กู่ซิวอี้ ซึ่งได้รับแรงบันดาลใจจาก เฉินดู่ดูว กลับมาที่เลานจ์เดี่ยวของเธอด้วยโทรศัพท์มือถือของเธอ
ทันทีที่เธอเข้าไปในห้องรับรอง เธอก็ส่งสายเรียกเข้าไปยัง เย่เฉิน ทันที
ในเวลานี้ เย่เฉิน กำลังนอนอยู่บนโซฟาขี้เกียจในโรงแรมและรู้สึกเบื่อ
เซียวฉู่หราน ไปเรียน และเขาอยู่คนเดียวในโรงแรมไม่ทำอะไรเลย ตื่นตระหนกจากความเบื่อหน่าย
คนของ วันโพจุน มาถึงนิวยอร์กทีละคน แต่ก็ยังไม่พบเบาะแสใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับ เฉียวเฟยหยุน หลังจากที่เด็กคนนี้มาถึงนิวยอร์กราวกับว่าเขาใช้เทคนิคการหลบหนีและหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย แม้แต่กลิ่นเล็กน้อยก็ไม่เหลือในทันที
เมื่อเห็นว่า กู่ซิวอี้ ส่งเสียงให้ตัวเอง เย่เฉิน ก็กดการเชื่อมต่อทันที
เสียงหวานของ กู่ซิวอี้ ดังขึ้นทางโทรศัพท์ทันที: “พี่ชาย เย่เฉิน คุณยุ่งอยู่หรือเปล่า”
“ไม่…” เย่เฉินยืดและยิ้ม “ฉันขี้เกียจ เกิดอะไรขึ้น มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า?”
กู่ซิวอี้ กล่าวด้วยน้ำเสียงที่สุภาพว่า “พี่ชาย เย่เฉิน แบบนี้ ฉันจะไปสหรัฐอเมริกาเร็วๆ นี้ หอการค้าจีนในนิวยอร์กบังเอิญไปทานอาหารเย็นเพื่อการกุศลและอยากเชิญฉันไปร่วมงาน… “
“ดินเนอร์การกุศล…” เย่เฉินไม่คิดมากแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ถ้าคุณมีเวลาก็ไปที่นั่น แต่ถ้าคุณไม่มีเวลาหรือเหนื่อยเกินไป คุณสามารถหาเหตุผลปฏิเสธได้ .”
กู่ซิวอี้ รีบพูด: “ที่จริงฉันอยากไปมากเพราะธีมของงานเลี้ยงอาหารค่ำการกุศลนี้มีความหมายมากและมันถูกจัดตั้งขึ้นสำหรับเด็กกำพร้าชาวจีนในอเมริกาเหนือ”
“โอ้ … ” เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม: “ฟังดูมีความหมายมาก แต่คุณควรรวมสถานการณ์จริงของคุณและอย่าสร้างภาระให้ตัวเองมากเกินไป”
เสียงของ กู่ซิวอี้ ก็เงียบลงเล็กน้อย และเธอก็พูดอย่างเขินอาย: “พี่ชาย เย่เฉิน… ฉันโทรหาคุณเพื่อถามคุณ คุณมีเวลาที่จะเข้าร่วมกับฉันเพื่อเข้าร่วมในวันที่ 11… …คุณไม่ได้ ไกลจากนิวยอร์กอยู่แล้ว”
เมื่อ เย่เฉิน ได้ยินคำขอของ กู่ซิวอี้ ความคิดแรกของเขาคือการปฏิเสธ
ท้ายที่สุด กู่ซิวอี้ เป็นดาราดังและงานเลี้ยงอาหารค่ำเพื่อการกุศลเป็นงานสาธารณะหากเธอไปกับเธอเพื่อเข้าร่วมก็จะนำไปสู่รายงานของสื่อและการเก็งกำไรอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้และอาจทำให้เกิดปัญหาที่ไม่จำเป็น
ดูเหมือนว่า กู่ซิวอี้ จะคาดเดาสิ่งที่ เย่เฉิน กังวล ดังนั้นเธอจึงรีบกล่าวว่า “พี่ชาย เย่เฉิน ถ้าคุณกังวลเกี่ยวกับการเปิดรับสื่อ ฉันสามารถบอกผู้จัดงานและขอให้พวกเขาไม่เชิญสื่อใด ๆ ไปที่เกิดเหตุ”
พี่ชายเย่ ยังคงลังเลอยู่ กู่ซิวอี้ กล่าวอย่างสุภาพ: “พี่ชาย เย่เฉิน แค่มากับฉันถ้าคุณกังวลว่าจะยาวเกินไปฉันจะให้ใครบางคนจัดเฮลิคอปเตอร์ให้คุณบินจากคุณไปนิวยอร์ก หนึ่ง ชั่วโมงก็เพียงพอ ไปกลับเพียงสองชั่วโมง บวกกับร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำ คุณแค่มีเวลาให้ฉัน 4 ชั่วโมง มันจะไม่ทำให้ธุรกิจของคุณล่าช้า โอเค… ..”
ในเวลานี้ หัวใจของ เย่เฉิน หลวมเล็กน้อย ในเวลานี้ ทันใดนั้นเขาก็นึกถึง เฉียวเฟยหยุน ที่หายไปในนิวยอร์ก และเขาก็อดไม่ได้ที่จะกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของ กู่ซิวอี้ หลังจากคิดเกี่ยวกับมัน เขาก็พูดว่า: ” โอเค งั้นฉันจะไปกับคุณเมื่อถึงเวลา”
เมื่อ กู่ซิวอี้ ได้ยินดังนั้นเธอก็ส่งเสียงเชียร์อย่างมีความสุขทันที: “เยี่ยมมาก! ขอบคุณพี่ชาย เย่เฉิน! ฉันรักคุณ!”
เย่เฉินพูดอย่างช่วยไม่ได้: “มันเป็นเรื่องเล็กน้อย คุณยังต้องขอบคุณฉัน”
หลังจากพูดแล้ว เย่เฉินก็พูดอีกครั้ง: “ยังไงก็เถอะน่านน่าน โปรดช่วยฉันค้นหาว่ามีใครในหอการค้าจีนแห่งนี้ที่คุ้นเคยกับตระกูลอันมาก มีปัญหาบ้าง”
กู่ซิวอี้ รีบพูด “ถ้าอย่างนั้นฉันจะถามเดี๋ยวนี้!”
ในไม่ช้า กู่ซิวอี้ ก็ได้รับคำตอบที่ชัดเจนจากเพื่อนเก่าของพ่อของเขา
ในมุมมองของอิทธิพลของ อันเจีย ทั่วอเมริกาเหนือ ถ้ามีคนในสมาคมที่คุ้นเคยกับ อันเจีย จริงๆ ทุกคนคงจะเสนอเขาเหมือนดาวที่ถือดวงจันทร์
แนะแนวเรื่อง
Amazing Son in Law ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 4104
Amazing Son in Law ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 4106
