เมื่อเห็นเย่เฉินขึ้นมาโดยตรงเพื่อขอจำนวนเงินที่แจกจ่าย ฝ่ายขายก็ยิ้มอย่างดูถูกเล็กน้อยและกล่าวว่า “ท่านครับ ข้าพเจ้าได้กล่าวไปแล้วว่ากระเป๋าใบนี้เป็นที่นิยมมาก ดังนั้น ท่านต้องสะสมการบริโภคในร้านของเราก่อน โควตาเมื่อ โควต้าการบริโภคมีมากกว่าลูกค้ารายอื่นที่รอต่อแถวซื้อกระเป๋า เราจะให้กระเป๋าใบนี้แก่คุณโดยธรรมชาติ”
เย่เฉินพ่นลมหายใจและกล่าวว่า “ถ้าฉันมีสินค้าสองสามแสนชิ้น คุณยังคงบอกฉันว่าจะทำอย่างไรถ้าฉันไม่มีกระเป๋าใบนี้ ฉันจะถูกเอาเปรียบหรือไม่”
ท่าทางคนขายค่อนข้างประหม่าอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็กลับมาเป็นปกติอย่างรวดเร็ว เธอยิ้มแล้วพูดว่า: “ท่านเจ้าข้า ถ้าคุณมีสินค้าแล้วแต่คุณยังซื้อกระเป๋าไม่ได้ เป็นไปได้ว่ามีคนสั่ง สินค้ามากกว่าคุณ”
เย่เฉินยิ้มและพูดว่า: “คุณเป็นหน่วยปฏิบัติการกล่องดำอย่างสมบูรณ์ มีใครแจกจ่ายสินค้ามากกว่าฉันหรือไม่ การตัดสินใจขั้นสุดท้ายขึ้นอยู่กับคุณและจะไม่แสดงข้อมูลใด ๆ แก่ฉัน ฉันจะเชื่อใจคุณได้อย่างไร? “
เมื่อเห็นความก้าวร้าวในการขายของ Ye Chen เขารู้สึกว่าความสำเร็จทั้งแปดของ Ye Chen ไม่มีเงินที่จะมาหาความสุข ดังนั้นเขาจึงเยาะเย้ยและพูดว่า: “ขอโทษครับนี่คือกฎของเรา ไม่ว่าคุณจะจัดสรรเงินเท่าไหร่คุณต้อง ตามเรามา ดังนั้นหากต้องการซื้อกระเป๋าใบนี้ต้องสะสมการบริโภคให้ได้ปริมาณหนึ่งก่อน มิฉะนั้น ให้พิจารณายี่ห้ออื่นที่ไม่ต้องจำหน่าย”
การขายแบรนด์สินค้าฟุ่มเฟือยส่วนใหญ่เป็นมนุษย์
พวกเขาไม่เพียงแต่มีทักษะการสังเกตที่ดี แต่ยังเข้าใจจิตวิทยาของลูกค้าเป็นอย่างดี
ที่สำคัญกว่านั้นหลายคนไม่มีจรรยาบรรณพื้นฐานในการขาย
ตัวอย่างเช่น Xiao Churan ต้องการซื้อกระเป๋าถือ Birkin 30 ใบนี้ ตลาดการจัดจำหน่ายทั่วประเทศมีตั้งแต่หลายแสนถึงแสนคน
เหตุผลที่มีช่วงกว้างเช่นนี้เพราะพนักงานขายบางคนพยายามที่จะเพิ่มผลกำไรให้สูงสุดเสมอ
หากเป็นลูกค้าเก่าที่คุ้นเคยและพอใจกับพวกเขา ให้ของขวัญ และให้เงินคืน พวกเขาจะแจกให้ในจำนวนหนึ่ง ตราบใดที่ลูกค้ามีสินค้าเพียงพอสำหรับจำนวนนี้ พวกเขา สามารถขายให้ เขามีกระเป๋าที่เขาต้องการ
อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขาพบลูกค้าที่แปลกประหลาด ยอดขายจำนวนมากจะปฏิบัติตามหลักการของการบ่อทีละตัว และปฏิบัติต่อกันเหมือนลิง
