เมื่อเห็น Gu Qiuyi เย่เฉินก็อารมณ์ดีเป็นพิเศษ เขาเดินไม่กี่ก้าวไปหาเธอและถามด้วยรอยยิ้มว่า “คุณอยู่ที่นี่มานานแค่ไหนแล้ว?”
Gu Qiuyi ก้าวไปข้างหน้าและคว้าแขนของเขา เขย่ามันเล็กน้อย และพูดด้วยรอยยิ้ม: “ไม่นานนัก หนังได้ดูไปแค่ครึ่งเดียว”
ด้วยเหตุนี้ เธอจึงรีบดึง Ye Chen ไปทางรถ และพึมพำ: “พ่อกับแม่ของฉันทำจานใหญ่ที่บ้าน รอรับคุณ! กลับกันเถอะ!”
เย่เฉินยิ้มและกล่าวว่า “ไม่ต้องกังวล ผู้เฒ่าเฉินยังอยู่ข้างหลัง ฉันจะทักทายเขาเอง”
Gu Qiuyi เห็นเพียง Chen Zekai ซึ่งเพิ่งก้าวลงบันไดขึ้นเครื่อง และกล่าวอย่างเขินอาย: “ขออภัยท่านประธาน Chen ฉันไม่ได้สังเกตเห็นคุณเมื่อครู่นี้!”
เฉินเจ๋อไค่รีบพูด “คุณกู่ คุณพูดจริง ในเวลานี้ ทำไมคุณถึงมีคนอื่นในสายตาคุณ”
หลังจากได้ยินเรื่องนี้ ใบหน้าอันสวยงามของกู่ชิวอี้ก็ร้อนรน แต่เธอก็ยังยกนิ้วให้ Chen Zekai และชมเชย: “อย่างที่นายเฉินคาดหวังไว้ ฉันพูดได้!”
หลังจากนั้น เธอพูดอีกครั้ง: “คุณเฉิน พ่อแม่ของฉันอยู่ที่บ้านและรอพี่เย่เฉิน เราจะออกไปก่อน!”
Chen Zekai พยักหน้าและยิ้ม: “คุณ Gu ระวังเมื่อขับรถบนถนน”
เมื่อพูดจบ โรลส์-รอยซ์สีดำแปดคนก็ขับรถเข้าไปในโรงเก็บเครื่องบินทีละคน
รถทั้งแปดคันจอดเรียงกันเป็นแถว ส่วนด้านหน้าของรถแต่ละคันเป็นกระจังหน้าทรงวัดของโรลส์-รอยซ์สุดคลาสสิกและเทพีโบยบินที่ทำจากทองคำบริสุทธิ์
หลังจากนั้นไม่นาน ประตูรถทั้ง 8 คันก็เปิดออกทีละคัน นอกจากบอดี้การ์ดของตระกูลเย่ในชุดดำแล้ว Tang Sihai, Ye Feng, Ye Hao และ Helena ก็ลงจากรถด้วย
เมื่อ Tang Sihai เห็น Ye Chen เขาก้าวไปข้างหน้าและทักทายอย่างเคารพ: “อาจารย์ Chen คุณทำงานหนักมาตลอดทาง!”
ทันทีที่ Tang Sihai พูดจบ Ye Feng ก็ก้าวไปข้างหน้าและปิดกั้นเขาด้วยมือของเขา เขามองไปที่ Ye Chen ด้วยรอยยิ้มและกล่าวว่า “คุณควรเป็นห้องโถงที่น่าสงสารของฉันที่เดินอยู่ข้างนอกมายี่สิบปีแล้วและเป็นคนจรจัด . พี่ชาย Ye Chen ใช่มั้ย?
เย่เฉินขมวดคิ้วและมองที่เขาและถามอย่างว่างเปล่า: “คุณเป็นใคร?”
เย่เฟิงยิ้มและพูดว่า: “พี่ชาย คุณออกจากบ้านนานเกินไปแล้ว คุณจำฉันไม่ได้ด้วยซ้ำ ฉันเป็นลูกพี่ลูกน้องของคุณ เย่เฟิง!”
หลังจากนั้น เขาก็เดินไปหาเย่เฉิน กางแขนออกและกอดเย่เฉินอย่างแรง แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “พี่ชายที่แสนดี ในที่สุดคุณก็กลับมาแล้ว! คุณไม่รู้ว่าเราเป็นห่วงคุณมากแค่ไหนมาหลายปีแล้ว! เจ้าต้องทนทุกข์มาหลายปีแล้ว แต่อย่ากังวลไปเลย พี่ชายคนโตของข้าจะดูแลเจ้ามากมายและชดใช้ความลำบากที่เจ้าได้รับมานานหลายปี!”
เย่เฉินพูดอย่างเฉยเมย: “นั่นเป็นเรื่องที่ลำบากสำหรับคุณที่จะต้องกังวล”
เย่เฟิงโบกมือของเขา: “โอ้ ครอบครัวหนึ่ง อย่าพูดถึงสองสิ่งเลย! พวกเราทุกคนมีความสุขมากที่ได้กลับมา! ทันทีที่ฉันได้ยินว่าคุณจะมาวันนี้ ฮ่าฮ่าวกับฉันก็รีบไป มารับคุณ”
ขณะที่เขาพูด เขาดึง Ye Hao ขึ้นมาและพูดด้วยรอยยิ้ม: “นี่คือพี่ชายของคุณ ลูกชายของครอบครัวคุณลุงที่สาม Ye Hao เมื่อคุณจากไป เขายังอยู่ในโรงเรียนอนุบาล”
Ye Hao มองไปที่ Ye Chen และพูดด้วยรอยยิ้ม: “พี่ชายคนที่สองฉันคิดเสมอว่าฉันจะไม่มีโอกาสได้พบคุณในชีวิตของฉัน ฉันไม่ได้คาดหวังว่าเราจะได้พบกันอีกในวันหนึ่ง”
Ye Feng ยิ้มและพูดว่า: “คุณกำลังพูดถึงอะไร Ye Chen ถูกทิ้งไว้และเขาจะไม่ตาย”
“ใช่ ใช่ ใช่!” เย่ห่าวพยักหน้าอย่างเร่งรีบและกล่าวว่า “พี่ใหญ่พูดถูก ไม่ต้องแปลกใจเลย พี่ชายคนที่สอง ฉันเป็นคนสนุก ฉันกลับมาหลังจากเรียน MBA ที่สหรัฐอเมริกาและไม่ได้ ไม่ได้เรียนปริญญาเอก หากไม่มีการศึกษาสูง อดทนอีกนิดถ้าพูดอะไรผิดไป”
เย่เฉินยิ้มและพยักหน้า
แนะแนวเรื่อง
Amazing Son in Law ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 3272
Amazing Son in Law ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 3274
