เมื่อเห็นเขาเปลี่ยนเรื่อง Gu Qiuyi ก็ไม่ก้าวร้าวต่อไป ดังนั้นเธอจึงทำตามคำพูดของเขาและพูดว่า: “ตั้งแต่ต้นเดือนหน้า ฉันจะไปแคนาดาก่อน แวนคูเวอร์ มอนทรีออล โตรอนโต และออตตาวาแต่ละคนจะมี จากนั้นลงใต้จากแคนาดาไปยังสหรัฐอเมริกา จุดแวะพักหนึ่งคือนิวยอร์ก จากนั้นจากชายฝั่งตะวันออกไปตะวันตก เมืองชิคาโก ฮูสตัน จากนั้นไปยังลอสแองเจลิสและซานฟรานซิสโกทางชายฝั่งตะวันตก อาจใช้เวลาหนึ่งเดือน ไปเที่ยวอเมริกาเหนือแล้วไปยุโรปหลังจบ”
หลังจากพูด Gu Qiuyi มองไปที่ Ye Chen ด้วยท่าทางเศร้าโศก “พี่ชาย Ye Chen เมื่อฉันเริ่มทัวร์ต่างประเทศแล้วฉันอาจจะไม่ได้พบคุณอีกสองหรือสามเดือน … “
เย่เฉินปลอบโยน: “การทำงานไม่สำคัญสำหรับคุณหรือ นอกจากนี้ ก็เป็นคอนเสิร์ตอำลาอีกงานหนึ่ง หลังจากคุณทัวร์คอนเสิร์ตนี้เสร็จ คุณสามารถพักที่หยานจิงได้เรื่อยๆ”
Gu Qiuyi พยักหน้าและกล่าวว่า: “หลังจากที่ฉันออกจากวงการบันเทิงอย่างเป็นทางการแล้ว ฉันต้องไปที่ Gu Group เพื่อเข้าครอบครอง”
หลังจากนั้น เธอมองไปที่เย่เฉินและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “พี่เย่เฉิน ฉันคิดดูแล้ว หลังจากที่ฉันรับช่วงต่อ ฉันจะลงทุนในโครงการสองสามโครงการในจินหลิงก่อน แล้วจึงวิ่งไปที่จินหลิงในสองหรือสองทุ่ม สามวัน คุณจะต้อนรับฉันไหม”
เย่เฉินยิ้มและพูดว่า: “เอาล่ะ ตราบใดที่คุณเต็มใจ ฉันยินดีต้อนรับแน่นอน!”
Gu Qiuyi รีบพูด: “ถ้าอย่างนั้นก็พูดอย่างนั้นเถอะ อย่าดูถูกฉันเพียงเพราะฉันแก่แล้วไม่ต้องเห็นฉัน”
“ก็ได้…” เย่เฉินต้องตกลง
ด้วยความพึงพอใจ Gu Qiuyi ขับรถไปจนถึงโรงเก็บเครื่องบินของสนามบิน เครื่องบินส่วนตัวที่ Gu Yanzhong มอบให้ Ye Chen หยุดที่นี่และเครื่องบินโดยสาร Concorde ที่อยู่ถัดไปได้ออกเดินทางไปยุโรปเหนืออีกครั้ง
คราวนี้กลับไปที่ Jinling นอกเหนือจาก Du Haiqing ที่จะเดินทางกลับพร้อมกับเครื่องบินของ Ye Chen แล้ว Hong Wu และ Chen Zekai ก็วิ่งไปรับเครื่องบินกลับ
เมื่อ Ye Chen มาถึงสนามบินพวกเขามาถึงเป็นเวลานานแล้ว Du Haiqing ยืนอยู่ข้างรถขึ้นเครื่องพร้อมกับกระเป๋าเดินทางขนาดเล็กในขณะที่ Hong Wu และ Chen Zekai ยืนอยู่ที่ประตูโรงเก็บเครื่องบินและสูบบุหรี่อย่างเงียบ ๆ
พนักงานเตือนว่า “คนสองคน ห้ามจุดพลุในโรงเก็บเครื่องบินโดยเด็ดขาด…”
หงหวู่โบกมืออย่างดูถูก: “เครื่องยนต์ขนาดใหญ่สองเครื่องบนเครื่องบินนั้นแค่อาศัยการจุดระเบิดเท่านั้นหรือ ไม่เป็นไร ก้นบุหรี่สองข้างของเรามีปัญหาอะไรหรือ?”
