ขณะที่เขาพูดแบบนี้ไม่ต่างอะไรกับตอนปกติ
ยังคงใช้น้ำเสียงเหมือนหยอกเย้า พูดเสียงเนือย หางเสียงดึงดูด
กลิ่นหอมอ่อนๆ ของไม้กฤษณาหายไปจากปลายจมูก ปกคลุมที่ปลายนิ้วของเธอ
อิ๋งจื่อจินเงยหน้ามองเขา
ความรู้สึกนั้นยิ่งชัดเจนมากขึ้น กระโดดมานอกอกแล้ว
ผ่านไปสักพักอิ๋งจื่อจินก็พูดขึ้น “คุณตัวใหญ่ไป”
สีหน้าของฟู่อวิ๋นเซินชะงักเล็กน้อย “ว่าไงนะ”
“ฉันกอดมือเดียวไม่ได้ เวลาพลิกตัวจะไม่สบาย” อิ๋งจื่อจินเหลือบมองเขา “คุณคิดอะไรอยู่”
แผ่นหลังของฟู่อวิ๋นเซินผ่อนคลาย กุมหน้าผากหัวเราะเบาๆ “เปล่า”
ความคิดของเขานับวันจะยิ่งผิดปกติ
“สี่ทุ่มครึ่งแล้ว ได้เวลานอนแล้ว” ฟู่อวิ๋นเซินเดินเข้าไปช่วยเธอปิดคอมพิวเตอร์ “เยาเยา ไปพักผ่อนได้แล้ว”
อิ๋งจื่อจินไม่แสดงอารมณ์ใดๆ
เธอมองเขาที่วันไหนไม่ทำตัวเป็นพ่อดูเหมือนจะครั่นเนื้อครั่นตัว
ฟู่อวิ๋นเซินถอดเสื้อกันหนาวออก “ขอใช้ห้องอาบน้ำได้ไหม”
“อืม”
อิ๋งจื่อจินพลิกตัว เห็นได้ชัดว่าไม่อยากสนใจเขา
พอฟู่อวิ๋นเซินออกมาจากห้องอาบน้ำ อิ๋งจื่อจินก็หลับไปแล้ว
เขาก้มหน้า มองผ้าห่มที่อยู่บนพื้น จากนั้นก็หอบขึ้นมาอย่างใจเย็นแล้ววางไว้บนเตียง
เรียกด้วยเสียงเบามากอีกครั้ง
“เยาเยา?”
อิ๋งจื่อจินหลับลึกมาก ไม่ตอบสนอง
ฟู่อวิ๋นเซินอุ้มเธอขึ้นมาแล้ววางด้านในเตียง จากนั้นเขาก็ขึ้นเตียง
เตียงใหญ่มาก นอนสามคนก็ยังไม่เป็นปัญหา
หลังจากเอนตัวลงนอนข้างตัวอิ๋งจื่อจิน ฟู่อวิ๋นเซินกลับไม่รู้สึกง่วง
เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาวิดีโอคอล
ปลายสายคืออวี้เสวี่ยเซิง
ฟู่อวิ๋นเซินขยับปากพูด แต่กลับไม่ส่งเสียง “ได้ยินว่านายทิ้งเด็กผู้หญิงไว้ให้เด็กน้อยของฉัน ส่วนตัวเองก็หนีไปงั้นเหรอ”
อวี้เสวี่ยเซิงเข้าใจภาษารูปปาก บางครั้งพวกเขาก็สื่อสารกันด้วยวิธีนี้
“จำเป็นน่ะ” อวี้เสวี่ยเซิงก็ไม่ได้ถามว่าทำไมเขาใช้ภาษารูปปาก “ปลายเดือนฉันน่าจะกลับได้”
หยุดเล็กน้อยแล้วพูดต่อ “ดูจากนายครั้งนี้ โดยรวมอาการของนายหายดีแล้ว เดิมทีฉันคิดมาตลอดว่านายเป็นพวกรักไม่เป็น”
ดวงตาดอกท้อของฟู่อวิ๋นเซินหรี่ลงเล็กน้อย ริมฝีปากโค้งมน “รัก ไม่ เป็น งั้นเหรอ”
เห็นได้ชัดว่าอวี้เสวี่ยเซิงรู้ว่าสามคำนี้อาจทำให้เข้าใจผิดได้ “รักไม่เป็นที่ฉันว่าไม่ใช่ทางร่างกาย แต่เป็นจิตใจ”
