เมืองหลวงฤดูหนาว
ด้านนอกคฤหาสน์ตระกูลฮารุฮิมีความยุ่งเหยิง
เลือดแช่ในที่เดียว ความเจ็บปวดและคร่ำครวญไปทุกที่
อย่างไรก็ตาม ในความรกบนพื้นนั้น มีร่างบางยืนยิ้มอยู่
ข้างๆมีผู้หญิงสวยสวยและงดงามมากขึ้น
คนสองคนนี้เป็นโดยธรรมชาติของ Ye Fan และ Liang Palace ที่สะท้อนดวงจันทร์
“คุณเป็นคนจีนจากคนกลางหรือเปล่า”
“คุณทำทั้งหมดนี้เหรอ”
หลังจากที่ Xieshan ปรากฏตัว เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นความยุ่งเหยิงตรงหน้าเขา
แต่ในไม่ช้าเขาก็ผ่อนคลาย
การมองไปที่ Ye Fan เต็มไปด้วยการดูถูกและไม่แยแส
ดูเหมือนว่าในสายตาของเขา เย่ฟานเป็นเพียงมดตัวเล็กๆ เขาสามารถหยิกตายได้ตามต้องการ
“ถ้าไม่?”
“เป็นไปได้ไหมที่คุณยังคิดว่าผู้หญิงข้างๆ ฉันเป็นคนทำ”
เย่ฟานตอบเบาๆ
มีการล้อเล่นเล็กน้อยในคำพูด
ใช่แค่ล้อเล่น!
กลุ่มยามากูจิ กลุ่มบริษัทเสนห์ ที่จริงแล้วไม่เคยอยู่ในสายตาของเย่ฟาน
เมื่อเผชิญกับอำนาจที่แท้จริง ความมั่งคั่งและอำนาจก็เปล่าประโยชน์
ตราบใดที่เย่ฟานเต็มใจ เขาสามารถเหยียบมันได้ด้วยเท้าเดียว
ยืนอยู่ในความว่างเปล่า ไม่ต้องพึ่งพาภูเขา แม่น้ำ และดิน มีเพียงพลังเท่านั้นที่สามารถพึ่งพาได้ และพลังเท่านั้นที่เป็นนิรันดร์!
ความแข็งแกร่งเท่านั้นคือความจริงนิรันดร์!
“ถ้าอย่างนั้นก็บอกมาสิว่าอยากตายยังไง”
เสียงที่ไม่แยแสของ Xushan ยังคงดังอยู่ และเสียงที่ไร้อารมณ์ของเขาดูเหมือนจะพูดกับศพ
เย่ฟานส่ายหัว: “ประโยคนี้ คนที่ชื่อโนมุระ อิจิโระก็ถามฉันเหมือนกัน”
“ฉันไม่รู้ ตอนนี้เขายังโกรธอยู่หรือเปล่า เขาตายแล้วหรือเปล่า”
เย่ฟานยิ้มอย่างแผ่วเบา
หือ~
เมื่อ Haruhi Yingyue ข้างๆ ได้ยินเธอ เธออดไม่ได้สักพักแล้วหัวเราะออกมาตรงๆ
ฉันคิดว่าเจ้านายของฉันแย่มาก
หากเป็นคนธรรมดา คาดว่าเย่ฟานคงจะบ้าตาย
ภายใต้การยั่วยุซ้ำๆ ของเย่ฟาน แม้แต่ดวงตาคู่หนึ่งที่เคยประสบกับความผันผวนของชีวิตในถ้ำก็ล้มลงโดยไม่รู้ตัว
บนใบหน้าที่แก่แล้ว จู่ๆ ก็เกิดอาการหนาวสั่นเล็กน้อย
“คน Huaxia ฉันให้โอกาสคุณแล้ว”
“แต่ไม่ว่าจะยังไง เจ้าไม่รู้จักวิธีถนอมน้ำใจ”
“ถ้าอย่างนั้นฉันก็ไม่โทษใคร”
โว้ว~
ทันทีที่คำพูดตก คิ้วและตาของชายชราก็เย็นชาในทันใด
วินาทีต่อมา ฉันเพิ่งได้ยินการแทง และทันใดนั้นดาบนินจาก็ออกมาจากฝัก!
แสงสีขาวของป่าราวกับผีที่แวบเข้ามา
Xushan ถือมีดไว้ในมือทั้งสองข้าง เหยียบลงบนพื้น และเดินไม่กี่ก้าวในลมหายใจไม่กี่ก้าวก่อนที่จะฟันไปทาง Ye Fan อย่างโกรธเคือง
“นินจา?”
เมื่อเห็นสิ่งนี้ เย่ฟานก็หัวเราะแล้วส่ายหัว
“แต่มันยังไกลเกินไป”
ด้วยการเยาะเย้ย Ye Fan ก้าวออกไปทันที
เขาเอื้อมมือข้างหนึ่งออกแล้วคว้ามันขึ้นมาจากอากาศ
ราวกับจับแสง ดูเหมือนจับกระแสไฟฟ้า
วินาทีถัดมา เขาชูนิ้วเหมือนมีดและเลื่อนขึ้นไปบนท้องฟ้า!
บูม~
ทั้งสองฝ่ายได้พบกันอย่างกะทันหัน
ร่างของทั้งสองคนผ่านไปราวกับฟ้าแลบ
จากนั้นทุกอย่างก็ตกอยู่ในความเงียบ
เช่นเดียวกับการเปลี่ยนแปลงชั่วขณะของการเคลื่อนไหวสุดขั้วและความเงียบสุดขีด ที่นี่ เหลือเพียงเสียงของลมเท่านั้น และหญ้าก็ไร้ขอบเขต
หลังจากหายใจไม่กี่ครั้ง เขาก็ได้ยินเสียงปัง และร่างหนึ่งก็ล้มลง
การต่อสู้เริ่มต้นอย่างรวดเร็วและจบลงอย่างรวดเร็ว!
หลังจากระเบิดหนึ่งครั้ง ทุกอย่างก็จบลง
————
————
ในห้องโถง
งานเลี้ยงยังคงดำเนินต่อไป
ทุกคนผลักถ้วยและเปลี่ยนพูดคุยและหัวเราะ
อย่างไรก็ตาม คนกลาง มิยาโมโตะ คอยดูเป็นระยะๆ เพื่อดูว่าอันยามะกลับมาหรือไม่
“คุณปู่อย่ากังวลไปเลย”
“ฉันได้ยินมาว่าปู่อันชานเป็นนินจาวูซวง!”
“ในตอนนั้น เวทีมวยใต้ดินของตงจิงเป็นสถานที่ที่ดีที่สุด ไม่มีใครเทียบได้”
“นอกจากนี้ คุณปู่อนาโตยามะไม่เพียงแต่แข็งแกร่งในการชกมวย แต่ยังอยู่ในนินจุตสึด้วย”
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1732
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1734
