และผู้ชายคนนี้ไม่กล้าที่จะวิ่งเข้าไปในร้านของเขา แต่ก่อนอื่นวิ่งออกจากห้างไปทางตรงข้ามแล้วสร้างวงเวียนใหญ่จากด้านนอกก่อนจะกลับไปที่ร้านของเขา
และแม่ที่อุ้มลูกก็ไม่สามารถไล่ตามเขาได้เลย เธอทำได้เพียงปล่อยให้เขาวิ่งหนีไป
วิเวีย กลับไปที่ร้าน
ก่อนที่ฉันจะหายใจไม่ออก ฉันเห็นเพื่อนร่วมงานทุกคนร้องไห้และร้องไห้ ราวกับว่าพวกเขาสูญเสียเงินไปหนึ่งล้าน
โดยเฉพาะเจ้าของร้านตาแดงก็ร้องไห้
ดังนั้นเขาจึงรีบไปข้างหน้าและถามว่า “ผู้จัดการ เกิดอะไรขึ้นกับคุณ มีอะไรผิดปกติ!”
ผู้จัดการร้านมองมาที่เขา และก้าวไปข้างหน้าอย่างโกรธจัดและเตะเขาลงกับพื้น สาปแช่งอย่างโกรธเคือง: “หวางต้าหลง! ไอ้สารเลว! คราวนี้ฉันโดนเธอทำร้าย!”
เมื่อเพื่อนร่วมงานคนอื่นเห็นเขากลับมา ทีละคนก็โกรธทันที เพื่อนร่วมงานชายหลายคนรีบเร่งอย่างบ้าคลั่งและต่อยและเตะเขา
มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ตะโกน: “ให้ตายเถอะ หวางต้าหลง! เจ้าระยำทั้งร้าน! ข้าจะฆ่าเจ้า!”
“หญ้า ฉันต้องการกำจัดเขี้ยวทั้งหมด! ฆ่าเขา!”
เพื่อนร่วมงานหญิงหลายคนไม่ยอมแพ้ และถึงกับเอาสองมือจับที่หน้าเขาเมื่อเห็นรอยเย็บ เพื่อนร่วมงานหญิงคนหนึ่งตะโกนอย่างบ้าคลั่ง: “หวังต้าหลง คุณทำลายอาชีพภรรยาของฉัน! ภรรยาของฉันกำลังต่อสู้กับคุณ!”
ชื่อจริง. Wang Dalong เป็น วิเวีย
อย่าไปดูที่ร้านค้าของพวกเขา ทั้งหมดมีชื่อภาษาอังกฤษเล็กๆ เช่น Tommy, Helen, Elizabeth, ห้าคนและชาวต่างชาติหกคน แต่จริงๆ แล้วพวกเขาเอาบัตรประจำตัวประชาชน เช่น Lijuan, Jianguo และ Xueqin ออกมา , ความร่ำรวย และเกียรติยศนับไม่ถ้วน
ในเวลานี้ หวางต้าหลงถูกทุกคนต่อยและเตะ และเขาก็ตบหัวและกลิ้งไปบนพื้นพร้อมกับตะโกนว่า: “พระเจ้าช่วย! คุณตีฉันทำไม! ฉันยั่วหรือยั่วคุณเหรอ?”
ผู้ช่วยก้มตัวลง คว้าปลอกคอ แล้วใช้กำปั้นทุบประตู ทำให้เลือดกำเดาไหลจากรูจมูกทั้งสองข้างของเขาไหลออกมา และเขาก็สาปแช่งว่า: “เจ้ามีหน้าเป็นบ้าที่จะถาม! สำนักงานใหญ่ของฝรั่งเศสเพิ่งส่งอีเมลไป ใช่ เพียงเพราะคุณเพิ่มโควตาการจัดจำหน่ายอย่างโจ่งแจ้งสำนักงานใหญ่ในฝรั่งเศสจึงแจ้งกลุ่มร้านค้าทั้งหมดของเราและชื่อจริงทั้งหมดของเราและไล่เราออกจากที่เกิดเหตุเพราะขาดจรรยาบรรณวิชาชีพและแตะเส้นสีแดงของกลุ่ม !”
“ยิ่งกว่านั้น แม้แต่ร้านก็ต้องปิดทันที พร้อมที่จะรอกลุ่มส่งคนไปตรวจสินค้า เช็คบัญชี แล้วก็ถอนร้านอย่างเป็นทางการ!”
“ครึ่งหนึ่งของแบรนด์หรูของโลกอยู่ในมือของกลุ่ม ตอนนี้เราได้รับแจ้งจากทั้งกลุ่มว่าไม่มีร้านหรูจะจ้างเราอีกต่อไป! เราทุกคนถูกฆ่าโดยคุณ!”
หวางต้าหลงตะลึงงัน ละเลยความเจ็บปวดโดยสิ้นเชิง และโพล่งออกมา: “ผู้จัดการ ฉันทำผิด! ฉันไม่ปล่อยให้เขาทำตามคำสั่งของวันนี้มากมายนัก แต่เขาเองก็ต้องการมาก… “
ผู้จัดการร้านทุบหน้าตัวเองอีกครั้ง สบถ: “ปากแข็งชะมัด! แค่เห็นเงิน! กระเป๋าใบนั้นไม่เคยถูกขายในร้านของเราเกิน 300,000! คุณ! ถ้าของเขา แม่ก็ค่อนข้างจะนับยากนะ ทำไมคุณไม่บอกลูกค้าให้ชัดเจนและบอกเขาว่าแค่ 300,000 หยวนก็พอ!”
“ฉัน…” หวางต้าหลงตกตะลึงครู่หนึ่ง แล้วลังเลและพูดว่า “ฉัน…ฉันไม่คิดว่าฉันจะทำเงินได้มากกว่านี้… และนี่ เขาเต็มใจ และฉันจะไม่ เกี่ยวอะไรกับเงิน…”
พูดถึงเรื่องนี้ เขาจำเรื่องรถปอร์เช่ได้ และรีบถามอย่างประหม่าว่า “เดี๋ยวนะ ผู้จัดการร้าน…กลุ่มไล่เราออก แล้วเดือนนี้ค่าคอมมิชชั่นของผมล่ะ? ตอนนั้นผมผ่านขั้นตอนการลาออก ส่งไปที่ ฉันโดยตรงหรือรอจนถึงเดือนหน้าเพื่อส่งพร้อมกับเงินเดือนของเดือนนี้”
แนะแนวเรื่อง
Amazing Son in Law ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 3861
Amazing Son in Law ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 3863
