ทันทีหลังจากนั้น ที่ริมทะเลสาบตงชาง ร่างที่แข็งแกร่งราวกับเนินเขาเล็กๆ ก็กระโดดออกมาทันที
เขาเหยียบทะเลสาบเรียบเหมือนพื้นราบ
ในที่สุด ใกล้ๆ Zhouqiao อย่างเงียบ ๆ
เช่นเดียวกับแหน ร่างกายที่แข็งแรงของเขาก็กระโดดขึ้นไปในอากาศ ชกอย่างแรง และกระแทกลงอย่างโกรธเคืองไปยังทิศทางของแม่น้ำโมจิซึกิ
“นี่คือ…”
“พี่ถงซาน?!”
เมื่อเห็นผู้มาเยี่ยม Qingtan ที่คอยดูแลด้านของ Qiu Mucheng ก็ตกใจ
เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ได้คาดหวังว่า Copper Mountain ซึ่งควรจะอยู่ถัดจาก Ye Fan จะปรากฏขึ้นที่นี่
อย่างไรก็ตาม Qingtan รู้ได้อย่างไรว่าตั้งแต่ Tongshan หายดี Ye Fan ได้ย้าย Tongshan ออกจาก Jiangdong ไปที่ Yanjing และแอบปกป้อง Xu Lei
ตอนนี้ Xu Lei ตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตและความตาย Tongshan ย่อมทนไม่ได้อีกต่อไปและรีบไปช่วยเหลือทันที
“ฮะ?”
“ยังมีคนอยู่ไหม”
“อย่างไรก็ตาม หนูบางตัวไม่ว่าจะมากี่ตัว จะมีประโยชน์อะไร? มันเป็นแค่ทางตัน”
การเปลี่ยนแปลงต่อหน้าเขาทำให้คิ้วและตาของ Mochizuki ขมวดคิ้ว
จากนั้น Mochizuki ก็ส่ายหัวและยิ้มอย่างดูถูก
ด้วยการโบกแขนเสื้อของเขาอย่างสุ่ม พลังที่พุ่งออกมาราวกับดาบ กวาดไปทางทงชาน
ปัง~
แค่ฟังเสียงคำราม จินตนาการของ Mochizuki เกี่ยวกับความพ่ายแพ้ของ Tongshan ก็ไม่ปรากฏขึ้น
ในทางตรงกันข้าม พลังงานไม้สีเขียวของแม่น้ำ Mochizuki ถูกกำจัดโดยหมัดของ Tongshan โดยตรง
ทะเลสาบตงชาง แม้ว่าจะมีคลื่น มันก็สั่นสะเทือน ลมและหิมะที่ไม่มีที่สิ้นสุด
“ตกลง?”
“นี่คือการฝึกแนวนอน?”
“ข้าถามเจ้า ใครคือปรมาจารย์ผู้อมตะหลี่เฉิงเซียง?”
ในฉากตรงหน้าเขา คิ้วของ Mochizuki สั่นไหว และดวงตาคู่หนึ่งจ้องไปที่ Tongshan และถามด้วยน้ำเสียงที่ลึกล้ำ
ศิลปะการต่อสู้แบ่งออกเป็นกังฟูชั้นในและกังฟูชั้นนอก
ตระกูลชั้นในกลั่นปราณ ตระกูลชั้นนอกกลั่นร่างกาย
และการออกกำลังกายแนวกังฟูเป็นหนึ่งในลักษณะเฉพาะของการฝึกร่างกาย
Li Chengxiang ปรมาจารย์อมตะที่ปากแม่น้ำ Mochizuki มาถึงจุดสูงสุดของกังฟูแล้ว ก้าวเข้าสู่อาณาจักรของปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้
ตามตำนาน หมัดของหลี่เฉิงเซียงนั้นทรงพลัง!
หัวทองแดงและแขนเหล็ก คงกระพัน!
คนธรรมดาเผชิญหน้ากับเขา แต่แม้แต่การป้องกันของเขาก็ไม่สามารถทะลุทะลวงได้ และมีคนบอกว่าเขาทำร้ายเขา
อย่างไรก็ตาม เกณฑ์สำหรับการฝึกในแนวนอนนั้นสูงมาก และแน่นอนว่าไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาสามารถเรียนรู้ได้หากต้องการเรียนรู้
ตอนนี้ หลี่เฉิงเซียงรู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นชายร่างใหญ่ที่โง่เขลาคนนี้ปรากฏตัวต่อหน้าเขา ซึ่งจริงๆ แล้วใช้ทักษะจากต่างประเทศเช่นนี้
อย่างไรก็ตาม Tongshan ดูแลเขาที่ไหน
หลังจากสลัดไม้สีเขียวของแม่น้ำ Mochizuki ออกไปแล้ว เขาก็คว้าโอกาสนั้นและรีบไปที่เรือใบไม้กลางทะเลสาบแล้วเอื้อมมือไปรับ Xu Lei ออกไป
อย่างไรก็ตาม Haruong Yingyue ยังคงปกป้องด้านข้างของ Xu Lei แล้ว Tongshan จะถูกพาตัวไปอย่างง่ายดายได้อย่างไร?
“ไปให้พ้น!”
Tongshan ตะโกนและโจมตี Haruong Yingyue ทันทีด้วยหมัดอันรุนแรง
Haruhi Yingyue ดูเป็นผู้หญิง แต่ทำไมสาวกของดาบเทพดูเรียบง่ายบนพื้นผิว?
ในขณะที่หมัดถงซานโจมตี ฝ่ามือหยกคู่ของ Liang Palace Yingyue ก็พุ่งออกมาอย่างเงียบ ๆ ราวกับดอกไม้และใบไม้
บูม~
หมัดถูกกระแทก
พลังงานรุนแรงกระจัดกระจาย กลิ้งกองหิมะเป็นพันๆ กอง
ภายใต้แรงกระแทกมหาศาล เรือแบนที่เหลียงกง หยิงเยว่ และซูเล่ย กำลังนั่ง ทั้งคู่ล้มลงและถอยกลับไปตามทะเลสาบ
และร่างของทงชานก็ถูกบล็อกทันที
ร่างที่ถูกระงับล้มลงทันที
ปัง~
เท้าของถงซานเหยียบทะเลสาป คลื่นซัดกระจายไปทั่วท้องฟ้า
หลังจากนั้น ด้วยแรงสะท้อนกลับนี้ เขาไล่ตามทิศทางของ Xu Lei อีกครั้ง
“กังฟูเป็นสิ่งที่ดี แต่น่าเสียดายที่อาณาจักรของคุณต่ำเกินไป”
“แม้แต่ปรมาจารย์ยังกล้าที่จะช่วยชีวิตผู้คนภายใต้เงื้อมมือของดาบเทพองค์นี้หรือ”
“สมปรารถนาจริงๆ!”
แม่น้ำ Mochizuki ดูเหมือนจะหมดความอดทนแล้ว
เขาไม่สนใจที่จะเสียเวลากับรุ่นน้องที่ไม่รู้จักสองสามคนที่นี่
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1634
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1636