“เพราะประสบการณ์ในวัยเด็กของนาย นายคงยากที่จะ ไม่สิ น่าจะไม่มีทางรักใครแน่นอน สรุปง่ายๆ ได้ว่านายไม่มีความสามารถที่จะรักใคร”
ฟู่อวิ๋นเซินเงียบไปชั่วขณะ “เธอคือความรักทั้งหมด”
“นี่ก็คือสาเหตุที่อาการของนายหายดี” อวี้เสวี่ยเซิงหัวเราะเบาๆ “น่าเสียดาย รายได้ฉันหายไปเลย นายเป็นลูกค้ารายใหญ่เลยนะ”
ฟู่อวิ๋นเซินไม่ตอบคำพูดนี้ เขาสังเกตเห็นต้นไม้ด้านหลังอวี้เสวี่ยเซิง “นายอยู่แถบป่าฝนเขตร้อนเหรอ”
“ใช่ นายโทรมาได้ประจวบเหมาะพอดี” อวี้เสวี่ยเซิงใจเย็นมาก “ฉันเพิ่งหลุดพ้นจากการถูกคนป่าไล่ฆ่า”
“งั้นวางละ นายไปวิ่งหนีคนป่าต่อเถอะ”
“…”
จบบทสนทนา ฟู่อวิ๋นเซินหันหน้าไปมองเด็กสาวที่กำลังหลับใหล
เขาหัวเราะโดยไร้เสียง ต่อให้มีอารมณ์รุนแรงแค่ไหนก็สงบลงได้ในเวลานี้
นี่คือแสงของเขา และก็เป็นยาของเขาด้วยเช่นกัน
ทันใดนั้นอิ๋งจื่อจินได้ขยับตัว ขยับแรงมาก เธอกำลังจะหันมา
ดวงตาของฟู่อวิ๋นเซินขยับ ร่างกายเคลื่อนไหวทันที
เขารีบลงจากเตียง
พอหันไปก็พบว่าอิ๋งจื่อจินไม่ได้ตื่น แค่ถีบผ้าห่มหล่น
“…”
ฟู่อวิ๋นเซินเก็บผ้าห่มขึ้นมาห่มให้เธออย่างไม่สบอารมณ์
เช้าวันต่อมา
อิ๋งจื่อจินตื่นนอน
เมื่อคืนเธอหลับสบายมาก
เธอขยี้ตา เห็นฟู่อวิ๋นเซินอยู่ที่ริมหน้าต่าง “ผู้บัญชาการ ยังไม่ไปอีกเหรอ”
ฟู่อวิ๋นเซินหันมา ก้มมองเธอ ยิ้มเรื่อยเปื่อย “เยาเยา เธอใจดำจริงๆ”
มีแค่เขาที่รู้ว่าเมื่อคืนเธอถีบผ้าห่มทิ้งกี่ครั้ง และเขาเก็บขึ้นมาห่มให้เธอกี่ครั้ง
“ฉันต้องไปแล้ว” อิ๋งจื่อจินหาวออกมา ไปเปลี่ยนชุดที่ห้องน้ำ “ไปด้วยกันไหม”
“ติวเหรอ”
“เปล่า หาเงิน”
“…”
…
ณ สถานที่ถ่ายทำรายการวัยรุ่นสร้างฝัน 202
เยี่ยซีกับบรรดาโค้ชมาถึงแล้ว
“อาจารย์เยี่ย” ผู้กำกับเป็นห่วงสุขภาพของเยี่ยซีมาก “อาจารย์จำเป็นต้องพักอีกสักสองสามวันไหมครับ”
“ไม่ต้องแล้วค่ะ” เยี่ยซีเงยหน้า “ฉันแค่อยากรู้ว่า พวกคุณเชิญอวิ๋นเหอเย่ว์ออกไปหรือยัง”
“คือ…” ผู้กำกับอึ้ง “ทำไมเหรอครับ ทำไมต้องเชิญเขาออกไปด้วย ตรวจสอบกล้องวงจรปิดแล้ว ไม่ใช่ฝีมือของผู้ช่วยของเขาครับ ทางโรงพยาบาลก็บอกว่าแพ้ไม่ใช่เหรอครับ”
พวกโค้ชมองมาด้วยสายตาสงสัย
“ได้ค่ะ” เยี่ยซีลุกขึ้น ดึงบัตรประจำตัวของตัวเองออกมาวางบนโต๊ะ ยิ้มเล็กน้อย “งั้นยกเลิกสัญญาแล้วกันค่ะ ฉันไม่ถ่ายรายการวัยรุ่นสร้างฝัน 202 แล้ว”
