ริวอิจิ อิชิโนะที่อยู่ด้านข้างก็พูดซ้ำ: “เด็กผมเหลือง กล้าท้าทายศิลปะการต่อสู้แบบญี่ปุ่นทั้งหมดของฉันด้วยคนๆ เดียวเหรอ?”
“ถ้าเขาไม่ตาย ศิลปะการต่อสู้ของฉันที่ญี่ปุ่นจะเป็นยังไง”
“ตายดี!”
“เขาภูมิใจที่ตายภายใต้ Mingzun”
Ishi Yelong พูดด้วยรอยยิ้มและเขาก็รู้สึกแก้แค้นอย่างมากในหัวใจของเขา!
เพราะเย่ฟาน แขนขวาของเขาจึงถูกหัก
เพราะเย่ฟาน น้องสาวเสียชีวิตอย่างอนาถ!
เป็นเพราะ Ye Fan ซึ่งเป็นวัตถุศักดิ์สิทธิ์ของศิลปะการป้องกันตัวของญี่ปุ่นตกไปในต่างประเทศ
ความเกลียดชังต่อ Ye Fan ก็เหมือนกับคลื่นของทะเลจีนตะวันออกที่ไม่มีที่สิ้นสุด
ถ้าเป็นไปได้ อิชิเยลองอยากจะกินเนื้อและดื่มเลือดของมัน
ปล่อยให้เขาตายอย่างง่ายดาย ซือเย่ หลงอี้ รู้สึกว่าเย่ฟานถูก
“งั้นก็อย่าเสียเวลา”
“พาเธอไปที่แท่นบูชา พิธีปลุก ดำเนินการต่อ!”
เนื่องจากการปรากฏตัวของ Ye Fan พิธีปลุกจึงถูกบังคับให้หยุดชะงัก
เมื่อเย่ฟานพ่ายแพ้ โลกนี้ไม่มีผู้ก่อกวนอีกต่อไป
พิธีปลุกควรดำเนินต่อไปตามธรรมชาติ
อย่างไรก็ตาม เมื่อเทพเจ้าดาบกำลังจะบังคับ Haruhi Yingyue ให้ไปที่แท่นบูชา ผลักเธอไปที่ปล่องภูเขาไฟฟูจิ
ปัง~
เสียงดังเหมือนฟ้าร้องระเบิด
จากนั้นหินก็ระเบิด
ที่ที่เย่ฟานล้ม กรวดก็กระจัดกระจายเหมือนฝน
เมื่อ “ฝน” ของเสี่ยวเซียวตกลงมา ร่างบางก็ไปทั่วโลกอีกครั้ง
เช่นเดียวกับ Phoenix Nirvana การเกิดใหม่จากเถ้าถ่าน!
แค่ยืนอยู่ตรงนั้น ก็เหมือนภูเขาหมื่นลูกที่ยืนขวาง Tianhe
ความเย่อหยิ่งแบบนั้นที่ดูหมิ่นโลก การครอบงำแบบครอบงำนั้นทำให้ผู้คนนับไม่ถ้วนสั่นสะท้าน!
“นี่นี่…”
“นี่… เป็นไปได้ยังไง?”
“ภายใต้การโจมตีรวมกันของมหาอำนาจทั้งเก้า เขา…เขายังสามารถอยู่รอดได้หรือ?”
สักครู่โลกก็ตกตะลึง
ยอดเขาฟูจิเงียบสงัด
ทุกคนจ้องมองที่ดวงตาของพวกเขาราวกับปีศาจ มองไปที่ชายหนุ่มที่ยืนหยัดอย่างภูมิใจกับ Tianhe อีกครั้ง
“ท่านอาจารย์~”
“วู่~”
“ข้ารู้ ท่านอาจารย์ ท่านจะไม่ตก~”
เมื่อเห็นร่างที่คุ้นเคยยืนอยู่บนซากปรักหักพังอีกครั้ง Liang Gong Yingyue ยิ้มทั้งน้ำตา
ราวกับว่าดวงอาทิตย์ส่องแสงในความมืด เด็กสาวที่ยังคงทุกข์ใจได้ยิ้มอย่างเปิดเผย
สำหรับ Haruhi เย่ฟานคือทุกสิ่งของเธอ โลกทั้งใบของเธอ
“เด็กคนนี้ยังไม่ตายเหรอ?”
“มันยากจริงๆ!”
มันคือ Xu Zuo Mingzun มุมตาของเขากระตุกสองสามครั้งอย่างไร้ร่องรอย
เขาไม่ได้คาดหวังว่าหลังจากที่ได้รับความเสียหายอย่างหนักในตอนนี้ ไม่เพียงแต่เย่ฟานไม่ตาย แต่ยังลุกขึ้นยืนอีกครั้ง
ระดับความยากของ Ye Fan นั้นเหนือความคาดหมายของเขาอย่างไม่ต้องสงสัย
เมื่อทุกคนตัวสั่น ร่างบนยอดภูเขาฟูจิก็ยังคงยืนอยู่
คิ้วของเขาเย็นชาและเขาเหลือบมองไปรอบๆ
เขายืนด้วยมือของเขาข้างหลังและเขาเยาะเย้ย
เสียงตระหง่านของ Senleng เหมือนฟ้าร้องกลิ้งผ่านโลกที่นี่
“หมิงซุนซูซูโอะใช่ไหม”
“เจ้าคิดจริงๆ หรือว่าเจ้าจะปลิดชีวิตข้าด้วยวิธีการที่น่ารังเกียจเช่นนั้น?”
“ฉันบอกได้แค่ว่าคุณไร้เดียงสาเกินไป”
เย่ฟานส่ายหัวและยิ้ม เสียงดังกลิ้งไปมาราวกับฟ้าร้อง
ขณะที่เขาพูด เขาก็ยกเท้าขึ้นและก้าวไปข้างหน้า
และทุกครั้งที่ล้มลง โมเมนตัมทั้งตัวก็พุ่งสูงขึ้นหลายจุด
จนกระทั่งท้ายที่สุด เขาก็สง่างามมากจนพูดจาฉะฉานราวกับมังกร!
ทุกคนตกใจและเห็นก้อนหินที่สั่นสะเทือนอยู่ข้างหน้าเขา
ข้างหลังเขา ทะเลหมอกปั่นป่วน!
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1815
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1817
