“ใช่ไหม?”
“ถ้าอย่างนั้นก็รอดูกัน”
“ดูสิ่งที่เรียกว่าพี่ชาย Xiao Fan ในปากของคุณ เป็นฮีโร่หรือหมี?”
Haruhi Yingyue กล่าวอย่างดูถูก
ก่อนหน้านี้ Mochizuki บอกว่าเธอด้อยกว่า Ye Fan ดังนั้น Liang Palace Yingyue จึงไม่พอใจมาก
เหตุผลที่เธอมากับแม่น้ำ Mochizuki ในครั้งนี้ก็เพื่อดูว่าสิ่งที่เรียกว่าคุณ Chu มีค่าควรแก่การประเมินเช่นนี้หรือไม่
แต่ตอนนี้ เห็นได้ชัดว่าพวกเขามองไปที่นายชู
เขาไม่กล้าแม้แต่จะเล่น คนขี้ขลาดเช่นนี้ Haruhi Yingyue รังเกียจเธอในใจโดยธรรมชาติ
เวลายังคงผ่านไป
ทุกคนกำลังรอการมาถึงของชายคนนั้น
บนชายฝั่งของทะเลสาบ Dongchang ดวงตาที่สวยงามของ Qiu Mucheng เต็มไปด้วยความกังวลและตั้งตารอที่จะห่างไกล
Lei Lao San, Li Er และคนอื่น ๆ ด้วยใบหน้าที่ไร้อารมณ์รออย่างเงียบ ๆ
สำหรับคนในเจียงตง เย่ฟานยังไม่ปรากฏตัว อาจกล่าวได้ว่าความเป็นไปได้ของการแต่งตั้งนายชูเพื่อต่อสู้นั้นแทบจะเป็นศูนย์
แต่คนมักจะโหยหาปาฏิหาริย์ในยามสิ้นหวังอยู่เสมอ
จนนาทีสุดท้ายไม่มีใครยอมเสียแบบนี้
มันไม่ได้เป็น?
ท้องฟ้ากว้างใหญ่และท้องฟ้าเต็มไปด้วยหิมะ
ก่อนที่ฉันจะรู้ตัว โลกทั้งใบก็ปกคลุมไปด้วยหิมะ
มีเพียงน้ำจากทะเลสาบตงชางที่อยู่ตรงหน้าเราเท่านั้นที่ส่องแสง หิมะละลายทันทีที่ตกลงมา และลมหนาวที่พัดผ่านผิวทะเลสาบทำให้เกิดคลื่นระลอกหลายชั้น
เกิดความเงียบขึ้นทุกที
ทุกคนต่างมองมาแต่ไกล รออย่างเงียบๆ
ในที่สุด ร่างสูงและเย่อหยิ่งของแม่น้ำ Mochizuki ในทะเลสาบก็ขยับตัว
เขาเงยหน้าขึ้นมองโลก
ในที่สุดเขาก็ส่ายหัว
“คุณซู ดูเหมือนว่าคนที่ทำมาหากินกับคุณตลอดชีวิต แต่เป็นเช่นนั้น”
“พูดอีกอย่างก็คือ ตำแหน่งของคุณในหัวใจของเขาไม่สำคัญเท่ากับที่คุณคิด”
“เราทุกคนคำนวณผิด”
แม่น้ำ Mochizuki กระซิบด้วยเสียงลึก แต่คำพูดของเขารุนแรงและเย็นชา
คำพูดที่แหบแห้งเหมือนกับการร้องเพลงแห่งความตาย
ให้ใจผู้ฟังสั่นสะท้านและฟังด้วยความกลัว
อันที่จริงแม่น้ำ Mochizuki นั้นคำนวณผิดจริงๆ
เดิมทีเขาคิดว่าเขาจะรบกวน Jiangdong พาภรรยาของเขาแล้วจึงประกาศให้สาธารณชนทำการนัดหมาย ภายใต้สถานการณ์นี้ เย่ฟานจะปรากฏตัวขึ้นอย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตาม แม่น้ำ Mochizuki ไม่ได้คาดหวังว่าเขามารอที่นี่สิบวันแล้ว เพียงแค่รอพายุหิมะ
เย่ฟานไม่ปรากฏตัว
“ในกรณีนี้ คุณค่าของการมีอยู่ของคุณหายไป”
“เงยหน้าขึ้นมองโลกนี้เป็นครั้งสุดท้าย”
“เพราะนี่จะเป็นหิมะสุดท้ายในชีวิตของคุณ” พู
~
คำพูดของ Senran ก้อง และคิ้วของ Mochizuki ก็เย็นชาทันที
เขาไม่มีความอดทนที่จะรออีกต่อไป ลมหนาวพัดผ่าน คมมีดรวมตัวกัน พลังงานของหลิงหลี่รวมตัวกันภายใต้แม่น้ำโมจิซึกิกลายเป็นใบมีดน้ำแข็ง
“จบแล้ว”
ริมฝีปากของ Mochizuki สั่นและคำพูดลึก ๆ ของเขาดูเหมือนจะทำให้ Xu Lei ออกไป
ในขณะนั้นใบหน้าที่สวยงามของ Xu Lei ก็ซีดและดวงตาที่สวยงามของเธอก็เต็มไปด้วยความตื่นตระหนก
ที่ริมทะเลสาบตงชาง ชิวมูเฉิงและคนอื่นๆ ก็ยิ่งหวาดกลัวมากขึ้นไปอีก
อย่างไรก็ตาม เมื่อ Qi Blade ในมือของแม่น้ำ Mochizuki กำลังจะถูกตัดออก Liaoyuan Tianji ก็ดื่มเครื่องดื่มเบา ๆ และฟังอย่างเงียบ ๆ
“หยุด!”
เสียงที่ฉับพลันนี้ เหมือนกับเสียงฟ้าร้องที่พัดผ่านเมฆ ทำให้เกิดคลื่นมหึมาข้างทะเลสาบตงชางอันเงียบสงบ
ในทันที สายตานับร้อยคู่ก็กวาดกลับ และทั้งหมดก็ตกลงไปยังที่ที่เสียงนั้นมาจาก
เป็นไปได้ไหมว่าเขาอยู่ที่นี่?
อาจารย์และศิษย์สองคน Mochizuki River และ Haruhi Yingyue ก็มองข้ามไปเช่นกัน
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1628
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1630
