ต่อมา เครื่องหมายวิญญาณถูกยกขึ้น และจิตวิญญาณของ Liang Gong Yingyue ถูกทำลายล้าง ต่อให้ทั้งสองได้พบกันอีก ก็กลัวจะเป็นคนแปลกหน้า
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เย่ฟานรู้สึกผิดเล็กน้อย
“เยว่เอ๋อร์ ขอโทษ”
“เดิมที ฉันสัญญาว่าจะติดตามคุณจนถึงวันสุดท้ายของวันนี้”
“แต่มันล่าช้าเพราะเรื่องของฉัน”
“หรือฉันจะไปที่วังเทพดาบวันมะรืนนี้”
เย่ฟานกล่าวขอโทษ
อย่างไรก็ตาม Haruhi Yingyue ยิ้มอย่างสวยงามและส่ายหัว: “นายท่าน ไม่จำเป็น”
“Yue’er รู้ดีว่าหลังจากเรื่องนี้ คุณยังมีสิ่งที่สำคัญมากที่ต้องทำ”
“Yue’er รู้สึกขอบคุณมากที่คุณใช้เวลาสองวันกับฉัน”
“เจ้าจะโลภอีกต่อไปและให้เวลากับเจ้าของมากขึ้นได้อย่างไร”
เสียงที่แผ่วเบาเหมือนเสียงร้องของนกไนติงเกล
แม้แต่ในใจเธอ เธอต้องการให้ Ye Fan อยู่กับเธออีกสองสามวัน แต่เธอก็ยังส่ายหัวและปฏิเสธ
เธอยิ้ม พยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่ปล่อยให้ความโศกเศร้าในใจเปิดเผย และการมีสติสัมปชัญญะทำให้ผู้คนรู้สึกเป็นทุกข์
“สามารถ…”
เย่ฟานต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ถูกเหลียงกงหยิงเยว่ขัดจังหวะ
“ท่านอาจารย์ ยังมีอีกหนึ่งคืน ไปสวนสาธารณะดูซากุระกันคราวนี้”
“ฉันได้ยินพวกเขาบอกว่าซากุระบานในฤดูกาลนี้สวยงามมาก”
“โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตอนกลางคืน ดวงดาวจะเต็มไปด้วยแสงจันทร์ และดอกซากุระภายใต้แสงไฟนั้นพราวพร่างพราวและชวนฝันมากขึ้น”
Haruhi Yingyue กล่าวอย่างโหยหา
จากนั้นเขาก็พาเย่ฟานไปที่สวนสาธารณะใกล้ๆ
อย่างไรก็ตาม หลังจากมาถึง Haruhi Yingyue ก็ตกตะลึง
ฉันเห็นต้นซากุระตรงหน้าฉันเปล่าๆ
ภายใต้แสงสว่างนั้น มีเพียงลำต้นของต้นไม้ที่แข็งแรง สับสนจนคุณมองเห็นสีเพียงเล็กน้อย
“เฮ้~”
“มันน่าผิดหวังจริงๆ”
“ฉันมาจนสุดทางเพื่อดูดอกซากุระ แต่มันไม่บาน”
…….
“คุณไม่รู้หรอ?”
“ปีนี้เนื่องจากอิทธิพลของกระแสน้ำเย็น อุณหภูมิจึงฟื้นตัวช้ากว่าปีก่อนๆ”
“ดังนั้น ระยะเวลาการออกดอกจึงล่าช้า”
“ถ้าอยากเห็นซากุระ อาจจะต้องรออีกครึ่งเดือนใช่ไหม”
…..
“เฮ้~”
“พวกเราทำได้แค่รอ”
“ไปกันเถอะ ทุกคนกลับไป”
นักท่องเที่ยวหลายคนถอนหายใจในหูของพวกเขา
คู่รักหลายคู่ที่มาที่นี่ต่างก็เต็มไปด้วยความคาดหวัง และพวกเขาก็กลับมาด้วยความผิดหวัง
แสงในดวงตาที่สวยงามของ Haruhi Yingyue ก็หรี่ลงอย่างกะทันหัน
“ตกลง?”
“พวกเจ้าเป็นคู่ ทำไมเจ้ายังไม่ออกไป”
“ซากุระยังไม่บานเหรอ?”
“รอครึ่งเดือนแล้วค่อยกลับ”
ในเวลานี้ ชายชราที่ฝึกฝนช้าพูดกับ Haruhi Yingyue และคนอื่นๆ
อย่างไรก็ตาม Haruhi Yingyue ก้มศีรษะลง
เธอรู้ดีว่าเธอไม่ได้ดูในคืนนี้ และในอนาคตเธอกลัวว่าเธอจะไม่มีโอกาสได้ชมดอกซากุระกับเจ้านายของเธออีก
เย่ฟานกล่าวว่าจิตสำนึกของเธอสามารถดำรงอยู่ได้นานถึงครึ่งปี
อย่างไรก็ตาม Liang Gong Yingyue รู้จักร่างกายของเธอเอง
ในช่วงสองสามวันและคืนที่ผ่านมา อาการปวดหัวของเธอแย่ลง
เสียงที่ลึกลงไปในจิตใจของฉันก็ชัดเจนขึ้น
บางครั้งเธอรู้สึกว่าร่างกายของเธอไม่พร้อม
Haruhi Yingyue รู้สึกว่าเธอกลัวว่าจะครึ่งเดือนและเธอไม่สามารถถือมันได้
เธอเคยคิดว่าก่อนสิ้นชีวิต การได้ไปชมดอกซากุระที่บานสะพรั่งไปกับเจ้านายและวัยรุ่นอันเป็นที่รักร่วมกับเจ้านายของเธอ จะถือเป็นชีวิตอันแสนสั้นของเธอและได้ข้อสรุปที่ประสบความสำเร็จ
จู่ๆ ความปรารถนาเดียวของเธอก็กลายเป็นโมฆะไปโดยไม่คาดคิด
น้ำตาก็ไหลลงมาทันใด
ความเสียใจและความเศร้าแบบนั้น เหมือนกับฝ่ามือของปีศาจ บีบหัวใจของ Haruhi Yingyue อย่างสุดซึ้ง
เธอไม่สามารถปกปิดความเศร้าในใจของเธอได้อีกต่อไป
คนทั้งหมดขดตัวอยู่ที่นั่น ใบหน้าสวยของเธอคุกเข่าลง ร้องไห้เศร้า ปล่อยให้น้ำตาไหล
รูปลักษณ์ที่กำพร้าเป็นเหมือนลูกชายที่ถูกทอดทิ้งในโลก
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1759
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1761
