ยี่สิบนาทีต่อมา เย่เฉิน และ เซียว ฉูหราน ได้รับ หม่าหลาน ที่สนามบินหลังจากหายไปนาน
เมื่อเห็น เซียว ฉู่หราน และ เย่เฉิน หม่าหลานรู้สึกตื่นเต้นอย่างมากและพูดอย่างร่าเริงว่า “อัยยะ ชูหราน, เย่เฉิน ในช่วงเวลานี้แม่อย่างฉันจะต้องคิดถึงพวกคุณทุกคน!”
เซียวชูหราน กล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ฉันคิดว่าคุณต้องอยู่ที่บ้านอย่างสบายใจ”
หม่าหลานยิ้มและกล่าวว่า “ความสบายคือความสบาย แต่การอยู่คนเดียวมันช่างเหงาเหลือเกิน!”
ขณะที่เธอพูดนั้น เธอพูดอย่างโกรธเคือง: “ครั้งนี้ฉันมาที่อเมริกา และลืมแลกดอลลาร์และลืมนำบัตรธนาคารมาด้วย เงินไม่พอ”
เซียว ชูหราน ไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “แม่คุณมาที่สหรัฐอเมริกาเพื่อตามหาเรา เราจะปล่อยให้คุณใช้เงินของคุณเองได้อย่างไร อยู่ที่นี่อย่างเรียบง่าย “
เย่เฉินยังพูดแทรกอีกว่า “ใช่ แม่ คุณอยู่ในสหรัฐอเมริกา และฉันต้องไม่ปล่อยให้คุณใช้จ่ายเงินของคุณเอง การชำระเงินทางอิเล็กทรอนิกส์ในสหรัฐอเมริกาไม่สะดวกนัก ฉันจะให้บัตรเครดิตวีซ่าแก่คุณและ หาเงินมาให้ทีหลัง”
หลังจากพูดจบ เย่เฉินก็พูดอีกครั้ง: “อย่างไรก็ตาม การรักษาความปลอดภัยในสหรัฐอเมริกาไม่ค่อยดีนัก คุณต้องไม่พกเงินสดติดตัวไปด้วยมากเกินไปเมื่อคุณออกไป”
เมื่อหม่าหลานได้ยินว่าเย่เฉินต้องการมอบบัตรและเงินสดให้ตัวเอง ดวงตาของเขาเบิกโพลงด้วยความตื่นเต้น และเขาพูดอย่างตื่นเต้น: “คุณสมควรที่จะเป็นลูกเขยที่ดีจริง ๆ ไม่อย่างนั้นทุกคนจะพูดว่าลูกชายคนหนึ่ง- สะใภ้มีค่าครึ่งหนึ่ง!ลูกเขยที่กตัญญูเช่นนี้น่าเชื่อถือกว่าการมีลูกชายเป็นของตัวเอง!”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยไม่ผูกมัด
เขารู้จักอุปนิสัยของหม่าหลานดีเกินไป และไม่ว่าเธอจะกระตือรือร้นแค่ไหน เขาต้องการสร้างรูบนท้องฟ้า แต่ตราบใดที่เธอให้ความโปรดปรานแก่เธอเล็กน้อย ทัศนคติของเธอก็จะเปลี่ยนไปในทันที 180 องศา
ดังนั้น หม่าหลาน สามารถบีบด้วยเงินจำนวนเล็กน้อยซึ่งเป็นข้อตกลงที่คุ้มค่ามากสำหรับ เย่เฉิน
ต่อมาทั้งสองขับรถพาหม่าหลานไปที่โรงแรม
เมื่อหม่าหลานเข้าไปในห้องชุดประธานาธิบดี เขาก็พูดไม่ออกด้วยความตกใจ
เธอวิ่งไปรอบ ๆ ห้องไปสองสามรอบ แต่ไม่เข้าใจแผนผังของห้องชุดทั้งหมด เธอจึงร้องอุทานว่า “โอ้ พระเจ้า ห้องชุดประธานาธิบดีใหญ่เกินไป! คุณสองคนอาศัยอยู่ที่นี่หลายวันเหรอ ของเสีย!”