พนักงานพูดอย่างเขินอาย: “ท่านครับ นี่ไม่ใช่ธรรมชาติ…”
Hong Wu ตบริมฝีปากของเขาและพูดว่า “Tsk… ฉันพูดว่า ทำไมคุณถึงมีเส้นเอ็น แค่หันหน้าหนีและแสร้งทำเป็นว่าคุณไม่เห็นมัน”
Chen Zekai ยัดก้นบุหรี่ลงในขวดน้ำแร่ที่เขาดื่มไปครึ่งหนึ่งแล้ว ตบไหล่ Hong Wu แล้วพูดว่า: “เอาล่ะ อย่าทำให้คนอื่นอับอาย บีบบุหรี่”
แม้ว่า Hong Wu จะไม่มีความสุขเล็กน้อย เขาไม่ได้พูดอะไรและโยนก้นบุหรี่เข้าไป
ในเวลานี้ Ye Chen ขับรถไปที่ประตูโรงเก็บเครื่องบิน เมื่อพวกเขาเห็น Ye Chen กำลังมา พวกเขารีบลุกขึ้นยืนตัวตรงและรออย่างเคารพ
ทันทีที่รถฟังอย่างมั่นคง หงหวู่ก็รีบก้าวไปข้างหน้า เปิดประตูนักบินร่วม และกล่าวด้วยความเคารพต่อเย่เฉิน: “อาจารย์ ท่านอยู่ที่นี่แล้ว!”
เย่เฉินขมวดคิ้วและพูดว่า “หงหวู่ คุณเรียกผมว่าอาจารย์เย่ไม่ใช่หรือ? คุณเปลี่ยนชื่อได้อย่างไร?”
หงหวู่กล่าวอย่างเร่งรีบ: “ท่านอาจารย์ ตอนนี้ท่านเป็นปรมาจารย์ของตระกูลเย่หรือเจ้าของใหม่ของวังว่านหลง เมื่อมองดูโลกแล้วใครจะแข่งขันกับท่านได้ ด้วยสถานะอันสูงส่งในปัจจุบันของท่าน ฉันจะเรียกท่านอีกครั้งได้อย่างไร ? อาจารย์เย่อยู่ที่ไหน “
เย่เฉินโบกมือ: “อย่า คุณควรเรียกฉันว่าอาจารย์เย่ ฉันยังคงชอบชื่อนี้มากกว่า “ผู้เฒ่าแห่งตระกูลเย่” และ “นายน้อยเย่”
”
หงหวู่ยังคงอายเล็กน้อย เขารู้สึกเสมอว่าเย่เฉินถูกทอดทิ้ง แต่เฉิน เจ๋อไค่ ฉลาดกว่าหงหวู่มาก เขากล่าวด้วยความเคารพ: “ท่านอาจารย์เย่ เครื่องบินพร้อมและพร้อมที่จะบินเมื่อใดก็ได้ และ คุณตู่ก็มาด้วย ฉันแค่ขอให้เธอขึ้นเครื่องและพักผ่อนก่อน เธอไม่อยากพูดอะไร เธอยืนกรานที่จะรอให้คุณมาถึงก่อนจะขึ้นเครื่อง”
Ye Chen พยักหน้า ชี้ไปที่ Chen Zekai และพูดกับ Hong Wu: “คุณเห็นไหมว่า Lao Chen อยู่บนถนนมากกว่าคุณ”
”
หงหวู่ยิ้มอย่างเชื่องช้า: “อาจารย์เย่พูดถูก ฉันจะเป็นเจ้านายที่ยิ่งใหญ่กว่านายเฉินได้อย่างไร สมองของนายเฉินหมุนเร็วกว่าเครื่องยนต์ของเครื่องบิน!”
แนะแนวเรื่อง
Amazing Son in Law ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 3534
Amazing Son in Law ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 3536
