“นั่นดูน่าสนใจ.”
“ฉันแค่ไม่รู้ หมัดอสูรของคุณคือเสียงหัวเราะครั้งสุดท้าย หรือดินถล่มที่รุนแรงของฉัน ดีกว่า?”
หลังจากพูดจบ เย่ฟานก็ขมวดคิ้วทันที
ทันทีหลังจากนั้น ทุกคนเห็น Ye Fan หันมือขึ้นไปบนฟ้าคลุมพื้นดิน
พลังอันยิ่งใหญ่รวมตัวกันจากพื้นดินตรงไปที่ขาของ Ye Fan และในที่สุดก็รวมตัวกันที่แขนของ Ye Fan
ทันทีหลังจากนั้น แขนขวาของเย่ฟานก็พองตัวด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า
เมื่อทุกคนเห็นเช่นนี้ก็ตกตะลึง
“ตกลง?”
“เป็นไปได้ไหมที่ไอ้สารเลวนี้ต้องการใช้ทักษะการชกมวยเพื่อต้านทานหมัดของ Beastmaster ของ Mo Wuya?”
“เขาบ้าหรือเปล่า”
“แข่งขันกับลูกชายของราชานักสู้?”
“นี่ไม่ใช่การแสวงหาความตายหรือ?”
“ฉันช่วยไม่ได้!”
“โง่~”
ทุกคนหัวเราะชอบใจ
ฉันแค่คิดว่า Ye Fan เป็นเหมือนคนงี่เง่า แค่คนงี่เง่า
บูม~
เมื่อทุกคนหัวเราะ แขนของเย่ฟานก็พุ่งขึ้นแล้ว
จากนั้นด้วยหมัดอันดุเดือดด้วยพลังที่หาที่เปรียบมิได้ เขาก็มุ่งหน้าไปข้างหน้าและกระแทก
เฉพาะในกรณีที่ก้อนหินเข้าสู่ทะเล
ด้วยหมัดมีศักยภาพที่น่าตกใจ!
“นอกจากทองและหยก มันเป็นแค่ความล้มเหลวเท่านั้น~”
พลังมวยของเย่ฟานไม่ดึงดูดความสนใจของทุกคน
แม้แต่อิชิเย ริวอิจิก็เยาะเย้ย คิดว่าเย่ฟานแค่แกล้ง
อย่างไรก็ตาม ในขณะที่ทุกคนกำลังรอความพ่ายแพ้ของเย่ฟาน ใครจะคิดว่าในขณะที่หมัดเหล็กของชายทั้งสองพบกัน เสียงกรีดร้องก็ดังขึ้นในทันที
ใช่ไม่มีบล็อกเลย
ทันทีที่หมัดทั้งสองปะทะกัน เย่ฟานก็หักแขนของ Mo Wuya ในทันทีด้วยพลังแห่งการทำลายล้าง
อะไร?
“นี่… เป็นไปได้ยังไง?”
Ryu Ishiye ตกตะลึงในเวลานั้น
ด้วยการชกมือของ Mo Wuya ถูกขัดจังหวะ?
คุณกำลังสร้างปัญหา?
คนรอบข้างตกใจมากขึ้น รูม่านตาหดลง
แต่เย่ฟานไม่ได้สนใจการสั่นสะเทือนของทุกคน หลังจากที่เขาประสบความสำเร็จในการโจมตีครั้งแรก เขาก็ยังคงลังเลใจ และตามมาด้วยการชกหลายครั้ง
ปัง ปัง ปัง~
หมัดแรกตกลงไปและโม วูย่าก็หักแขนขวาของเขา
หมัดที่สองล้มลง หน้าอกของเขาจมลง
หมัดที่สามตกลงมา เนื้อและเลือดก็ปลิวไปทุกที่~
…..
หากลมฤดูใบไม้ร่วงพัดใบไม้ที่ร่วงหล่น มันจะละลายหิมะที่เหลือราวกับน้ำมันที่กำลังเดือด
ใครจะจินตนาการได้ว่าหลังจากการเผชิญหน้าในทันที เย่ฟานกวาด Mo Wuya ด้วยพลังที่อยู่ยงคงกระพัน
หมัดสุดท้ายเป็นเหมือนลูกบอล โดยพุ่งเข้าใส่โม่หวู่หยาโดยตรงห่างออกไปหนึ่งร้อยเมตร
พระราชวังเทพเจ้าดาบตั้งอยู่ในเขตชานเมือง ล้อมรอบด้วยภูเขาทั้งสามด้านและล้อมรอบด้วยป่าเขียวขจี
ร่างของ Mo Wuya นั้นเพิ่งกระแทกต้นไม้และต้นไม้นับไม่ถ้วน และในที่สุดก็กระแทกเข้ากับเนินเขาด้านหลังด้วยเสียงดังปัง
ก้อนหินถล่มและหินก็ตกลงมา
โม หวู่หยา ผู้ซึ่งสง่างามและเย่อหยิ่งในตอนนี้ ก็ถูกหมัดของเย่ ฟานทุบเข้าไปในซากปรักหักพัง
ฟู่~
ลมภูเขาพัดใบไม้สีเขียวและต้นไม้สามพันต้นก็ส่งเสียงกรอบแกรบ
ที่นี่ นอกจากเสียงลมแล้ว โลกก็เหลือแต่ความเงียบงัน
ทุกคนตกตะลึง
ภายนอกวังเทพดาบของ Nuo Da ไม่มีเสียง
ดวงตาของฉีเย่หลงเบิกกว้าง และคนอื่นๆ ตัวสั่น
พวกเขาทั้งหมดดูเหมือนผี มองไปที่ Ye Fan
ใครจะคิดว่าการต่อสู้จะจบลงอย่างกะทันหัน!
Mo Wuya หรือที่รู้จักในนามลูกชายของ King of Fighters ไม่เคยแม้แต่จะเคลื่อนไหวภายใต้ Ye Fan
หมัดแรกหักและแขนของเขาหัก และหมัดต่อมากลับกลายเป็นเพียงด้านเดียวและคลั่งไคล้มากขึ้น
“นี่… เด็กคนนี้ นี่… แข็งแกร่งมากเหรอ?”
Ishiyelong กระตุกที่หางตาและพูดอย่างเงียบ ๆ
เห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดคำนวณผิด
คลิก~
ในความเงียบนาน ก้อนหินก็กลิ้งไปมา
ทันใดนั้น มือเปื้อนเลือดคู่หนึ่งก็ออกมาจากซากปรักหักพังอีกครั้ง
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1775
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1777
