“คุณทำลายข้าวของของฉันและทำร้ายธุรกิจของฉัน ใจดีพอที่จะให้คุณจ่าย 50,000 หยวน”
“ทำไม คุณยังไม่อยาก”
ผู้จัดการร้านอ้วนยิ้มเยาะ
Xu Lei รู้สึกรำคาญอย่างไม่ต้องสงสัยโดยใบหน้าที่น่ารังเกียจของชายชราที่อยู่ข้างหน้าเขา ถ้าสิ่งนี้อยู่ในหยุนโจว สวี่เหล่ยจะโทรมาและขอให้คนที่อยู่ใต้มือของเขาเข้ามา
แต่ตอนนี้ในหยานจิง Xu Lei ไม่มีอำนาจที่นี่ และการแข่งขันชกมวยกำลังจะเริ่มต้น Xu Lei กัดฟันเพราะกลัวว่างานของ Ye Fan จะล่าช้า
อย่างไรก็ตาม เมื่อ Xu Lei กำลังจะโอนเงินด้วยโทรศัพท์มือถือของเธอ Ye Fan ก็หยุดเธอ
ในการจ้องมองที่สยดสยองของ Xu Lei เย่ฟานผู้สงบนิ่งอยู่เสมอ เดินไปข้างหน้ามองที่ผู้จัดการร้านอ้วนและพูดเบา ๆ ว่า: “ในขั้นต้น ถ้าคุณยืนด้วยตัวเองและพูดจาดีๆ สร้อยข้อมือหยกนี้ ไม่เป็นไรถ้า เราช่วยให้ผู้อื่นสูญเสีย”
“แต่ในเมื่อเจ้าดันจมูกเข้าหาใบหน้า ไม่มีทาง”
“เราผิดแล้ว กำไลหยกไม่ได้หักโดยพวกเรา ขอโทษด้วย 50,000 เราจะไม่สูญเสียแม้แต่เหรียญเดียว”
“ไอ้บ้า อยากจะผิดพลาดเหรอ? ร้านของฉันถูกตรวจสอบ เชื่อหรือไม่ ฉันจะแจ้งตำรวจ เมื่อถึงเวลานั้นก็จะไม่เพียงแต่จะสูญเสียเงินเท่านั้น ฉันกลัวว่าคุณจะต้องเข้าไปในสำนักถ้าคุณคิดเกี่ยวกับมัน พระเจ้า!” จู่ๆ ผู้จัดการร้านอ้วนก็โกรธและสาปแช่ง และขอให้เสมียนร้านเรียกการตรวจสอบทันที
“รอให้สายตรวจสอบถูกลบ คุณจะชำระเงินอย่างไร”
ผู้จัดการร้านอ้วนพ่นลมอย่างเย็นชา ในเวลานี้เสมียนได้เฝ้าดูการเฝ้าระวังแล้ววิ่งไป
“เจ้านาย เขาไม่ได้ทำลายมันจริงๆ”
“การตรวจสอบเผยให้เห็นว่าก่อนหน้านี้เป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์ที่จงใจโยนมันลงใต้ดินและใส่กรอบให้กับสุภาพบุรุษคนนี้” เป็นผู้ช่วยร้านเล็กๆคนหนึ่งที่พูด
เมื่อผู้จัดการร้านได้ยินเรื่องนี้ เขาก็จ้องเขม็ง ตบ และตบเขาตรงๆ ทันที: “ไอ้สารเลว คุณกำลังพูดถึงอะไร”
“เจ้านาย เป็นความจริงที่คุณไม่สามารถไปดูด้วยตัวเองได้” เสมียนทำผิดมาก
ผู้จัดการร้านอ้วนรีบวิ่งไปดูอย่างไม่เชื่อสายตา ไม่นานหน้าแก่ของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีดำ หน้าของเขาดูน่าเกลียดราวกับว่าเขาตกตะลึง
“ยังไง? ตอนนี้เราไปกันได้แล้ว”
เย่ฟานเย้ยหยัน
นี้เรียกว่าขโมยไก่ไม่เสียข้าว หากเจ้านายอ้วนยอมรับเมื่อเห็น เย่ฟานก็ไม่รังเกียจที่จะให้ Xu Lei ซื้อคำสั่งนี้ แต่เจ้านายอ้วนไม่โลภมากพอที่จะปฏิบัติต่อพวกเขาเหมือนคนโง่ ดังนั้นคุณจึงไม่โทษ Ye Fan ที่โหดเหี้ยม
“ไป?”
“อย่าเสียเงิน ไม่อยากจากไป!”
“คุณล้มลง. อย่าปฏิเสธ”
“มาเถอะ ห้อมล้อมพวกเขากับฉัน ไม่ต้องจ่ายแม้แต่วันเดียว อย่าแม้แต่จะคิดที่จะจากไป”
ผู้จัดการร้านอ้วนพูดอย่างเฉียบขาดขณะลบการเฝ้าระวัง มาถึงทางตันแล้ว!
ดูนี่สิ แม้ว่าเย่ฟานและคนอื่นๆ จะได้รับการพิสูจน์แล้วว่าบริสุทธิ์ แต่ผู้จัดการร้านอ้วนก็ยังไม่พร้อมที่จะปล่อยพวกเขาไป
มิฉะนั้นเขาจะแบกรับความสูญเสีย
เมื่อเย่ฟานเห็นสิ่งนี้ คิ้วของเขาก็เย็นชาขึ้นมาทันที: “ทำไม อยากแข็งเหรอ?”
“คุณต้องคิดให้ชัดเจน”
“คุณกลัวว่าคุณจะรับผลที่ตามมาไม่ได้หรือ”
เสียงเย็นเยียบของเย่ฟานด้วยความโกรธอย่างรุนแรงสะท้อนอยู่ในห้องอย่างลับๆ
ผู้จัดการร้านอ้วนฟังแล้วยิ้มทันที: “ใช่ คุณขู่ฉันเหรอ?”
“ฉันอยู่ในพื้นที่นี้มานานกว่าสิบปีแล้ว และหัวหน้าพื้นที่ชมวิวทะเลสาบหยานฉีก็เคารพฉันสามคะแนน”
“แกกล้าขู่ฉันรึไง”
“กูจะดื้อ มีอะไรหรือเปล่า”
“ฉันแค่ปล่อยให้คนรอบข้างคุณ?”
“ถ้าคุณไม่ใช้เงินเพื่อกำจัดภัยพิบัติในวันนี้ คุณจะไม่เพียงแต่ถูกรายล้อมไปด้วยผู้คน แต่ฉันจะเล่นกับผู้หญิงของคุณคืนนี้!”
“หากคุณมีความสามารถจริงๆ อย่าเพิ่งทักทายเลย ฉันจะโทรหาคุณและขอให้คุณโทรหาใครก็ได้โดยไม่ตั้งใจ”
“วันนี้ฉันสนุกกับคุณมาก ดูซิว่าใครในพวกเราที่โทรหาคุณมากกว่ากัน!”
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 967
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 969
