ตั้งแต่การสนทนาในคืนนั้น Ye Fan และ Ye Ximei แม่และลูกชายไม่ได้คุยกันเรื่องนี้
เย่ ซีเหม่ย รู้ว่าลูกชายของเขาเป็นคนหัวแข็ง แต่ไม่ว่าเขาจะตัดสินใจอย่างไร แม้แต่วัวสิบตัวก็ไม่สามารถถูกนำกลับมาได้
ตอนนี้ เย่ ซีเหม่ย ทำได้เพียงภาวนาให้ลูกชายของเขาไม่แสดงท่าทีหุนหันพลันแล่น
Ye Ximei ไม่ได้พูดถึงมัน และ Ye Fan จะไม่พูดสิ่งเหล่านี้โดยธรรมชาติ
ความเกลียดชังเหล่านี้สามารถแบกรับได้โดยเขาคนเดียว ฉันบอกแม่ว่า ไม่เพียงแต่จะไร้ประโยชน์เท่านั้น แต่ยังเป็นเพียงความกังวลเท่านั้น
ดังนั้นในอีกไม่กี่วันข้างหน้า เย่ฟานจึงอยู่กับแม่ของเขาอย่างสบายใจ
ทำเกี๊ยวด้วยกันและไปตลาดเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ
ดูทีวีด้วยกันในเวลากลางคืนและพูดคุยกับคุณ
บางครั้งในช่วงบ่ายที่มีแดดจัด ชาสักสองสามถ้วย ม้านั่งสักสองสามตัว และเพลงที่เคลื่อนไหวก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เย่ฟานและลูกชายของเธอนั่งในช่วงบ่าย
แน่นอน นอกเหนือจากการอยู่กับแม่แล้ว บางครั้งเย่ฟานก็พาลู่เหวินจิงไปหาชายอ้วนคนนั้นเล่น
ตอนนี้ชายอ้วนที่กลับบ้านพร้อมกับสาวงามตามปรารถนาก็อารมณ์ดีเป็นธรรมดา
พวกเขาเป็นกลุ่มสี่คน ไม่ว่าจะเล่นไพ่ด้วยกันหรือไปตกปลาริมแม่น้ำ
ชีวิตก็สงบสุขเหมือนได้สนุกสนานเมื่อครั้งยังเยาว์วัย
บางครั้ง เย่ฟานก็คิดเช่นกันว่า หากเวลาสามารถดำเนินต่อไปเช่นนี้ได้ มันจะดีมาก
แต่เมื่อใดก็ตามที่เขาคิดถึงเรื่องนี้ เย่ฟานจะส่ายหัวและยิ้ม
ชีวิตแบบนี้สำหรับเขาถูกกำหนดให้เป็นความหรูหรา
บนหลังของเขามีหลายอย่างมากเกินไป
สำหรับเย่ฟานที่กำลังก้าวไปข้างหน้าด้วยภาระอันหนักอึ้ง จะมีปีไหนที่จะไม่เงียบอีก?
อย่างไรก็ตาม เป็นเพราะเหตุนี้เองที่ Ye Fan หวงแหนช่วงเวลาที่เงียบสงบครั้งสุดท้ายนี้เป็นอย่างมาก
สำหรับอาทั้งสองของเย่ฟาน หลังจากเหตุการณ์ที่แล้ว ช่วงเวลานี้ได้บรรจบกันมากจริงๆ เขาไม่ได้เลือกความผิดของ Ye Fan อีกครั้ง
อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ได้หมายความว่าทัศนคติของพวกเขาที่มีต่อ Ye Fan มีการเปลี่ยนแปลงโดยพื้นฐาน
ในทางกลับกัน หลังจากการแสดงตลกครั้งสุดท้าย ความเหินห่างระหว่างตระกูล Ye Fan และตระกูล Ye นั้นลึกซึ้งยิ่งขึ้น
แม่และลูกชายของ Ye Fan อยู่บนท้องถนน และพวกเขาไม่ได้ให้ความสนใจมากนัก
ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่เป็นการตอบสนองต่อคำพูดของ Ye Ximei ประเทศนี้เปลี่ยนแปลงได้ง่าย แต่ธรรมชาติเปลี่ยนได้ยาก
เธอรู้จักพี่ชายสองคนของเธอดีเกินไป
ในสายตาของพวกเขา Ye Fan เป็นลูกเขยที่สิ้นเปลือง และ Ye Ximei ของเธอเป็นผู้หญิงที่ถูกทอดทิ้ง พวกเขาสองคนซึ่งเป็นแม่และลูกชายจะไม่ได้รับการปฏิบัติหรือดูถูกเหยียดหยาม
Ye Ximei คุ้นเคยกับสิ่งนี้มานานแล้ว
สำหรับ Ye Fan เขาไม่ได้สนใจด้วยซ้ำ
สำหรับเย่ฟาน ถ้าลุงเหล่านี้ใจดีและชอบธรรม เย่ฟานจะไม่รังเกียจที่จะให้โอกาสพวกเขา
ท้ายที่สุดญาติไม่ช่วยเหลือพวกเขา
ด้วยพลังของ Ye Fan ใน Jiangdong คำพูดสามารถทำให้ลูก ๆ ของตระกูล Ye ไปได้อย่างราบรื่น
แต่หลังจากหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้น เย่ฟานก็เห็นใบหน้าของญาติๆ เหล่านี้อย่างไม่ต้องสงสัย และโอกาสเหล่านั้น เย่ฟานก็จะไม่ให้มันอีก
ผู้คนไม่ต้องการเห็นเขา แล้วทำไมเขาต้องเลียหน้าเขาและประจบสอพลอ
เวลาเพิ่งผ่านไป
เมื่อเห็นเทศกาลฤดูใบไม้ผลิใกล้เข้ามา เมืองเล็กๆ ที่เงียบสงัดมาเป็นปีก็เริ่มมีชีวิตชีวาขึ้นในเวลานี้
พวกพเนจรที่เดินเตร็ดเตร่อยู่ก็กลับบ้านเช่นกัน
วันนั้น Ye Fan ได้รับโทรศัพท์จาก Lei Aoting
เขาบอกว่าเขาต้องการที่จะเล่นอย่างเต็มที่เพื่อมิตรภาพของเจ้าของบ้าน พา Ye Fan ไปเล่นในเมือง Jingzhou และทานอาหารร่วมกัน
เมื่อเห็นว่าเย่ฟานไม่มีอะไรผิดปกติ และลู่เหวินจิงก็ส่งเสียงร้องให้ไป เย่ฟานก็ตกลงในที่สุด
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1400
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1402
