะซื้อชุดที่สวยงามกว่านี้ให้ตัวเอง แต่นี่เป็นถึง The chanrm of heaven เชียวนะ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อกี้นี้ ตนเพิ่งจะให้เงินฉินเฟย 1,000 หยวนให้เขาไปซื้อชุดดีๆ ใส่ด้วยซ้ำ
……
ฉินเฟยกลับบ้านด้วยจักรยานยนต์ไฟฟ้าและฮัมเพลงไปด้วย เรื่องเสื้อผ้าของภรรยาของเขาได้รับการแก้ไขแล้ว สำหรับโจงเซี่ยงเฉียน หึหึ กล้ามาแย่งผู้หญิงของเขางั้นเหรอ?
“กริ้ง…” ทันใดนั้น โทรศัพท์ก็ดังขึ้น
เป็นเพื่อนพ้องที่ดีของตนตัวเองในวิทยาลัย หวังเลี่ยง
หลังจากพูดไม่กี่คำ ฉินเฟยก็ค่อยนึดได้ว่าที่แท้ประธานมหาวิทยาลัยได้จัดงานคืนสู่เหย้าคืนนี้
บอกตามความจริง ฉินเฟยไม่ได้อยากไป เพื่อนร่วมชั้นของตนหลายคนแต่งงานและมีลูกไปแล้ว ไม่ก็ประสบความสำเร็จในอาชีพการงาน การรวมตัวของเพื่อนร่วมชั้นเดิมทีก็คือการไปแสดงให้เห็นว่าพวกเขาประสบความสำเร็จเพียงใด หรือพวกเขาแต่งงานให้กับเศรษฐีที่ร่ำรวยขนาดไหน มีการโอ้อวดมากมาย ไม่มีความหมายเลยสักนิด
“คราวนี้นายแน่ใจหรือว่าจะไม่ไป? ฉันได้ยินมาว่าประธานเชิญเสิ่นหลิงเอ๋อร์ด้วย” หวังเลี่ยงกล่าวว่า
“เสิ่นหลิงเอ๋อร์ก็ไปด้วย?” ดวงตาของฉินเฟยเป็นประกาย
เสิ่นหลิงเอ๋อร์เป็นดาวประจำมหาลัยในตอนนั้น และในชั้นของพวกเขา มีชาวหนุ่มโดดเด่นหลายคนไล่ตามจีบเธอ เขาเองก็เคยช่วยส่งจดหมายรักไปไม่น้อย ทุกวันวาเลนไทน์ หนุ่มๆ ก็จะมาเข้าแถวเป็นแนวยาวเพื่อสารภาพรักกับเธอที่ชั้นล่างในหอพัก
ฉินเฟยเองก็อยู่ที่นั่นด้วย แต่เขาไปเพื่อดูความครื้นเครงก็เท่านั้น แต่ก็ต้องบอกว่า เสิ่นหลิงเอ๋อร์มีหน้าตางดงามเหมือนชื่อของเธอ
ไม่ได้เจอมาหลายปีแล้ว ไม่รู้ว่าหน้าตาจะเป็นยังไงบ้างแล้ว
“ไป ไปแน่นอน!” ฉินเฟยตกลง
ฉินเฟยอารมณ์ดีอย่างมาก เขากลับบ้านไปด้วยเสียงผิวปาก ทันทีที่เขาเปิดประตูก็เห็นเสิ่นหัวแม่ยายของเขานั่งอยู่บนโซฟา
เธอมองดูเขาอย่างดูถูกและเยาะเย้ย “ทำไม เก็บเงินข้างถนนได้ 100 หยวนหรือไง ถึงได้มีความสุขมากนัก?”
“เปล่า ผมจะไปเปลี่ยนเสื้อ” นานๆ ครั้งที่ฉินเฟยจะอารมณ์ดี ดังนั้นเขาจึงไม่คิดโต้ตอบและไม่กล้าโต้แย้ง
เป็นเวลาสามปีที่แต่งเข้ามานี้ ฉินเฟยกลัวเสิ่นหัวมากจริงๆ
“มานี่ ฉันมีเรื่องจะคุยกับนาย” เสิ่นหัวเยาะเย้ย “ฉินเฟย นายไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว แค่ไปจัดกระเป๋าเก็บของของนายซะ พรุ่งนี้นายและถงถงไปหย่ากันแล้วนายก็ไสหัวไปซะ”
“คุณป้า ผม…ผมไม่อยากหย่ากับเยว่ถง ผมชอบเยว่ถงจริงๆ …” ฉินเฟยตะลึงไปและเอ่ยก้มหน้าพูด
หลังจากอยู่ด้วยกันสามปี เขาชอบเจียงเยว่ถงมาก
เมื่อได้ยินแบบนั้น เสิ่นหัวก็หัวเราะเยาะแล้วยืนขึ้นเดินไปที่ฉินเฟย มุมปากของเธอผุดขึ้นราวกับได้ยินเรื่องตลก “นายชอบลูกสาวของฉัน? งั้นฉันถามนาย นายมีคุณสมบัติอะไรที่จะมาชอบลูกสาวของฉัน? ฉันอดทนกับนายมาสามปีแล้ว ขยะอย่างนายอยู่ไปจะมีประโยชน์อะไร? ทุกวันยกเว้นทำงานบ้านแล้วนายยังทำอะไรได้อีก? นายเป็นผู้ชายหรือไง? คู่ควรกับลูกสาวของฉันไหม?”
