บูม~
คำพูดนั้นช่างดังราวกับก้อนหินที่ตกลงสู่พื้น แต่กลับดังก้องไปทั่วห้องโถง
เมื่อฉินเฟยกล่าวเช่นนี้ ทุกคนก็รู้สึกถึงลมแรงพัดพาไป
เมื่อฉันก้มศีรษะลงและมองอีกครั้ง ฉันพบว่าพื้นใต้เท้าของ Qin Fei เต็มไปด้วยรอยร้าวและบี้ทุกตารางนิ้ว
“นี่…”
“สุดยอด!”
“ฮ่าฮ่า~”
“มั่นคง มีคุณฉินอยู่ที่นี่ พวกเราเจียงตง มั่นคง~”
ในห้องโถง มีใครบางคนร้องออกมาอย่างตื่นเต้น
คนเหล่านี้เคยดูเหตุการณ์แบบนี้หรือไม่?
ตอนนี้ Qin Fei สามารถทุบพื้นได้ด้วยเท้าข้างเดียว ฉันรู้สึกเป็นธรรมชาติว่า Qin Fei ต่อหน้าเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญ
แต่ดวงตาของ Chen Ao กระตุกโดยไม่รู้ตัว
เพราะเขามองไปที่ฉินเฟยซึ่งแสร้งทำเป็นหยิ่งในเวลานี้ราวกับว่าเขาได้เห็นแชมป์มวยโฮลเดนที่เสียชีวิตอย่างน่าเศร้าในร้านอาหาร Shengtian ในเมือง Jianghai
…….
หลังจากครึ่งชั่วโมง Qin Fei ตาม Wang Jiexi กลับมา
ทุกคนที่คุยกันในห้องโถงก็แยกย้ายกันไปอย่างรวดเร็ว
ที่นี่เหลือเพียง Lei Laosan, Chen Ao และ Li Er เท่านั้น
Chen Ao มองไปที่ทิศทางที่ Wang Jiexi และคนอื่น ๆ กำลังจากไป จากนั้นพูดด้วยเสียงที่ลึกล้ำว่า “Li Er ลูกคนที่สาม คุณคิดว่า Qin Fei น่าเชื่อถือจริง ๆ หรือไม่”
“แม่น้ำ Mochizuki แต่เป็นเทพเจ้าที่สามารถทำลายภูเขาและแม่น้ำด้วยดาบเล่มเดียว!”
“นาย. ฉู่มีโอกาสมากเพราะเขากลัวพลังของเซียนดาบและไม่กล้าแสดงตัว”
“หลานชายของ Wang Jiexi คนนี้มีความสามารถที่ยอดเยี่ยมจริงๆเหรอ?”
“คุณเชื่อที่เขาพูดจริง ๆ เหรอ”
Chen Aoxin รู้สึกสงสัยและอดไม่ได้ที่จะถาม
เมื่อหลี่เอ๋อได้ยินเสียงเขาก็เป็นอัมพาตอย่างช่วยไม่ได้: “เฉิน มันไม่ใช่คำถามว่าเราเชื่อหรือไม่ แต่เราไม่มีทางเลือก”
“มิฉะนั้น คุณมีผู้สมัครที่ดีกว่านี้ไหม”
Li Er ถามด้วยน้ำเสียงที่ลึกล้ำ
Chen Ao เงียบทันที
Li Er พูดถูก ไม่ว่า Qin Fei คนนี้จะสามารถจัดการกับแม่น้ำ Mochizuki ได้หรือไม่ เขาก็สามารถยืนขึ้นได้ในเวลานี้ เป็นเรื่องที่น่ายกย่องอยู่แล้ว
————
————
เมื่อ Qin Fei และ Wang Jiexi กลับมาที่บ้านของพวกเขาใน Haozhou มันก็มืดแล้ว
หลังจากรับประทานอาหารง่าย ๆ วัง Jiexi เรียก Qin Fei ในการศึกษา
“เสี่ยวเฟย คุณมั่นใจมากว่าจะจัดการกับแม่น้ำโมจิซึกิได้เหรอ?”
ทุกคนไม่ได้โง่
แม่น้ำ Mochizuki แห่งนี้หักข้อมือของเขากับ Ye Qingtian เมื่อ 30 ปีที่แล้ว และโลกแห่งศิลปะการต่อสู้มีชื่อเสียงมาช้านาน
สำหรับ Qin Fei แม้ว่าเขาจะเป็นครูที่มีชื่อเสียง แต่เขาก็เป็นคนที่ไม่รู้จัก
แม้แต่ Wang Jiexi ก็ยังกังวลเล็กน้อยอย่างไม่ต้องสงสัย
Qin Fei ยิ้มอย่างไม่เป็นทางการ: “ลุงไม่ต้องกังวล”
“คราวนี้เนื่องจากฉันกล้าที่จะขอมัน แน่นอนว่าฉันมีความมั่นใจเต็มที่!”
“แม้ว่าเหอหวางเฉวียนของฉันไม่สามารถจัดการกับเขาได้ แต่ฉันมีวิธีอื่นที่จะปลิดชีวิตเขา”
“ถ้าอย่างนั้น Mochizuki เขาดีกว่าตอนที่เขายังเด็ก แต่ตอนนี้เขาแก่แล้ว”
“ผู้เฒ่าผู้เป็นอมตะ ฉัน Qin Fei เป็นผู้ชายที่มีความเป็นลูกผู้ชาย เป็นศิษย์ของปรมาจารย์ ฉันยังไม่สามารถจัดการกับเขาได้หรือไม่”
“ลุง รอวันนั้นก่อน มองดูหลานชายแล้วลองพลิกกระแส!”
“เมื่อฉันตัดหัวเทพดาบในวันนั้น ฉันจะปีนขึ้นไปบนยอดเจียงตงในคราวเดียวและแทนที่นายชู!”
“ในตอนนั้น ครอบครัวที่ร่ำรวยที่สุดของ Jiangdong จะไม่ใช่ตระกูล Yunzhou Li หรือตระกูล Jianghai Chen และ Lei อีกต่อไป แต่เป็นตระกูล Wang ของ Haozhou!”
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1620
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1622
