“ตกลง?”
“เสี่ยวหง คุณมาที่นี่ทำไม”
เมื่อเห็นหลี่เสี่ยวหง เย่ฟานก็แปลกใจเล็กน้อยอย่างไม่ต้องสงสัย
ในตอนเช้า เย่ฟานจำได้ว่าเขาได้ปฏิเสธคำเชิญของพวกเขาแล้ว แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าหลี่เสี่ยวหงและคนอื่นๆ จะมา
“นาย. ชู พ่อกับฉันมาที่นี่เพื่อขอโทษคุณ”
“ขอโทษที คราวที่แล้วฉันอยากชวนนาย Chu เป็นแขกรับเชิญที่บ้าน แต่ฉันทำพลาดไป~”
“ฉันกลัวว่าถ้านาย Chu กลับมาที่หยุนโจวอีกครั้ง ฉันจะไม่มีโอกาสได้ขอโทษคุณอีก ดังนั้นฉันจึงใช้เสรีภาพที่จะมา”
“นาย. ชู คุณรังเกียจไหม”
ต่อหน้า Ye Fan Li Xiaohong ก้มศีรษะลงขณะแอบมอง Ye Fan ขณะที่พูดอย่างระมัดระวัง
เมื่อเห็นสิ่งนี้ Xu Lei รู้ว่าเพื่อนของ Ye Fan มาถึงแล้ว ดังนั้นเธอจึงลุกขึ้นและหลีกเลี่ยงและนั่งไม่ไกลโดยไม่รบกวนการสนทนาของ Li Xiaohong และในเวลาเดียวกันก็สละที่นั่งให้ Li Xiaohong และลูกสาวของเขา
ฟังเสียงขี้อายของหลี่เสี่ยวหง เย่ฟานส่ายหัวและหัวเราะ “ทำไมคุณถึงรังเกียจ?”
“ในเมื่อทุกคนมาถึงแล้ว ไปนั่งลงเถอะ”
“ลุงหลี่ นั่งลงด้วย”
Ye Fan ยิ้มแล้วเชิญ Li Xiaohong และลูกสาวของเขานั่งลง
ต่อมา เย่ฟานเทถ้วยชาให้หลี่เสี่ยวหงและหลี่ลู่บินทีละคน
หลังจากที่ Li Lubin เห็นมัน เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ลึกล้ำ: “การเคลื่อนไหวนั้นมีทักษะมาก ดูเหมือนว่าคุณไม่ได้ทำงานน้อยลงในการเสิร์ฟชาและน้ำใช่ไหม”
“หือ 9b3cb001?”
เย่ฟานขมวดคิ้วในขณะนั้นและรู้สึกสับสนเล็กน้อย เขาไม่รู้ว่าหลี่ลู่บินหมายถึงอะไร
“พ่อ คุณกำลังพูดอะไรไร้สาระ? เจ้าลืมสิ่งที่เจ้าสัญญากับข้าไว้ก่อนที่จะมาหรือ?” หลี่เสี่ยวหงหันศีรษะ แต่บ่นเล็กน้อย
Li Lubin หัวเราะเบา ๆ : “Xiaohong ฉันจะเล่นตลกกับนาย Chu”
เย่ฟานยังหัวเราะกลับ: “ลุงหลี่และเสี่ยวหง คราวหน้าคุณไม่จำเป็นต้องเรียกฉันว่านายชู แค่เรียกฉันว่าเสี่ยวฟาน ไม่อย่างนั้นก็ดูเหมือนจะเป็นดารา”
“ไม่เป็นไร ฉันจะเรียกคุณว่าเสี่ยวฟาน” หลี่ ลู่บินตอบอย่างง่ายดาย จากนั้นเหลือบมอง Xu Lei ซึ่งอยู่ไม่ไกล แล้วถามต่อไปว่า “คนที่อยู่ตรงนั้นน่าจะเป็นชายร่างใหญ่ หัวหน้าใช่มั้ย”
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เย่ฟานจะตอบได้ หลี่เสี่ยวหงตอบอย่างภาคภูมิใจในทันทีว่า “พ่อครับ เธอเป็นประธานซูที่ผมบอกคุณก่อนหน้านี้ เราเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในหยุนโจว เขาก่อตั้งกลุ่มหงฉีและดูแลกิจการกว่า 1 แสนล้านราย ฉันเคยทำงาน. หัวหน้าธนาคาร Hongqi ก็เป็นประธานาธิบดี Xu เช่นกัน”
เมื่อหลี่ลู่บินได้ยินสิ่งนี้ ความรังเกียจที่มุมปากของเขาก็รุนแรงขึ้นในทันใด
นั่นเองค่ะ!
“ดูเหมือนว่าเสี่ยวฟาน คุณได้พบเจ้านายที่ดีแล้ว”
“อย่างไรก็ตาม เหล็กจะต้องแข็ง”
“คนๆ หนึ่ง ไม่ว่าเจ้านายจะดีแค่ไหน ไม่ว่าแท่นจะใหญ่แค่ไหน หากเขาไม่มีความสามารถที่แท้จริง เขาทำได้แค่เสิร์ฟชาและเทน้ำเพื่อแกงคนอื่น ๆ นั่นก็ไร้ประโยชน์”
Li Lubin ยิ้มอย่างเย็นชา แต่ดูเหมือนจะมีหนามอยู่ในรอยยิ้มนั้น
เย่ฟานขมวดคิ้วอีกครั้ง วางถ้วยชาลงแล้วถามด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า หลี่ คุณหมายความว่ายังไง”
“ในเมื่อเจ้าถามมา ข้าก็บอกตามตรง” การแสดงออกของ Li Lubin ก็ลดลง และเขาเทศนากับ Ye Fan อย่างจริงจัง
“บอกตามตรงนะ ตั้งแต่แรก ฉันไม่พอใจคุณมาก”
“ถ้าไม่ใช่เพราะเสี่ยวหงยังคงพูดสิ่งดีๆ ให้คุณ ฉันจะไม่ใช้เวลาจากตารางงานที่ยุ่งวุ่นวายของฉันมาที่นี่เพื่อพบคุณในวันนี้”
“พ่อ คุณกำลังพูดอะไรไร้สาระ” เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลี่เสี่ยวหงที่อยู่ข้างๆ ก็กังวล และขัดจังหวะคำพูดของพ่อของเธออย่างรวดเร็ว
เธอคิดว่าพ่อของเธอตกลงที่จะขอโทษเย่ฟานจริงๆ
แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเธอยังคิดผิดอยู่เลย
คำพูดของพ่อของเธอในตอนนี้ ต่อให้เธอจะฟังเธอก็เจ็บปวดไม่น้อย นับประสา Ye Fan?
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 878
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 880
