เมื่อ แมทธิว ปีเตอร์สัน และ เอมิลี่ ได้ยินสิ่งนี้ พวกเขาคิดว่า เย่เฉิน ไม่มีความรู้เท่าตัวพวกเขาเอง และสีหน้าของพวกเขาก็ผ่อนคลายลงทันที
อย่างไรก็ตาม เย่เฉินเปลี่ยนเรื่องและพูดอย่างเย็นชา: “แต่วันนี้เป็นข้อยกเว้น!”
เมื่อทั้งสองได้ยินเช่นนั้นก็ตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว
เย่เฉิน มองไปที่ แมทธิว ปีเตอร์สัน และพูดอย่างใจเย็น: “คุณปีเตอร์สัน ฉันจะคุยกับคุณเกี่ยวกับเราสองคนในภายหลัง”
หลังจากพูดจบ เขามองไปที่ เอมิลี่ อีกครั้งและพูดด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย: “คุณหวัง ไม่เป็นไรถ้าคุณจะถามฉันหรือแม้แต่เหน็บแนมภรรยาของฉัน แม้กระทั่งบอกว่าเธอมีจิตใจชั่วร้าย และจิตใจเหมือนงู และแมงป่อง ไม่ว่าฉันจะอารมณ์ดีแค่ไหน เย่เฉิน ก็เป็นไปไม่ได้เช่นกันที่คุณจะทำให้ภรรยาของฉันขายหน้า “
ใบหน้าของ เอมิลี่ ซีด และเธอรีบอธิบาย: “คุณเย่…ฉัน…ฉันแค่พูดอะไรผิดไปเพราะแรงกระตุ้น…คุณ…คุณอย่าเข้าใจฉันผิด…”
หลังจากพูดจบ เธอรีบมองไปที่เสี่ยวชูหราน และขอร้อง: “ชูรัน ได้โปรดยกโทษให้ฉันครั้งนี้ด้วยเพราะเห็นแก่ความไม่ได้ตั้งใจของฉัน…”
ก่อนที่ เสี่ยว ชูหราน จะพูด เฟย เค็กซิน ที่อยู่ข้างๆ ก็ก้าวแรกและพูดว่า: “คุณเสี่ยว ชูหราน เป็นเพื่อนที่ดีของฉัน และคุณเย่ ก็ใจดีกับฉันมากขึ้น คุณกล้าดียังไงมาพูดจาหยาบคายกับพวกเขา! วันนี้ แม้ว่าคุณเย่ และชูหราน แม้ว่าฉันจะยกโทษให้คุณ แต่ฉันก็ไม่มีวันยกโทษให้คุณ”
ท้ายที่สุด เสี่ยว ชูหราน มองไปที่ เอมิลี่ และพูดอย่างเย็นชา: “ในความคิดของฉัน คนอย่างคุณไม่ควรอยู่ในวงการออกแบบ! ฉันจะเสนอแนะต่อสมาพันธ์นักออกแบบนานาชาติและปิดกั้นคุณในอุตสาหกรรมการออกแบบที่น่าสงสาร !”
เมื่อ เอมิลี่ ได้ยินสิ่งนี้ เธอแทบจะเป็นลม
เธอเพิ่งได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นหุ้นส่วนอาวุโสของบริษัทในวันนี้และอนาคตของเธอก็สดใส หาก เฟย เค็กซิน ต้องการฆ่าเธอจริง ๆ คงเป็นไปไม่ได้ที่บริษัทออกแบบที่มีชื่อเสียงในโลกจะจ้างเธออีกครั้ง ปาร์ตี้เอ จะไม่สามารถจ้างเธอได้อีกเป็นไปไม่ได้ที่จะร่วมมือกับ เฟย เค็กซิน เสี่ยงที่จะทำให้ เฟย เค็กซิน ขุ่นเคือง
อุตสาหกรรมการออกแบบเองก็เป็นอุตสาหกรรมการบริการ หากคุณต้องการบรรลุความสูงในด้านการออกแบบ คุณต้องให้บริการลูกค้าระดับสูง เมื่อคุณสูญเสียลูกค้าระดับสูง คุณจะกลายเป็นจุดต่ำสุดของอุตสาหกรรมการออกแบบทันที
ตามจริงแล้วหากมีลูกค้าระดับไฮเอนด์การออกแบบบ้านที่หรูหราจะเป็นโครงการขนาดใหญ่ที่มีมูลค่านับล้าน หรือหลายสิบล้านดอลลาร์ ฉันเกรงว่า เป็นการยากที่จะยอมรับการออกแบบที่อยู่อาศัยธรรมดาขนาด 200 ตร.ม.