พอคำพูดนี้ออกมา สีหน้าของผู้กำกับ โปรดิวเซอร์ และทุกคนก็เปลี่ยนไป
โค้ชที่อยู่ข้างๆ รีบพูดขึ้น “อาจารย์เยี่ย ใจเย็นก่อนนะครับ”
“ฉันก็ไม่ได้ใจร้อนนี่คะ รายการนี้ทำให้ฉันรู้สึกไม่ปลอดภัย” สีหน้าของเยี่ยซีราบเรียบ “เมื่อวานใบหน้าของฉันได้รับบาดเจ็บ พรุ่งนี้ไม่แน่ว่าฉันอาจกินน้ำแล้วเสียงหาย วันอื่นจะมีใบมีดอยู่ในรองเท้าของฉันไหมคะ”
“ผู้กำกับ โปรดิวเซอร์หลี่ ฉันคิดว่าพวกคุณรับรองความปลอดภัยให้ฉันไม่ได้”
“นอกจากอวิ๋นเหอเย่ว์กับผู้ช่วยของเขา ใครจะมีปัญหากับพี่ซีได้อีก” ผู้ช่วยของเยี่ยซีที่อยู่ข้างๆ อดพูดขึ้นไม่ได้ “ก็แค่ผู้เข้าแข่งขัน ยังจะสำคัญไปกว่าพี่ซีได้อีกเหรอคะ”
อวิ๋นเหอเย่ว์ยังไม่เดบิวต์ เป็นแค่คนธรรมดา
ก็แค่มีแฟนคลับในเน็ต มีคนพูดถึง
แต่คนธรรมดาจะมาเทียบกับดารายอดนิยมได้อย่างไร
“เรื่องนี้พวกเราต้องถามความเห็นของชูกวงมีเดียก่อนครับ” โปรดิวเซอร์หลี่พูดขึ้น “เพราะครั้งนี้ชูกวงมีเดียเป็นสปอนเซอร์รายใหญ่ที่สุด”
เยี่ยซีอึ้ง
เธอนึกไม่ถึงว่า เธอพูดไปขนาดนี้แล้ว ทีมงานยังคงไม่ยอมถอยให้
ชูกวงมีเดียอีกแล้ว
เทียนสิงมีเดียไม่ได้ร่วมลงทุนหรือไง
ทำไมต้องถามความเห็นของชูกวงมีเดียไปเสียทุกเรื่อง
“โปรดิวเซอร์หลี่คะ ซีซีของพวกเราเคยร่วมงานกับราชาภาพยนตร์ซังเลยนะคะ” เฉินหลีก็นึกไม่ถึงว่าจะเป็นแบบนี้ เธอพยายามอดทนไว้ “ราชาภาพยนตร์ซังเป็นดาราในสังกัดของชูกวงมีเดีย ชูกวงมีเดียจะปกป้องซีซีหรืออวิ๋นเหอเย่ว์ โปรดิวเซอร์หลี่ยังต้องถามอีกเหรอคะ”
“คือ…” โปรดิวเซอร์หลี่ลังเล เขาประคองชาร้อนขึ้นมาหนึ่งแก้ว “ถามดูดีกว่าครับ”
เฉินหลีพูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว
เธอหงุดหงิดมาก
นี่ถ้าเป็นยามปกติ โปรดิวเซอร์หลี่ไม่มีทางยุ่งแน่
“ฉันเข้าใจความหมายของโปรดิวเซอร์หลี่แล้วค่ะ” เยี่ยซีขี้เกียจพูดกับทีมงานอีก เธอลุกขึ้น สีหน้าเย็นชายิ่งกว่าเดิม “คิดกันคนละแบบ เดินกันคนละเส้นทาง งั้นก็จบที่ตรงนี้แล้วกันค่ะ”
เธอพูดจบก็ไม่มองคนอื่นอีก เดินออกจากห้องทำงานที่อยู่หลังเวที
“พี่หลี่ ทำไงดีครับ” ผู้กำกับกลุ้มใจมาก “เดิมทีรายการพวกเราเป็นรายการเฟ้นหาไอดอลวัยใส มีแต่คนหนุ่มสาวดูทั้งนั้น ตอนนี้เยี่ยซีถูกพูดถึงมากที่สุด ดาราสาวคนอื่นๆ ถูกเธอกลบความนิยมหมดเลยครับ”
แต่ก็มีกรณียกเว้น
ฉินหลิงอวี๋
