ชายหนุ่มออกคำสั่ง และคนสองคนเดินขึ้นข้างหลังเขาเพื่อพาเจ้าของร้านออกไป
เมื่อเห็นสิ่งนี้ Haruhi Yingyue ก็หายไปทันที
คราวหน้าคงเป็นตาของพวกเขาแน่ ๆ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าทาโกะยากิจะกินไม่ได้แล้ว
“อาจารย์ ไปกันเถอะ”
“ดูเหมือนเราจะกินมันไม่ได้แล้ว”
Haruhi Yingyue ถอนหายใจผิดหวัง
สแน็คบาร์ริมทางแบบนี้เจ้าของร้านทำเองคนเดียว
ตอนนี้พวกมันถูกพาไปโดยธรรมชาติแล้วพวกมันจะกินไม่ได้
อย่างไรก็ตาม เย่ฟานตอบด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า “ไม่จำเป็น”
เมื่อคำพูดนั้นหายไป เย่ฟานก็ก้าวไปข้างหน้าทันที และคำพูดที่ไม่แยแสของเขาก็ดังขึ้นทันที: “อาจารย์มิยาโมโตะ ใช่ไหม”
“เงยหน้าแล้วปล่อยเขาไป”
ตกลง?
การเกิดขึ้นอย่างกะทันหันของ Ye Fan ทำให้ทุกคนประหลาดใจ
ชายหนุ่มชั้นนำมองไป ดวงตาเต็มไปด้วยความไม่พอใจ
“อา?”
“ให้หน้าคุณไหม”
“ฉันบอกว่าพี่ชายคุณนับหัวหอมสีเขียวนั่นจริงๆ”
“ฉันจะให้หน้าคุณ คุณต้องการไหม”
“ยิ่งไปกว่านั้น ครอบครัวมิยาโมโตะของฉันขอให้เขาช่วยในครัว นั่นคือการรักษาเขาและเป็นเกียรติของเขา”
“นั่นคือเจ้า เด็กขนดก กล้าเข้าไปยุ่งเรื่องของนายน้อยคนนี้หรือ”
“ฉันแนะนำให้คุณสอบถามเกี่ยวกับภูมิหลังและตัวตนของมินามิ มิยาโมโตะก่อนที่จะเข้าไปเกี่ยวข้อง”
มิยาโมโตะ แนนพูดอย่างภาคภูมิใจ และในคำพูดนั้น มีการดูหมิ่นและดูถูกเหยียดหยาม
มองไปที่ดวงตาของ Ye Fan เหมือนกับการมองคนงี่เง่า
เย่ฟานยังคงตอบอย่างใจเย็น: “ฉันไม่สนหรอกว่าสถานะของคุณจะเป็นอย่างไร แต่มันเป็นอิสระของเขาที่จะไปหรือไม่ไป”
“คุณไม่มีคุณสมบัติพอที่จะตัดสินใจแทนเจ้านายคนนี้”
“มีคุณสมบัติน้อยกว่าที่จะบังคับให้เขาทำในสิ่งที่เขาไม่ต้องการทำ”
อย่างไรก็ตาม เมื่อได้ยินคำพูดของ Ye Fan มิยาโมโตะ แนนก็ยิ้มออกมาทันที
ด้วยวิธีนี้ มันเหมือนกับได้ยินเรื่องตลกที่ดีที่สุดในโลก
“เมื่อกี้นายพูดว่าอะไรนะ?”
“บอกว่าฉันไม่มีคุณสมบัติ?”
“มันน่าสนใจจริงๆ หลายปีผ่านไป คุณยังเป็นคนแรกที่กล้ายืนต่อหน้าฉันและบอกว่าฉันไม่มีคุณสมบัติ”
“อย่างไรก็ตาม นายน้อยผู้นี้กำลังจะบังคับเขาไป เจ้าจะทำอะไรกับข้าได้”
มิยาโมโตะ แนนยิ้มอย่างเย็นชา และความเยือกเย็นในคำพูดของเขาก็แข็งแกร่งขึ้น
ในเวลานี้ Haruhi Yingyue ขึ้นมา ดึงมุมเสื้อผ้าของ La Yefan และกระซิบ: “นายท่าน ไปกันเถอะ”
“เรื่องใหญ่ เราแค่ซื้ออันอื่น”
“ฉันไม่อยากสร้างปัญหาให้นายเพราะตัวฉัน”
Haruhi Yingyue รู้สึกผิด
ในขั้นต้น Liang Gong Yingyue รู้สึกขอบคุณ Ye Fan ที่ใช้เวลากับเขา
ถ้า Ye Fan มีความขัดแย้งกับคนอื่นเพราะตัวเขาเอง Liang Gong Yingyue จะรู้สึกผิดมากขึ้นโดยธรรมชาติ
อย่างไรก็ตาม Ye Fan เพิกเฉยต่อการห้ามปรามของ Haruong Yingyue
ดวงตาคู่หนึ่งยังคงจ้องมองชายหนุ่มที่อยู่ข้างหน้าเขา เสียงต่ำยังคงก้อง
“คุณชอบแข็งกระด้างเหรอ”
“คุณเคยคิดบ้างไหมว่าคนอื่นรู้สึกอย่างไร”
“รู้ไหมว่าเราเข้าแถวมานานแค่ไหน”
“คุณรู้ไหมว่าสำหรับบางคน ชีวิตของเธอเหลือเวลาไม่ถึงเดือน”
“มันเป็นเพราะคุณ แต่ทำให้เธอเสียเวลาเพียงเล็กน้อย”
“ใช่ ฉันเกือบลืมไปเลย”
“คุณเป็นนายน้อย เป็นขุนนางผู้มั่งคั่ง และเป็นราชินีแห่งอำนาจ”
“เจ้าเป็นคนเย่อหยิ่ง เจ้าคงไม่เคยสนใจความรู้สึกของพวกเราคนตัวเล็ก และเจ้าจะไม่สนเรื่องชีวิตและความตายของผู้อื่น”
เย่ฟานถามต่อไป แต่ในตอนท้าย เขาก็ยิ้มออกมา
เสียงหัวเราะเต็มไปด้วยการดูถูกตนเองและความเยือกเย็น แม้จะเศร้าเล็กน้อย
ในโลกนี้ มีความอยุติธรรมมากเกินไปและความเห็นแก่ตัวมากเกินไป
มินามิ มิยาโมโตะที่อยู่ตรงหน้าฉันเหมือนกับตระกูลชูในตอนนั้น
พวกเขาภูมิใจในตัวเองสูงส่งและยากลำบาก และตัดสินชีวิตและความตายตามความประสงค์ของตนเอง
เช่นเดียวกับ Haruhi Yingyue ชีวิตของเธอเป็นของเธออย่างชัดเจน แต่คนเหล่านั้นมีคุณสมบัติอะไรที่จะปลูกฝังจิตวิญญาณให้กับเธอโดยที่เธอไม่ยินยอมที่จะกีดกันชีวิตของเธอ
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1720
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1722