เซียว ฉูหราน พูดอย่างช่วยไม่ได้: “ฉันไม่รู้ว่า เย่เฉิน จัดห้องขนาดใหญ่เช่นนี้ มันสิ้นเปลืองเกินไปจริงๆ … “
เย่เฉินยิ้มในเวลานี้: “ไม่เป็นไร ใช้เงินอย่างเดียวไม่ได้หรือ นอกจากนี้ มันไม่ใช่รายจ่ายมากมาย การได้แสดงให้คนอื่นเห็นรายได้ของฮวงจุ้ยก็เพียงพอแล้วสำหรับการใช้ชีวิตที่นี่ไม่กี่เดือน”
หม่าหลาน ไม่สามารถหุบปากและชมโดยตรง: “ลูกเขยของฉันยังน่าทึ่ง! มันเหมือนกับการทำเงินเหมือนลมแรง!”
เซียวฉู่หรานรีบพูด: “แม่คะ เย่เฉินหาเงินได้ไม่ง่ายนัก เขาวิ่งไปทุกที่ และเขามักจะไปนิวยอร์กเมื่อสองสามวันก่อนเพื่อแสดงให้คนอื่นเห็นฮวงจุ้ย”
“ห๊ะ!” หม่าหลานอุทาน: “ลูกเขยที่ดียังมีธุรกิจในสหรัฐอเมริกาหรือไม่ น่าทึ่งมาก!”
เย่เฉินพูดอย่างเป็นกันเอง: “ทั้งหมดขึ้นอยู่กับเพื่อนบางคนที่แนะนำกันและกัน เพราะพวกเขาเชื่อในตัวฉัน พวกเขาจึงแนะนำให้ฉันรู้จักกับลูกค้าใหม่ ๆ โดยทั่วไป ตราบใดที่เป็นลูกค้าที่เพื่อนแนะนำ ฉันก็จะพยายาม ดีที่สุดคือหยิบอันต่อไป ไม่เพียงแต่หาเงินแต่ยังไม่หักล้างหน้าเพื่อนฉันด้วย มิฉะนั้น เพื่อนของฉันก็กรุณาแนะนำฉันให้รู้จักกับลูกค้าของเขาด้วย แต่ฉันไม่ได้รับคำสั่งจากคนอื่นดังนั้นมันคงจะยากสำหรับเรื่องนี้ เพื่อนให้โดนจับตรงกลาง”
หม่าหลานพยักหน้าเห็นด้วยและกล่าวว่า “ลูกเขยที่ดีถูกต้อง คนแนะนำลูกค้าให้เราด้วยความเคารพ ไม่เพียงแต่จะเลี่ยงไม่ได้ แต่เราต้องให้บริการพวกเขาอย่างดีเพื่อที่พวกเขาจะได้แนะนำเพิ่มเติม ถึงเรา ลูกค้าของ!”
เซียว ฉูหราน พูดอย่างช่วยไม่ได้: “สามี คุณควรคุยกับเพื่อนของคุณและขอให้พวกเขาแนะนำลูกค้าให้คุณน้อยลงในอนาคต เพื่อให้มันง่ายขึ้นในอนาคต”
ก่อนที่เย่เฉินจะพูดได้ หม่าหลานก็โพล่งออกมาว่า “ลูกเขยที่ดี ลูกเขยที่ดี ลูกเขยจะผ่อนคลายไม่ได้หรอก! อย่าไปฟัง ฉูหราน เลย คนรุ่นใหม่ต้องมีแง่บวกและหนักแน่น – หัวใจที่ทำงานหนัก สองคนจะนอนราบในวัยรุ่นได้อย่างไร ในสังคมยุคใหม่ เงินหาได้ยาก อึกินยาก และที่สำคัญที่สุดคือการหาเงินในบัญชีธนาคารให้มากขึ้น!”
เซียว ฉูหราน กล่าวว่า: “แม่ฉันหมายถึงให้ เย่เฉิน รับคำสั่งน้อยลงและปล่อยให้เขานอนลงโดยไม่พูดอะไร … “
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 4451 แม่กำลังรอคุณอยู่ที่นี่!
บทที่ 4453 ไม่สามารถรอความตายได้