เสิ่นหัวพูดถึงการหย่าร้างมาหลายครั้งแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่ฉินเฟยและเจียงเยว่ถงฉลองครบรอบแต่งงานสามปีเมื่อเดือนที่แล้ว
อันที่จริง เสิ่นหัวต้องการให้ฉินเฟยหย่ากับเจียงเยว่ถงมานานแล้ว แต่เนื่องจากการแก้เคล็ดก็มีข้อห้ามอยู่ ไม่ได้หมายความว่าจะสามารถหย่าได้ทันทีหลังจากแต่งงาน ถึงจะหย่าร้างก็ต้องรอสามปีให้หลัง
ตอนนี้เจียงเฟิ่งหยุนสามีของเธออาการดีขึ้นเรื่อยๆ ดังนั้นจึงไม่ต้องการฉินเฟยอีกต่อไป
ในความเห็นของเสิ่นหัว การหย่าร้างของคนทั้งสองเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ อีกทั้งลูกสาวของเธอปีนี้ก็อายุ 28 ปีแล้ว ช่วงอายุที่ดีที่สุดของผู้หญิงกำลังจะผ่านพ้นไป ถ้าถงถงยังไม่หย่ากับฉินเฟยไอ้ขยะนี่ อย่างนั้นก็จะทำให้การหาสามีในอนาคตของเธอล่าช้าไปอย่างแน่นอน
“นายรู้ไหมว่ามีผู้ชายที่ประสบความสำเร็จไล่ตามจีบลูกสาวของฉันไปตั้งกี่คน? เมื่อกี้นี้ โจงเซี่ยงเฉียนเพิ่งโทรหาฉัน บอกว่าเขาไม่สนใจว่าลูกสาวฉันจะแต่งงานแล้ว ตราบใดที่เยว่ถงแต่งงานกับเขา เขาจะให้เงินสินสอดสิบล้านหยวนในทันที”
สินสอดสิบล้าน? ช่างมือเติบจริงๆ!
ฉินเฟยกลับยิ้มออกมา โจงเซี่ยงเฉียนเป็นหลักประกันของตระกูลซู และเป็นหลานชายของลูกสะใภ้คนที่สามของตระกูลซู มีความสัมพันธ์ที่ไม่ห่างเหินแต่ก็ไม่ได้ใกล้ชิด พูดตรงๆ ก็คือโจงเซี่ยงเฉียนแค่พยายามอ้างความสัมพันธ์นี้ในการปีนป่ายขึ้นไปก็เท่านั้น
ผู้ชายคนนี้มีไหวพริบทางธุรกิจ เงินของเขาได้รับการสนับสนุนจากตระกูลซู อย่างไรก็ตามจางจงเยว่ได้กล่าวแล้วว่า ภายในหนึ่งวันเกรงว่าโจงเซี่ยงเฉียนจะไม่เหลืออะไรอีก แล้วเขาจะไปหาเงินสิบล้านหยวนมาจากที่ไหน?
“คุณป้า การหย่าไม่ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้ แต่ต้องเป็นเจียงเยว่ถงบอกกับผมด้วยตัวเอง ไม่อย่างนั้น ผมจะไม่จากไป” ฉินเฟยพูดจบก็จากไป อารมณ์ดีๆ ของเขาก็หายวับไปในทันที
“เยว่ถงเป็นลูกสาวของฉัน เรื่องของเธอฉันเป็นคนตัดสินใจ ฉันบอกว่าให้หย่าพวกนายก็ต้องหย่า นายไสหัวกลับมาเดี๋ยวนี้!” เสิ่นหัวกระทืบเท้าด้วยความโกรธ จากนั้นก็วิ่งตามไป แต่ฉินเฟยกลับออกไปแล้ว