สำหรับ Ye Fan เขาพา Lu Wenjing ไปที่บ้านของ Fatty
ปีนี้เป็นปีแรกนับตั้งแต่ Fatty และ Du Wenya แต่งงานกัน และ Du Wenya ก็อยู่ที่นั่นเมื่อ Ye Fan มาถึง
เมื่อทั้งคู่เห็นเย่ฟาน พวกเขาก็มีความสุขอย่างเป็นธรรมชาติ
“ฮ่าๆ~”
“พี่ฟาน ฉันจะไปหาคุณ”
“วันนี้คุณโอเคไหม”
“อีกสักครู่เราจะไปซื้อของที่ตลาดและซื้อดอกไม้ไฟ”
“อย่าออกตอนเที่ยง พี่น้องของเราดื่มดี”
ชายอ้วนโอบไหล่ของเย่ฟานและหัวเราะฮ่าฮ่า
ตั้งแต่เรียนจบในปีนั้น Fatty เป็นครั้งแรกที่ใช้เวลาหนึ่งปีอย่างมีความสุข
ลองคิดดูเช่นกันว่าถ้าอยากอุ้มสาวงามก็แปลกที่คนอ้วนไม่มีความสุข
ในเรื่องนี้ Ye Fan ไม่ได้ห้ามปรามเขาโดยธรรมชาติและเห็นด้วยทันที
สำหรับผู้ชายอ้วนเป็นเพียงปีแรกหลังแต่งงาน
แต่เท่าที่เย่ฟานกังวล นี่อาจเป็นปีสุดท้ายของชีวิตเขา
ในช่วงเวลานี้ เย่ฟานทำงานอย่างหนักเพื่อทำให้ตัวเองสงบ และอยู่ร่วมกับญาติและเพื่อนๆ อย่างใจเย็นตลอดช่วงปีใหม่นี้
แต่หัวใจของเย่ฟานสงบลงจริงหรือ?
สิบปีของการวางแผนมาถึงช่วงเวลาสุดท้ายแล้ว
กลัวว่าจะไม่มีใครสงบลง
แม้แต่เย่ฟาน
ความกังวลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในใจของเขาตอนนี้คือว่าหยกที่หลี่เอ๋อและคนอื่นๆ จัดเตรียมไว้จะจัดส่งอย่างปลอดภัยในวันพรุ่งนี้หรือไม่
…..
เวลายังคงผ่านไป
ตอนเที่ยง เย่ฟานไม่ได้กลับบ้าน แต่พักอยู่ที่บ้านของแฟตตี้และทานอาหารร่วมกัน
ไม่มีอะไรเกิดขึ้นในตอนบ่าย แต่ฉันเล่นไพ่นกกระจอกด้วยกัน
ตอนบ่ายสี่โมง คนอ้วนจะไปที่หลุมศพกับพ่อเพื่อบูชาบรรพบุรุษของเขา
Ye Fan ก็พา Lu Wenjing กลับบ้านด้วย
ระหว่างทางกลับ Lu Wenjing ถาม Xiang Ye Fan ว่า “พี่ชาย Xiao Fan ทำไมคุณไม่ตามคุณปู่และพวกเขาไปสักการะบรรพบุรุษของคุณด้วยกัน”
เย่ฟานตอบว่า “เมืองเย่หยางไม่ใช่ดินแดนบรรพบุรุษของฉัน แล้วทำไมฉันต้องไปสักการะ?”
“แม้ว่านามสกุลของฉันคือเย่ แต่ในสายตาของลุงสองคนของฉัน ฉันคือเย่ฟาน”
เย่ฟานพูดช้าๆ และคำพูดนั้นเต็มไปด้วยความสงบ
Lu Wenjing เริ่มสงสัยมากขึ้น: “ดินแดนบรรพบุรุษของ Brother Xiaofan อยู่ที่ไหน?”
“เจ้าไม่กลับไปไหว้บรรพบุรุษของเจ้าหรือ”
“ฉันได้ยินแม่บอกว่าในช่วงปีใหม่ เด็กๆ จะไปที่สุสานเพื่อสักการะบรรพบุรุษของพวกเขา เผากระดาษชำระให้คนตาย และนำพวกเขากลับมาในปีใหม่ และหลังจากพวกเขาตายแล้ว พวกเขาจะถูกฝังไว้ที่หลุมศพของบรรพบุรุษ”
“ดินแดนบรรพบุรุษของฉัน?”
คำพูดเหล่านี้ของ Lu Wenjing ทำให้เกิดความทรงจำมากมายเกี่ยวกับ Ye Fan
แต่หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ส่ายหัวและหัวเราะเยาะตัวเอง
“ฉันเป็นแค่ลูกชายที่ถูกทอดทิ้งจากตระกูลชู แล้วฉันจะพูดถึงดินแดนของบรรพบุรุษได้อย่างไร”
“มันเป็นแค่ผีที่โดดเดี่ยวหลังจากทั้งหมด”
“จะเกิดอะไรขึ้นหลังจากฉันตาย หาที่ฝังเถอะ”
“ทำไมคุณต้องฝังกระดูกของคุณ? ชีวิตไม่ได้อยู่ที่บ้านที่ไหน?”
เสียงแผ่วเบาของ Ye Fan ฟังดูเหมือนสายลม แต่ฟังดูช้าในสถานที่นี้
————
————
ในเวลาเดียวกัน.
เมือง Fenghai และเมือง Qingshan อยู่ห่างออกไปหลายร้อยไมล์
รถยนต์หรูหลายสิบคัน ซึ่งแต่ละคันมีราคาที่ประเมินค่าไม่ได้ ทอดยาวเป็นระยะทางหลายกิโลเมตร ขับเข้ามาอย่างช้าๆ
เฉพาะในกรณีที่ Baichuanhuihai!
เสียงคำรามต่ำมาบรรจบเป็นกระแสน้ำเขย่าโลก
ด้วยการเข้ามาของยานพาหนะเหล่านี้ ความสงบของเมืองที่กินเวลานานถึงหนึ่งปีก็พังทลายลงในที่สุด
จนกระทั่ง โรลส์-รอยซ์ แฟนธ่อม ก่อนบ้านหลังเก่าก็ค่อยๆ หยุดลง
ประตูเปิดออกและชายวัยกลางคนในชุดสูท
ระหว่างมังกรกับเสือมีความสง่าผ่าเผย
ท่าทางทั้งหมดมีออร่าครอบงำของผู้ที่เหนือกว่า
มองแวบแรกก็เป็นคนที่อยู่ในตำแหน่งสูงๆ มาช้านาน
หลังจากลงจากรถ ชายวัยกลางคนก็ยืนอยู่หน้ารถและมองขึ้นไปที่ด้านหน้า
มีบ้านแปลกตาตั้งอยู่ที่นี่ เหมือนสัตว์ป่าเฝ้ามองโลกนี้
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1491
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1493