สำหรับสาธารณะ หากมีลูกค้าระดับสูง โครงการออกแบบที่ดำเนินการมักจะเป็นห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ อาคารที่เป็นสถานที่สำคัญ หรือแม้แต่สนามกีฬาที่ใช้จัดงานสำคัญๆ มันก็ยากพอๆ กับการปีนขึ้นไปบนท้องฟ้า
ยิ่งไปกว่านั้น เอมิลี่ยังรู้สถานการณ์ของตัวเองเป็นอย่างดี เธอไม่มีพรสวรรค์ด้านการออกแบบที่โดดเด่นใดๆ เลย เธอสามารถปีนขึ้นสู่ความสูงของวันนี้ได้ด้วยการขายร่างกายของเธอเท่านั้น ถ้าเธอถูกลูกค้าระดับสูงขัดขวางจริงๆ ประเด็นของเธอก็คือ หากคุณไปที่บริษัทออกแบบขนาดเล็กหรือตั้งสตูดิโอของคุณเอง จะเป็นการยากที่จะสร้างรายได้
เดิมทีเอมิลี่สามารถรับเงินเดือนปีละหลายล้านดอลลาร์แต่เมื่อเธอถูกปิดกั้นและเข้ากับอุตสาหกรรมการออกแบบไม่ได้จึงเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะมีตำแหน่งในอุตสาหกรรมระดับสูงอื่น ๆ มันคือ ยากที่จะมีรายได้หลักหมื่นต่อปี!
ช่องว่างขนาดใหญ่ทำให้เธอเสียใจอย่างมาก ดังนั้นเธอจึงคุกเข่าลงต่อหน้า เย่เฉิน และ เฟย เค็กซิน โดยไม่ได้คิด สำลักและพูดว่า: “คุณเย่ คุณเฟย โปรดยกโทษให้ฉันด้วยที่เห็นแก่ความผิดพลาดของฉัน เรื่องนี้ เวลา…ในที่สุดฉันก็มาถึงจุดที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ ถ้าเธอสองคนขวางฉัน ฉันก็จะไม่มีอะไรเลย…”
เฟย เค็กซิน ชำเลืองมองเธอ จากนั้นหันไปมอง แมทธิว ปีเตอร์สัน ที่อยู่ข้างๆ และถามเขาด้วยความสนใจ: “คุณปีเตอร์สัน คุณสามารถทำให้พนักงานคนนี้เป็นหุ้นส่วนอาวุโสของบริษัทของคุณได้ ควรจะรับผิดชอบด้วยใช่ไหม”
เมื่อ แมทธิว ปีเตอร์สัน ได้ยินเช่นนี้ เขาก็ตกใจกลัว และแสดงท่าทีอย่างรวดเร็ว: “คุณเฟย มีสุภาษิตโบราณในประเทศจีนว่า คนๆ หนึ่งรู้จักหน้าคนอื่นแต่ไม่รู้หัวใจ ฉันไม่รู้ว่าแบบไหน เอมิลี่คนนี้เป็นใคร” ชัดเจนเกินไป…แต่คุณพูดถูก ในฐานะประธานบริษัท ฉันมีความรับผิดชอบที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้…ไม่ต้องกังวล ฉันจะโทรหาผู้อำนวยการฝ่ายทรัพยากรบุคคลของบริษัททันที และจัดการให้ เอมิลี่ ขั้นตอนการลาออกจะไม่ได้รับการว่าจ้างอีกในอนาคต!”
เอมิลี่ คาดไม่ถึงว่า แมทธิว ปีเตอร์สัน จะช่วยเหลือเธอ แต่เธอไม่คาดคิดว่าผู้ชายคนนี้จะขายตัวในช่วงเวลาวิกฤต!
ดังนั้นเธอจึงโกรธทันที และสาปแช่งอย่างบ้าคลั่ง: “ปีเตอร์สัน! ไอ้สารเลว! ฉันทำทั้งหมดนี้เพื่อคุณ และคุณยังกล้าสร้างปัญหาในเวลานี้คุณยังเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่า!”
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 5094 ฉันเป็นคนที่ไม่ชอบใส่ใจคนอื่น
บทที่ 5096 แกใส่ร้ายชัดๆ!
