คำอุปมาของ เฉิน จ่าวจง ทำให้แม่แก่เข้าใจเดิมพันที่เกี่ยวข้องในทันที
นอกจากนี้ยังทำให้เธอโล่งใจอย่างสมบูรณ์เกี่ยวกับความปลอดภัยในอนาคตของลูกชายของเธอ
เธอถอนหายใจด้วยความโล่งอกและพูดว่า “เมื่อเป็นเช่นนั้น แม่ก็ไม่มีอะไรต้องกังวล”
ขณะที่เธอพูดอย่างนั้น เธอถามอีกครั้ง “อาชุง เราจะย้ายไปที่วิลล่าที่ หลิว เจียหุย มอบให้ในวันพรุ่งนี้จริง ๆ หรือไม่”
เฉิน จ่าวจง พยักหน้าและพูดอย่างจริงจัง “แน่นอน เรากำลังจะไป นี่คือการจัดการของอาจารย์เย่ และ หลิว เจียหุย ก็แค่ทำตามคำสั่งของอาจารย์เย่ พูดให้ถูกคือ วิลล่าที่เราจะย้ายในวันพรุ่งนี้คือวิลล่าที่ส่งโดยอาจารย์เย่ .”
หลังจากนั้น เขามองไปที่แม่ และพี่น้องของเขาและพูดว่า “บ้านของ ชิ ซุนเตา ใหญ่มาก มันต้องใหญ่พอสำหรับทั้งครอบครัวที่จะอยู่ด้วยกัน ดังนั้นทุกคนจะทำความสะอาดคืนนี้และย้ายเข้าในเช้าวันพรุ่งนี้”
น้องสาวสองคนมองหน้ากัน และน้องสาวถามว่า “พี่…ย้ายไปที่นั่น…เหมาะสมไหม”
เฉิน จ่าวจง รู้ความคิดของน้องสาวของเขา พวกเขาต้องรู้สึกว่าพวกเขาเป็นลูกสาวที่แต่งงานแล้ว ปกติแล้ว การกลับไปบ้านพ่อแม่เพื่อดู และช่วยเหลือนั้นไม่ใช่ปัญหา แต่คงไม่เหมาะที่จะย้ายกลับไปบ้านของพวกเขา บ้านพ่อแม่.
สำหรับน้องสาวสองคนของเขา ชีวิตของพวกเขาค่อนข้างลำบาก และสภาพความเป็นอยู่ที่บ้านก็ไม่ค่อยดีนัก บนเกาะฮ่องกง พวกเขาดีกว่าคนที่ยากจนที่สุดที่อยู่ด้านล่างเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
ดังนั้น เฉิน จ่าวจง มองไปที่น้องสาวสองคนของเขา และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “พี่ชายคนโตอย่างฉันหายไปหลายปีแล้ว และฉันอยากอยู่ใกล้คุณจริงๆ ถ้าเธอไม่ชอบพี่ชายคนโตของคุณก็ย้ายออกไป ทั้งครอบครัวของคุณที่นั่นและให้เราทั้งหมดอยู่ด้วยกัน “
เฉิน จ่าวจง ถอนหายใจเบา ๆ และพูดอย่างจริงจัง: “ฉันพี่ชายคนโตเป็นหนี้คุณมากในช่วง 20 ปีที่ผ่านมาและครอบครัวนี้ต้องขอบคุณการทำงานหนักของคุณในอนาคตพี่ชายคนโตจะพยายามแบ่งปัน ให้กับคุณมากที่สุด บ้าง”
สองพี่น้องมองหน้ากันน้ำตาไหล
เมื่อเห็นพวกเขาร้องไห้ เฉินจ่าวจง รีบพูด “โอ้ คุณสองคน วันนี้คุณร้องไห้ไปไม่รู้กี่หนแล้ว ดังนั้นคุณควรกลับบ้านโดยเร็ว เก็บของทุกอย่างเมื่อคุณกลับบ้าน นำแต่ของจำเป็นและทุกอย่าง อย่างอื่นไม่ต้องเอามา”
หญิงชราอารมณ์ดีเป็นพิเศษ เธอยิ้ม และพูดกับลูกสาวสองคนว่า “ฟังพี่ชายของคุณ กลับไปเร็ว!”
ทั้งสองพยักหน้าเบา ๆ และออกจากบ้านเก่าที่คับแคบของตระกูลเฉินกับสามีของตน
เฉิน จ้าวซู่ รู้ว่าเขาจะย้ายไปคฤหาสน์ใหญ่ในวันพรุ่งนี้ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ และเริ่มจัดของกับภรรยาของเขาอย่างเร่งรีบ
เฉิน จ่าวจง มองดูทั้งสองกำลังยุ่งอยู่กับรอยยิ้ม และเขาก็เต็มไปด้วยอารมณ์
ทันทีที่เขาออกมาจากด่านศุลกากร ความปรารถนาของเขาคือพยายามจะตายให้ดีที่สุด เพื่อไม่ให้ครอบครัวของเขาหวาดกลัวเมื่อตำรวจแจ้งครอบครัวของเขาให้ไปรับร่างของเขา
แต่ตอนนี้ ความกังวลทั้งหมดได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดาย ไม่เพียงแต่ฉันสามารถรวมตัวกับครอบครัวของฉันได้เท่านั้น แต่แม้แต่มาตรฐานการครองชีพก็ดีขึ้นมากด้วย
และที่สำคัญที่สุดคือแม่เฒ่าเดินผ่านประตูนรกและตื่นขึ้นอย่างโชคดี
ทุกอย่างกำลังเคลื่อนไปในทิศทางที่ดีที่สุด
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วโทรหาเย่เฉิน
อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ เย่เฉิน กำลังนั่งอยู่ในรถของ เฟย เค็กซิน เมื่อเขาเห็นว่า เฉิน จ่าวจง กำลังโทรหา เย่เฉิน ก็พูดอย่างสุภาพว่า “ลุงจง”
เฉิน จ่าวจง กล่าวขอบคุณ “นายน้อยเย่ ขอบคุณมากสำหรับทุกอย่างในวันนี้”
เย่เฉินพูดอย่างเฉยเมย: “ลุงจงสุภาพมาก คุณเป็นพี่และเพื่อนของพ่อผม นี่คือสิ่งที่ผมควรทำ”
เฉิน จ่าวจง เงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดอย่างจริงจังว่า: “อาจารย์เย่ ถ้าคุณชอบมัน จากนี้ไป ชีวิตของ เฉิน จ่าวจง จะเป็นของคุณ ไม่ว่าคุณต้องการอะไร คุณควรทำให้ดีที่สุดและตาย!”
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 4603 มาถึงจุดจบ
บทที่ 4605 ประมาทเลินเล่อจริงๆ