นานมาแล้ว ในร้านค้าเฉพาะของห้างสรรพสินค้าหรูชื่อดังแห่งหนึ่ง ผู้บริโภคเคยถือป้ายประท้วงเพราะเขาถูกหลอกให้ขายไปจัดสรรสินค้ามากกว่า 200,000 ชิ้น แต่ออร์เดอร์ถูกขายออกไป และคนขายบอกเขาว่าแคน ไม่ให้กระเป๋า
พูดตรงๆ คือ ขายเป็นลิง
เหตุผลที่ยอดขายแห้งแล้งเพราะสินค้าในร้านค้าหรูหราไม่เป็นที่นิยมและเป็นที่ต้องการ
ตัวอย่างเช่น กระเป๋าของแบรนด์นี้เป็นที่นิยมมากและราคาระดับพรีเมียมนั้นสูงมาก แต่เครื่องประดับอื่นๆ ของพวกเขานั้นดูน่าเกลียดและมีราคาแพงจริงๆ
ผ้าพันคอราคาหลายพันหยวน เข็มขัดราคาหลายหมื่น และบางครั้งแจ็คเก็ตสีสันสดใสก็ขายได้ในราคาเจ็ดถึงแปดหมื่นหรือหลายแสน
สินค้าดังกล่าวแทบจะขายในร้านค้าและเป็นสินค้าที่ขายไม่ได้อย่างแน่นอน
ดังนั้นร้านค้าจึงต้องอาศัยวิธีการจัดจำหน่ายนี้เพื่อขายสินค้าที่ไม่สามารถขายได้เหล่านี้ร่วมกัน
และสำหรับการขาย ค่าคอมมิชชั่นสำหรับการขายสินค้าขายดีนั้นต่ำมาก หรือแม้แต่ไม่มีเลย
แต่ค่าคอมมิชชันสำหรับการขายสินค้าที่เคลื่อนไหวช้านั้นสูงมาก ดังนั้นพวกเขาจึงจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้ผู้บริโภคสามารถกระจายสินค้าได้มากขึ้น หรือแม้แต่ทำกิจกรรมหลอกลวงบางอย่าง
แม้ว่า Xiao Churan จะไม่ค่อยรู้เรื่องกิจวัตรของแบรนด์หรูเหล่านี้มากนัก แต่ในขณะนี้ เขาก็ค้นพบรสชาติของแบรนด์เหล่านี้ด้วย เขารู้สึกว่ายอดขายอาจไม่ได้มีเจตนาดี ดังนั้นเขาจึงพูดกับ Ye Chen ว่า “ สามี เปลี่ยนไปร้านอื่นกันเถอะ ดูสิ”
เย่เฉินส่ายหัวและยิ้ม: “คุณก็รู้ว่าคนชอบแบรนด์นี้ ถ้าคุณให้แบรนด์อื่น คนอื่นอาจไม่ชอบเลย ในกรณีนี้ ไม่ควรให้เลย”
หลังจากพูดจบ เย่เฉินก็ตบหลังมือของเธอแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ไม่ต้องกังวล ฉันจะให้คุณด้วยตัวของฉันเอง”
ทันที เย่เฉินมองไปที่พนักงานขายและยิ้มเล็กน้อย: “เอาล่ะ เห็นว่าเจ้านายของคุณจะกลายเป็นลูกค้าของฉันในไม่ช้า และฉันก็ควรดูแลธุรกิจของเขาด้วย”
Ye Chen กล่าวว่าเจ้านายของพวกเขาคือ Bernard Elnor ที่เพิ่งซื้อแบรนด์นี้
แนะแนวเรื่อง
Amazing Son in Law ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 3836
Amazing Son in Law ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 3838