แต่ไหนแต่ไรมาดาราชายจะเป็นที่นิยมกว่าดาราหญิง แฟนคลับก็มาก ฉินหลิงอวี๋เป็นดาราสาวยอดนิยมเพียงคนเดียวที่พอจะสู้กับดาราชายยอดนิยมได้
แต่ทีมงานรู้ว่าพวกเขาไม่มีทางเชิญมาได้
สถานะในวงการบันเทิงของฉินหลิงอวี๋พอๆ กันกับซังเย่าจือ
โปรดิวเซอร์หลี่ครุ่นคิด ยังคงส่ายหน้า “ติดต่อชูกวงมีเดียก่อนดีกว่า พวกเขาค่อนข้างสนใจอวิ๋นเหอเย่ว์กับเด็กคนอื่นๆ ที่มีความสามารถ อยู่ๆ ถอดอวิ๋นเหอเย่ว์ออก เราจะสู้หน้าพวกเขาไม่ได้”
เยี่ยซีถอนตัวยังถือว่าไม่เท่าไร
แต่เราต้องกอดขานายทุนใหญ่เอาไว้ให้มั่น
…
หลังจากเยี่ยซีออกจากสถานที่ถ่ายรายการเธอก็โพสต์เวยปั๋ว
แน่นอนว่านี่ก็อยู่ในความเห็นชอบของเฉินหลี แอ๊กเคานท์เชิงพาณิชย์แอ๊กเคานท์ใหญ่ๆ ก็เตรียมเคลื่อนไหวไปพร้อมกัน
แอทเยี่ยซี : [ต้องขอโทษด้วยค่ะ เนื่องด้วยเหตุผลส่วนตัว ฉันจำต้องถอนตัวออกจากรายการวัยรุ่นสร้างฝัน 202 แล้ว ทั้งๆ ที่ทุกคนรอคอยมาตั้งนาน ต้องขอโทษไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ]
เนื่องจากใกล้เปิดรายการเต็มที ช่วงนี้จึงมียอดคำค้นที่เกี่ยวกับรายการวัยรุ่นสร้างฝัน 202 อยู่ไม่น้อย แต่ละบริษัทใหญ่ๆ ก็ซื้ออันดับคำค้นให้ผู้เข้าแข่งขันที่เป็นเด็กในสังกัดของตัวเอง
[เกิดอะไรขึ้น ทำไมซีซีถึงถอนตัวออกจากรายการวัยรุ่นสร้างฝัน 202! ฉันมาดูรายการนี้เพราะซีซีเลยนะ]
[ไม่เป็นไร ถอนก็ถอน สนับสนุนซีซี]
แฮชแท็ก #เยี่ยซีถอนตัวรายการวัยรุ่นสร้างฝัน202# ติดชาร์ตอันดับคำค้นยอดนิยมทันที
แต่บรรดาแฟนคลับกลับสังเกตเห็นว่า ผ่านไปยี่สิบนาทีแล้ว ทีมงานรายการวัยรุ่นสร้างฝัน 202 ก็ยังไม่แชร์โพสต์ของเยี่ยซี และไม่มีประกาศใดๆ
[ข่าวเมาท์ ซีซีได้รับการปฏิบัติอย่างไม่ยุติธรรมในรายการ ทีมงานไม่จัดการให้ ซีซีโกรธมากถึงได้ถอนตัว ซีซีเป็นคนนิสัยดีมาตลอด ทีมงานไปก่อเรื่องใหญ่โตอะไรไว้เหรอ]
[ทีมงานไม่ออกมาพูดเพราะร้อนตัวหรือเปล่า ขอความยุติธรรมให้ซีซีด้วย]
[เอาล่ะๆ คราวนี้เป็นเรื่อง ทำซีซีโมโห ตอนนี้ไม่มีซีซี ไม่ทราบว่าโปรดิวเซอร์วงบอยแบนด์ของรายการวัยรุ่นสร้างฝัน 202 จะยังมีใครมาแทนได้อีกเหรอ]
[นั่งรอทีมงานมาขอขมาขอให้ซีซีกลับไป(ยิ้ม)(ยิ้ม)]
[มันก็มีอยู่นะ ราชินีภาพยนตร์เซี่ยมั่นอวี่กับดารายอดนิยมฉินหลิงอวี๋ ประเด็นคือทีมงานจะเชิญสองคนนี้มาได้หรือเปล่า]
