“ใช่!” ซิว จื่อหยวน พยักหน้าและพูดว่า “อย่างเร็วที่สุดจะใช้เวลาสิบสามปี”
เย่เฉินมองไปที่เขาและพูดอย่างจริงจัง: “ตราบใดที่คุณทำสิ่งต่าง ๆ เพื่อฉันด้วยใจจริง ภายในหนึ่งปี ฉันจะให้คุณเข้าสู่ชั้นที่หนึ่งแห่งความมืด!”
“หนึ่งปี?!” ดวงตาของ ซิว จื่อหยวน เบิกกว้าง และเขาอุทานด้วยความประหลาดใจ “คุณเย่ คุณจริงจังหรือเปล่า!”
เย่เฉินถามเขากลับ: “คุณคิดว่าฉันต้องโกหกคุณไหม”
ซิว จื่อหยวน พูดด้วยท่าทางตื่นตระหนก: “ฉันขอโทษคุณเย่ ฉันไม่สงสัยคุณเลย… ฉันแค่… ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าฉันจะสามารถทะลุผ่านไปยังอาณาจักรแห่งความมืดได้ เวลาอันสั้น….”
เย่เฉิน มองไปที่เขา ชี้ไปที่ วัน โพจุน และพูดอย่างใจเย็น: “คุณเป็นเจ้านายของ โพจุน โดยส่วนตัวแล้ว เขาต้องการที่จะเคารพคุณ แต่หลังจากที่คุณเข้าร่วมคำสั่งของฉัน ให้อยู่ที่นี่เพื่อช่วยฉันในการควบคุมเหมืองทองแดงนี้ โปจุนเป็นผู้บังคับบัญชาโดยตรงของคุณ เชื่อฟังคำสั่งของเขาและรายงานต่อเขาทุกอย่าง คุณทำได้หรือเปล่า”
ซิว จื่อหยวน พูดอย่างเคร่งศาสนา: “คุณเย่ ฉันจะทำตามคำแนะนำของคุณทุกอย่าง!”
เย่เฉิน พยักหน้าและพูดกับ วัน โพจุน: “โพจุน, ซีเรียและไซปรัสอยู่ห่างกันเพียง 200 กิโลเมตรในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ดังนั้นจึงสะดวกที่จะมาจากฐานของ ว่านหลงเดี้ยน ในอนาคต คุณสามารถเลือกทีมเล็ก ๆ จาก ว่านหลงเดี้ยน ไปยัง อยู่ที่นี่อย่างถาวร ตรวจสอบให้แน่ใจว่าทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุม และติดต่อคุณให้ทันท่วงทีหากมีความเคลื่อนไหวใดๆ”
เย่เฉิน และ ซิว จื่อหยวน เพิ่งพบกันเป็นครั้งแรก ดังนั้น เย่เฉิน จึงไม่ไว้ใจเขา
จากความเสียสละของเขาที่มีต่อวันโพจุนในตอนนั้น ก็สามารถอนุมานได้ว่านิสัยของคนๆ นี้จะไม่เลวร้าย
อย่างไรก็ตาม จะทราบได้หลังจากการสังเกตเป็นระยะเวลาหนึ่งว่าสามารถใช้ให้เกิดผลดีเยี่ยมได้หรือไม่
ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่ฉันจะทิ้งเรื่องทั้งหมดที่นี่ไว้ที่เขาคนเดียว
วันโพจุน เข้าใจความกังวลของ เย่ เฉิน โดยธรรมชาติ และสิ่งที่ เย่ เฉิน พูดในตอนนี้ก็ตรงไปตรงมามาก ในส่วนตัว เขาเป็นเจ้านายของเขา แต่ในที่สาธารณะ เขาจะเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาในอนาคต ฉันจะเข้มงวดกับเขาด้วย
สำหรับทหารรับจ้างอย่าง วันโพจุน เขาสามารถรับมือกับความสัมพันธ์แบบนี้ได้เป็นอย่างดี
ในกองทัพมักมีบทบาทคล้ายๆ กับ ผบ.หมู่เก่า สมัยที่เกณฑ์เป็นไข่ก็อยู่ใต้บังคับบัญชา สอน และดูแล แต่เมื่อเวลาผ่านไป ผบ.หมู่คนเก่า ก็อาจจะยังเป็นเหมือนเดิม หัวหน้าหน่วยเก่า แต่บางคน ทหารใหม่อาจกลายเป็นนายทหารระดับสูงในกองทัพ ในส่วนตัว หัวหน้าหน่วยเก่าคือหัวหน้าหน่วยเก่า ที่ควรค่าแก่การเคารพเสมอ แต่ในที่สาธารณะ ผู้ใต้บังคับบัญชาก็คือผู้ใต้บังคับบัญชา และพวกเขาก็คือ ไม่ต่างจากลูกน้องคนอื่นๆ
สถานการณ์แบบนี้พบได้บ่อยในกองกำลังทหารทั้งหมด และมันก็เหมือนกันในหมู่ทหารรับจ้าง
ดังนั้น วันโพจุน จึงพูดโดยไม่ลังเล: “อย่ากังวล คุณเย่ ผู้ใต้บังคับบัญชาของคุณจะปลอดภัย!”
หลังจากนั้น เขาก็นึกถึงบางสิ่งและรีบถามเย่เฉิน: “คุณเย่ มีสิ่งหนึ่งที่ฉันไม่อยากเข้าใจ ฉันสงสัยว่าคุณจะอธิบายได้หรือไม่”
เย่เฉิน พยักหน้า: “บอกฉัน”
วันโปจุน กล่าวว่า: “ถ้าคุณนำอัศวินองครักษ์และทหารที่ตายทั้งหมดมาที่นี่ภายใต้คำสั่งของคุณ ผู้ใต้บังคับบัญชาของคุณจะมั่นใจได้อย่างไรว่าสถานที่นี้ดำเนินไปอย่างมีเสถียรภาพและในเวลาเดียวกัน สภาโปชิงจะพบเบาะแสหรือไม่”
เย่เฉิน ยิ้มและไม่ตอบคำถามของเขา แต่พูดเสียงดัง: “ใกล้ถึงเวลาแล้ว ไปพบ เสี่ยวฉีการ์ด เหล่านั้นก่อน และเมื่อปัญหาของพวกเขาได้รับการแก้ไข คุณจะรู้คำตอบสำหรับคำถามนี้!”
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 5053 ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
บทที่ 5055 ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
