“ตกลง” เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อยและถามอีกครั้ง: “เรือเร็วเตรียมไว้สำหรับฉันพร้อมหรือยัง”
“พร้อมแล้ว” วันโพจุนกล่าว: “ตามคำขอของคุณ เรือสปีดโบ๊ทที่ติดตั้งเครื่องยนต์ติดท้ายเรือ เมอร์คิวรี 6 ลำได้เตรียมไว้แล้ว โดยมีความเร็วสูงสุด 120 กิโลเมตรต่อชั่วโมง”
เย่เฉิน พูดทันที: “พาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้!”
วันโพจุน พา เย่เฉิน ไปยังแนวชายฝั่งที่ไม่มีใครอยู่
ในขณะนี้ รถกระบะดัดแปลงขนาดใหญ่จอดอยู่บนชายหาด ด้านหลังของรถกระบะหันไปทางทะเล และสิ่งที่ยาวหกถึงเจ็ดเมตรที่ห่อด้วยผ้าใบกันน้ำสีดำติดอยู่ที่ด้านหลังโดย รถพ่วง
วันโพจุนยกผ้าใบกันน้ำขึ้น และมองเห็นเรือสปีดโบ๊ทคล่องตัว
วันโพจุนถามเย่เฉินทันที: “คุณเย่ คุณต้องการให้ผู้ใต้บังคับบัญชาของฉันไปกับคุณไหม”
เย่เฉินโบกมือ: “ฉันไปเองได้ คุณสามารถขึ้นเฮลิคอปเตอร์เพื่อขึ้นเรือเพื่อพบกับคนอื่นในภายหลัง และฟังคำสั่งของฉันบนเรือ”
วันโพจุนพยักหน้า หยิบเป้ออกมาจากห้องโดยสาร และพูดกับเย่เฉิน: “คุณเย่ ทุกสิ่งที่คุณต้องการให้ฉันเตรียมพร้อมแล้ว และเครื่องสื่อสารผ่านดาวเทียมก็อยู่ข้างในด้วย”
“ตกลง!” เย่ เฉินกระโดดขึ้นเรือ ทำความคุ้นเคยกับการทำงานของเรือเร็วลำนี้ชั่วครู่ จากนั้นจึงพูดกับ วันโพจุน ว่า “โพจุน ไปทิ้งเรือลงทะเล”
“ตกลงคุณเย่!”
วันโพจุน ขับรถกระบะแล้วค่อยๆ ทิ้งโครงเรือโยงด้านหลังลงทะเล
เมื่อเรือสปีดโบ๊ทแล่นเข้าสู่น้ำ เรือทั้งลำก็ลอยขึ้น
เย่เฉิน สตาร์ทเครื่องยนต์ และเสียงของ วัน โพจุน มาจากผู้สื่อสารโดยกล่าวว่า: “คุณเย่ คุณสามารถไปถึงเส้นทางของเรือได้ด้วยการขับรถ 130 กิโลเมตรตามทิศทาง 320 ถ้าไม่มีปัญหา คุณเขา น่าจะไปถึงที่หมายเร็วกว่ากำหนดสักครึ่งชั่วโมง”
“ตกลง” เย่เฉิน พูดกับ วัน โพจุน ผ่านเครื่องมือสื่อสาร: “โพจุน เจอกันที่ไซปรัส”
ท้ายที่สุด เขาบังคับเรือสปีดโบ๊ทออกสู่ทะเล จากนั้นเลี้ยว 180 องศาบนผิวน้ำทะเล และแล่นไปในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนอันกว้างใหญ่
หลังจากผ่านไปกว่าหนึ่งชั่วโมง เย่เฉินก็มาถึงตำแหน่งที่กำหนดไว้ในแผนที่เส้นทางแล้ว
หลังจากที่เขาหยุดเรือเร็วห่างจากสนามประมาณหนึ่งไมล์ทะเล เขาก็เปิดห่อที่ วันโพจุน เตรียมไว้ให้ตัวเอง แล้วหยิบชุดนอนสีดำกันน้ำออกมา
หลังจากนั้น เขาเปลี่ยนเป็นชุดนอน ดับเครื่องยนต์ของเรือเร็ว และแม้กระทั่งปิดเรดาร์นำทางบนเรือ
เสียงของ วันโพจุน ดังมาจากเครื่องสื่อสารดาวเทียมในเวลานี้: “คุณเย่ เรือลำนั้นอยู่ห่างจากคุณไม่ถึง 20 ไมล์ทะเล เราจะตรวจสอบตำแหน่งแบบเรียลไทม์และรายงานให้คุณทราบทันเวลา”
ประมาณยี่สิบนาทีต่อมา เย่เฉินก็มองเห็นแสงไฟของเรือบรรทุกสินค้าที่ระดับน้ำทะเลแล้ว
หลังจากยืนยันกับ วันโพจุน ว่าเรือลำนี้คือลำที่เขาตามหาจริง ๆ เขาก็สะพายเป้กันน้ำล็อคหัวเข็มขัดตรงกลางสายรัดทั้งสองและจ้องไปที่เรือบรรทุกสินค้าที่กำลังใกล้เข้ามา
เมื่อคู่ต่อสู้อยู่ห่างจากเขาไม่ถึง 2 ไมล์ทะเล เย่เฉินใช้ใบมีดเจาะวิญญาณเพื่อตัดเรือเร็วอย่างเด็ดขาด เมื่อเรือเร็วจมลงทะเล เขาก็ฉีดพลังวิญญาณไปที่เท้าของเขา และใช้พลังงานวิญญาณเพื่อ ใต้ฝ่าเท้าของเขาระเบิดตัวเองอย่างสมบูรณ์ผู้คนยืนขึ้นเหนือทะเล
ทันทีหลังจากนั้น เขาก็ควบม้าเข้าหาเรือสินค้าที่กำลังเคลื่อนที่ราวกับกำลังเดินบนพื้นราบในทะเล!
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 5018 ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
บทที่ 5020 ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
